* سالروز استقلال افغانستان* نگاهي به تاريخ سياسي افغانستان

واضح آرشیو وب فارسی:ايسنا: /گزارش- ايسنا/ * سالروز استقلال افغانستان* نگاهي به تاريخ سياسي افغانستان

خبرگزاري دانشجويان ايران - تهران
سرويس: بين‌الملل - منطقه‌يي

با توجه به فرارسيدن سالروز استقلال افغانستان از انگليس در 19 اوت 1919 دفتر مطالعات بين‌الملل خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا) به بررسي تاريخ سياسي اين كشور و سير تحولات آن پرداخته است كه حاصل آن در زير مي‌آيد:

* نگاهي به گذشته‌ي افغانستان

تاريخ افغانستان، توسعه‌ي سياسي، روابط خارجي و حتي استقلال اين كشور همواره تحت تاثير موقعيت جغرافيايي و شرايط منطقه‌يي آن بوده است.

افغانستان با جمعيتي بالغ بر 26 ميليون نفر در غرب قاره‌ي آسيا واقع شده است و از آغاز پيدايش همواره تحت تسلط كشورهاي متعدد بوده ‌است كه در اين زمينه مغولان پيشتاز ساير قدرتهاي خارجي حاكم بر اين سرزمين بوده‌اند و در واقع ابتدا اين مغولها بودند كه در سال 1504 اين سرزمين را تحت اشغال خود درآورند.

* استقلال افغانستان

تسلط انگليس بر افغانستان مدت زيادي به طول نينجاميد. ”امان‌الله خان“ در سال 1919 توانست با قيامي كه عليه انگليس سازمان‌دهي كرد، پس از گذشت چند ماه و درگيري با نيروهاي انگليسي رسما استقلال افغانستان را بدست آورد. وي پس از كسب استقلال ابتدا اصلاحات اقتصادي، سياسي و اجتماعي گسترده‌يي را در افغانستان انجام داد و سپس برقراري رابطه با قدرتهاي خارجي را خواستار شد. وي به علت اعلام آزادي تعيين نوع پوشش براي مردان و زنان مورد غضب مقامات مذهبي قرار گرفت و سرانجام در سال 1929 از قدرت بر كنار شد.(2)

* افغانستان پس از جنگ جهاني دوم

تقريبا از سال 1929 تا دو دهه پس از آن، افغانستان از سوي جهانيان فراموش شده بود؛ اما پس از جنگ جهاني دوم اين كشور بار ديگر اهميت پيدا كرد. اتحاد جماهير شوروي پس از جنگ جهاني دوم تبديل به يكي از دو ابر قدرت جهان شد و كمونيست‌ها كه در شوروي به قدرت رسيده بودند، تصميم داشتند، قدرتشان را در كشورهاي همسايه نيز حاكم كنند. در نتيجه در سال 1953 ”محمد داوود“ با كمك شوروي و با ادعاي كمك به پيشرفت افغانستان به نخست‌وزيري رسيد. وي ارتش نيرومندي ايجاد كرد، اما با در نظر گرفتن سرنوشتي كه براي “امان‌الله خان” پيش آمده بود، سعي در اجراي اصلاحات گسترده نكرد.

افغانستان 10 سال را به همين منوال ادامه داد، تا اينكه در سال 1964 ”داوود خان“ از قدرت بر كنار شد. چند سال پس از آن و با وقوع قحطي مواد غذايي، ”داوودخان “ از نارضايتي مردم عليه پادشاه وقت استفاده كرد و در سال 1973، كودتايي را انجام داد. اين در حالي بود كه ”داوود خان“ ديگر نزد مردم محبوبيت گذشته را نداشت كه به همين دليل نيز در آوريل سال 1978 توسط گروه‌هاي چپ‌گرا (PDPA) سرنگون شد.(3)

*نقش كمونيست‌ها در افغانستان (1992 - 1978)

حزب دموكرات مردمي افغانستان به دو گروه ”خلق“ و ”پرچم“ تقسيم مي‌شد كه هر كدام از آنها براي به دست گرفتن قدرت رقابت سرسختانه‌اي با يكديگر داشتند. اين رقابت‌ها و درگيري‌هاي داخلي ميان اين دو گروه باعث شد تا اتحاد جماهير شوروي در تاريخ 25 دسامبر 1979 به بهانه‌ي حفظ نظم نيروهاي نظامي خود را وارد افغانستان كند.

اتحاد جماهير شوروي پس از وارد كردن نيروي نظامي به افغانستان و در دست گرفتن كنترل اين كشور ”ببرك كارمل“ را به عنوان رييس جمهور اين كشور منصوب كرد. در پي اين اقدام يك جنگ داخلي فرسايشي ميان مجاهدين افغاني و نيروهاي اشغالگر شوروي پديد آمد كه 10 سال به طول انجاميد.

سرانجام اين جنگ در فوريه 1989 به طور كامل با عقب نشيني نيروهاي شوروي به پايان رسيد، اما جنگ داخلي ميان گروههاي مختلف هم چنان ادامه پيداكرد. با كمك‌هاي مالي كه از سوي شوروي در اختيار دولت نجيب‌الله، رييس جمهور وقت افغانستان قرار مي‌گرفت، وي سعي مي‌كرد كه در مقابل مبارزات مجاهدين مقاومت كند، اما با فروپاشي شوروي در سال 1990،و نيز ضعفي كه حكومت نجيب درمقابل مبارزان پيدا كرد؛ قبول كرد تا از حكومت كناره‌گيري كند كه به اين ترتيب با توافق قبلي قرار شد يك انتقال قدرتي از نجيب‌الله به مجاهدين صورت گيرد و بر همين اساس بود كه نيروهاي “احمد شاه مسعود” و “عبدالرشيد دوستم” توانستند كنترل كابل را به دست بگيرند و در 18 آوريل 1992، ”كشور اسلامي افغانستان“ ‌بنيان گذارده شد. (4)

*افغانستان از سال 1992 تاكنون

زماني كه مجاهدين پيروزمندانه براي كنترل شهر و در اختيار گرفتن دولت وارد كابل شدند، جنگ خونيني ميان آنها آغاز شد و اين امر دوراني را در تاريخ افغانستان بنا نهاد كه مي‌توان از آن به عنوان يكي از تاريكترين دوران اين كشور ياد كرد.

با توجه به هرج‌ و مرجي كه پديد آمده بود و نيز فقدان نمايندگان پشتون در دولت افغانستان، جنبشي از مجاهدين پيشين شكل گرفت كه “طالبان” ناميده شدند.

در نتيجه‌ي آن، گروه طالبان در سال 98 كنترل 90 درصد كشور را در اختيار گرفتند و با گذشت زمان گروه‌هاي مخالف را به سوي مرزهاي تاجيكستان و دره‌ي پنج شير راندند. پس از آن گروه‌هاي مخالف طالبان “اتحاد شمال” را تشكيل دادند. اين اتحاد از سوي سازمان ملل به عنوان دولت افغانستان به رسميت شناخته مي‌شد.

پس از حملات 11 سپتامبر، آمريكا و متحدانش با حمله به افغانستان ‌موفق به سرنگون كردن حكومت طالبان شدند. در نتيجه‌ي آن، احزاب مختلف افغانستان با حمايت سازمان ملل و طي نشستي در بن، 30 عضو دولت موقت را انتخاب كردند و حامد كرزاي به عنوان رهبر دولت انتقالي معرفي شد.

با گذشت شش ماه و تشكيل “لويه جرگه” يا مجلس شيوخ به عنوان تعيين كننده‌ي عامل قانون‌گذاري در افغانستان، كرزاي براي دو سال به عنوان رييس دولت انتقالي معرفي شد.(5) كه رياست جمهوري وي تاكنون ادامه دارد.

منابع:

1- سايت اينترنتي Stacks-msnbc.com

2- سايت اينترنتي Afghanland.com

3- سايت اينترنتي Stacks-msnbc.com

4- پايگاه اطلاع‌رساني wikipedia.org

5- همان

انتهاي پيام
دوشنبه 28 مرداد 1387

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: ايسنا]

[مشاهده در: www.isna.ir]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 114]