واضح آرشیو وب فارسی:آشپز آنلاین: دوستی قبل از ازدواج
شبهه:
دوستی وعلاقه به جنس مخالف عیبی كه ندارد هیچ، تازه باعث شناخت بیشتر برای ازدواج است و مسلما در ازدواج هر چه شناخت بیشتر باشد، تفاهم و سازگاری بیشتر است.
پاسخ:
دوست داشتن جنس مخالف و ایجاد رابطه دوستانه با او خارج از حدود شرعی آثار و پیامدهای منفی متعددی دارد و در هیچ صورت خالی از اشكال نیست چون:
1. فكر شما را در ابتدای جوانی از درس و پیشرفت باز داشته است، تنها در مسیر شهوات و غرایز نفسانی قرار میدهد.
2. موجب اضطراب و نگرانی شما میشود (چون میخواهید كسی از این ماجرا مطلع نشود، برای او خواستگار نرود، و...)
3. دوستی و ارتباط عاشقانه ولو به صورت یك نگاه، راه را برای لغزشهای گستردهتر و عمیقتر هموار میكند.
(زنان بزرگان مصر كه زلیخا را به خاطر علاقهاش به یوسف سزنش میكردند، تنها با یك نگاه آلوده، خود شیفته یوسف شده و خواستار برقراری روابط با او شدند. سوره یوسف.
4. چنانچه پس از مدمتها ارتباط با او، به خواست خود یا به اصرار خانواده با فرد دیگری ازدواج كند، ضربه روحی سختی به شما وراد خواهد شد.
5. چنانچه پس از ارتباط دوستانه، با او ازدواج كنید، ممكن است همواره به یكدیگر بدبین باشید و سابقه ارتباط قبلی خود را، دلیلی بر امكان خیانت هر یك به دیگری بدانید.
6. عشق و علاقه شدید قبل از ازدواج، به شما امكان بررسی خصوصیات دیگر او را نمیدهید و لذا ممكن است پس از ازدواج احساس كنید كه هیچ سنخیتّی با او نداشتهاید.
تذكر: طبق روایات ما آنچه باعث استحكام و تدام دوستی و علاقه می شود، ایمان، اخلاق خوش و دینداری است، و دینداری با این روابط سازگاری ندارد. البته دین بهما اجازه می دهد هرگاه تصمیم جدی برای ازدواج گرفتیم، با فرد مقابل(جنس مخالف) گفتگو كنیم تا به تفاهم ها و اشتراك هم برسیم و زندگی معنوی خوبی را با هم شروع كنیم.
7. خشم و نارضایتی خداوند متعال را برای خود خریدهاید زیرا او روابط با جنس مخالف را جز در چارچوب شرع مجاز نمیداند.
این همه بخش از پیامدهای نامطلوب ارتباط با جنس مخالف است. اماّ در پایان، به شما توصیه میكنیم:
الف) اگر واقعاً آن فرد را از جهات متعدد ایمانی، اخلاقی، خانوادگی، و... شایسته و مناسب برا خود میدانید و در خود و خانوادهتان آمادگی برای ازدواج را میبینید، خوب است به صورت رسمی از آن دختر خواستگاری كرده و عقد كنید تا پس از ایجاد شرایط لازم، مراسم عروسی را برگزار نمائید. ولی اگر شناخت چندانی روی فرد نداشته، یا خانواده با ازدواج شما موافق نباشند، بهتر است؛ توكّل بر خداوند متعال و سعی فراوان، رابطه خود را با او قطع و یاد و خاطره او را نیز از ذهن خود محو نمائید. در این صورت به آرامش روانی لازم دست یافته و به خواست خداوند در زمان مناسب با فرد شایسته زندگی خانوادگی را آغاز خواهید كرد.
http://www.newmind.mihanblog.com
na3imeh جون ممنون
بچه ها بیاید بگید کی قبل ازدواج دوست بوده و حالا وضعش چجوریه
من هر دو مورد رو دیدم
هم اونایی که خوشبخت شدن هم اونایی که نشدن
و به نظرم به خود آدما بستگی داره
مگه همه ی اونایی که سنتی ازدواج کردن و از قبل همو نمیشناختن حالا خوشبختن؟
البته نمیخام بگم کلا این دوستی ها کار خوبیه.... بستگی به ظرفیت طرفین و البته حد و حدود دوستی داره
حالا شما بیاید نظر بدید....
مهمه براممم
ممنون:)
من که قبل از ازدواج با شوهرم دوست نبودم و کلا سرنوشت و تقدیر نقش اساسی رو تو ازدواج ما بازی کرد که از این بابت خیلی هم خوشحالم . ولی من یه نظری در این رابطه دارم ، اونم اینکه اونهایی که قبل از ازدواج با همسرشون دوست بودن معمولا با توجه به اینکه این موضوع برای اکثر خانواده ها قابل پذیرش نیست و دو طرف دائم سر این موضوع با هم بحث می کنن همیشه در حال بحث و جدل و ... هستن . در آخر اگه موافقت خانواده رو بگیرن چون کار خود کرده هست مجبورن یه جورایی برای اینکه بگن انتخابشون درست بوده و مشکلی ندارن ، بسوزن و بسازن . و با همه جور شرایط کنار بیان . این موضوع رو تو خیلی از اطرافیان دیدم . واقعا بعضی ها فقط عاشق چیزهای ظاهری می شن . واقعیت هم اینه که تا وارد زندگی مشترک نشی و زیر یک سقف با یه نفر زندگی نکنی نمی تونی دقیقا بشناسیش . من شوهرم جامعه شناس هست و بیشتر پژوهش هاش هم در رابطه با ازدواج و طلاقه . خیلی از دانشجوهاش هم برای مشاوره ازدواج میان پیشش . بیشترشون هم دوستی های نامعقول و غیرمنطقی دارن . وقتی شوهرم راجع به اونها با من صحبت می کنه من واقعا از این آدم ها تعجب می کنم . همشون هم فکر می کنن عقل کل هستن و ...
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: آشپز آنلاین]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 254]