واضح آرشیو وب فارسی:سایت رسیک: چاقی یك قسمت از بدن (چاقی موضعی) ::.
● عوارض و عوامل ایجاد كننده چاقی موضعی
دكتر حمیدرضا فرشچی - متخصص تغذیه و فوق تخصص دیابت و چاقی: در جامعه امروزی فراوان هستند افرادی كه از چاقی های موضعی رنج می برند. به دلیل آموزش های فراوان بویژه برای جوانان، خیلی از افراد نسل جدید، مراقب كنترل وزن خود هستند، ولی در بین این افراد نیز تجمع چربی در یك قسمت از بدن و یا چاقی موضعی از مشكلات رایج است. خیلی از آنها هنگام مراجعه به كلینیك های لاغری، از این مسئله شاكی هستند كه دیگر نمی توانند شلوارهای قبلی خود را بپوشند و یا سایز قسمت فوقانی بدن آنها با سایز قسمت پایینی سازگار نیست.
گروه دیگر، افرادی هستند كه از افزایش بی رویه وزن رنج می برند و به درمان آن اهمیت نمی دهند تا آن كه متوجه چاقی شدید در ناحیه شكم می شوند. این موضوع به ویژه در آقایان كه به دلیل مشغله های روزمره به وزن خود توجهی ندارند، شایع است. این افراد زمانی كاهش وزن خود را جدی می گیرند كه چاقی شكمی باعث بروز بیماری هایی مثل دیابت، افزایش چربی خون، بیماری های قلبی و عروقی و نیز كبد چرب در آنها شود.
اینكه انسان بتواند با خوردن غذای خاصی، چاقی شكمی را برای همیشه از بین ببرد، یك رویای دیرینه است، ولی ممكن نیست. شاید شما نیز تبلیغات و آگهی هایی را كه ادعا می كنند" رژیم صاف كننده ی شكم" به افراد ارائه می دهند، مشاهده كرده باشید. بعضی از این رژیم ها ادعا می كنند كه در طی یك ماه، 5/7 كیلو از وزنتان كاهش می یابد و دارای شكمی صاف و بدون چربی اضافی می شوید. این قبیل رژیم ها كمی اغراق آمیزبوده و نیازمند ایجاد تغییرات اساسی غذایی و رفتاری هستند.
● كدامیك از چربی های موضعی بیشترین اهمیت را دارد؟
اكثر مراجعین به كلینیك های لاغری، از چاقی شكمی شكایت دارند. همانطور كه بیان شد چاقی شكمی به دلیل عوارض فراوانی كه برای سلامتی فرد به همراه دارد، نسبت به سایر چاقی های موضعی (مثل چاقی ران ، باسن و ...) مهم تر است. مطالعات اخیر تاكید دارند كه شروع عوارض چاقی شكمی بسیار زودهنگام است و حتی قبل از آن كه شما جزء افراد چاق قرار بگیرید، علائم اختلالات متابولیك و نیز بیماری های قلبی و عروقی آغاز می گردند.
چاقی شكمی از لحاظ پزشكی، به عنوان عامل خطر قابل مشاهده در سندرم متابولیك مطرح است. عوامل خطر سندرم متابولیك شامل: چاقی شكمی، مقاومت به هورمون انسولین، تری گلیسرید بالا، كلسترول بالا و فشار خون بالا می باشند. زمانی كه بیمار حداقل سه عامل از این عوامل خطر را داشته باشد، نشان می دهد دچار سندرم متابولیك است. این افراد در معرض خطر بالایی برای ابتلا به بیماری های قلبی، سكته و دیابت قرار دارند. در حقیقت، مرگ در اثر بیماری های قلبی و عروقی در این افراد تقریبا دو برابر، و خطر حمله قلبی و سكته در آنها سه برابر می باشد.
این عوامل خطر را می توان با اجرای رژیم های غذایی سالم در برنامه ی روزانه مانند كاهش مصرف غذاهایی كه چربی اشباع و ترانس بالایی دارند و نیز انجام فعالیت بدنی كنترل كرد. البته گاهی تغییر سبك زندگی برای كاهش عوامل خطر كافی نیست و ممكن است نیاز به مصرف دارو تحت نظر پزشك باشد، مثلا استاتین ها از داروهایی هستند كه به كاهش مقدار كلسترول خون كمك می كنند. اگر دور كمر در آقایان مساوی یا بیشتر از 102 سانتی متر و در خانم ها مساوی یا بیشتر از 88 سانتی متر باشد، نشان می دهد فرد دچار چاقی شكمی است.
اما مراجعین زیادی نیز از چاقی نواحی دیگر بدن، به ویژه چاقی بازوها، سینه و یا ران شاكی هستند. شاید شما از تجمع چربی در این نواحی به دلیل جنبه های زیبایی (به هم خوردن تناسب اندام) خسته شده باشید، ولی این مژده را باید به شما بدهیم كه هیچ كدام از این نوع چاقی ها، به اندازه چاقی شكمی برای سلامتی شما مضر نیست.
● چه عواملی، چاقی های موضعی را تشدید می كنند؟
علاوه بر مصرف بی رویه كالری كه چاقی و به تبع آن چاقی موضعی را تشدید می كند، عوامل متعدد دیگری نیز در تشدید چاقی موضعی، به ویژه چاقی شكمی موثرند، از جمله:
- رژیم های یویو كه با كاهش و افزایش متناوب وزن همراه می باشند.
- مصرف زیاد فست فودها كه حاوی چربی اشباع فراوان و نیز اسیدهای چرب ترانس هستند. این موضوع به ویژه در جوانانی كه وزن خود را با اجرای رژیم های سخت لاغری كنترل می كنند، ولی عادت به مصرف فست فود دارند، بیشتر مشاهده می شود.
- تغییرات هورمونی به ویژه در خانم های مبتلا به تخمدان پلی كیستیك و نیز در مرحله قبل از یائسگی.
- استفاده نابجا از داروهای هورمونی و نیز داروهای بدنسازی كه معمولا به طور غیر مجاز استفاده می شوند.
- انجام ورزش های مقاومتی مانند وزنه برداری، ورزش های رزمی و بدنسازی و سپس ترك آن، به ویژه باعث چاقی در ناحیه بازوها و نیز سینه خواهد شد كه در خیلی از موارد نسبت به درمان نیز مقاوم هستند. لذا توصیه اساسی به این گروه از ورزشكاران، داشتن یك برنامه منظم برای ادامه طولانی مدت این نوع از ورزش ها می باشد.
- عدم تحرك بدنی و زندگی عاری از فعالیت بدنی. از طرف دیگر ترك ورزش های هوازی مانند پیاده روی ، شنا، فوتبال و ... در كمتر از یك هفته، باعث افزایش مقاومت به انسولین می شود كه در مدت كمتر از یك ماه، بزرگ شدن سایز شكمی را به همراه خواهد داشت.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: سایت رسیک]
[مشاهده در: www.ri3k.eu]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 246]