در پر کردن خانه کمکم کنید لطفا! : دکوراسیون و تزئین منزل

واضح آرشیو وب فارسی:آشپز آنلاین: سلام به همه ی دوستان هنرمندم.

تقریبا 11 ماهه که ما عروسی کردیم.موعد اجاره ما سر رسیده و از یک منزل 70 متری به یک منزل 127 متری داریم نقل مکان میکنیم.

منزل ما در شهرک آپاداناست و خیلی کمد دیواری داره و احتمالا چیزهایی که من الان دور اتاق از اجبار چیدم اونجا تو کمدها که جا میشه هیچ احتمالا جا زیاد میاد.اما این ذهن منو مشغول کرده که آیا بهتره همینطوری بریم اونجا بشینیم و خونه خلوت تر باشه.یا اینکه بریم وسیله بخریم.البته من خودم طرفدار نخریدن هستم اما آقای همسر اصرار داره که برای اتاق کارش میز بخره جدا از میز تحریر من که تا الان استفاده می کرده....یا برای تلفن میز بخریم...هی هم میگه تو یه رومیزی واسش درست کن به به!!!!!!!!در صورتی که تا الان تلفن رو اپن بوده و اونجا اپن نیست.....یا اینکه برای اتاقها فرش یا زیرانداز بخرم یا همین طور موکت باشه البته موکت نو هست....یا اینکه برای نشیمن کاناپه بگیریم یا پشتی؟در صورتی که قبلا پذیرایی و نشیمن یکی بوده و الان نشیمن قششششنگ خالیه!اگه پیشنهادی هم دارین که خونه زیبا به نظر برسه اما هزینه کم برداره ممنون میشم.فعلا افتادم تو فکر اینکه چندتا تابلوی پولک دوزی برای دیوار پذیرایی بدوزم....شما چه می فرمایین؟خلاصه تو فکرم حسابی.......دوست دارم به خونه جدید که میریم برای هر دومون یه زندگی جدید و خوب حتی بهتر از گذشته به خصوص برای همسر خوبم رقم بزنم.....چون این یکسال خیلی خیلی برای زندگیمون زحمت کشده و استرس زیادی تحمل کرده .....حتی تصمیم دارم بیشتر از گذشته به خودم برسم .......به نظر شما اگه خونه خالی به نظر بیاد بده؟البته احتمالا چندسالی بتونیم اینجا بمونیم.....ممنون از همفکریتون.دوستتون دارم و به فکرتونم.

سلام
فاطمه جون
منزل نو مبارك باشه

اگه توي اين منزل 127 متري مستاجر هستي كه در اين صورت وسايلت رو به اندازه اي اضافه كن كه اگه دفعه ي بعد توي يك متراژ كمتر رفتي عزا نگيري

من هم از سال 75 تا 86 مستاجر بودم و هميشه آپارتمان دو خوابه مي گرفتم بنابراين كمتر از متراژ 70 متر نداشتم پس وسايلم رو در اون حد نگه مي داشتم يعني يك سرويس خواب يك دست راحتي يك ميز ناهار خوري كلا به اندازه ي يك خاور براي اثاث كشي البته بعد از حدود 10 بار اثاث كشي تقريبا اكثر لوازم چوبي من از بين رفت بنابر اين خريد تير و تخته زياد درست نيست
اگه اتاق خواب ها فرش نداشته باشه زياد مهم نيست چون تو اتاق ها رفت و آمد كمتره ضمنا اتاق كار با ميز تحريرو كتابخونه پر مي شه يك گوشه هم ميز اتو و ميز چرخ خياطي يك اتاق هم كه براي خوابه
مي مونه فضاي بزرگ هال و پذيرايي يك دست مبل با يك بوفه ي دو در ميز تلويزيون و دو تخته فرش 6 متري يك ميز ناها رخوري تقريبا يك فضاي 50 يا 60 متري ال مانند كفايت مي كنه تابلو تو اثاث كشي ها مشكلي ايجاد نمي كنه پرده هاي طرح دار خونه رو پر نشون مي ده و معمولا دو تا لوستر 5 شاخه براي اين فضا و فضاهاي كوچكتر مناسبه پشتي چون دقيقا به ديوار مي چسبه براي خانه هاي بزرگ نمود زياد پيدا نمي كنه مگر آنكه بخواهي براي تشك جلوي پشتي و زير دستي هاي كناري ( كه امروزه از فوم هاي قالبي مكعب مستطيل استفاده مي كنند ) بزاري كه هزينه ي آن اگه بيشتر از يك دست راحتي نشه زياد با اون فاصله هم نداره الان فكر كنم بين 300 تا 500 تومان بشه يك دست راحتي 7 نفره خريداري كرد ناهار خوري شيشه اي با صندلي هاي فلزي 6 نفره حدود 150 تا 200 تومان هزينه داره البته من جديدا يافت آباد نرفتم و اين حدود قيمت ماله شب عيده كه رفته بودم يك دست مبل تمام پارچه ي ال كه روي دسته هاش حالت يك ميز كوچك گذاشتن حدود 450 تومن بود و يك ميز ناهار خوري شيشه دودي با صندلي هاي فلزي مشكي 4 نفره را 105 تومن خريدم
اين طوري خونه پر تر ديده مي شه و تا چند سال هم كه مي توني استفاده كني

موفق باشيد

سلام فاطمه جون. منزل نو مبارک. ان شاالله به زودی منزل خودتون رو خریداری کنید.
من هم دقیقا مشکل تو رو دارم الان در منزلی ۱۴۰ متری هستیم و پرکردن این متزل سخته( با توجه به اینکه شاید یکی دو سال دیگه به منزل کوچکتری بریم. ). قیمت اسباب و اثاثیه هم بالاست علاوه بر این کرایه حمل اسباب و مزد کارگر خیلی خیلی بالاست. ما یک دست ناهارخوری ۸ نفره و سرویس خواب و یک مبل راحتی ال خریدیم. هرکدوم رو جداگونه آوردن برامون(نتونستن هماهنگ کنن که با یه ماشین بیارن. اذیت میکنن دیگه). و برای همینها خدود ۲۰۰ هزار تومن کرایه ماشین و مزد کارگر دادیم!!
منزل ما این تفاوت رو داره که کمبود کمد داره و هال و پذیراییش خیلی بزرگه( من خودم اتاق خواب بزرگ دوست دارم با پذبرایی متوسط.).
عزیزم منزل خواهرشوهر من هم آپاداناس و من دقیقا میدونم الان مدل خونه شما چه طوریه. به نظر من بهتره در قسمت نشیمن یک مبل ال مقابل تلویزیون قرار بدی. فرش زیاد لازم نیست به خصوص که منزل موکت هست(برعکس منزل ما سنگه و با اون پذیرایی بزرگ اصلا پر نمیشه). اگه دوست داشتی فقط میتونی چند تا قالیچه اضافه کنی.
استفاده از بوفه خوبه( البته این رو هم درنظر داشته باش که بوفه خیلی خاک میگیره و مرتب باید گردگیری بشه). استفاده از میزهای کوچک درگوشه و کنار سالن و قرار دادن اباژور و وسایل تزیینی هم راه خوبیه( چون بچه کوچک نداری میتونی خیلی راحت همه چیز رو بچینی. من باید برای خرید و چیدمان در درجه اول پسرم رو درنظر بگیرم و خطرات اون وسایل رو).
درمورد قیمت مبلمان و وسایل هم من تا حدی میتونم کمکت کنم چون به تازگی چندین بار رفته ام یافت آباد و خرید کردم.
موفق باشی عزیزم.

ممنونم دوستای خوبم.

والا برای پذیرایی یک دست مبل استیل و ناهارخوریش و بوفه با دو تخته فرش دارم.برای نشیمن هم یک فرش دارم ولی نه پشتی دارم نه راحتی.نمیدونم چرا من انقدر خسیسم!زورم میاد برم خنزر پنزر بخرم.تا الان هیچ وقت چیز تزیینی نخریدم تو عمرم.به نظرم میاد اضافه است...............نمیدونم شاید این بار این کارو کردم!

سلام فاطمه جان

اتفاقا خیلی عافلی عزیز دلم .............!
پس سرت گرمه نقل مکان بود .......خانومی ..... مبارکه .........امیدوارم خبر نقل مکان به منزل شخصی تو بهمون بدی .........

من یک چیزهایی رو کلی نوشتم .... به درد کسانی میخوره که اول زندگیشونه ......... تو هم که نخوانده خودت ماشاالله یک پا ملایی ....!!! ( یعنی که آفرین ..دست مریزاد....!!! ) چون مطلب آخریت رو الان دیدم ......

در مورد خرید وسایل منزل - برای پر کردن منزل عجله نکن .
اینکه احتمالا حدود 4 سال میتونی اونجا اسکان داشته باشی این نکته رو توجیه نمیکنه که هرچه بخواهی بخری تا خونه پر بشه .......

همینطور که مریم گلمون گفت - فکر کن پس از 4 سال میخواهی به منزل دیگری نقل مکان کنی که از حالا متراز اون رو هم نمیدونی ...... مطمئن باش اگر هدفت پر کردن خونه باشه و بدون سبک سنگین کردن خرید کنی - اسباب و اثاثیه ای که امروز خریدی و ازش مدتها استفاده کردی در حین جابجایی سالم به منزل دیگه نخواهد رسید مگر اینکه ...................چند نکته رو به خاطر بسپاری . ( فاطمه جان تو به خودت نگیر گلم ....!!! طرف صحبتم خانومهای جوونی هستن که اینها رو می خونن ......!!! )

اول : آنچه که امروز مد و جنس و رنگ سال به نظر میاد پس از مدتی کوتاهی دمده میشه و دل اولین کسی رو که بزنه – خودتی ....
دوم : پس از مدتی دیگه اون زیبایی قبل رو نداره و خیلی زود مدل ها و رنگهای جدید از راه میرسند و این مد و مد بازی انتهایی نداره و تو بازنده این بازی هستی که تاجر و بازرگان و یکعده که به نون و نوا میرسن اونو باب کردن .

کمی صبر کن و عجله به خرج نده . با دقت انتخاب کن . جنس خوب و مطمئن بخر تا بتونی سالهای سال ازش استفاده کنی.
در سن و سال شما - هیچکس ازتون انتظار نداره که در منزل استیجاری تمامی وسایلتون کامل و به اندازه یک زوج چندین ساله باشه .

معمولا مبلمان چیزی نیست که هر سال یا هر چند سال یکبار عوض کنی ...... شاید در طی زندگی دو بار پیش بیاد.( البته منظور من در حد نرماله . نه اینکه آدم اینقدر پول تو جیبش داشته باشه و ندونه چکار کنه و هر سال یک مبلمان نو بخره ! فکر کنم تو زندگی آدم همیشه خرجهایی داره که به مبلمان بچربه ! حد اقل اینه که بعدا با پول اون مسافرت میکنی ......!! )

از وسایل ضروری تر شروع کن . هرچه تیر و تخته کمتر – راحت تر و بهتر ....!!!!!!! ( بقول فاطمه عزیز - خنزر و پنزر !! )
یک مبلمان راحتی مدل ساده و محکم رو انتخاب کن که اگه چند سال دیگه با رفتن به منزل خودتون ( به مبارکی انشاالله ) بتونی با خرید یک دست مبلمان پذیرایی - از اینهایی که امروز خریدی بعنوان مبلمان هال و نشیمن استفاده کنی . ( که اینطور که معلومه فاطمه خانومی نیازی به اونها هم نداره ) حداکثر شاید نیاز به تعویض رویه داشته باشه . طوری برنامه ریزی کن که اگه بعدا خواستی میز و صندلی ناهر خوری کنونی رو کنار بذاری و برای ناهار خوری و پذیرایی مبلمان نو بخری – این ناهار خوری رو بتونی تو آشپزخونه هم استفاده کنی .......
میز کار و کتابخونه و میز زیر تلفن هم جزء لوازم ضروریه ولی بهتره اونها هم از نوع خوب و با دوام و باز و بسته شو و اندازه جمع و جور انتخاب کنین تا با نقل و انتقال و جابجایی صدمه کمتر ببینه ...خوشبختانه دربازار مدلهای مختلف موجوده ..... همه جا رو ببنید و قیمت کنید و بهترین رو انتخاب کنید....حتی اگر مدتی برای خریدش باید صبر کنید تا بودجه مالی اش گرد آوری بشه .....

فراموش نکنید : دیر تر بخرید ولی خوبشو بخرید

پس چیزی انتخاب کن که هیچوقت کسی متوجه نشه کی مد بوده و کی از مد افتاده .!..........جنس و رنگ چوب و پارچه و مدل اون از این امر مستثنی نیست . اگر جنس خوب بخری تا سالهای سال برات کار میکنه .. .پس خیلی دنبال تیتیش مامانی ها و مدل های رنگارنگ نرو که هم بی دوام اند و هم زود دل رو میزنن و از چشم میافتن ..............و بعدا هم وسایلت چهل تیکه و رنگ برنگ نمیشن .

همینطور هم وسایل خواب و غیره .....مثل قالی ....... به نظر من اگه اتاقهای منزل موکته .....و مریم جون هم گفت که حالا اتاقها نیازی به قالی ندارن .....ولی برای پذیرایی میتونی کمی صبر کنی و از یک قالیچه خوب شروع کنی ....هروقت وضع مالی خوب بود اونو رد کنی و مابه التفاوت بدی و یکی بزرگتر بخری ... .. ( گویا فاطمه عزیزمون کمی جلوتره ...میتونی برای دومی اقدام کنی .....! )

و وسایل جدیدت رو خوب نگهداری کنی تا زمانی که میری منزل جدید و شخصی خودتون - فقط هزینه صرف کمبودها بشه نه اینکه مجددا همه اینها رو بخری ..........یا حد اکثر تجدید رنگ و پالیش و .....ترمیم ترک و زدگی و لب پر شدگی ....

تنها راهش هم اینکه که از خرید خورده ریز و اجناس ارزون خودداری کنی ..........دیرتر و کمتر بخر ولی خوبشو بخر ..... من نمیگم که به حرف دلت گوش نکن و نمیگم که دنبال مدلهای کلاسیک و قدیمی باش ولی میگم کمی دست به عصا برو و به فکر آینده هم باش ......

بالاخره تو این خونه دیر یا زود پای یک نی نی هم به این خونه باز خواهد شد (انشاالله ....!!! ) پس بدان و آگاه باش که ما کنیز و برده اسباب منزل نیستیم ...قراره این اسباب و اثاثیه غلام حلقه بگوش ما باشن ....رنگها و مدلهایی رو انتخاب کن که با وجود کودک نوپا راحتی اون و خودت هم فراهم باشه و با پذیرایی از مهمان دست و دلت نلرزه .......و نخواهی براشون آستری و رویه فراهم کنی ! ..... خودتون هم بتونین ازشون لذت ببرین ...... و به دلیل استفاده بعدی و آینده - لذت استفاده کنونی رو از دست ندین ........

و اما برای وسایل تزیینی فرصت زیاده ......مال وقتیه که منزل شخصیه و اثاثیه اصلی موجوده ..... ولی برای اونهم حد و حدود لازمه ........

به بیان دیگه در عین شیک و با صرفه بودن - راحت هم باشه . شاید حالا بگین ...بابا کو حالا تا .........!!! خیلی دیر نخواهد پایید ....فردا ها پشت درن ..... کافیه کمی چشم به هم بزنین تا از راه برسن .......!! ما هم همین ها رو می ی ی ی ی گفتیم..............!!!

خونه نو مبارک .......

سلام مجدد

شبنم جون باز هم ممنونم که راهنمایی کردید.منو میبخشید که کم میام چون تا دیر وقت تو آزمایشگاهم و کار پایان نامم جدی شده.والا خیلی دوست دارم زیاد ببینمتون.

هنوز نرفتم خونه جدید.اگه نمیخندین من همون موقع که جهیزیه مامان بابا تهیه می کردن هیچ نظری ندادم گفتم بذارم با سلیقه خودشون همه چیز بخرن خب آرزو دارن .پدر مادرن!

اما در مورد مبل و بوفه خودم خریدم چون به این فکر بودم که فردا اگه بچه باشه مثلا بوفه باید شیشه داشته باشه تا یه مشت نزنه همش بریزه......

فعلا تنها چیزی که توافق کردیم بخریم یه میز کامپیوتره که ایشون کامپیوترشون رو از رو میز تحریر بردارن تا منم بتونم تزم رو بنویسم!

در مورد مسایل تزیینی هم تصمیم گرفتم خودم یه کم بشینم بدوزم یا درست کنم که خرجی نداشته باشه و زیبا باشه.......نمیدونم شبنم جون شما میگین آفرین ولی همه میگن خسیسی یا وسایلت مثل قدیمیهاست....
خب من به مبل استیل فندقی و کلا وسایل چوبی تیره و فندقی سوخته علاقه دارم...همه پرده هامم کرم قهوه ای هستن.....آینه شمعدانم هم تیپ نقره ای قدیمی کار شده....اما به خصوص وقتی دوستان همسرم با خانومهاشون میان میگن بابا بریز دور برو قرمز بخر...صورتی بخر!....نه اینکه اونها زشت باشن ها!ولی به من آرامش طولانی نمیدن..... تا اینجا نتیجه های خوبی از فرمایشات همگی گرفتم....بازهم اگه راهنماییم کنید ممنون میشم.شبنم جون من از حرف هیچ دوستی ناراحت نمیشم.

فاطمه خوشبخت عزیز
جالبه چون نظراتت با من تقریبا یکیه منم لوازم منزلم تقریبا کرم قهوه ای اند .
به نظر من برای کارات مشورت کن خوب فکر کن و بعد بهترین تصمیم بگیر وقتی تصمیم گرفتی به واکنش دیگران خیلی توجه نکن چون اگه آدم بخواد به حرف دیگران توجه کنه چشم به هم کی زنه می بینه همه عمرش گذشت و همش تو این فکرا بوده منم تا حالا خیلی برچسب خسیس را خورده ام حتی از برادر شوهرم (خنده داره نه ) ولی باورت نمیشه اصلا انگار که نه انگار . وسایل خونه برای راحتیه آدم و آدم تا زمانیکه احساس راحتی داره لزومی نداره به خاطر مد و این حرفها اونها را عوض کنه و کلی هزینه کنه .البته نظافت و مرتبی و شیک بودن همون وسایل هم مهمه . به قول شبنم جون با پولش می ری یه سفره خوب و روحیه آدم عوض میشه .
تا زمانی که خونه نخریدی یا حداقل تا 5 یا 6 سال تو یه خونه قرار نبود باشی هر چی خواستی بخری فکر کن که از لوازم ضروری باشه و به این فکر کن که اگه خونت یه کم کوچکتر بشه بازم می تونی اون را جابجا کنی .
من طی دوسالی که ازدواج کردم با اینکه تا حالا خونه را عوض نکردم هر چی به نظرم لازم بوده خریدم و همه ایده هام را گذاشتم برای وقتی خونه خودم بود ( البته حالا که اونم حاضر شده بازم احتمالا شاید کمتر از یک سال اونجا باشم چون می خوام از این شهر بد دیگه برم اگه خدا بخواد )
ببخشید فکر کنم خیلی پر چونگی کردم ولی فاطمه جان همیشه برای اهداف بلند مدت هزینه کن و دور اندیش باش . به نظر من ادم اگه میلیاردر هم باشه برای ریال به ریال پولش باید برنامه ریزی داشته باشه و پول را درست هزینه کنه خیلی هم به حرف دیگران اهمیت نده .

سلام دوستان عزيز
منو مسخره نكنيد من عاشق لوازم خونه هستم فقط پول دستم بياد ميرم خريد هر كي مياد خونه ما پاورش نميشه ما عروس داماد هستيم همه چي تكميله تازه ديروز رفته بودم بيرون اينقدر چيزهاي خوشگل ديدم حيف كه پول نداشتم
ولي فاطمه جون نه مثل من خوبه نه مثل تو حداقل مي توني يه كاناپه واسه لابي تي وي بگيري چهارسال مي خواهي اونجا زندگي كني يه كاناپه واجبه خيلي بهتر از پشتيه ديگه كسي پشتي نمي زاره مي دوني آدم اگه بخواد اينجوري فكر كنه كه مستاجره بار اضافي اثاث كشي سخته كه نميشه زندگي كرد كو تا ماها خونه داربشيم حداقل با اين موقعيت حال كنيم و من اون هفته رفتم دلاوران براي مامانم كاناپه بخرم يه كاناپه ال ديدم 350 هزار تومن خوشگل بود به نظر من 350 هزار تومن واسه 4 سال پول زوري نيست تازه شايد بازم رفتي خونه بزرگتر خدا را چه ديدي
يه تز ديگه هم برات دارم اگه نمي خواهي كاناپه نخري مي توني ديزاين خونه ات را سنتي درست كني از اين تخت ها كه مي زارن گوشه حال روش گليم بنداز و پشتي بزار بغلش هم يه ميز گرد با رويه ترمه فكر نمي كنم زياد گرون در بياد آدم ياد دربند ميفته به حالو هواي خونت هم نزديكه خونت هم پر ميشه
اميدوارم همه مستاجرها زودتر صاحبخونه بشن

سلام دوستان نازم

الی جون من روحیه تو رو درک میکنم و اصلا هم مسخره نیست هرکی یک جوره دیگه.مامان بابای من واقعا در تهیه جهیزیه کم نگذاشتن.نزدیک 22 میلیون جهیزیه ام شد.البته اون موقع هم من هی در قهر و آشتی الکی بودم که بابا اینها رو برای چی میخرین ما دوتا خودمون کار میکنیم میخریم!اما مادره دیگه دوست داره هر کار میتونه بکنه برای بچه اش.اتفاقا با اینکه این خونه ما کمی کوچک بوده من پذیرایی و نشیمن رو مجزا کردم.ترمه هم خیلی مادرم برای روی شوفاژ و رو سرویس خواب برام گرفته و دوخته.خیلی هم نازن.خونه بابا اینا از اون تختها هم که میگی هست و بی استفاده هم هست.شاید همین کارو کردم چون احتیاج به هیچ خریدی نداره!ممنون الی جان.

ولی همین 350 تومنی که میگی میشه دوماه پول اجارمون.فکر نمیکنم هیچ وقت دلم بیاد برم خرج کاناپه بکنم!فاری عزیز حق با شماست نمیشه اعتماد کرد به این که چند سال که اینجا هستیم بنابر این چیزهای غیر ضروری بخریم.ممنونم از هر دوتون.خیلی کمکم کردین

سلام فاطمه جون
انشااله خونه جديد برات خوش يمن باشه و توش شاد باشي و يك ني ني كاكل زري خدابهت بده منكه عكس آواتور شما رو كه مي بينم انگار خودتون رو مي بينم و حال مي كنم .
فاطمه جون بنظر من بايد توي زندگي تعادل برقرار كرد نه خيلي به فكر آينده بود كه از زمان حال غافل بشيم و نه انقدر توي زمان حال زندگي كنيم و آينده رو نسازيم .
من عقيدم اينه آدم بايد براي روحيش خرج كنه وسايل خونه هم از اون دست چيزهاست كه روحيه آدم رو خيلي خوب مي كنه . حالا ببين از اينكه پس انداز كني براي آينده بيشتر خوشحال مي شي يا اينكه وسايل شيك براي خونت بخري با هركدوم بيشتر حال مي كني اون كار رو بكن ولي يك تجربه شخصي من اينه كه هر وقت خواست خسيس بازي دربيارم و پس نداز كنم خدا همچين حالم رو گرفته و چند برابر اون پس اندازه از دستم رفته و ديگه هم پولي دست نيومده كه پشيمون شدم ولي وقتي خرج مي كنم و به خواهرام و ديگران كمك مي كنم و كادو و گردش و تفريح خدا از درو ديوار مي رسونه يعني هرچقدر ما خرج كنيم خدا بهمون مي ده .عقيده من اينه حالا درست و غلطش رو نمي دونم .پول خريد خونه و عروسي هم از اون دسته از پول هاست كه خدا همچين از دريچه غيبش نصيب آدم مي كنه كه اصلا باور كردني نيست . من خودم وقتي ازدواج كردم شوهرم كلي بدهي از زمان مجردي داشت و اصلا فكر خريد خونه رو نمي كردم توي يك خونه اي زندگي مي كردم كه خود قشمي ها حاضر نبودن از كنارش رد بشن قبلا توي يك تاپيك ديگه تعريف كردم خلاصه هرگز به فكرم نمي رسيد كه بتونم خونه بخرم سال سوم ازدواج از همون دريچه غيب و البته با كمك فراوان مامان و بابا بطور باور نكردني يك خونه شيك خريديم يك خوابه كه توي قشم تك بود البته از سوي اداره بهمون دادن الان اونو تبديل كريدم به يك خونه ويلائي 250متري ولي الان حسرت اون خونه خرابه رو دارم كه سه سال اول زندگي توش زندگي مي كردم چون توش دلم خوش بود چون مي دونستم تمام وجود شوهرم مال خودمه چون مي دونستم قلب و روح شوهرم مملو از عشق منه ولي الان شك دارم توي خونه بزرگ با تمام امكانات هستم ولي راضي نيستم روحم بيماره و اين اصلا فايده نداره منظورم اينه كه براي اين مردا نبايد از آرزو ها و خواسته هامون چشم پوشي كنيم چون اخرش مي گن خودت لياقت نداشتي ما كه پول داديم بهت خودت استفاده نكردي و اين نهايت درد براي يك زنه كه تاحالا فكر مي كرد آينده نگره و از خود گذشته هست و از اين حرفا ببخشيد طولاني شد .

سلام به همه دوستان.
من كاملا با عاطفه جون موافقم.وقتي از خودمان زياد مايه بگذاريم بالطبع انتظارمون از همسر وزندگي و...زياد ميشه.بعد هم فرصتها كم كم داره از دست ميره .هرروز كه ميگذره يك روز از زندگي ما يك روز از جواني ما يك روز از فرصتهاي ماو...داره كم ميشه .سعي كنيم در زندگي متعادل باشيم ولي بيشتر سعي كنيم در حال زندگي كنيم .نگفتم تمامانا. گفتم بيشتر. مثل بچه ها .چقدر از زندگي لذت ميبرن.چون فقط در حال زندگي ميكنن.خيلي از آدمها رو ميشناسم خوب پس اندازكردن ولي خوب زندگي نكردن ،يا دور ازجون شما از دنيا رفتن ،يا يكي ديگه اومد كيفش رو برده.نمي خوام بگم هميشه اينطوريه.اما خوبه كه ما طوري زندگي كنيم كه اگه برگشتيم به گذشته نگاه كرديم حسرت روزها وايام ازدست رفته رو نخوريم.گردنبندي كه برگردن وسينه بي چين وچروك زيباست ،دوروز ديگه كه چين وچروك افتاد ،ديگه به اون زيبايي نيست.نمي خوام بگم ولخرجي،متعادل .هرچيز سر جاي خودش.راستي يه نصيحت مادر بزرگونه، مردها از زنهايي كه بيشتر خرج ميكنن بيشتر خوششون مياد.به ظاهر ميگن نه اما شما وقتي چيزي ازشون مي خوايداحساس قدرت ميكنن.البته نه با غرو دعوا و مرافعه .با لطافت.قبول نداريد؟امتحان كنيد.

سلام...
عاطفه جون ستاره جون لطف کردید به حرفهاتون فکر میکنم.ممنونم.

عاطفه جان جای دیگه خوندم حرفهاتون رو.عزیزم زندگی بالا و پایین زیاد داره....من البته کسی نیستم خواهر کوچیک شمام اگه قبولم کنید....اما من با شناختی که این مدت ازتون پیدا کردم احساس میکنم که مقاومتر از این حرفها هستین...هیچ چیز بدتر از بی اعتمادی دو شریک زندگی به هم نیست من اینو درک میکنم......اما همیشه تو سختیها به این جمله اتکا کنید که از این بدتر هم میشد باشه.....به خودتون بیشتر فکر کنید....شما اگه این همه زجر بکشین چی عایدتون میشه؟همسرتون چی رو از دست میده؟....برای خودتون زندگی کنید.....شوهر آدم فقط شوهر آدمه و ما یه مسئولیتی در قبال خونواده داریم.اما در آخر آخر خودمون برای خودمون میمونیم.........ببخشید پرچونگی کردم.دوستتون دارم.راستی این آواتور خیلی شبیه خودمه.هم رنگ پوستش هم نوع و رنگ موهاش.

سلام
من هم با حرف دوستمون ستاره جنوب موافقم . در کمال ناباوری به این نتیجه رسیده بودم که مردا از زنهایی که بیشتر ازشون بخوان و خرجشون بیشتر باشه بیشتر خوششون میاد!! عجیبه ولی حقیقت داره!!
فاطمه جون روز پنجشنبه تو هم میای پارک ملت؟ سعی کن بیایی عزیزم.

سلام

من هم نظرم رو ميگم. البته من هيچ وقت در ايران زندگي مشترك نداشتم و همه اين 4 سال زندگيم رو اينجا بودم اما الان فهميدم كه اشتباه هست اگر آدم هي به خودش بگه اين جا كه مثلا 3 سال بيشتر زندگي نميكنم پس وسايل خوب يا باب طبعم رو نميخرم. ما وقتي كه اينجا امديم همين فكر رو ميكرديم و در اين چند ماه اخير هست كه به اين نتيجه رسيديم كه از كجا معلوم زندگي ما متشكل از همين 4 سال 4 سالها نباشه. چرا بايد به خودمون سختي بديم چون جايي كه هستيم دايمي نيستو معلوم هم نيست كه براي بعد چي برامون رقم خورده باشه.من متوجه شدم كه در ايران هميشه مردم چيزهايي رو ميخرن كه يك عمر دوام داشته باشن.(برعكس اينجا كه عموما كسي منتظر نميشه تا فنر مبلش بزنه بيرون بعد عوضش كنه و البته اينجا كسي از خريد وسايل و كلا هر چيز دسته 2 يا... عارش نميشه كه چقدر هم كمك ميكنه به اونهايي كه بنا به هر دليل جنش نو و گرون نميخوان و اينطوري ميتونن جنس پايين تر و با قيمت بسيار مناسب تر هم پيدا كنند) البته من موافقم كه آدم چيزي رو كه طبق مد هست و هر سال ممكنه از قيافه بيفته رو نخره اما موافق نيستم كه پول زياد بديم و خوبشو بخريم و فكر كنيم كه بايد يك عمر همينو داشته باشيم و اينكه نخواد توي چند اسباب كشي از بين بره ( يك اصلي هست ميگه هر طوري خرج كني همونطور بهت برميگرده، حالا شما اينو دستو پا شكسته پياده كنيد ضرر نميكنيد)

يك نكته ديگه اينكه كلا فرقي نميكنه در چه خانه اي زندگي ميكنيد، بهتر هست كه تعداد وسايلي كه در هر قسمت ميچينيد كم باشه تا شلوغ و نامرتب به نظر نرسه و راحت تر و بهتر هم تميز بشه و اونوقت هم اسباب كشي راحت تر ميشه هم جايگزيني مورد قبول خواهد بود. من با وسايل تزييني هم كاملا موافقم به شرطي كه باعث شلوغي نشه و به نظر نياد كلي چيز ريز ريز اينور اونور خانه هست.

و ديگه اينكه بايد در زمينه خريد وسايل مخصوصا تزييني ها اصلا عجله نكرد و بگذاريد به مرور اون چيزي كه به دلتون ميشينه رو انتخاب كنيد و بخريد.چون اونقدر ماشاال.. ايران پر از چيزهاي قشنگ هست كه من هم قبول دارم كه ممكنه هر چند تا كه بگيريم باز هم دلمون بخواد.

واي ببخشيد اين همه نوشتم. اين فقط نظر من هست كه ميخوام ان شال.. در زندگيم پياده كنم. در ضمن يك كار مفيدي كه انجام ميدم اينه كه هر از مدتي ميرم سر كمد ها و هر چيزي رو كه فكر ميكنم به آشغالدوني تعلق داره دور ميندازم يا اگر بشه ميبخشم و خلاصه از شر چيزهاي اضافي خلاص ميشم و اتفاقا اون قسمت از خانه هم مرتب ميشه دوباره.

اين بود نظر من.

منم با حرفهاي ستاره جنوب عزيز موافقم درست مي گه من هر چي تو زندگي اطرافيان دقت مي كنم هم مي بينم همين قصيه صادقه آقايون شايد به زبون بگن ولي زياد معني ازخود گذشتگي و صرفه جويي و پا گذاشتن رو اون چيزايي كه دوستشون داريم رو متوجه نمي شوند يه كم كه بگذره به مدل خانمهاشون عادت مي كنن و بعد از يه مدتي فكر مي كنند تو اصلاً به اون چيزها احتياجي نداري كه نمي خواي فلاني كه داره مدلشه و دوست داره و تو خودت دلت از اين چيزها نمي خواد هر چه قدرم بخواي يگي من مراعات كردم فايده اي نداره عاطفه جون درست مي گه زندگي رو هر جوري بگيري برات پيش مي بره زندگي خودش برات مي رسونه اگه ازش توقع داشته باشي البته نه اينكه بي حسابا اين نظر منه شايدم درست نباشه البته دوستان ديگه هم مي تونن راهنمايي كنن موفق باشي

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: آشپز آنلاین]

[مشاهده در: www.ashpazonline.com]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 10075]