پارس جنوبي تجلي اراده ملي/ طرحهاي پتروشيمي (1)

واضح آرشیو وب فارسی:ايرنا: پارس جنوبي تجلي اراده ملي/ طرحهاي پتروشيمي (1)
ميدان گازي پارس جنوبي بزرگترين ميدان گازي جهان است كه بر روي خط مرزي مشترك ايران و قطر در خليج فارس قرار دارد و در حال حاضر اصلي ترين منبع انرژي كشور در حوزه گاز به شمار مي رود.

مساحت اين ميدان 9 هزار و 700 كيلومتر مربع است كه سهم متعلق به ايران در آن سه هزار و 700 كيلومتر مربع وسعت دارد.
ذخيره اين بخش از ميدان 14 هزار ميليارد (تريليون ) متر مكعب به همراه 18 ميليارد بشكه ميعانات گازي است.
ميدان گازي پارس جنوبي بيش از هشت درصد كل گاز شناخته شده دنيا و بيش از نيمي از ذخاير گاز ايران را در خود جاي داده است.
برنامه ريزي هاي كارشناسانه وزارت نفت براي برداشت از اين ميدان مشترك در قالب ساخت 24 فاز پالايشگاه گازي براي برداشت 820 ميليون متر مكعب گاز در روز، 30 طرح پتروشيمي و سه واحد "ال ان جي" طراحي شد.
خبرگزاري جمهوري اسلامي پيشتردر سلسله گزارشي به معرفي فازهاي پالايشگاهي پارس جنوبي پرداخت و اكنون طرحهاي پتروشيمي منطقه ويژه اقتصادي انرژي پارس معرفي مي شوند.
صنعت پتروشيمي بعنوان يكي از منابع تامين نيازهاي بسياري از صنايع داخلي، توليد و صدور فرآورده ها و منبع ارزآوري و اشتغال زايي كشور، از جايگاه ويژه اي برخوردار است.
بر اين اساس در چارچوب برنامه سوم توسعه اقتصادي كشور، ايجاد طرحهاي پتروشيمي در منطقه ويژه اقتصادي انرژي پارس پيش بيني شد.
مدير طرحهاي شركت ملي صنايع پتروشيمي تعداد طرحهاي پتروشيمي منطقه ويژه اقتصادي انرژي پارس را حدود 30 طرح مي داند كه در زميني به مساحت 920 هكتار احداث مي شوند.
خبرگزاري جمهوري اسلامي چندي پيش به معرفي فازهاي پالايشگاهي پارس جنوبي پرداخت و اكنون به معرفي طرحها و مجتمع هاي پتروشيمي منطقه ويژه اقتصادي انرژي پارس مي پردازد.
طرحهاي پتروشيمي منطقه ويژه اقتصادي انرژي پارس در دو سايت استقرار مي يابند.
پتروشيمي مبين از طرحهاي ابتدايي سايت اول پتروشيمي در اين منطقه به شمار مي رود كه وظيفه تامين سرويسهاي جانبي از جمله آب، برق، بخار و اكسيژن مجتمع هاي پتروشيمي كه در اين سايت احداث مي شوند را بر عهده دارد.
واحد استحصال آب دريا در پتروشيمي مبين بزرگترين واحد در نوع خود در خاورميانه به شمار مي رود بطوري كه در هر ساعت 400 هزار متر مكعب آب و در مجموع، روزانه 10 ميليون متر مكعب معادل چهار برابر آب مصرفي تهران،آب دريا در اين واحد استحصال مي شود.
آب مصرفي تهران روزانه حدود دو ميليون و 500 هزار متر مكعب است.
اين ميزان آب از فاصله يك هزار و 200 متري ساحل و از عمق 35 متري دريا با دماي 25 درجه سانتيگراد برداشت و توسط يك كانال به حوضچه آبگير واحد منتقل مي شود.
در حوضچه آبگير نيز 21 پمپ براي پمپاژ آب به مجتمع هاي سايت يك پتروشيمي تعبيه شده است كه در ميان آنها سه پمپ بزرگ هر يك با ظرفيت پمپاژ 100 هزار متر مكعب آب وجود دارد.
براي جلوگيري از رشد جلبك در اين حوضچه، واحد توليد پركلرين در كنار آن احداث شده است.
اين حوضچه توسط 624 ميله 18 متري فولادي قوي به كف دريا دوخته شده است و احداث آن و بتن ريزي واحد استحصال آب 14 ماه به طول انجاميده است.
براي احداث اين آبگير 130 هزار متر مكعب بتن ريزي، 25 هزار تن ميلگرد و پنج هزار تن سپر فولادي بكار رفته است.
در واقع كاري كه براي احداث واحد استحصال آب دريا در پتروشيمي مبين صورت گرفته است معادل عملياتي است كه براي ساخت يك سد به طول يك كيلومتر و به ارتفاع 20 متر انجام مي شود.
طراحي، ساخت و تمامي عمليات نصب در واحد استحصال آب در پتروشيمي مبين توسط متخصصان ايراني صورت گرفته است.
نيروگاه برق مبين با شش واحد توليد 123 مگاواتي و و واحد بخار آن با ظرفيت توليد يك هزار و 980 تن بخار در ساعت برق و بخار مجتمع هاي سايت يك پتروشيمي منطقه ويژه اقتصادي انرژي پارس را تامين مي كنند.
در پنج مبدل آب شيرين كن پتروشيمي مبين نيز در مجموع 35هزار متر مكعب آب شيرين در شبانه روز توليد و در مجتمع هاي پتروشيمي مصرف مي شود.
پتروشيمي مبين در حال حاضر تمامي سرويس هاي جانبي مجتمع هاي سايت يك غدير، زاگرس، نوري (برزويه )، جم، آرياساسول و پارس را تامين مي كند.
عمليات اجرايي ساخت اين مجتمع از سال 1382 در زميني به مساحت 110 هكتار آغاز شد و تيرماه سال 1385 با حضور "غلامعلي حداد عادل" رييس وقت مجلس شوراي اسلامي به بهره برداري رسيد.
طرح متانول چهارم (پتروشيمي زاگرس ) با ظرفيت توليد يك ميليون و 650 هزار تن متانول با درجه AA در سال (پنج هزار تن در روز) از بزرگترين واحدهاي توليد متانول در جهان به شمار مي رود.
خوراك اين طرح يك ميليارد و 488 ميليون متر مكعب گاز طبيعي در سال و دو ميليون متر مكعب اكسيژن در روز است كه توسط فازهاي پالايشگاهي يك، دو و سه پارس جنوبي پس از جداسازي هيدروكربنهاي سنگين تر از اتان در پتروشيمي پارس تامين مي شود.
محصولات اين طرح در صنايع پايين دستي، انواع چسب، رزين ها، انواع پلاستيك، انواع ظروف و تجهيزات آشپزخانه، دوربينهاي عكاسي، كليد و پريز برق كاربرد دارد.
متانول همچنين براي تهيه اسيد استيك و استفاده از آن به عنوان محصول نهايي و يا استفاده براي تهيه انواع استات مانند استات سلولز براي انواع الياف و پارچه و تهيه متيل متاكريلات براي توليد انواع لامينيتها و انواع ورني بكار مي رود.
طراحي اين واحد به گونه اي است كه از حداكثر انرژي توليدي در رآكتورهاي سنتز و بازيافت انرژي موجود در واحد ريفرمينگ در تامين انرژي مورد نياز خود استفاده كرده ضمن اين كه حدود 205 تن در ساعت بخار با فشار 40 بار را صادر كند.
براي ساخت اين مجتمع 220 ميليون دلار و 951 ميليارد ريال و جمعا 325 ميليون دلار (2970 ميليارد ريال ) سرمايه گذاري شده است.
تهيه دانش فني و مهندسي اصولي اين طرح را شركت "لورگي" آلمان و مهندسي تفصيلي و پيمانكاري نصب و ساختمان آن را نيز شركت هاي ايراني "پيدك" و "رامشير" بر عهده دارند.
اجراي واحد اول متانول چهارم در پتروشيمي زاگرس در زميني به مساحت 15 هكتار از سال 1380 آغاز شده است و پس از راه اندازي براي 284 نفر به صورت مستقيم اشتغال زايي دارد.
شركت پتروشيمي زاگرس در جهت اجراي پروژه هاي عظيم پتروشيمي در سال 1379 و در چارچوب برنامه سوم توسعه اقتصادي كشور تاسيس شد.
اين شركت به منظور انجام مهندسي و خريد تجهيزات پروژه متانول چهارم در فروردين ماه سال 1380 اقدام به عقد قرارداد كنسرسيومي متشكل از شركت آلماني لورگي و شركت ايراني پيدك كرد.
تمامي مراحل اجرايي سيويل و نصب مكانيكي طرح متانول چهارم توسط پيمانكاران داخلي انجام شده است.
مجتمع پتروشيمي زاگرس همچنين فاز دوم طرح توسعه متانول را نيز با همين ظرفيت در زميني به مساحت 15 هكتار در دست اجرا دارد.
به منظور اجراي طرح متانول چهارم، سه ميليون متر مكعب خاكبرداري، 47 هزار و 500 تن بتن ريزي و 400 كيلومتر كابل كشي صورت گرفته است.
وزن اسكلت فلزي اين طرح يك هزار و 750 تن و وزن تجهيزات آن 28 هزار تن است.
مجتمع پتروشيمي "برزويه" بزرگترين طرح آروماتيك جهان، از ديگر طرحهاي پتروشيمي منطقه ويژه اقتصادي انرژي پارس به شمار مي رود.
اين مجتمع توليدكننده پارازايلين، ارتوزايلين، بنزن، رافينيت، آروماتيك سنگين، گاز مايع (ال.
پي.
جي )، هيدرو كربن هاي سبك و سنگين و برش پنتان است.
بخشي ازتوليدات پتروشيمي برزويه به خارج از كشور صادر و بخشي نيز بعنوان خوراك اوليه به مجتمع پتروشيمي جم (الفين دهم ) ارسال مي شود.
محصول پارازايلين توليدي اين مجتمع جهت توليد اسيد ترفتاليك يا دي متيل ترفتاليك و همچنين به عنوان مواد مياني در توليد پلي استر و فيبر استفاده مي شود.
بنزن جهت توليد استايرن، دودسيل بنزن براي شوينده ها، سيكلوهگزان براي توليد نايلون، فنل و نيتروبنزن براي توليد آنيلين و حلال ها استفاده مي شود.
محصول ارتوزايلين نيز براي ساخت نرم كننده ها و داروها، سموم دفع آفات، رنگ و انيدريد فتاليك بكار مي رود.
مجتمع پتروشيمي برزويه در زميني به مساحت 61 هكتار احداث شده و با ظرفيت توليد سالانه يك ميليون و 280 هزار تن محصولات آروماتيك داراي بزرگترين ظرفيت نصب شده در نوع خود در جهان است.
كل سرمايه گذاري در پتروشيمي برزويه 624 ميليون دلار برآورد شده كه از اين ميزان 578 ميليون دلار براي احداث اين مجتمع هزينه شده است.
سالانه چهار ميليون و 500 هزار تن ميعانات گازي و 270 هزار تن بنزين پيروليز بعنوان خوراك اوليه پتروشيمي برزويه، از فازهاي يك تا سه طرح توسعه پارس جنوبي و پتروشيمي جم تامين مي شود.
5/76 درصد مالكيت مجتمع پتروشيمي برزويه به شركت ملي صنايع پتروشيمي، 17 درصد به شركت سرمايه گذاري سازمان تامين اجتماعي و 5/6 درصد به صندوق بازنشستگي كشوري تعلق دارد.
عمليات اجرايي اين مجتمع از سال 1380 شروع شد و تابستان 1386 مورد بهره برداري رسمي قرار گرفت.
درخواست همسرمرحوم نوري مديرعامل سابق پتروشيمي برزويه هنگام بهره برداري رسمي از اين مجتمع مورد قبول رييس جمهوري واقع شد و پتروشيمي "برزويه" به "نوري" تغيير نام داد.
ك/4 ادامه دارد.
.
.
1889/675 شماره 920 ساعت 19:41 تمام
چهارشنبه 23 مرداد 1387

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: ايرنا]

[مشاهده در: www.irna.ir]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 245]