پارس جنوبي تجلي اراده ملي/ طرح‌هاي پتروشيمي (‪(۱‬

واضح آرشیو وب فارسی:ايرنا: پارس جنوبي تجلي اراده ملي/ طرح‌هاي پتروشيمي (‪(۱‬
داخلي. اقتصادي. گزارش. پارس جنوبي. معرفي
ميدان گازي پارس جنوبي بزرگترين ميدان گازي جهان است كه بر روي خط مرزي مشترك ايران و قطر در خليج فارس قرار دارد و در حال حاضر اصلي‌ترين منبع انرژي كشور در حوزه گاز به شمار مي‌رود.

مساحت اين ميدان ‪ ۹‬هزار و ‪ ۷۰۰‬كيلومتر مربع است كه سهم متعلق به ايران در آن سه هزار و ‪ ۷۰۰‬كيلومتر مربع وسعت دارد.

ذخيره اين بخش از ميدان ‪ ۱۴‬هزار ميليارد (تريليون) متر مكعب به همراه ‪ ۱۸‬ميليارد بشكه ميعانات گازي است.

ميدان گازي پارس جنوبي بيش از هشت درصد كل گاز شناخته شده دنيا و بيش از نيمي از ذخاير گاز ايران را در خود جاي داده است.

برنامه‌ريزي‌هاي كارشناسانه وزارت نفت براي برداشت از اين ميدان مشترك در قالب ساخت ‪ ۲۴‬فاز پالايشگاه گازي براي برداشت ‪ ۸۲۰‬ميليون متر مكعب گاز در روز، ‪ ۳۰‬طرح پتروشيمي و سه واحد "ال‌ان‌جي" طراحي شد.

خبرگزاري جمهوري اسلامي پيشتردر سلسله گزارشي به معرفي فازهاي پالايشگاهي پارس جنوبي پرداخت و اكنون طرح‌هاي پتروشيمي منطقه ويژه اقتصادي انرژي پارس معرفي مي‌شوند.

صنعت پتروشيمي بعنوان يكي از منابع تامين نيازهاي بسياري از صنايع داخلي، توليد و صدور فرآورده‌ها و منبع ارزآوري و اشتغال زايي كشور، از جايگاه ويژه‌اي برخوردار است.

بر اين اساس در چارچوب برنامه سوم توسعه اقتصادي كشور، ايجاد طرح‌هاي پتروشيمي در منطقه ويژه اقتصادي انرژي پارس پيش بيني شد.

مدير طرح‌هاي شركت ملي صنايع پتروشيمي تعداد طرح‌هاي پتروشيمي منطقه ويژه اقتصادي انرژي پارس را حدود ‪ ۳۰‬طرح مي‌داند كه در زميني به مساحت ‪ ۹۲۰‬هكتار احداث مي‌شوند.

خبرگزاري جمهوري اسلامي چندي پيش به معرفي فازهاي پالايشگاهي پارس جنوبي پرداخت و اكنون به معرفي طرح‌ها و مجتمع‌هاي پتروشيمي منطقه ويژه اقتصادي انرژي پارس مي‌پردازد.

طرح‌هاي پتروشيمي منطقه ويژه اقتصادي انرژي پارس در دو سايت استقرار مي‌يابند.

پتروشيمي مبين از طرح‌هاي ابتدايي سايت اول پتروشيمي در اين منطقه به شمار مي‌رود كه وظيفه تامين سرويسهاي جانبي از جمله آب، برق، بخار و اكسيژن مجتمع‌هاي پتروشيمي كه در اين سايت احداث مي‌شوند را بر عهده دارد.

واحد استحصال آب دريا در پتروشيمي مبين بزرگترين واحد در نوع خود در خاورميانه به شمار مي‌رود بطوري كه در هر ساعت ‪ ۴۰۰‬هزار متر مكعب آب و در مجموع، روزانه ‪ ۱۰‬ميليون متر مكعب معادل چهار برابر آب مصرفي تهران،آب دريا در اين واحد استحصال مي‌شود.

آب مصرفي تهران روزانه حدود دو ميليون و ‪ ۵۰۰‬هزار متر مكعب است.

اين ميزان آب از فاصله يك هزار و ‪ ۲۰۰‬متري ساحل و از عمق ‪ ۳۵‬متري دريا با دماي ‪ ۲۵‬درجه سانتيگراد برداشت و توسط يك كانال به حوضچه آبگير واحد منتقل مي‌شود.

در حوضچه آبگير نيز ‪ ۲۱‬پمپ براي پمپاژ آب به مجتمع‌هاي سايت يك پتروشيمي تعبيه شده‌است كه در ميان آنها سه پمپ بزرگ هر يك با ظرفيت پمپاژ ‪ ۱۰۰‬هزار متر مكعب آب وجود دارد.

براي جلوگيري از رشد جلبك در اين حوضچه، واحد توليد پركلرين در كنار آن احداث شده است.

اين حوضچه توسط ‪ ۶۲۴‬ميله ‪ ۱۸‬متري فولادي قوي به كف دريا دوخته شده است و احداث آن و بتن ريزي واحد استحصال آب ‪ ۱۴‬ماه به طول انجاميده است.

براي احداث اين آبگير ‪ ۱۳۰‬هزار متر مكعب بتن ريزي، ‪ ۲۵‬هزار تن ميلگرد و پنج هزار تن سپر فولادي بكار رفته است.

در واقع كاري كه براي احداث واحد استحصال آب دريا در پتروشيمي مبين صورت گرفته‌است معادل عملياتي است كه براي ساخت يك سد به طول يك كيلومتر و به ارتفاع ‪ ۲۰‬متر انجام مي‌شود.

طراحي، ساخت و تمامي عمليات نصب در واحد استحصال آب در پتروشيمي مبين توسط متخصصان ايراني صورت گرفته است.

نيروگاه برق مبين با شش واحد توليد ‪ ۱۲۳‬مگاواتي و و واحد بخار آن با ظرفيت توليد يك هزار و ‪ ۹۸۰‬تن بخار در ساعت برق و بخار مجتمع‌هاي سايت يك پتروشيمي منطقه ويژه اقتصادي انرژي پارس را تامين مي‌كنند.

در پنج مبدل آب شيرين كن پتروشيمي مبين نيز در مجموع ‪۳۵‬هزار متر مكعب آب شيرين در شبانه روز توليد و در مجتمع‌هاي پتروشيمي مصرف مي‌شود.

پتروشيمي مبين در حال حاضر تمامي سرويس‌هاي جانبي مجتمع‌هاي سايت يك غدير، زاگرس، نوري (برزويه)، جم، آرياساسول و پارس را تامين مي‌كند.

عمليات اجرايي ساخت اين مجتمع از سال ‪ ۱۳۸۲‬در زميني به مساحت ‪۱۱۰‬ هكتار آغاز شد و تيرماه سال ‪ ۱۳۸۵‬با حضور "غلامعلي حداد عادل" رييس وقت مجلس شوراي اسلامي به بهره‌برداري رسيد.

طرح متانول چهارم (پتروشيمي زاگرس) با ظرفيت توليد يك ميليون و ‪۶۵۰‬ هزار تن متانول با درجه ‪ AA‬در سال (پنج هزار تن در روز) از بزرگترين واحدهاي توليد متانول در جهان به شمار مي‌رود.

خوراك اين طرح يك ميليارد و ‪ ۴۸۸‬ميليون متر مكعب گاز طبيعي در سال و دو ميليون متر مكعب اكسيژن در روز است كه توسط فازهاي پالايشگاهي يك، دو و سه پارس جنوبي پس از جداسازي هيدروكربنهاي سنگين تر از اتان در پتروشيمي پارس تامين مي‌شود.

محصولات اين طرح در صنايع پايين دستي، انواع چسب، رزين ها، انواع پلاستيك، انواع ظروف و تجهيزات آشپزخانه، دوربينهاي عكاسي، كليد و پريز برق كاربرد دارد.

متانول همچنين براي تهيه اسيد استيك و استفاده از آن به عنوان محصول نهايي و يا استفاده براي تهيه انواع استات مانند استات سلولز براي انواع الياف و پارچه و تهيه متيل متاكريلات براي توليد انواع لامينيتها و انواع ورني بكار مي‌رود.

طراحي اين واحد به گونه‌اي است كه از حداكثر انرژي توليدي‌در رآكتورهاي سنتز و بازيافت انرژي موجود در واحد ريفرمينگ در تامين انرژي مورد نياز خود استفاده كرده ضمن اين كه حدود ‪ ۲۰۵‬تن در ساعت بخار با فشار ‪ ۴۰‬بار را صادر كند.

براي ساخت اين مجتمع ‪ ۲۲۰‬ميليون دلار و ‪ ۹۵۱‬ميليارد ريال و جمعا ‪۳۲۵‬ ميليون دلار (‪ ۲۹۷۰‬ميليارد ريال) سرمايه‌گذاري شده است.

تهيه دانش فني و مهندسي اصولي اين طرح را شركت "لورگي" آلمان و مهندسي تفصيلي و پيمانكاري نصب و ساختمان آن را نيز شركت‌هاي ايراني "پيدك" و "رامشير" بر عهده دارند.

اجراي واحد اول متانول چهارم در پتروشيمي زاگرس در زميني به مساحت ‪ ۱۵‬هكتار از سال ‪ ۱۳۸۰‬آغاز شده است و پس از راه‌اندازي براي ‪ ۲۸۴‬نفر به صورت مستقيم اشتغال زايي دارد.

شركت پتروشيمي زاگرس در جهت اجراي پروژه‌هاي عظيم پتروشيمي در سال ‪ ۱۳۷۹‬و در چارچوب برنامه سوم توسعه اقتصادي كشور تاسيس شد.

اين شركت به منظور انجام مهندسي و خريد تجهيزات پروژه متانول چهارم در فروردين ماه سال ‪ ۱۳۸۰‬اقدام به عقد قرارداد كنسرسيومي متشكل از شركت آلماني لورگي و شركت ايراني پيدك كرد.

تمامي مراحل اجرايي سيويل و نصب مكانيكي طرح متانول چهارم توسط پيمانكاران داخلي انجام شده است.

مجتمع پتروشيمي زاگرس همچنين فاز دوم طرح توسعه متانول را نيز با همين ظرفيت در زميني به مساحت ‪ ۱۵‬هكتار در دست اجرا دارد.

به منظور اجراي طرح متانول چهارم، سه ميليون متر مكعب خاكبرداري، ‪۴۷‬ هزار و ‪ ۵۰۰‬تن بتن ريزي و ‪ ۴۰۰‬كيلومتر كابل كشي صورت گرفته است.

وزن اسكلت فلزي اين طرح يك هزار و ‪ ۷۵۰‬تن و وزن تجهيزات آن ‪ ۲۸‬هزار تن است.

مجتمع پتروشيمي "برزويه" بزرگترين طرح آروماتيك جهان، از ديگر طرحهاي پتروشيمي منطقه ويژه اقتصادي انرژي پارس به شمار مي‌رود.

اين مجتمع توليدكننده پارازايلين، ارتوزايلين، بنزن، رافينيت، آروماتيك سنگين، گاز مايع (ال.پي.جي)، هيدرو كربن‌هاي سبك و سنگين و برش پنتان است.

بخشي ازتوليدات پتروشيمي برزويه به خارج از كشور صادر و بخشي نيز بعنوان خوراك اوليه به مجتمع پتروشيمي جم (الفين دهم) ارسال مي‌شود.

محصول پارازايلين توليدي اين مجتمع جهت توليد اسيد ترفتاليك يا دي متيل ترفتاليك و همچنين به عنوان مواد مياني در توليد پلي استر و فيبر استفاده مي‌شود.

بنزن جهت توليد استايرن، دودسيل بنزن براي شوينده‌ها، سيكلوهگزان براي توليد نايلون، فنل و نيتروبنزن براي توليد آنيلين و حلال‌ها استفاده مي‌شود.

محصول ارتوزايلين نيز براي ساخت نرم‌كننده‌ها و داروها، سموم دفع آفات، رنگ و انيدريد فتاليك بكار مي‌رود.

مجتمع پتروشيمي برزويه در زميني به مساحت ‪ ۶۱‬هكتار احداث شده و با ظرفيت توليد سالانه يك ميليون و ‪ ۲۸۰‬هزار تن محصولات آروماتيك داراي بزرگترين ظرفيت نصب شده در نوع خود در جهان است.

كل سرمايه‌گذاري در پتروشيمي برزويه ‪ ۶۲۴‬ميليون دلار برآورد شده كه از اين ميزان ‪ ۵۷۸‬ميليون دلار براي احداث اين مجتمع هزينه شده است.

سالانه چهار ميليون و ‪ ۵۰۰‬هزار تن ميعانات گازي و ‪ ۲۷۰‬هزار تن بنزين پيروليز بعنوان خوراك اوليه پتروشيمي برزويه، از فازهاي يك تا سه طرح توسعه پارس جنوبي و پتروشيمي جم تامين مي‌شود.

‪ ۷۶/۵‬درصد مالكيت مجتمع پتروشيمي برزويه به شركت ملي صنايع پتروشيمي، ‪ ۱۷‬درصد به شركت سرمايه‌گذاري سازمان تامين اجتماعي و ‪ ۶/۵‬درصد به صندوق بازنشستگي كشوري تعلق دارد.

عمليات اجرايي اين مجتمع از سال ‪ ۱۳۸۰‬شروع شد و تابستان ‪ ۱۳۸۶‬مورد بهره‌برداري رسمي قرار گرفت.

درخواست همسرمرحوم‌نوري مديرعامل سابق پتروشيمي برزويه‌هنگام بهره‌برداري رسمي از اين مجتمع مورد قبول رييس جمهوري واقع شد و پتروشيمي "برزويه" به "نوري" تغيير نام داد.ك/‪۴‬
ادامه دارد...
چهارشنبه 23 مرداد 1387

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: ايرنا]

[مشاهده در: www.irna.ir]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 273]