كتاب انديشه - مداراي اسلام با اديان ديگر

واضح آرشیو وب فارسی:دنياي اقتصاد: كتاب انديشه - مداراي اسلام با اديان ديگر
كتاب انديشه - مداراي اسلام با اديان ديگر

بي‌نظير بوتو/ترجمه‌:آرش عزيزي:يكي از اصول بنياديني كه اسلام مي‌پذيرد اين است كه انسان‌ها در جوامع و مذاهب متعددي به دنيا آمده‌اند و متفاوت باقي خواهند ماند:‌ «و اگر خداي تو مي‌خواست همه (ملل و مذاهب) خلق را يك امت مي‌گردانيد و ليكن دائم با هم در اختلاف خواهند بود.» (سوره هود، آيه 118). و «و اگر خداي تو (در مشيت ازلي) مي‌خواست اهل زمين همه يكسره ايمان مي‌آوردند، آيا تو مي‌خواهي تا به جبر و اكراه همه را مؤمن و خداپرست گرداني؟» (سوره يونس، آيه 99). خدا نمي‌خواست همه افراد روي زمين مومن به يك مذهب و عضو يك فرهنگ باشند. اگر چنين چيزي مي‌خواست آن را مقدر مي‌داشت. اين بدين معناست كه خدا تنوع را آفريده است و از مومنان خواسته عادل باشند و در جهان عدالت طلب كنند. در نتيجه خدا خواستار مدارا با ساير مذاهب و فرهنگ‌ها است كه آنها را نيز خود خلق كرده است.

قرآن مي‌گويد خدا 120 هزار پيامبر فرستاده است. پس مي‌توان گفت كه در دولت اسلامي، نقطه نظرهاي متفاوت حضور خواهد داشت و بايد از آنها حفاظت شود. قرآن تنها مداراي ساير مذاهب را تبليغ نمي‌كند؛ در ضمن به امكان رسيدن به رستگاري در تمام مذاهب تك‌خدايي اشاره مي‌كند. آزادي انتخاب، به‌خصوص در مسائل مذهبي، سنگ بناي ارزش‌هاي قرآني است. البته اين آزادي به تكثرگرايي در مذهب، هم درون اسلام و هم بيرون آن مي‌انجامد. ترجيح آزادي انتخاب نزد قرآن به روشني نشان از خواستي الهي براي تكثرگرايي و تنوع مذهبي مي‌دهد؛‌ نمونه‌هاي اين خواست الهي در قرآن روشن و تكان دهنده‌اند: «پس اينك دين شما براي شما باشد و دين من هم براي من.» (سوره الكافرون، آيه 6). قرآن بي‌هيچ شك و شبهه‌اي انتخاب را در مسائل مذهبي ترجيح مي‌دهد.
قرآن به شيوه‌اي قابل توجه و يگانه نشان مي‌دهد كه ساير مذاهب مي‌توانند به رستگاري بينجامند. براي مثال، قرآن مي‌گويد: «هر يك از مسلمانان و يهود و نصاري و صابئان (پيروان حضرت يحيي) كه از روي حقيقت به خدا و روز قيامت ايمان آورد و نيكوكاري پيشه كند، البته آنها از خدا پاداش نيك يابند و هيچ گاه بيمناك و اندوهگين نخواهند بود.»
(سوره بقره، آيه 62)
اسلام تمام انسانيت را تحت يك خدا در آغوش مي‌كشد و تمام ادعاهاي انحصاري مذاهب بر رستگاري را كنار مي‌زند. فكر نمي‌كنم هيچ مذهبي روي زمين چنين ويژگي‌اي داشته باشد.
قرآن طرفدار تكثرگرايي مذهبي است. قرآن بر خلاف مذاهبي همچون يهوديت و مسيحيت نمي‌خواهد وحي‌هاي قبلي را باطل كند يا از آنها پيشي گيرد. در عوض تنوع مذاهب تك‌خدايي نزد خدا هدفي يكسان دارد: استقرار مردمي اخلاقا درستكار و پرهيزگار. خدا انسان را با ارزش‌هاي غريزي عدالت و برابري خلق كرده است. جامعه جهاني كه خدا خلق كرده، فرمان مي‌دهد «پس به كارهاي نيك سبقت‌گيريد،» (سوره مائده‌، آيه 48).
آنچه خوانديد بخشي از آخرين كتاب بي‌نظير بوتو، سياستمدار فقيد پاكستاني با عنوان «آشتي: اسلام، دموكراسي و غرب» است كه در روزهاي زوج هفته در صفحه كتاب انديشه كارگزاران منتشر مي‌شود.
چهارشنبه 23 مرداد 1387

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: دنياي اقتصاد]

[مشاهده در: www.donya-e-eqtesad.com]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 238]