جامعه - نكاتي براي پيشبرد مطلوب‌تر نظام پيشنهادها

واضح آرشیو وب فارسی:دنياي اقتصاد: جامعه - نكاتي براي پيشبرد مطلوب‌تر نظام پيشنهادها
جامعه - نكاتي براي پيشبرد مطلوب‌تر نظام پيشنهادها

1- موفقيت نظام پيشنهادها در گرو باور مديريت ارشد به توانايي كاركنان و درك مسائل آنان، توانمندي و شايسستگي مديريت ارشد براي تشخيص و اجراي پيشنهادهاي مفيد و همچنين توجيه مديران مياني است و گرنه در سازماني كه مدير ارشد در اجراي نظام پيشنهادها جدي نباشد، يا مديران مياني با نظام پيشنهادها همنوا نباشند، يا برداشت اشتباه از ماهيت نظام پيشنهادها داشته باشند و در پي ايرادگيري باشند، تحولي جدي اتفاق نخواهد افتاد و نظام پيشنهادها ناموفق جلوه خواهد كرد. پس آموزش مديران بايد به صورت گسترده پيگيري شود تا نظام پيشنهادها به عنوان ابزار كمكي براي مديران مطرح شده و با سازمان‌هايي آشنا شوند كه اين نظام را با موفقيت اجرا كرده‌اند.

2- انگيزش كاركنان براي ارائه پيشنهاد مي‌تواند به صورت مادي و معنوي پيگيري شود. با وجود اهميت انگيزش معنوي در مشاركت و روش‌هاي متعدد و موثر آن، متاسفانه روي اين زمينه كمتر كار شده است. در اين مسير ضرورت دارد ارزش‌هاي فرهنگي ومذهبي جامعه مانند وجدان كاري، كمك به مردم، خدمت به نظام اسلامي و همچنين شخصيت و كرامت كارمندان مورد توجه قرار گيرد. فقدان انگيزه‌هاي معنوي، يك سازمان وابسته به نظام اسلامي را به يك سازمان صرفا مادي تنزل مي‌دهد، متذكر مي‌شود كه اگر در نظام پيشنهادها مبالغي به پيشنهاد دهندگان پرداخت مي‌شود براي جبران بخشي از زحمات آنان و تشويق عموم است وگرنه وقت و فكر انسان‌ها را نمي‌توان با مبالغ مادي ارزشيابي و جبران كرد، همانطور كه ارزش عمر كارمند را نبايد با حقوق ناچيز اداري مساوي دانست. اصولا اگر شخصي فقط براي دريافت پول، عمر خود را در مشاغل اداري يا مشاغل ديگر صرف كند، زيان مي‌بيند. زيرا عمر سرمايه محدود و برگشت‌ناپذير انسان‌ها براي تعالي معنوي است و آنچه كاركردن را ارزشمند و در رديف بالاترين عبادت‌ها قرار مي‌دهد، همانا تامين معيشت براي انجام وظايف ديني و همچنين خدمت به جامعه است كه به‌ويژه در نظام اسلامي بالاترين افتخار است.
به همين نحو، ارائه پيشنهادهاي سازنده و خالصانه را مي‌توان امر به معروف و نهي از منكر تلقي كرد كه موجب ارزش والاي آن و تاييدات الهي مي‌شود.
3- در اغلب مراجع مربوط به نظام پيشنهادها، پاداش پيشنهاددهندگان را درصدي از منافع اقتصادي كه بر اثر اجراي پيشنهاد عايد سازمان مي‌شود، تعريف مي‌كنند، ولي در ادارات دولتي اين روش ميسر نيست. زيرا اولا هدف اصلي ادارات كسب منافع اقتصادي نيست، دوم آنكه منافع يك پيشنهاد به آساني اندازه‌گيري و قيمت‌گذاري نمي‌شود.
بنابراين، پرداخت پاداش در ادارات بايد حدود متعادل‌تري داشته و چارچوب امتيازبندي نسبتا ساده‌اي داشته باشد. بديهي است معيارهاي ارزشيابي پيشنهاد و اعطاي پاداش به تناسب وظايف و شرايط ادارات متفاوت است.
نتيجه‌گيري و پيشنهاد
1- اجراي نظام پيشنهادها در ادارات دولتي ضرورت داشته و براي پويايي و تحول سازماني اهميت دارد.
2- سازمان مديريت و برنامه‌ريزي كشور بايستي مقدمات لازم براي ترويج و اجراي نظام پيشنهادها را در سطح ملي پيگيري و لوايح قانوني مورد نياز و چارچوب‌هاي نظام پيشنهادها را ارائه كند. با اين حال تدوين آيين‌نامه‌هاي اختصاصي هر اداره، بايستي به همان اداره تفويض شود.
3- آموزش مديران و كاركنان، تدوين مقررات اجرايي، تامين اعتبارات مالي (از محل صرفه‌جويي‌هاي حاصله) و انجام تحقيقات براي شروع و استمرار نظام پيشنهادها ضرورت دارد.
4- تعميم حوزه افراد پيشنهاد‌ دهنده به مراجعان ادارات دولتي، متخصصان و عموم مردم (مشتريان) بايستي مطالعه شود.
علاوه بر انگيزش مادي، انگيزش‌هاي معنوي براي ارائه پيشنهاد اهميت وافر دارد و توجه به موضوعاتي همچون خدمت به جامعه، وجدان كاري، خدمت به نظام اسلامي و توجه به شخصيت و كرامت كارمندان از عوامل مهم آن به شمار مي‌رود كه بايد به خوبي مطالعه و به كار بسته شوند.
چهارشنبه 23 مرداد 1387

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: دنياي اقتصاد]

[مشاهده در: www.donya-e-eqtesad.com]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 228]