واضح آرشیو وب فارسی:قدس: انتقاد به ديالوگ نويسي سريالهاي مذهبي تلويزيون
«رضا رئيسي»، نويسنده رمان انقلابي «قطار 57» معتقد است كه زبان ديالوگ نويسي در فيلمها و سريالهاي مذهبي اخير تلويزيون چندگانه و دچار شكاف است و اين موضوع به كم توجهي نويسنده فيلمنامه باز مي گردد.
«رئيسي» نويسنده و منتقد در گفتگو با فارس، اظهار داشت: من به اين مسأله اعتقادي ندارم كه بايد در رمان چيزي را ياد دهيم، اما اين كه ما يك داستان را مطرح كنيم و در آن به نكات اخلاقي بپردازيم و بحث خير و شر را مطرح كنيم، قابل قبول است.
نويسنده رمان قطار 57 اضافه كرد: اين كه ما از رمان براي طرح مسائل به صرف اخلاقي و مذهبي استفاده كنيم، زياد مورد قبول من نيست. زيرا در اين ميان بيشتر بحث انسان مطرح است، وقتي شما محوريت رمان را انسان قرار مي دهيد، خواه ناخواه به لايه هاي دروني او مي پردازيد و تنها آموزه هاي مذهبي در آن متبلور نمي شود.
وي ادامه داد: اگر اين گونه به ماجرا نگاه كنيم رمان مي تواند در درون خود آموزه ها را حمل كند. بسياري از افراد در حوزه نگارش رمانهاي ديني و مذهبي ديد كاسب كارانه پيدا مي كنند و مسائل خودشان را مطرح مي كنند. زماني كه درمي يابند كه اين ژانر بازار خوبي دارد، سريع قلم را به اين سمت مي چرخانند و شروع به نوشتن در اين حوزه مي كنند. اكثر كارهاي سفارشي از اين مسير ريشه مي گيرد، از آن جهت كه اسم دين روي آن است مي خواهند كه از اين روند كاسب شوند. اين منتقد ادبي تصريح كرد: هر
زماني كه در رمان انسان محور قرار مي گيرد مسائل ديني و احساسي و آموزشي در آن مطرح خواهد شد. وقتي محوريت كار، انسان است همه اين آموزه ها هم در آن شكل مي گيرد. از نظر من اين دسته بنديها جز اين كه يك عده به وسيله آن كاسب مي شوند سودمندي ندارد.اين داستان نويس درباره جايگاه عنصر تخيل در اين داستانها بيان داشت: ما در اين گونه داستانها وقتي مي خواهيم محتوا را در ظرف مورد نظرمان بريزيم، موظفيم كه يك رنگ و لعابي هم به آن بزنيم. زماني كه يك انديشه در ذهن آدم است بايد راهي براي مطرح كردن آن پيدا كند. اين جا خواه ناخواه، بحث تخيل نقش مؤثري دارد و چيزي نيست كه بتوان آن را نديده گرفت.
وي اذعان داشت: اگر از تخيل بيش از حد استفاده كنيم در دام غلو افتاديم در اين صورت آن فكري را كه ما مدنظر داريم، يا در بيانش قصور مي شود و يا افراط و تفريط صورت مي گيرد. ما هرگز نبايد فكر را در خدمت تخيل قرار دهيم بلكه بايد تخيل را به خدمت فكر بياوريم.
رئيسي درباره قياس آثار ادبي و سينمايي اين حوزه گفت: زماني است كه ما كار را به اهل آن مي سپاريم، اما امروز آن چه در تلويزيون مي بينيم خرابكاري است و بيشتر واقعه تاريخي را از چشم مي اندازد، چون به نظرم مي رسد كه كار به كاردان سپرده نشده است.
فكر مي كنم كسي كه مي آيد فيلمسازي مي كند بايد با ادبيات داستاني آشنا باشد. اگر با ادبيات آشنايي نداشته باشند خيلي به متن ضربه خواهد خورد، ولي متأسفانه شاهديم كه اكثر كارگردانهاي ما از ادبيات شناخت درستي ندارند.وي تصريح كرد: در فيلمها و سريالهاي اخيرمان هم شاهديم كه زبان ديالوگ نويسي چندگانه و دچار شكاف شده است. اين مسائل به كم توجهي و كم سوادي كارگردان و نويسنده فيلمنامه برمي گردد. در سالهاي اخير ما خودمان را مجبور كرديم كه كار مذهبي بنويسيم و بسازيم. در فيلمها تكنيك فيلم سازي غالب مي شود و حضور ادبيات كمرنگ مي شود.
چهارشنبه 23 مرداد 1387
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: قدس]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 134]