واضح آرشیو وب فارسی:سایت رسیک: رعایت بهداشت و سلامیت در دریاها وابسته به رعایت چهار مورد اساسی در کشتی است. اول سالم بودن کشتی در موقع دریانوردی، دوم وجود پرسنل متخصص در امر هدایت و نگهداری آن، سوم داشتن فرمانده ای با تجربه و بالاخره توجه به سلامت شخصی توسط تک تک افراد مشغول به کار که در واقع به آن هنر توجه به خود و مواظبت از سلامت شخصی گفته می شود. برای رسیدن به این قابلیت در رعایت سلامت شخصی، دکتر پیتر گات رعایت ۵ مورد اساسی را در زندگی لازم می داند. آن موارد عبارتند از رعایت در استفاده درست از مایعات، غذای سالم، داشتن تهویه مطلوب، جلوگیری از خستگی نابه جا و بالاخره انجام فعالیت های ورزشی است.
هر نوع کاستی در عدم رعایت هر یکی از این ۵ مورد، باعث ضعف بدنی و ذهنی می شود. برای داشتن سلامتی در دریا داشتن غذای سالم و مناسب نیاز است تا انرژی کافی برای انجام فعالیت عمومی بدن که از ضروریات اصلی است، داشته باشیم. آب و مایعات مناسب و پاکیزه، دومین نیاز برای جلوگیری از گرمازدگی و دیگر امراض ناشی از کمبود آب است. دوری از عناصر خطرآفرین چون نور مستقیم خورشید، باد و باران، ذرات آب شور دریا، سرما و گرما، با ثابت نگه داشتن حرارت طبیعی بدن که منوط به داشتن سیستم تهویه مطلوب است. داشتن خواب کافی و استراحت به موقع مانع از ایجاد خستگی نابه جا می شود و بالاخره داشتن امکانات کافی برای انجام ورزش های به موقع به نگه داشتن سیستم سلامتی بدن، کمک می کند و مکمل تمام موارد بالا است تا سلامتی فرد را تضمین کند. قبل از آغاز سفر توجه به این نکات بسیار ضروری است و رعایت آنها حتی اگر وضع جسمی فرد و میزان سلامت او را افزایش ندهد، سلامتی او را در طول سفر پایدار نگاه می دارد.
● دریازدگی
دریازدگی در نتیجه عدم تطابق سلول های حسی مغز انسان که وضعیت تعادلی فرد را کنترل می کنند، به وجود می آید. درون کشتی، یا قایق در حال تلاطم، در چشمان افراد هیچ حرکتی مشاهده نمی شود اما مایع داخل گوش میانی، به خاطر حرکت های کشتی درون گوش جابه جا می شود. با جابه جائی مایع در گوش میانی، پیام های مختلفی از وضعیت تعادل شخص به مغز ارسال می شود. سلول های حس گر داخل گردن، عضلات و مفاصل، تغییرات تعادلی و اطلاعات اضافه دیگری را هم به مغز ارسال می کنند که بستگی به حرکت شخص و نگه داری تعادلش در کشتی دارد. به هم خوردگی در ارسال پیام های متعدد و هم چنین تداخل حس گرهای مختلف، موجب می شود که حس گرهای دیگر بدن که حالت تهوع و استفراغ در انسان به وجود می آورند نیز به کار بیفتد.
در صورت عدم درمان دریازدگی، این بیماری باعث ناراحتی های بسیار بدنی و افت شدید روحی شخص می شود. سلامتی جسمی و روحی او را نیز در معرض خطرات زیادی قرار می دهد. برای عادت کردن شخص مریض به وضعیت جدید در کشتی، بیش از ۳ روز وقت لازم است تا به اصطلاح ”پایش در آب محکم شود“. روش های مختلف و داروهای خاصی برای مقابله با این ناراحتی در دست است که بیشتر از تحمل خود بیماری و گذراندن طول بیماری برای عادت کردن به آن، نتیجه بخش است.
پیشگیری را می توان با خوردن مایعات کافی قبل از آغاز سفر و دوری از مصرف الکل آغاز کرد. شب قبل از حرکت استفاده از قرص های دریازدگی مثل Bonine, Dramamine و Phenergan توصیه می شود. بعد از حرکت نیز استفاده از این قرص ها در زما ن های توصیه شده، باید ادامه یابد. شب قبل از حرکت باید غذائی سبک و کم چرب خورد. داروهائی مثل Sudafed, Nodozو ephedrine باعث کم شدن مشکلاتی از قبیل بی حالی و خواب آلودگی ناشی از قرص های ضد دریازدگی می شوند. گاهی اطباء استفاده از چسب Transderm Scop را که باید ۳ ساعت قبل از حرکت به پشت گوش چسبانده شود و اثر آن تا سه روز باقی می ماند، توصیه می کنند. این چسب باعث می شود تا میزان ترشح Scopolamine دریانورد پائین آمده و اثرات دریازدگی را کم کند. درمان های جایگزین نیز که ممکن است سودمندتر هم باشد، وجود دارد که از جمله می توان به استفاده از کپسول زنجبیل حدود یک گرم هر ۶ تا ۸ ساعت و استفاده از غذاها و شکلات های حاوی زنجبیل اشاره داشت. یک مچ بند به نام Reliefband نیز در بازار موجود است که یک جریان ضعیف الکتریکی به عصب های منطقه تحت پوشش، موقع بستن وارد می کند و باعث کاهش علائم دریازدگی می شود. پس از بستن صحیح دست بند، استفاده کننده یک احساس ضربانی ضعیف در دو انگشتی میانی و کف دست پیدا می کند. البته با یک باند کشی و یک تکه پلاستیکی که فشار کمی را به همان ناحیه مچ وارد کند بدون جریان الکتریکی نیز می توان همین احساس ضربانی را در دست به وجود آورد. داروها، وسائل، روش ها و گیاهان داروئی متنوع بسیار دیگری نیز که معمولاً تأثیرات آنها ممکن است در گروه خاصی از افراد نتیجه دهد و نه در همه افراد، در بازار یافت می شود. اگر شما یک روش خاص را برای خود یافتید در استفاده از آن مقیّد باشید چراکه باید بدانید بهترین روش برای علاج شما همان درمان است.
بعد از حرکت کشتی، زمان کمتری را داخل ساختمان و یا پائین تر از عرشه بگذرانید. سعی کنید هرچه بیشتر در عرشه اصلی باشید و کمتر به کارهائی از قبیل خواندن و یا تمرکز در امور دریانوردی بپردازید. هر چه بیشتر در هوای آزاد باشید. در مرکز کشتی حرکت های کمتری احساس می شود. سعی کنید مصرف بیسکویت و آب میوه را از یاد نبرید و به افق خیره شوید تا احساس حالت تعادلی شما توسط بدن حس شود. در محلی سرپا بایستید یا نشسته سر را بالا بگیرد و هم چنان که کشتی در حرکت است با حرکت های آن به روی امواج عادت کنید.
● نشانه های بالینی دریازدگی
اولین نشانه دریازدگی سرگیجه و حالت خواب آلودگی است که در ادامه مریضی دچار خشکی دهان، سردرد، حالت تهوع و بی حالی بسیار می شود. بعضی از افراد در آغاز بیماری، معده ای آشفته ، کمی تعرق و حالت سرخ شدگی و تب دارند. بعداً صروتی بسیار رنگ پریده، ضعف و سستی پیدا می کنند. حالت تهوع متناوباً رخ می دهد و در ادامه استفراغ غیرقابل کنترلی بروز می کند. در این موقع بایستی سریعاً به کمک داروهای ضدتهوع درمان را آغاز کرد.
● درمان
وقتی که عوارض دریازدگی پیشرفت می کند بیمار باید سعی کند دراز کشیده و بخوابد. در این هنگام استفاده از مقدار کمی مایعات، مقداری بیسکویت و یا شکلات سفت بسیار مفید است. هم چنین مریض نمی تواند قرص Phenergan استفاده کند اما توصیه می شود به دلیل داشتن حالت تهوع، بهتر است آن را از طریق تزریق و یا شیاف استفاده کرد تا مانع تهوع و استفراغ بعدی شود. این قرص ها را هر ۶ ساعت یک بار باید استفاده کرد تا مانع از خشکی و از دست دادن آب بدن بشود.
با ادامه دادن این درمان ها کم کم بدن با شرایط موجود خود را وفق داده و حال عمومی بیمار بهتر می شود.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: سایت رسیک]
[مشاهده در: www.ri3k.eu]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 2118]