بزرگ علوی

واضح آرشیو وب فارسی:سایت رسیک: سال و محل تولد: 1283 ه.ق تهران
سال و محل وفات: 1376 ه.ش برلين

بزرگ علوی نويسنده نو پرداز ايرانی دوره معاصر در سال1283 ه.ق در خانوادهای بازرگان و مشروطه خواه به دنيا آمد.وی در كودكی براي ادامه تحصيل به آلمان فرستادهشد و پس از اتمام تحصيلات مقدماتی و عالی به ايران بازگشت و به تدريس و نويسندگی پرداخت . علوی در سال1323 سردبيری مجله ادبی پيام نو را بر عهده گرفت و طی اينسالها با همكاری صادق هدايت و مجتبی مينوی كه از دوستان صميمی او بودند فعاليتهايادبی مختلفی انجام داد و يك رمان و دهها داستان كوتاه را به چاپ رساند; ولي بنابه دلايل سياسی و گرايشات تودهاي چندی در زندان بسر برد و كتب وی از سال1332 لغايت 1357 اجازه چاپ نيافت و خود نيز طی اين سالها در اروپا بسر برد. بزرگ علوی پس از پيروزی انقلاب اسلامی به ايران بازگشت و پس از چندیمجددا رهسپار آلمان شد. علوی طی سالهای اقامت طولانی خود در آلمان سمت استادی دانشگاه برلين را بر عهده داشت و پس از بازنشستگی نيز به پژوهش پرداخت . وی در طول زندگی خود كتب متعددی نوشت كه برخی از آنها به دليل سبك خاصنگارش از كتب معروف فارسی بشمار می آيند. معروفترين كتاب بزرگ علوی رمان (چشمهايش) است كه ظاهرا با الهام اززندگانی و شاهكارهای كمال الملك نقاش معروف اواخر عهد قاجار و دوره رضا شاه پهلوی نگاشته شده است. نويسنده در اين رمان از روشی بديع سود برده است بدين گونهكه قطعات پراكنده يك ماجرا را كنار هم گذاشته و از آن طرحی كلی آفريده است كه برحدس و گمان تكيه دارد. وی در ساير آثار خود از جمله چمدان، ميرزا و سالاريها شيوه رمانتيسم اجتماعی را بخوبی و با موفقيت اجرا نموده كه اوج اين شيوه در داستان كوتاه(گيله مرد) بچشم می خورد. در مجموع مضمون اكثر داستانهای علوی از آرمانهای سياسیو حزبی او الهام میگيرد و قهرمانان او همانند خود وی اغلب انسانهای ناكامی هستند كه دور از وطن، در غربت و آوارگی بسر می برند. بزرگ علوی در سال1376 ه.ش در سن93 سالگی در برلن در گذشت.

آثار: داستان ديو، چمدان ، ورق پارههاي زندان ، پنجاه و سه نفر،نامه ها، ميرزا، سالاريها،چشمهايش ،خاطرات بزرگ علوی،روايت ،سالاریها ،نامههای برلن: از بزرگ علوی در دوران اقامت در آلمان . مهمترين ترجمه های وی نيز عبارتند از: دوشيزه اورلئان ( شيللر) ،كسب و كارخانم وارن (برنارد شا و) ،دوازده ماه (ساموئل مارشاك) ،مستنطق ( پریستلی) ،حماسه ملیايران ( نولد كه) ،باغ آلبالو ( چخوف ) ،افسانه آفرينش هدايت (ترجمه از فارسی به آلمانی)،گلهای آبی (واندا واليسلو سكايا)، دو فريفته (لوپا دوويسكی). بزرگ علوی همچنين دارای چند مقاله نقد ادبی است كه در نوع خود قابل توجه وتحسين است: صادق هدايت (مندرج در مجله پيام نو) ناصر خسرو مروزی قباديانی (پيامنو) نقد رمان شوهر آهو خانم اثر علی محمد افغانی (مجله كاوه).

منابع: 1- يا حقی، محمد جعفر: چون سبوی تشنه، تهران، انتشارات جامی، 1375 ، 2- دستغيب، عبدالعلی: نقد آثار بزرگ علوی، فرزانه 1358، 3- علوی، بزرگ: موريانه، تهران، طوس، 1372 -4- علوی، بزرگ: پنجاه و سه نفر، تهران، اميركبير، 1357، 5- سايت گسترش زبان فارسی

موضوع : بزرگ علوی

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: سایت رسیک]

[مشاهده در: www.ri3k.eu]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 201]