نيويورك تايمز: آمريكا به جاي ماشين جنگي، ديپلماسي را بكار اندازد

واضح آرشیو وب فارسی:ايرنا: نيويورك تايمز: آمريكا به جاي ماشين جنگي، ديپلماسي را بكار اندازد
خبرگزاري جمهوري اسلامي (ايرنا): تهران - نيويورك تايمز نوشت: دولت آمريكا به جاي صرف بودجه هاي سرسام آور نظامي ، مي توانست با حداقل هزينه، از مجراي ديپلماسي مشكلات روز جهان از جمله دو كشور افغانستان و عراق را حل كند.

به گزارش گروه اخبار صوتي و تصويري ايرنا، پايگاه اينترنتي روزنامه نيويورك تايمز روز يكشنبه در تحليلي در خصوص مردود شمردن سياست خارجي مبتني بر سياست ميليتاريستي (نظاميگري ) آمريكا نوشت: "اين فرض به ويژه در مورد ايران قابل تامل است.
تا چندي پيش ، مقامات آمريكائي مسئول حل مسئله هسته اي ايران، حتي اجازه صحبت كردن با ايرانيها را هم نداشتند.
"نيكلاس برنز" معاون وزير امور خارجه آمريكا در امور سياسي ، معتقد است: ما نياز به آن داريم كه قدرت ديپلماسي آمريكا را باور كنيم و نبايد فكر كنيم برخورد نظامي با ايران اجتناب ناپذير است .
برنز گفت: ما گاهي اوقات در بحثهاي ملي بر عمليات نظامي متمركز مي شويم و كمتر به گزينه ديپلماتيك توجه داريم .
انگيزه نخست ما (در قبال ايران ) بايستي جديت توام با شكيبايي و پيگيري يك ديپلماسي جدي ، صبور و مداوم باشد."
نيويورك تايمز با اشاره به دو جنگ عراق و افغانستان ، اين جنگها را سندي دال بر بيمار بودن سياست خارجي آمريكا معرفي كرد.
اين روزنامه آمريكايي نوشت: " آمريكا تا حد افراط در بخش نظامي هزينه مي كند در حاليكه در ديپلماسي بسيار كمتر از نيازها و ضرورتها خرج مي كند.
در نتيجه چنين روندي دولت آمريكا به دليل آنكه اهميت لازم را به سياست خارجي نداده، از حل بسياري از مشكلات نوين و روز جهان عاجز است چرا كه امروز ديگر بسياري از مسائل با توسل به نيروي نظامي قابل حل نيست .
به عنوان نمونه، آيا مي توان مشكل گرمايش كره زمين را با بمب حل كرد؟
سخنورترين فرد در بدنه سياسي دستگاه حاكم آمريكا كه موازنه خوبي ميان "قدرت سخت افزار" و "قدرت نرم افزار" ايجاد كرده "رابرت گيتس" وزير دفاع است .
گيتس كه توانست ميراث فاجعه باري را كه مقام سلف خود "دونالد رامسفلد" به جاي گذارده بود به خوبي مرمت كند، خواستار تقويت منابع در وزارت امور خارجه و سازمانهاي امدادي و حاشيه اي آن شد.
گيتس معتقد است، يكي از مهمترين درسهائي كه از جنگهاي عراق و افغانستان مي توان گرفت اين است كه "براي پيروز شدن ، موفقيت نظامي كافي نيست ."
وي چندي پيش در انتقاد از نظاميگيري دولت بوش، متذكر شد كه مجموعه بدنه ديپلماتيك آمريكا بالغ بر حدود 56 هزار نيروست و اين تعداد كمتر از نيروئي است كه براي توليد يك هواپيماي جنگي و نظامي مورد نياز است .
گيتس نمونه آورد كه براي توليد هواپيماي 22-F شركتهاي هواپيما سازي در 44 ايالت مشغول به كار مي شوند و اين ايالتها 88 سناتور در كنگره دارند كه براي تخصيص بودجه در اين امر مشغول به كار مي شوند.
شمار نظاميان آمريكا به مراتب بيش از ديپلماتها و نيروهاي فعال در امر سياست خارجي اين كشور است .
فقط ظرف سال جاري ميلادي ، ارتش آمريكا حدود 7 هزار سرباز جديد را وارد مجموعه نظاميانش خواهد كرد كه اين رقم بسيار بيش از مجموعه كاركنان فعال در سياست خارجي اين كشور است .
به دليل كمبود نيروي انساني ، بسياري از پستهاي سازماني در وزارت امور خارجه آمريكا خالي است و كنگره هم بودجه كافي براي جذب نيرو در اين وزارتخانه را نمي دهد.
براي پر كردن اين پستهاي خالي ، به جذب حدود هزار و 100 نيروي جديد نياز است كه بودجه آن معادل توليد تنها يك فروند هواپيماي باربري نظامي 17-C است .
اين در حالي است كه كنگره هم تمايلي براي اختصاص بودجه به امر تقويت سياست خارجي از خود نشان نمي دهد.
يك نمونه اتخاذ سياست ميليتاريستي آمريكا در قبال كشورهاي جهان در برخورد اين كشور با چين است .
نيروي هوائي و دريائي ارتش آمريكا براي قياس خود با خيزش چين در صنايع نظامي ، در صدد جذب بودجه دهها ميليارد دلاري براي توليد پيشرفته ترين نوع جنگنده بمب افكنهاي بسيار مرگبار 22-F هستند.
اين در حالي است كه با صرف كمترين هزينه در بخش ديپلماسي ، مي توان با چيني ها به حسن تفاهم رسيد.
آمريكا با بودجه اي كه صرف توليد يك فروند هواپيماي بمب افكن 22-F مي شود، مي تواند دست به كار حضور فرهنگي خود در چين بزند.
با اين بودجه مي توان به مدت 25 سال كتابخانه هائي در سراسر چين دائر كرد، سطح مبادلات تجاري ميان آمريكا و چين را گسترش داد و به استخدام ديپلماتهاي بيشتري كه آشنا به زبان چيني بوده و قادر باشند در تلويزيون اين كشور ظاهر شوند، اقدام كرد.
سياست نظاميگري آمريكا در خاور ميانه هم با همين بن بست روبرو شد.
"دنيس راس" مذاكره كننده كهنه كار آمريكا در خاورميانه ،از اينكه دولت اين كشور همه منابع را به طور مستمر به سمت قواي نظامي سرازير مي كند در حالي كه در ديپلماسي همه چيز كهنه و نخ نما شده، بشدت تاسف مي خورد.
راس تصريح مي كند: براي تقويت مباني و زمينه هاي ايجاد صلح ميان اسرائيل و فلسطينيان مي توان فقط با صرف يك ميليارد دلار، در كرانه باختري ايجاد اشتغال كرد و ساير برنامه هاي زيربنائي در منطقه را به اجرا گذاشت.
رويكرد سياست آمريكا در قبال تروريزم و شورشيان، گسترده كردن همه چيز است . در حالي كه يكي از شيوه هاي كارآمد در مبارزه با تروريزم در كشورهائي مانند پاكستان و افغانستان ساختن است نه اضافه كردن بر همه چيز.
به عنوان نمونه يكي از اين شيوه هاي مفيد، مدرسه سازي و سرمايه گذاري در بخشهاي كوچك است .
مطالعه اي جديد كه توسط شركت "رند كورپوريشن" انجام شده، نشان مي دهد كه بين سالهاي 2006 -1986 تعداد 648 تشكيلات و گروه تروريستي در سطح جهان از ميان رفته اند. محو اين گروهها و تشكيلات فقط طي فرايند سياسي ميسر شد نه نيروي نظامي .
برخلاف آن ، فقط در 7 درصد موارد، قواي نظامي توانست گروههاي تروريستي را از ميان ببرد.
اين تحقيق نتيجه گيري مي كند: براي از بين بردن تروريزم هيچ ميدان جنگي قابل تصور نيست نيروي نظامي معمولا نتيجه اي عكس به همراه دارد."
نيويورك تايمز در پايان يادآور اين نكته مي شود: "رئيس جمهور آينده آمريكا بايد از اين درسها عبرت بگيرد، ديپلماسي را اولويت نخست سياست خارجي خود قرار دهد و نقش ديپلماتهاي خود را به همان اندازه حائز اهميت بداند كه براي مهره هاي نظامي خود قائل است ."
صوير** 1591 **1358
يکشنبه 20 مرداد 1387

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: ايرنا]

[مشاهده در: www.irna.ir]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 309]