آويشن

واضح آرشیو وب فارسی:سایت رسیک: آويشن يكي از ادويه‌هاي مفيد و خوش عطر است كه آن را به غذاهاي مختلف افزود. بيشترين كاربرد آن به صورت پودر برگ است.
آويشن گياهي است علفي شبه درختچه كه هر سال در فاصله ارديبهشت تا شهريور گل مي‌دهد. بيشتر در نقاط كوهپايه‌اي، مراتع، خاك‌هاي شني، سنگلاخي، در جنگل‌هاي آزاد و در مناطق كم درخت پست تا مرتفع رشد مي‌كند.
پيموس، نام علمي آويشن، از واژه‌اي يوناني به معني جرات ريشه گرفته است. در عصر شواليه‌گري و سلحشوري روي لباس شواليه‌ها عكس آويشت را گلدوزي مي‌كردند تا هنگام مسابقات سواري با نيزه، به آنها جرات و شهامت ببخشد.
در قديم دسته‌هايي از آويشن را براي پاكيزگي هواي داخل ساختمان مي‌سوزانده‌اند و تصور مي‌كردند كه به اين ترتيب از بيماري طاعون محفوظ مي‌‌مانند. از اين گياه در مراسم تدفين هم استفاده مي‌شد.
آويشن به دليل داشتن طبع گرم و خشک براي افزايش اشتها، رفع خستگي و ضعف مفرط، درمان زکام و دردهاي مفصل و گرفتگي‌هاي عضلاني و نيز براي تقويت معده، طحال و کليه مفيد است.
روغن آويشن كه تيمول ناميده مي‌شود، ضد ميكروب است. چاي آويشن داروي سنتي دردهاي معده و روده است. روغن اين گياه را روزگاري براي دفع انگل‌هاي روده، بخصوص كرم قلابدار، تجويز مي‌كرده‌اند.
آويشن همچنين يك داروي ضد گرفتگي عضلات است و از آن براي درمان سوزش گلو، سرفه‌هاي سخت و التهاب نايژه استفاده مي‌شود. محلول شستشوي دهان حاوي آويشن در درمان عفونت لثه مؤثر است.
خوردن برگ تازه آويشن با غذا ديد چشم را تقويت و هضم غذا را نيز تسهيل مي‌کند.
از پودر برگ آويشن مي‌توانيد روي پيتزا، ماكاروني، پاستا، ماست، اردوها و بسياري ديگر از غذاها استفاده كنيد.
آويشن خوب را از روي عطر آن مي‌توان تشخيص داد. امروزه پودر برگ آويشن را مي‌توان در مغازه‌ها به صورت بسته‌بندي شده به راحتي يافت.

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: سایت رسیک]

[مشاهده در: www.ri3k.eu]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 422]