كتاب شد

واضح آرشیو وب فارسی:خبرگزاري قرآني ايران: با عنوان «مولانا: ديروز، امروز، فردا» از سوي «نشر حكمت»مقالات «آنه‌ماري شيمل» اسلام‌شناس آلماني درباره «مولانا» كتاب شد
گروه ادب: كتاب «مولانا: ديروز، امروز، فردا» مجموعه مقالاتي است درباره «مولانا جلال‌الدين محمد بلخي» به قلم بانوي اسلام‌شناس و عرفان‌پژوه ‌آلماني «آنه‌ماري شيمل» كه براي نخستين‌بار با ترجمه «محمد طرف» به زبان فارسي منتشر مي‌شود.
به گزارش خبرگزار قرآني ايران (ايكنا) مقالات كتاب عبارتند از «مولانا: ديروز، امروز، فردا»، «زبان نمادين مولانا»، «داستان عابد در مثنوي مولوي»، «مفهوم نماز در آثار مولانا»، «تشبيهات شاعرانه مسيح و مريم در شعر مولوي»، «تطهير با شعله‌هاي عشق»، «موسيقي و رقص ـ چرخش افلاك».

در پايان كتاب مقاله‌اي نيز در مورد «كربلا و حضرت امام‌حسين(ع) در ادبيات فارسي و هند» به چاپ رسيده كه در آن اشاراتي به اشعار مولانا شده است.

«محمد طرف» مترجم مقالات حاضر در بخشي از «مقدمه» خود به معرفي مولف كتاب «آنه‌ماري شيمل» پرداخته و مي‌نويسد: «در ميان دانشمندان و پژوهشگراني كه به دنياي واقعي و ملموس و عيني جهان نطر داشتند و نيز تلويحاً انسان را به دنياي باطن و نشانه‌هاي درون انسان دعوت مي‌كردند، نام بانو «آنه‌ماري شيمل» اعتبار و ارزش خاصي دارد. محدوده پژوهشي‌هاي بانو شيمل در زمينه‌هاي مختلفي كه به گونه‌اي به جهان درون و روابط عرفاني انسان ارتباط دارد، بسيار گسترده است.

در درجه نخست مي‌توان او را يك مولوي‌شناس معتبر و نيز يك «اقبال‌شناس» ارزشمند دانست. شاهكار شايسته تحسين او، «شكوه شمس» نام دارد كه به تحليل افكار و عقايد مولانا و «شمس تبريزي» پرداخته است. خوشبختانه اين اثر سترگ به فارسي ترجمه شده است. تحقيقات او درباره آثار «محمد اقبال» در ميان آثار مكتوب نويسندگان و پژوهشگران جهان امروز موقعيتي تحسين‌برانگيز دارد. افزون بر آثار متعدد و مفصل او درباره مولوي و اقبال در تحليل شخصيت و انديشه‌هاي ديگر شخصيت‌هاي عرفاني چون «ابوالحسن نوري»، در تفسير و تحليل خوشنويسي اسلامي و حتي در زمينه نامگذاري اسلامي نيز پژوهش‌هاي گرانقدري را انجام داده است...»

يكي از مقالات كتاب حاضر «مفهوم نماز در آثار مولانا» نام دارد كه شيمل در آن به بررسي نگاه مولانا به نماز مي‌پردازد. با توجه به جايگاه نماز در نزد عارفان، شيمل با استناد به اشعار مولانا؛ شاعر و عارفان ايراني، معتقد است: «اگرچه مولانا ممكن است به مفهوم ظاهري پديده‌ها، جنبه‌هاي روحاني بخشيده باشد، اما هرگز ضرورت آن‌ها را براي درست به‌جا آوردن نماز آييني انكار نكرده است...(ص105) آداب ظاهري، شرط لازم براي نزديكي باطني است كه براي نمازگزار امري حقيقي به شمار مي‌آيد، همچنان كه براي هر جنبه‌اي از زندگي، امري حقيقي است. مولوي پيوسته آداب ظاهري را رعايت مي‌كرد و مريدانش را به كارهاي درست هشدار مي‌داد...(106)».

شيمل در بخشي ديگر از مقاله‌اش مي نويسد: «نماز به راستي كليد نيازهاي مردم است»، زيرا جلال‌الدين به طور موكد به فرمايش قرآن (توبه 62) استناد مي‌كند «كه دعا را بست حق بر استجب»(109).

و يا در اشاره ديگر به نگاه مولانا در مورد نمازگزار اشاره كرده و مي‌گويد: «مولانا با انديشه درباره تفاوت مردمان نمازگزار، ممكن است خوانندگان اشعار خود را بر اين نكته آگاه سازد كه عبادت خود را با عبادت‌هاي ناشايسته اي كه نظر او مردود است، خلط نكنند. و اگر كسي سوره فاتحه را مي‌خواند بايد بداند كه واژه هاي «مرا به راه راست هدايت فرما» به چه معني است ...» (112).

علاقه‌مندان براي اطلاع از ديدگاه شيمل در مورد مولانا و انديشه‌هاي او مي‌توانند كتاب حاضر را كه انتشارات «حكمت» در 246 صفحه و با قيمت 3600 تومان به چاپ رسانده است، تهيه و مطالعه كنند.
شنبه 19 مرداد 1387

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: خبرگزاري قرآني ايران]

[مشاهده در: www.iqna.ir]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 148]