واضح آرشیو وب فارسی:مردم سالاری: ننگ، بزرگترين مانع در مبارزه عليه ايدز به قلم بان كي مون دبير كل سازمان ملل
اينجانب بسياري از افراد عاليرتبه شامل رئيس جمهورها، پادشاهان، ديپلمات ها را در طول عمر خود ملا قات كرده ام. يكي از خاطره انگيزترين اين ديدارهاو قطعا جالب ترين آنها تقريبا كمي بيش از يك سال پيش هنگامي بود كه گروهي از كاركنان اچ آي وي مثبت را در سازمان ملل ملا قات كرده ام.
براي من لحظه تجلي بود. به دليل شهامت آنان و بيشتر به خاطر رك گويي درباره زندگيشان مبهوت شده بودم. ناگهان چهره انساني اچ آي وي را مشاهده كردم. شگفت زده از خود پرسيدم چه اقدام دگرگونه اي مي توانم انجام دهم، چگونه مي توانم كمك كنم؟
غيرممكن بود تبعيض در مورد اغلب آناني كه با اچ آي وي در بسياري از نقاط جهان شامل آسيا زندگي مي كنند را به خاطر نياورد. با وجود چنين پيش زمينه اي، من به همكارانم در سازمان ملل به دليل به پا خاستن و سخن گفتن، به چالش گرفتن ننگ و تبعيض همچنين براي كمك به اين كه سازمان ملل متحد الگويي باشد براي چگونه واكنش نشان دادن محل كار نسبت به ايدز، افتخار مي كنم.
اين هفته بيش از 20 هزار فعال، دانشگاهي و سياستگذار در مكزيكوسيتي در هفدهمين كنفرانس بين المللي ايدز گردهم آمده اند تا منادي درخواست براي «عصر نوين» مبارزه عليه اين بيماري باشند. براي نخستين بار افراد كمتري به اچ آي وي مبتلا مي شوند و افراد كمتري مي ميرند. گزارش 2008 برنامه مشترك ملل متحد در زمينه ايدز كه اخيرا انتشار يافته نشان دهنده پيشرفت دلگرم كننده درباره پيشگيري از اچ آي وي در تعدادي از كشورهاي آسيب پذير است. بايد از تغيير رفتار جنسي (به ويژه در ميان جوانان) و دسترسي به داروهاي ضدريتروويوس قدردان بود.
اين دستاوردها بدون حمايت قوي جامعه بين المللي غيرممكن بود. ماه گذشته در هوكايدو، كشورهاي گروه 8 تعهد خود را براي همكاري به سوي دسترسي جهاني به درمان اچ آي وي تا سال 2010 تجديد نمودند. اخيرا رئيس جمهور جورج بوش قانوني را امضا كرد كه بر اساس آن 48 ميليارد دلا ر براي مبارزه عليه ايدز، سل و مالا ريا طي 5 سال آتي تخصيص يافت. در عين حال بايد به ياد داشته باشيم يكي از موانع بر سر واكنش جهاني عليه ايدز روان شناسانه است.
آن عامل ننگ است. كم و بيش و تقريبا در تمامي جهان، تبعيض به عنوان واقعيتي در زندگي روزمره مردمي كه با اچ آي وي زندگي مي كنند، برجا مانده است. يك سوم تمامي كشورها عملا قانوني براي حمايت از حق افرادي كه با اچ آي وي زندگي مي كنند، ندارند. تقريبا همه اين كشورها اجازه نوعي تبعيض را مي دهند - عليه زنان و كودكان كه مبتلا به اين بيماري شده اند و عليه تمامي جوامعي كه در معرض خطر هستند.
ننگ تنها مانع مهم در برابر اقدام عمومي است. دليل اصلي است براي اينكه تعداد زيادي از مردم به دليل واهمه از آن، معاينه در مورد مبتلا بودن به ايدز و درمان آن را پشت گوش اندازند و به پزشك مراجعه نكنند. ننگ، ايدز را تبديل به قاتل پنهان كرده زيرا مردم به دليل ترس از بي آبرويي اجتماعي درباره آن صحبت نمي كنند و به آساني پيشگيري هاي موجود درباره آن را به كار نمي گيرند. ننگ دليل عمده اي است بر اينكه اپيدمي ايدز هنوز موجب نابودي جوامع در سراسر جهان مي شود.
مي توانيم با ننگ مبارزه كنيم. كليد كار قوانين و سياست هاي روشنفكرانه است. اما اين مبارزه با صراحت و شهامت در سخن گفتن آغاز مي گردد. خوشبختانه صداي افراد بيشتر و بيشتري همانند همكارانم در سازمان ملل شنيده مي شود. در كنفرانس ايدز با بوسه اي از جانب فعالي جوان از هندوراس كه تنها 12 سال داشت مورد استقبال قرار گرفتم. او از هنگام تولد مبتلا به ايدز بود. كرن گونزالس نه تنها با اچ آي وي زندگي مي كند بلكه پيشرفت نيز مي كند. وي مجله اي كه براي كودكان مبتلا به ايدز است (با هزينه يونيسف) را ويرايش مي كند و در دوره هاي آموزشي فشرده در مورد آگاهي و حساسيت ايدز شركت دارد كه در سراسر آمريكاي لاتين برگزار مي شود. او به خوبي درد ننگ را درك مي كند. وقتي وي به مهد كودك رفت، مربيان به او گفتند در كناري بنشيند و دست به كتاب و اسباب بازي ديگران نزند. اما با درك، پذيرش نيز همراه شد. او با غرور مي گويد «من محبوب ترين دختر كلاس هستم». بزرگترين وحشت وي وضعيت او نيست بلكه نحوه رويارويي و استقبال از وي در مدرسه راهنمايي است.
در دهكده جهاني، مركزي كه براي فعاليت اجتماعي در كنفرانس ايدز تاسيس شد، ديگران نيز حضور داشتند - رقصندگان، رهبران جامعه مدني و حتي آرايشگران - كه به گونه اي باز، شاد و غني با ايدز زندگي مي كردند. در ميان آنان زني حضور داشت از مالاوي به نام ماركودافنه يوونده كه در سال 1999 بعد از بيماري شوهرش، از ابتلاي خود به اين بيماري آگاه شده بود. وي كه از آن زمان با تبعيض مبارزه كرده - يك بار همكارش از او خواسته بود از بشقاب هاي آشپزخانه مشتركشان استفاده نكند - از من خواست از داستان وي براي «ايجاد تغيير در جهان» استفاده كنم.
چنين افرادي در قلب تلاش جهاني عليه ايدز هستند. عدم تحسين شهامت و تعهد آنان غيرممكن است. در عين حال تلاش آنان به تنهايي كافي نيست. در مكزيكوسيتي من از رهبران جهان خواستم به اين افراد ملحق شوند و عليه تبعيض سخن بگويند و حقوق مردمي كه با اچ آي وي زندگي مي كنند را تضمين كنند. مدارس بايد احترام و درك را آموزش دهند. رهبران مذهبي بايد درباره بردباري وعظ كنند. رسانه ها بايد تعصب را محكوم و از نفوذ خود براي پيشبرد تحولات اجتماعي از تامين حمايت هاي حقوقي گرفته تا دسترسي به مراقبت هاي بهداشتي استفاده كنند.
از همه مهمتر، ما بايد تصديق كنيم كساني كه ننگ اچ آي وي را بر دوش دارند نبايد آناني باشند كه با اچ آي وي زندگي مي كنند. بلكه كساني هستند كه اجازه مي دهند اين ننگ وجود داشته باشد.
جمعه 18 مرداد 1387
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: مردم سالاری]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 126]