بررسي رابطه انصار و امير مؤمنان(ع) در آخرين شماره از فصل‌نامه «تاريخ در آينه پژوهش»

واضح آرشیو وب فارسی:خبرگزاري قرآني ايران: بررسي رابطه انصار و امير مؤمنان(ع) در آخرين شماره از فصل‌نامه «تاريخ در آينه پژوهش»
گروه انديشه: مقاله «انصار و امير مؤمنان(ع)»، نوشته «سعيد طالقاني» در آخرين شماره از فصل‌نامه علمي ـ تخصصي «تاريخ در آينه پژوهش» منتشر شده است.
به گزارش خبرگزاري قرآني ايران (ايكنا)، در اين تحقيق رابطه انصار با اميرالمؤمنين(ع) بررسي شده است. انصار از ياران مخلص پيامبر(ص) و عموما طرفداران اهل‌بيت(ع) و امام علي(ع) بودند و در ميان اصحاب رسول خدا(ص) اكثريت ياران اهل‌بيت(ع) و امير مؤمنان(ع) را تشكيل مي‌دادند.

به زعم نگارنده، آنان اگرچه به علت وجود رقيب قدرتمندي چون قريش و وجود منافقان طرفدار قريش، نتوانستند در جريان سقيفه آن‌گونه كه لازم بود نقش خود را در دفاع آشكار از امير مؤمنان(ع) و اهل‌بيت(ع) به درستي ايفا كنند، ولي همواره به اهل‌بيت(ع) و امير مؤمنان(ع) علاقه‌مند بوده و با آنان دشمني نداشتند. آنان به منظور جلوگيري از تسلط قريش كه قصد محروم كردن اهل‌بيت(ع) را داشتند، در ماجراي سقيفه وارد شدند.

به اعتقاد اين محقق، شواهد مسلم تاريخي نشان مي‌دهد كه اقدام انصار در مقابل قريش بود كه قصد سلب خلافت از امام علي(ع) و محروم كردن اهل‌بيت(ع) را داشتند، نه در برابر اهل‌بيت(ع)؛ زيرا انصار افرادي حسود و فرصت‌طلب نبودند كه خلافت را به زور از چنگ خاندان پيامبر(ص) بيرون آورند، بلكه انصار طرفدار اهل‌بيت(ع) بودند و به همين دليل، آنان در روز سقيفه اعلام كردند كه ما جز امام علي(ع) با كس ديگري بيعت نمي‌كنيم، اگر چه انصار نتوانستد در جريان سقيفه دفاع كاملي از حق امام علي(ع) كنند.

به زعم نگارنده، انصار كه طرفدار اهل‌بيت(ع) و امير مؤمنان(ع) بودند، در مشاجرات خود با قريش، آن حضرت(ع) را مطرح مي‌ساختند و شايستگي‌هاي امام(ع) را براي خلافت، در حضور مردم بيان مي‌كردند. بسياري از آنان به وصايت امير مؤمنان(ع) نيز معتقد بودند، بدين سبب بعد از قتل عثمان براي فراهم كردن زمينه خلافت و روي كار آمدن امام(ع) تلاش‌هاي فراوان كردند، در واقع اين همراهي و هم‌دلي انصار و مردم بومي مدينه بود كه زمينه بيعت با امام(ع) را فراهم كرد.

نگارنده در رابطه با حمايت امام علي(ع) از انصار، آورده است: پس از سقيفه و آن‌گاه كه درگيري و اختلاف ميان انصار و قريش اوج گرفت و خطبا و شاعران قريش عليه انصار شعر و خطبه ايراد مي‌كردند و خواهان انتقام كشتگان بدر و احد بودند، امير مؤمنان(ع) به دفاع از انصار برخاست و به پسر عموي خويش؛ «فضل‌بن عباس»، دستور داد تا در دفاع از انصار شعر بگويد و آنان را مدح و تمجيد كند.

وي مي‌نويسد: آن حضرت(ع) بعد از قتل عثمان و زماني‌كه به خلافت رسيد، انصار را به صحنه آورد و به آن‌ها بها و ارزش داد و آنان را مثل زمان پيامبر(ص) وارد صحنه سياست كرد، به گونه‌اي كه بسياري از رجال سياسي و نظامي حكومت آن حضرت(ع) از انصار بودند، حتي حكومت بعضي از شهرها را نيز به آنان واگذار كرد.

نگارنده مي‌افزايد: به اين ترتيب امير مؤمنان(ع) انصار را در سياست و حكومت شريك ساخت و در امور نظامي مانند رسول خدا(ص) از آنان استفاده مي‌كرد و مأموريت‌هاي حساس را به آن‌ها واگذار مي‌كرد. از ميان انصار افرادي هم‌چون قيس‌بن سعد، سهل‌بن حنيف، ابوقتاده انصاري، ابو ايوب انصاري و ... از جانب امام علي(ع) فرماندهي لشگر را نيز به عهده داشتند.

آخرين شماره فصل‌نامه علمي ـ تخصصي «تاريخ در آينه پژوهش»، به صاحب امتيازي مؤسسه آموزشي و پژوهشي امام خميني(ره) و مدير مسئولي دكتر «محمدرضا جباري» به تازگي وارد بازار نشر شده است.
يکشنبه 13 مرداد 1387

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: خبرگزاري قرآني ايران]

[مشاهده در: www.iqna.ir]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 234]