خرمالو سرشار از ويتامين A

واضح آرشیو وب فارسی:حيات نو: خرمالو سرشار از ويتامين A
خرمالو رسته‌اى است كه تقريبا داراى 500-450 گونه برگ ريز و درختان هميشه سبز مى‌‌باشد. بيش‌تر اين گونه‌ها بومى‌مناطق گرمسير هستند و تنها تعداد كمى‌از آنها در آب و هواى معتدل گسترش دارند. نام خرمالو تركيبى است از دو واژه خرما و آلو. خرمالوى ژاپنى (Diospyros kaki) گونه‌اى است كه در سطح وسيعى و به جهت ميوه خوشمزه آن كشت مى‌شود. اين گونه كه بومى‌چين مى‌‌باشد خوش طعم بوده و برگ‌هايى پهن و سفت دارد. ابتدا به جهت استفاده از ميوه آن، در ساير نواحى آسياى شرقى پرورش يافت و بعدها در دهه اول سده نوزدهم به كاليفرنيا و جنوب اروپا معرفى شد.

خرمالوى آمريكايى (Diospyros virginiana)بومى‌مناطق شمال شرقى آمريكا مى‌‌باشد.

خرمالوى سياه(Diospyros digyna) بومى‌مكزيك است و ميوه آن درحالت نرسيده داراى پوستى سبز و گوشتى سفيد است كه درزمان رسيدن به رنگ سياه در مى‌‌آيد. گونه‌اى به نام مابولو يا سيب مخملى نيز وجود دارد(Diospyros discolor) كه بومى‌فيليپين مى‌‌باشد. رسيده اين گونه به رنگ قرمز روشن است.خرماندو (Diospyros lotus) (بومى‌جنوب غربى آسيا و جنوب شرقى اروپا) براى يونانيان باستان با عنوان ميوه خدا شناخته شده بود يعنى Dios pyros كه نام علمى‌اين رده مى‌‌باشد. نام انگليسى آن از ميوه كوچكى گرفته شده كه طعم آن مانند آلو و خرماست.

ميوه

خرمالو ميوه بسيارى از گونه‌هاى خرمالو خوراكى مى‌‌باشد ؛ رنگ آنها از نارنجى و زرد روشن تا نارنجى و قرمز تيره متفاوت است و قطر آنها بنابر گونه بين 2 تا 8 سانتيمتر است. معمولا پس از چيدن كاسه گل همراه با ميوه باقى مى‌‌ماند. شكل خرمالو براساس گونه آن ممكن است كروى يا شبيه بلوط باشد. آنها دو گونه گس و غير گس دارند: ميوه‌هاى گس تا قبل اززمان پخته شدن گس هستند و هنگامى‌كه مى‌‌رسند شيرين و نرم مى‌‌گردند. گونه‌هاى غير گس زمانى كه كال هستند كمتر گس مى‌‌باشند و حالت گسى خود را خيلى زودتر از دست مى‌‌دهند ؛ آنها در حالت رسيده سفت مى‌‌باشند. حالت گسى اين ميوه را مى‌‌توان طى چند روزبا قرار دادن آن در معرض نور خورشيد در سرما از بين برد ؛ به اين فرآيند رسيدن ميوه مى‌‌گويند. خرمالو را مى‌‌توان به شكل خام يا در غذا استفاده كرد. نوع غير گس آن براى خوردن به شكل خام بهتر است. خرمالوى ژاپنى (گونه Hachiya) گونه‌هاى تجارى عبارت‌اند از: گس (كره‌اى و‌هاچيا ) - غيرگس(فويو يا خرمالوى ژاپنى - جيرو و‌هاناگوشو). خرمالو سرشار از ويتامينA و بتاكاروتن است. همچنين داراى مقدار قابل توجهى ويتامين‌هاى B1 ، B2 ، B3 و C مى‌باشد. در ضمن اين ميوه خوش رنگ و خوش طعم داراى مواد معدنى ضرورى براى بدن مانند كلسيم ، گوگرد ، آهن، فسفر ، منيزيم و پتاسيم است. هر يك از مواد معدنى فوق نقش مؤثرى در سلامتى و تندرستى بدن ما دارند. اگر خرمالو به خوبى رسيده باشد، براى كودكان نيز ميوه‌اى مفيد محسوب مى‌شود و در رشد و نمو آنها مؤثر است. در ضمن خرمالو ميوه اشتها آورى است. كلسيم در رشد كودكان و حفظ انرژى براى بزرگسالان مؤثر است. آهن عنصر اصلى خون‌سازى و پتاسيم اشتها آور و شست و شو دهنده كليه و كبد مى‌باشد. اين ميوه در افراد مبتلا به نقرس و بيمارى‌هاى كبدى و كليوى بسيار موثر است. موادقندى خرمالو شامل لوولز و گلوكز است و با آنكه مقدار آن 20 درصد است، براى مبتلايان به بيمارى قند ، زيان بخش نيست. خرمالو حاوى مقدار زيادى پكتين است. پكتين يكى از انواع فيبرهاى محلول در آب است كه باعث كاهش چربى‌هاى خون مى‌شود.

اسيدهاى موجود در خرمالو عبارتند از: اسيد ماليك، اسيد سيتريك و اسيد تارتاريك. سلولز موجود در خرمالو به طور نسبى كم است و از اين نظر هضم آن آسان تر مى‌باشد. خرمالو داراى مقدار كمى‌تانن مى‌باشد كه گاهى ممكن است موجب يبوست شود. همان طور كه ذكر شد، خرمالو سرشار از ويتامينA است. چنانچه اين ويتامين به مقدار كافى به بدن نرسد، نه تنها قدرت بينايى را كم مى‌كند، بلكه باعث شكننده شدن پوست، ناخن و موها مى‌شود. همچنين در ميزان هوش و سلامت بدن نيز اختلال ايجاد مى‌شود. مى‌توان از آب خرمالو براى درمان زخم‌ها استفاده كرد. همچنين اين ميوه براى آفت دهان و گلودرد بسيار مفيد است. مصرف اين ميوه با ارزش به همه شما توصيه مى‌شود.

چوب

چوب درخت خرمالو با نام آبنوس شناخته مى‌شود كه سنگين و محكم است و مغز چوب در چندين گونه گرمسيرى به رنگ سياه براق مى‌‌باشد(عمدتا Diospyros ebenum). اين گونه‌هايى كه مغز چوب سياه‌رنگ دارند بيش‌تر از نظر چوبشان اهميت دارند تا ميوه آنها.
شنبه 12 مرداد 1387

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: حيات نو]

[مشاهده در: www.hayateno.ws]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 189]