واضح آرشیو وب فارسی:ابتکار: آخرين توضيحات «فرامرز فرازمند» درباره «سنتوري»
«فرامرز فرازمند» در متن نامه اي توضيحاتي را درباره جوابيه روابط عمومي معاونت سينمايي وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامي، پس از حكم ديوان عدالت اداري درباره فيلم «سنتوري» ارايه كرد. اين تهيه كننده سينما در بخشي از اين نامه، آورده است: « همه كساني كه مرا مي شناسند، مي دانند كه يك فعال حوزه تجارت و توليد هستم و اساسا همين توليدي بودن هنر، مرا به اين حرفه محترم و زيبا و مانا وارد ساخت. با اين تفاوت كه محصول نهايي يك توليد سينمايي عرضه فكر و انديشه و تقديم بي واسطه و مستقيم آن فكر به جامعه، لذتي به مراتب بيشتر از ساير توليدات خشن و بي روح صنعتي دارد، زيراكه سينما با روح انسان ها ارتباط دارد. از دل بر مي آيد و به ژرفاي قلوب انسان ها نفوذ مي كند و فرهنگ ساز است.» او در ادامه اعتقادش را اينگونه مطرح كرده است: «آنچه مرا به تحرير اين سطور واداشت، اتهامات ناروايي است كه به اينجانب وارد ساخته اند وگرنه، مرا چه به اين نامه نگاري ها، كه با حرفه ام سازگار نيست.»
فرموده ايد: «خسارت بي اعتباري، اقدامات غيرقانوني و تنش در فضاي سينما و فرهنگ كشور را چه كسي خواهد داد.» متاسفانه شما به جهت سابقه طولاني مديريت در سيستم اداري، عادت كرده ايد تا مراجعان را مدت ها سرگردان و بلاتكليف بگذاريد بدون آنكه پاسخ گو باشيد. در نتيجه جايگاه و نقش بخش خصوصي تابع وزارتخانه را ناديده مي انگاريد. در حالي كه به استناد چندين درخواست و نامه مكتوب خواستار ملاقات با معاونت سينمايي و مقام وزارت شديم تا بتوانيم به تعاملي اصولي دست يابيم. ولي عاقبت ما را به اداره كل نظارت و ارزشيابي ارجاع كرديد. درحالي كه وقوف كامل داشتيد آن اداره كل كارايي لازمه، در حل مشكل را ندارد، پس مسئوليت ارجاع كرديد. درحالي كه وضعيت موجود را فقط بايد در حوزه معاونت سينمايي جستجو كرد.» او در بخشي از اين نامه با اين عنوان كه «ما را متهم به خروج غيرقانوني فيلم سنتوري درخارج از كشور و آمريكا كرده ايد»! اضافه كرده است: «فيلم «سنتوري» با مجوز اداره كل نظارت و ارزشيابي آن معاونت، در بخش بين الملل جشنواره فيلم فجر نمايش داده شد و همانند ديگر فيلم ها به جشنواره ها ارسال شد و پس از دريافت پروانه نمايش، نسخه DVD آن را جهت جشنواره ها و دانشگاه هاي خارج كشور ارسال شد. اين موارد همه مستند هستند و مدارك آن موجود است. اينجانب همواره تابع ضوابط و قوانيم كشورم بوده ام و خواهم بود.» او در بند سوم نامه اش با اين عنوان كه «مرا متهم به پركردن حساب هاي بانكي ام به قيمت صدمه زدن به بدنه فرهنگ و هنر كشور...كرده ايد.» آورده: «سابقه اينجانب بعنوان تهيه كننده آثاري چون «ليلا»، «درخت گلابي»، «ميكس» كه همگي از جشنواره مورد تاييد شما جوايز بسياري دريافت كرده است، نشان مي دهد كه تا چه اندازه درصدد پركردن حساب بانكي ام بوده ام؟ كداميك از اين فيلم ها جنبه تجارتي داشته اند؟ و سود حاصل از آنها چه مبلغ بوده است؟ اما تحت شرايط ناشي از پيچيدگي هاي مسئوليت معاونت امور سينمايي ناگزير تناقض گويي را سبب شده است. حساب مرا از آقاي مهرجويي جدا مي سازيد، در حالي كه فيلمي به كارگرداني مهرجويي را توقيف كرده ايد و حال مرا سد راه تعاملشان با ايشان معرفي مي سازيد؟! مگر نمي دانيد آقاي داريوش مهرجويي دراين فيلم شريك اينجانب هستند و هرسود احتمالي شامل حال ايشان هم مي شود؟»! در بخش چهارم اين نامه با يادآوري جمله جوابيه روابط عمومي معاونت سينمايي «خسارت فيلمي را مي پردازيد كه بخش قابل توجهي از هزينه هاي آن را بنياد سينمايي فارابي و دفتر پيشگيري از آسيب هاي اجتماعي وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامي پرداخت كرده است و...» در چند بند توضيح داده است، «الف: سازمان پيشگيري از مواد مخدر كه زير نظر وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامي قرار دارد پس از خواندن فيلمنامه و تصويب متن آن، به اين فيلم وام داده است (كه البته 30درصد آن را پرداخت كرده) اين وام شامل موارد مشابه نيز شده وامتياز خاصي نسبت به اينجانب و يا آقاي مهرجويي محسوب نمي شود.
ب) اين خود ثابت مي كند كه متن فيلمنامه در دومرحله، هم در اداره كل نظرات و ارزشيابي و هم در سازمان پيشگيري از مواد مخدر تصويب شده و كنترل هاي لازمه نسبت به آن بيش از ديگر فيلمنامه ها به عمل آمده است.
ج) پرداخت وام بنياد سينمايي فارابي به اين فيلم حكايت از ارزش فرهنگي آن دارد، چرا كه اگر جز اين بود به آن وام تعلق نمي گرفت.
د) ما موظفيم بعنوان تهيه كننده فيلمنامه اي را كه آن معاونت بعد از بررسي هاي مختلف درست تشخيص داده و مجوز داده است را بعنوان مجوز جمهوري اسلامي تلقي كنيم و با بهترين امكانات و عوامل سينما جلوي دوربين ببريم و اگر فيلم بد ساخته شده و يا قصوري در توليد و عوامل آن بوده است اين سهل انگاري به عهده ماست ولي اگر متن آن ايرادي دارد و اساس تفكرات شما را بهم ريخته است و تنش درحوزه فرهنگ وهنر ايجاد كرده است و خسارت آن را نيز شما بايد بپردازيد.
ه) نهايتا همه مي دانند كه وام ها تا دينار آخر بازپرداخت مي گردند. لااقل درمورد من چنين بوده است. فرازمند در پنجمين پخش مطالب خود در اين نامه ابراز عقيده كرده است: «اگر قصوري بوده از سوي اداره كل نظارت و ارزشيابي و يا معاونت سينمايي صورت گرفته است شما كه به توليد فيلمي به كارگرداني، كارگردان ارزشمندي چون داريوش مهرجويي مساعدت كرده ايد وظيفه داشتيد تا فيلم را درحين توليد به دقت بررسي مي كرديد. در آن صورت مواردي كه به نظرتان مشكوك مي رسيد را با كارگردان مطرح مي ساختيد و مسلما به راه حلي مرضي الطرفين نائل مي گشتيد.» همچنين در ششمين بخش با اشاره به اين كه «فرموده ايد: اينجانب قدرت درك نقش تهيه كننده را ندارم»، توضيح داده است: «چنين حرفي زيبنده شان مقام معاونت امور سينمايي كشور جمهوري اسلامي ايران نيست و در تضاد و تقابل با تمام شعارهاي ارزشي، اخلاقي قرار دارد. مگر ما چه كرده ايم؟ جز تلاش براي احقاق حقوق پايمال شده خود با رعايت قوانين قضايي كشور. چرا مي خواهيد مرا بعنوان فردي درمقابل نظام و فرصت طلب و سودجو و نهايتا بري از آرمان هاي انساني، فرهنگي و اجتماعي جلوه دهيد؟! كه اين اتهام خود قابل پيگيري است.» به گزارش ايسنا، اين تهيه كننده سينما در هفتمين و آخرين بخش با بيان «كلام آخر اينكه...» تاكيده كرده است: «همه ما بايد از اينكه در نظام جمهوري اسلامي، يك فرد بدون وابستگي سياسي و يا رانتي، توانسته و مي تواند، ازطريق قانوني و پيگيري قضايي ولو از يك دستگاه دولتي، حق مادي و معنوي اش را استيفا كند، احساس غرور و سربلندي نمايند. تاثير اقدام قانوني اينجانب و نتيجه حاصل از آن، در اعتباربخشيدن به روند اجراي عدالت در حوزه قضايي نظام، ارزشش به مراتب بيشتر از محكوم شدن يك معاونت در وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامي است كه بخاطر بي دقتي دچار خطا شده است.»
شنبه 12 مرداد 1387
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ابتکار]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 147]