واضح آرشیو وب فارسی:ايرنا: نگراني و بيخوابي خطر ديابت را در مردان افزايش ميدهد
علمي آموزشي. ديابت . اضطراب
بنا بر تحقيقي كه در سوئد انجام شده ،اضطراب، افسردگي و بيخوابي خطر ابتلا به بيماري قند را در مردان افزايش ميدهد.
اين محققان كشف كردهاند كه خطر ابتلا به نوع دوم از بيماري ديابت در مرداني كه فشار روحي زيادي دارند بيش از دو برابر مرداني است كه كمتر دچار تنش ميشوند.
به گزارش پايگاه اينترنتي بيبيسي اين تحقيق كه با مشاركت دو هزار و ۲۱۷ مرد ۷۰تا ۵۱ساله و همچنين سه هزار و ۱۰۰زن انجام گرفته است، ارتباطي ميان تنش با ابتلا به بيماري قند در زنان پيدا نكرده است.
محققان سوئدي نتيجه تحقيقات خود را در مجله طب ديابت چاپ كردهاند و در آن آوردهاند كه تنش رواني ممكن است بر تنظيم هورمونها توسط مغز تاثير بگذارد.
۱۰سال پيش محققان از مرداني كه قند خون آنها در حد نرمال بوده است درباره ميزان فشارهاي رواني آنها از جمله اضطراب، بيخوابي و افسردگي سوال كردند بعد از هشت تا ۱۰سال قند خون آنها را آزمايش كردند.
مرداني كه بيشترين تنش روحي داشتهاند بيش از دو برابر مرداني كه تنش كمتري داشتهاند به بيماري ديابت مبتلا شده بودند.
تحليل بيشتر نتيجه تحقيقات نشان داد كه اين ارتباط مستقل از ساير عوامل، از جمله سن، وزن بدن، سابقه ديابت در خانواده، مصرف سيگار، فعاليت جسماني و طبقه اجتماعي و وضع مادي بوده است.
پرفسور آندرس اكبوم، از موسسه كارولينسكاي سوئد، گفت كه پيش از اين محققان ارتباط ميان افسردگي و امراض قلبي را كشف كرده بودند و به ارتباط ميان افسردگي و ديابت نيز مشكوك شده بودند.
او گفت: ممكن است اين ارتباط نتيجه تاثير تنش رواني بر تنظيم هورمون ها توسط مغز باشد، چون افسردگي روي رژيم غذايي فرد و همچنين فعاليت بدني او اثر منفي ميگذارد.
پرفسور اكبوم، افزود كه زنان و مردان معمولا از استراتژيهاي متفاوتي براي تحمل تنش رواني استفاده ميكنند كه ممكن است تفاوت در تاثير استرس بر قند خون را توضيح دهد: زنان به طرق مختلف علائم تنش و افسردگي خود را ابراز ميكنند در حالي كه مردان كمتر حاضرند اذعان كنند كه چنين احساساتي دارند و معمولا با مشروب خواري و مصرف مواد مخدر و ديگر رفتارها اين نوع احساسات را سركوب ميكنند.
*** خواب پريشان خطر ابتلا به ديابت را افزايش ميدهد
مطالعات قبلي نشان داده بود كه ميان ديابت و كمبود خواب ارتباط وجود دارد اما بر اساس تحقيق ديگري محققان آمريكا نيز ميگويند خواب پريشان مي تواند خطر ابتلا به بيماري ديابت را افزايش دهد.
تيم محققان دريافت كه تعدادي داوطلب پس از چند شب بدخوابي، به خاطر بيدار شدن در اثر صداي بلند درست در هنگام فرو رفتن به خواب عميق، نسبت به انسولين مقاومت نشان دادند.
اين ناتواني بدن در عدم تشخيص علائم انسولين به بالا رفتن سطح قند خون، افزايش وزن، و در نهايت ابتلا به ديابت نوع دوم منجر ميشود.
مطالعات قبلي نشان داده بود كه ميان ديابت و كمبود خواب ارتباط وجود دارد همچنين از قبل معلوم بود كه عميقترين خواب، موسوم به خواب موج-آرام، به تغييراتي در بدن كه بر متابوليسم تاثير ميگذارد مربوط است.
براي آزمايش كردن تاثير كيفيت خواب بر كنترل گلوكوز خون، ۹مرد و زن سالم ابتدا براي دو شب متوالي تحت نظر قرار گرفتند تا الگوهاي عادي خواب در آنها مشخص شود.
سپس براي سه شب متوالي پس از آن، محققان آنان را هر گاه به خواب عميق فرو ميرفتند با صداي بلند بيدار كردند.
البته در اين مدت ميزان خواب آنها در مجموع ثابت ماند.
پس از تزريق گلوكوز به داوطلبان و اندازهگيري ميزان قند خون و واكنش انسوليني آنان در ساعات روز، محققان دريافتند كه حساسيت هشت نفر از آنها در مقابل انسولين كمتر شده است.
دكتر ارسا تاسالي، سرپرست تحقيقات، گفت كه افزايش موارد ديابت نوع دوم نگرانكننده است و مهم است عوامل آن به خوبي درك شود.
وي گفت: ما قبلا نشان داده بوديم كه محدود كردن مقدار خواب در افراد بالغ اما جوان تحمل بدن در برابر گلوكوز را پايين ميآورد.
دادههاي جديد نشان ميدهد كه نه تنها كاهش ميزان خواب، بلكه افت كيفيت خواب نيز در خطر ابتلا به ديابت نقش دارد.
شنبه 12 مرداد 1387
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ايرنا]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 117]