مسابقه هاي مدرن فقط براي پولدارها برگزار مي شود از تكنو، گرافيتي تا اسكيت برد

واضح آرشیو وب فارسی:ابتکار: مسابقه هاي مدرن فقط براي پولدارها برگزار مي شود از تكنو، گرافيتي تا اسكيت برد
اميرهادي انواري -آنها در گرماي ساعت 4 بعدازظهر چهارشنبه از خيابان ولي عصر مي پيچند و وارد اتوبان نيايش مي شوند. هيچ جاي ديگر تهران آنها را «همه با هم» نمي شود پيدا كرد. بعضي سوار "اسكيت برد ها"ي خود، بعضي ديگر با تيپ هاي خاص مي آيند. بعضي هايشان عضلات ورزيده، خصوصا بازو، ساعد و پاهاي قدرتمندي دارند. بعضي ديگر سبك هستند و موهاي بلند دارند. اما همگي به يك سمت مي روند، مقصد پيست اسكيت مجموعه ورزشي انقلاب است.حالا ساعت چهار و نيم شده; همه جمع هستند و يك پارچه(بوم) حدودا بيست متري در سرتاسر درگاه ورودي مسابقات نصب شده كه فعلا سفيد است.آن طرف تر پيست اسكيت است، صداي موسيقي تكنو آنقدر بلند است كه همه جا به گوش مي رسد، از اينجا به بعد دخترها و پسر ها جدا مي شوند، آنقدرها بزرگ نيست كه بتواند جوابگوي همه باشد. تبليغات خاصي انجام نشده، خبرنگارهاي خبرگزاري هاي رسمي اينجا نيستند. آنها هم كه آمدند به واسطه هاي غير رسمي، از برگزاري اين مسابقه خبردار شده اند.اين سومين دوره از مسابقاتي از اين دست است كه به خاطر اينكه از بخش هاي سهگانه برخوردار است نمي توان براي آن نام واحدي انتخاب كرد.مسئولين برگزاري كه از فدارسيون اسكيت هستند اصرار دارند نام آن را "مسابقه" نگذارند و از آن با عنوان "همايش" ياد كنند. به هر حال اين مسابقه يا همايش فرصتي است تا مسئولين فدارسيون ورزشكاران مستعد را شناسايي كنند.
تكنو بازها وارد مي شوند
اصرار دارند به آن بگويند«برك دنسينگ» يا «ايروبيك حرفه اي» اما سايرين به آن مي گويند «تكنو». ساعت 5 عصر شده و دورتادور پيست مملو از تماشاچي شده است. اما قرار است وسط اين پيست چه اتفاقي بيافتد؟حالا حرفه اي ها مي آيند. يك سري پيراهن هاي قرمز بدون آستين به تن كرده اند، از لباس، قد و كفشهايي كه به پا كردند معلوم است كه كجا مي روند. آنها به وسط پيست مي روند. روي كفپوشي كه حدودا 9 مترمربع وسعت دارد و دائما آن را تميز مي كنند.موسيقي بلند تر مي شود و مجري مدام شرح مي دهد: «دي جي.... » سه داور مسابقه كنار كفپوش روي صندلي هاي خود نشسته اند و اعضاي تيم هاي مشهد، تهران و كرج به ترتيب مي آيند و روي كفپوش حركات خود را نمايش مي دهند.يكي از اعضاي تيم تهران كه 4 سال سابقه فعاليت در اين رشته را دارد به عصر ايران مي گويد: «اين رشته، يك ورزش حرفه اي است. ورزشكار اين رشته براي آن بايد آمادگي جسماني خوبي داشته باشد همزمان بايد بدن او هم از انعطاف لازم برخوردار باشد»يكي ديگر از شركت كنندگان كه از مشهد به اين مسابقات آمده است و 8 سال است كه ايروبيك حرفه اي كار مي كند مي گويد: «هنوز اين رشته در كشور ما جا نيافتاده، قبل از اينكه اين رشته صاحب فدراسيون شود، ما در پارك و خيابان تمرين مي كرديم. خيلي پيش مي آمد كه در مشهد موقع تمرين و حركت زدن پليس به ما گير مي داد و فكر مي كرد ما داريم مي رقصيم!»حدودا ساعت 6 عصر كار مسابقه گروه هاي ايروبيك حرفه اي در پيست تمام مي شود و مجري مسابقه به آنها مي گويد، پيست را خالي كنند، چون «بچه ها كنار گارفيتي برد ها مشغول كار هستند»
نقاشي روي ديوار
حدود ساعت 7-6 كنار برد بلندي كه به طول حدود 20 متر و عرض يك و نيم متر از ورودي پيست تا ورودي از پاركينگ كشيده شده است شلوغ مي شود. هوا تقريبا گرگ و ميش شده و اطراف برد پر از بوي رنگ است. اسپري ها رنگ هر 3-2 متر يك جا جمع شده اند و كنار آنها بعضي از هنرمند-ورزشكاران ايستادند.آنها روي اين برد ها نقاشي مي كشند كه به گرافيتي شهرت دارد; گرافيتي يا همان هنر نقاشي خياباني. قاعده بر اين است كه آنها نبايد روي بوم پارچه اي نقاشي كنند و بايد روي ديوار يا زمين طرح هاي خود را تصوير كنند. به شكلسنتي: اسكيت برد، برك دنسينگ(تكنو يا ايروبيك حرفه اي) و گرافيتي سه رشته اي هستند كه در همه جاي دنيا كنار هم برگزار مي شوند. در ايران هم بايد به اين شكل باشد.بعضي از گرافيتي كارها همزمان در زمينه اسكيت برد و ايروبيك حرفه اي هم كار مي كنند و بعضي فقط در زمينه گرافيتي مشغول هستند. به خصوص دختراني كه اينجا نقاشي مي كنند هيچ كدام در بخش هاي ديگر شركت داده نشدند و فقط تماشاچي بودند.يكي از گرافيتي كارها مي گويد: «از زعفرانيه به اينجا آمدم، اطلاع رساني خيلي ضعيف بود; يعني دقيقا سه ساعت قبل از برگزاري به من خبردادند كه مسابقه گرافيتي اينجا برگزار مي شود و سريعا خودم را رساندم» او كه متولد سال 65 است مي گويد: «خيلي خوب است كه مسابقه هاي اين چنيني برگزار شود، قبل از اين من در خيابان نقاشي مي كشيدم. اراذل و اوباش از طرفي و پليس از طرف ديگر هميشه به من گير مي دادند. گرافيتي هنوز در ايران جا نيافتاده و فكر مي كنند يك بچه دارد ديوار را خط خطي مي كند»! اين دختر نوجوان كه در رشته نرم افزار تحصيل مي كند،ادامه مي دهد: «كلا گرافيتي بايد حاصل خلاقيت باشد، اما خيلي ها از طرح هاي خارجي يا ايراني الهام مي گيرند، بيشتر مجلات و اينترنت الگوي آنها است»
با Name Nick
هوا ديگر تاريك شده، حوالي ساعت 9-8 شب دوباره صداي موسيقي از پيست اسكيت به گوش مي رسد. كار گرافيتي كارها تقريبا تمام شده و تماشاچي ها حالا به سمت پيست اسكيت مي روند. داورها بالا نشسته اند و اسكيت بازها هر كدام آماده حركت مي شوند. صداي مجري برنامه كه پيراهني زرد رنگ و شلوار بگي پوشيده است بلند مي شود: مورچه، پير و... اينجا كسي، كسي را با نام واقعي نمي شناسد. اكثر اسكيت بازها name Nick دارند. مجري برنامه با معرفي هركدام از شركت كنندگان او را تهييج مي كند، بعد صداي موسيقي بلند مي شود و اسكيت باز از بالاي پيست شروع مي كند. صداي تماشاچي ها بلند مي شود و تشويق ها شروع مي شود. اين آخرين بخش از مسابقه است. اسكيت بازها در بهترين پيست اسكيت كشور كه در عين حال تا رسيدن به استاندارد جهاني راه بسياري در پيش دارد كار خود را شروع مي كنند. اكثر آنها نوجوان هستند و اين نشان مي دهد كه اين رشته ورزشي در كشور واقعا نوپاست. بعد از نمايش اسكيت برد، مسابقه يا همايش تقريبا در حال اتمام است. هوا تاريك شده و تماشاچي ها تقريبا دورتا دور پيست را خالي كردند، موقع خداحافظي از يك روز پر هيجان مي توانند در طول مسير كار گرافيتي كارها را هم تماشا كنند. لغت گرافيتي (ديوارنويسي) از واژه گرافيو در زبان ايتاليايي مشتق شده است كه به معني اثر گذاري سريع يا خط خطي است.ديوارنويسي بخشي از هنرهاي خياباني بشمار مي آيد. منظور از هنر خياباني آن بخش از گرافيك است كه در كوچه و خيابان و سطح شهر با آن برخورد مي كنيم. در سده بيستم و كمابيش هم زمان با جنگ جهاني دوم، مشاهده درج نام و نشان گروه ها بر روي ديوارها تبديل به امري عادي شد. در برخي مواقع اين ديوارنويسي ها بسيار با دقت و هنرمندانه اجرا مي شوند و سبك هاي متعددي به خود مي گيرند. برخي از اين آثار بار معنايي بيشتري را به دوش مي كشند كه ممكن است حاوي يك پيام اجتماعي يا سياسي باشد كه حتي با استفاده از افشانه هاي رنگي بر روي ديوارها، ساختمانها و قطارها رسم مي شوند. نگاه كنيد به تصاويري از ديوار برلين كه لبريز از اين آثار بود. بعدها اين هنر در بين جوانان عضو گروه هاي اروپايي مرسوم شد، و به نظر مي رسد هنري نوپا در بين جوانان ايراني به شمار مي رود. اسكيت برد يا تخته اسكيت وسيله ورزشي كوتاهي است كه از يك كفي و چهار قرقره تشكيل مي شود; نخستين تخته اسكيت در سال هاي بين 1940 تا 1948 ساخته شده است. در گذشته تخته هاي اسكيت به شيوه تخته هاي موج سواري و از چوب و فلز ساخته مي شد; پهناي كفه ها در تخته هاي اسكيت امروزي، 7 تا 9 اينچ انگليسي است كه معادل با 17/78 تا 22/86 سانتي متر است. درازاي كفه هاي تخته اسكيت بر اساس نمونه هاي پذيرفته شده فدراسيون اسكيت، بين 28 تا 33 اينچ معادل 71/12 تا 83/82 سانتي متر است. البته انتخاب نوع اسكيت بر اساس درازا و پهناي كفه آن به ترجيح كسي بستگي دارد كه مي خواهد از آن اسكيت استفاده كند; مثلا اسكيت سواران خياباني بيشتر ترجيح مي دهند كه سوار بر اسكيتي شوند كه 7/5 تا 8 اينچ(تقريبا معادل 19 تا 32/20 سانتي متر) پهنا دارد; و عموما اسكيت سواران كفه پهن را ترجيح مي دهند زيرا كه دوام و پايداري آن بيشتر است. گروهي از اسكيت سواران ممكن است از درازتخته(لانگ برد) استفاده كنند. تكنو (به انگليسي: Techno) نوعي از رقص موزيكال الكترونيكي است كه در ميانه دهه 1980 (ميلادي) در ديترويت ايالت ميشيگان محبوب شد.دي جي بن راسل معمولا به عنوان خالق اين گونه از موزيك محسوب مي شود.
جمعه 11 مرداد 1387

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: ابتکار]

[مشاهده در: www.ebtekarnews.com]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 821]