نرمي استخوان يا راشي تيسم

واضح آرشیو وب فارسی:سایت رسیک: «پاي پرانتزي» يا "نرمي استخوان" يكي از عوارضي است كه بسياري از پدر و مادرها به محض مشاهده آن در پاي كودكشان، دچار دلشوره شده و جهت رفع آن به پزشك مراجعه مي كنند.

تحقيقات نشان مي دهد كه معمولا وقتي نوزادي به دنيا مي آيد، به طور طبيعي داراي پاهاي پرانتزي است كه تا 18 ماهگي طول كشيده و به نهايتش مي رسد.

دكتر محمد جواد زهتاب، ارتوپد و جراح زانو در اين باره مي گويد:

پاي كودك پس از 18 ماهگي شروع به برعكس شدن مي كند، يعني ساق نسبت به ران، به طرف خارج منحرف مي شود (حالت ايكسي) كه تا 3 سالگي به حداكثر رسيده و طي مراحل رشد، اين زاويه كم كم برگشته و تا 7 سالگي به حالت طبيعي درمي آيد.

وي حالت متعادل زاويه ساق به ران را 7 تا 10 درجه عنوان مي كند كه در زنان تا 10 درجه طبيعي است (ساق نسبت به ران به طرف خارج يا حالت X انحراف دارد كه زاويه ي طبيعي به اين صورت است)، ولي هنگامي كه كودك رشد مي كند، اگر زوايا خيلي زياد باشد، غيرطبيعي قلمداد مي شود.

در كودكاني كه نسبت زاويه ساق و ران آنها خيلي متفاوت است، مي توان با انجام چند آزمايش و تجويز دارو، مشكل را برطرف ساخت تا بقاياي اين نرمي استخوان (راشي تيسم) در بزرگسالي به شكل پاي پرانتزي برايشان باقي نماند.

هر قدر فاصله بين دو زانو كه قوزك پا را به هم مي چسباند بيشتر باشد، به وخامت عارضه پاي پرانتزي افزوده مي شود.

معمولا در پايي كه به صورت طبيعي است اگر خطي از وسط زانو كشيده شود، داخل و خارج زانو به دو قسمت مساوي تقسيم مي شود، ولي كسي كه داراي پاي پرانتزي است، فشار بيشتري به داخل زانوهايش آمده و به تدريج باعث مي شود سطح مفصلي طرف داخلي زانو خراب شود. حتي باعث ايجاد آرتروز در اين ناحيه مي گردد و آرتروز به تمامي زانو سرايت مي كند كه آرام آرام زانوهاي بيمار درد كرده و به اصطلاح علائم آرتروز پيشرفته در وي ظاهر مي شود.اصولا مشكل اين گونه پاها اين است كه دچار آرتروز زودرس مي شوند، لذا به افرادي كه داراي پاهاي پرانتزي هستند، توصيه مي كنيم جهت جلوگيري از آرتروز زودرس، تحت عمل جراحي قرار بگيرند.

اين عمل صرفا براي جلوگيري از بروز آرتروز است و هيچ پزشك ارتوپدي آن را جهت رفع درد جلوي زانو يا زيبايي توصيه نمي كند، ولي مي تواند نتيجه يک عمل زيبايي را نيز داشته باشد و پاها از نظر ظاهري، شكيل تر شوند.

عوارض جراحي
معمولا در اين گونه اعمال جراحي، بالاي ساق پا بريده مي شود تا زاويه اش از حالت پرانتزي درآيد. سپس توسط پزشك، گچ گرفته يا فيكس مي شود تا به اين وسيله پا جوش خورده و بيمار هر چه سريع تر به زندگي عادي خود برگردد.

گاهي پيش مي آيد كه اين گونه اعمال جراحي، عوارضي مانند جوش نخوردن محل استئومي، عفونت و ... را به دنبال دارند كه پزشك بايستي بيمار را از آن مطلع كند.

همچنين زانوي پا از قسمت جلو مورد عمل جراحي قرار مي گيرد كه اعصاب مهم تغذيه كننده پا از پشت اين منطقه مي گذرند كه ممكن است مورد صدمه قرار بگيرند. به همين جهت هر بيماري قبل از عمل جراحي، بايد از اين صدمات احتمالي و عوارض آن آگاه شود.

اگر كودكان در سنين رشد (دختران تا 13 الي 14 سالگي و پسران تا 15 الي 16 سالگي)، زماني كه صفحات رشد استخواني آنها باز است (صفحات رشد در انتهاي استخوان دراز قرار گرفته اند)، دچار صدمه شوند، مي توانند بعدها دچار پاي پرانتزي يا ايكسي گردند. ولي در بزرگسالي با بسته شدن اين صفحات، چنين مشکلي پيش نمي آيد.

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: سایت رسیک]

[مشاهده در: www.ri3k.eu]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 1267]