واضح آرشیو وب فارسی:ایرنا: آندرياس سوماگ كارشناس خاورميانه در سونتاك سايتونگ در مقاله اي با عنوان يك بهار عربي و پيامدهاي آن براي جهان نوشت: امواج اين قيام ها كه از تونس آغاز و به سرعت كشورهاي ديگر از جمله مصر، ليبي و ديگر كشورهاي منطقه را فرا گرفت، تاثيراتي بر جهان مي گذارد. اين روزنامه با اشاره به نفت و منافع راهبردي به عنوان يكي از حوزه هاي تحت تاثير اين قيام ها، نوشت: انرژي فسيلي كه كماكان موتور محركه مهم اقتصاد جهان است به احتمال زياد گرانتر خواهد شد. به نوشته اين روزنامه، اين موضوع با پايان كار قذافي كه بدون ترديد اگر به آنجا بكشد، چاه هاي نفت كشورش را آتش خواهد زد، محسوس تر خواهد شد. در ميان و درازمدت نيز كشورهاي نفتي مانند عربستان سعودي، ايران، كويت و همچنين در حاشيه خليج فارس، ليبي و الجزاير خاضر نخواهند شد، نفت خود را به غرب ارزان بفروشند. در اين مقاله آمده است: البته اين امر شايد باعث شود كه خريداران عمده نفت كشورهاي شمال آفريقا از جمله اروپا و ژاپن برنامه هاي خود براي پيدا كردن سوخت هاي جديد در برابر سوخت فسيلي را جدي تر دنبال كنند كه اين امر خواهد توانست وابستگي آنها به نفت را كاهش دهد. حتي ممكن است، تغييرات در جغرافياي سياسي غرب پيدا شود و علاقه آمريكا به حضور نظامي گسترده اش در خليج فارس كاهش يابد. نويسنده اين مقاله افزوده است: كشورهاي اين منطقه، ظرفيت آن را دارند كه با جمعيت جوان خود، به بازار بزرگي براي اقتصاد جهان تبديل شوند. البته اين امر منوط به آن است كه اين كشورها يك اقتصاد ملي را دنبال كرده و اقدام به سرمايه گذاري در زمينه زيرساختاري كنند تا قدرت خريد شهروندان خود را افزايش دهند. به نوشته اين روزنامه سوييسي، كشورهاي داراي نفت و گاز اگر در آينده درآمدهاي خود را به جاي واردات خارجي در زمينه توليد سرمايه گذاري كنند، خيلي زودتر به اين مرحله خواهند رسيد. اما چالش براي كشورهاي بدون نفت از جمله مصر و سودان بزرگتر است و حتي در صورت ايجاد يك نظام دموكراتيك، باز هم احتمال ناآرامي هاي اجتماعي در اين كشورها وجود دارد. نويسنده اين مقاله درباره تاثيرات ديگر قيام هاي مردمي اين كشورها به موضوع رژيم صهيونيستي و فلسطين نيز نوشت: اسراييل كه مهمترين شريك منطقه اي مصر در زمان حاكميت رژيم مبارك بود، در آينده ديگر به اين آساني نخواهد توانست به ساخت شهرك هاي يهودي در سرزمين هاي اشغالي فلسطين و محاصره غزه ادامه دهد و همچنين در برابر طرح تشكيل يك كشور فلسطيني براساس مرزهاي سال 1967 مقاومت كند. از سوي ديگر، تحولات كنوني خيزش هاي مردمي در اين منطقه، بر دولت خودگردان فلسطين و همچنين دولت حماس در غزه نيز تاثير خواهد داشت. بنابراين، خواهد توانست بختي براي به واقعيت درآمدن يك كشور مستقل فلسطيني وجود داشته باشد. در بخش ديگري از اين مقاله آمده است: رژيم هاي ديكتاتور در اين منطقه، ضامن جلوگيري از به قدرت رسيدن گروه هاي مخالف غرب بودند. از سوي ديگر، همين رژيم هاي ديكتاتور با سياست سركوب و فشار، باعث تقويت گروه هاي اسلام گرا و مخالف غرب شدند. همچنين مي توان گفت، از بين رفتن اين ديكتاتورها، نخستين موفقيت در زمينه مبارزه با تروريسم از زمان واقعه 11 سپتامبر در سال 2001 است، زيرا حكومت هاي دموكراتيك جايگزين اين ديكتاتورها، مسلما ديگر به برخي كشورهاي غربي اجازه نخواهند داد افراد متهم به تروريسم را بربايند و به خاك خود يا ديگر كشورها منتقل كنند تا با شكنجه كردن آنها، اعتراف بگيرند. روزنامه سوييسي افزود: با وجود ديدگاه غرب درباره وضعيت كنوني ايران و برنامه هسته اي اين كشور، نبايد فراموش كرد كه ايرانيان حتي در سال 1950 در يك انتخابات كاملاً آزاد، دولت ملي و دموكراتيك محمد مصدق را بر سر كار آوردند. اين روزنامه نوشت: اما به دليل آنكه مصدق با پشتوانه مردم، صنعت نفت ايران را كه تحت كنترل انگليس و آمريكا بود، ملي كرد، لندن و واشنگتن دست به دست يكديگر داده و در سال 1953دولت مصدق را سرنگون و رژيم ديكتاتور شاه را به قدرت بازگرداندند. اين امر يك شكست بزرگ براي ديگر كشورهاي اين منطقه بود كه ملت آنها مي توانستند با الگوبرداري از مردم ايران با ديكتاتورها مبارزه كنند وداراي حكومت هاي دموكراتيك شوند. اروپام**2270**1545**1516
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایرنا]
[مشاهده در: www.irna.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 939]