شهادت امام موسي كاظم(ع)/امام موسي كاظم(ع) ؛ اسوه صبر و مقاومت

واضح آرشیو وب فارسی:مهر: شهادت امام موسي كاظم(ع)/امام موسي كاظم(ع) ؛ اسوه صبر و مقاومت
خبرگزاري مهر - گروه دين و انديشه: امام موسي كاظم(ع)، اسلام راستيني كه بواسطه تعاليم و مجاهدتهاي پدر وي نظم و استحكام يافته بود را حفظ و تقويت و با وجود موانع بسيار در راستاي انجام وظايف الهي، با نثار جان خويش پايداري و فداكاري كرد .

ابوالحسن موسي بن جعفرامام هفتم از ائمه اثني عشرو نهمين معصوم از چهارده معصوم (ع) است ، وي در ابواء (محلي ميان مكه و مدينه) در روز يكشنبه هفتم صفر سال 128 يا 129 قمري متولد شد .

به جهت كثرت زهد و عبادت معروف به "العبد الصالح" و به جهت علم و فروخوردن خشم و صبر بر مشقات و آلام زمانه به " كاظم " مشهور شد .

امام موسي كاظم هنوز كودك بود كه فقهاي مشهور مثل ابوحنيفه از او مسئله مي پرسيدند و كسب علم مي كردند بعد از رحلت پدر بزرگوارش امام صادق (ع) در بيست سالگي به امامت رسيد و 35 سال رهبري و ولايت شيعيان را برعهده داشت.

صفات اخلاقي امام

امام در علم، تواضع، مكارم اخلاق، كثرت صدقات ، سخاوت و بخشندگي ضرب المثل بود. بدانديشان را با عفو و احسان بي كران خويش تربيت مي فرمود. شبها بطور ناشناس در كوچه هاي مدينه مي گشت و به مستمندان كمك مي كرد.

برخورد حاكمان سياسي با امام

مهدي خليفه عباسي امام را در بغداد بازداشت كرد اما بر اثر خوابي كه ديد و نيز تحت تأثير شخصيت امام از او عذرخواهي و وي را به مدينه بازگرداند. مي گويند مهدي از امام تعهد گرفت كه بر او و فرزندانش قيام نكند . اين روايت نشان مي دهد كه امام كاظم (ع) قيام را در آنزمان صلاح و شايسته نمي دانسته و با آنكه از جهت كثرت عبادت و زهد به "العبد الصالح" معروف بوده بقدري در نظر مردم مقامي والا و ارجمند داشته كه او را شايسته مقام خلافت و امامت ظاهري نيز مي دانستند و همين امر موجب تشويش و اضطراب دستگاه خلافت گرديده و مهدي به حبس او فرمان داده است.

شهادت امام

درباره حبس امام موسي (ع) به دست هارون الرشيد شيخ مفيد در ارشاد روايت مي كند كه علت گرفتاري و زنداني شدن امام، يحيي بن خالد بن برمك بوده است، زيرا هارون فرزند خود امين را به يكي از مقربان خود به امام جعفربن محمد ابن اشعث كه مدتي هم والي خراسان بود سپرد و يحيي بن خالد بيم آن را داشت كه اگر خلافت به امين برسد جعفربن محمد را همه كاره دستگاه خلافت سازد و يحيي و برمكيان از مقام خود بيفتند. جعفر بن محمدبن اشعث شيعه بود و قائل به امامت موسي (ع) و يحيي اين معني را به هارون اعلام مي داشت.

سرانجام يحيي پسر برادر امام را به نام علي بن اسماعيل بن جعفر از مدينه خواست تا به وسيله او از امام و جعفر نزد هارون بدگويي كند. گفته شده امام هنگام حركت علي بن اسماعيل از مدينه او را احضار و خواست از اين سفر منصرف شود . علي قبول نكرد .

هارون در آن سال به حج رفت و در مدينه امام و جمعي از اشراف به استقبال او رفتند. اما هارون در قبر حضرت رسول (ص) گفت يا رسول الله از تو پوزش مي خواهم كه مي خواهم موسي بن جعفر را به زندان افكنم زيرا او مي خواهد امت تو را برهم زند و خونشان بريزد. آنگاه دستور داد تا امام را از مسجد بيرون بردند و او را پوشيده به بصره نزد والي آن عيسي بن جعفربن منصور بردند.

عيسي پس از مدتي نامه اي به هارون نوشت و اعلام كرد موسي بن جعفر در زندان جز عبادت و نماز كاري ندارد يا كسي بفرست كه او را تحويل بگيرد يا من او را آزاد خواهم كرد. هارون امام را به بغداد آورد و به فضل بن ربيع سپرد و پس از مدتي از او خواست امام را آزاري برساند اما فضل نپذيرفت و هارون او را به فضل بن يحيي بن خالد برمكي سپرد.

چون امام در خانه فضل نيز به نماز و روزه و قرائت قرآن اشتغال داشت فضل بر او تنگ نگرفت و هارون از شنيدن اين خبر در خشم شد و آخرالامر يحيي امام را به سندي بن شاهك سپرد و سندي آن حضرت را در زندان مسموم كرد و چون آن حضرت از سم به شهادت رسيد سندي جسد آن حضرت را به فقها و اعيان بغداد نشان داد كه ببينند در بدن او اثر زخم يا خفگي نيست. بعد او را در باب التبن در موضعي به نام مقابر قريش دفن كردند.

مدفن اين امام بزرگوار ، كاظمين است .

تأثير علمي آن بزرگوار

امام هفتم (ع) با جمع روايات و احاديث و احكام و احياي سنن پدر گرامي و تعليم و ارشاد شيعيان، اسلام راستين را كه با تعاليم و مجاهدات پدرش جعفر بن محمد (ع) نظم و استحكام يافته بود حفظ و تقويت كرد و علي رغم موانع بسيار در راه انجام وظايف الهي تا آنجا پايداري كرد كه جان خود را فدا كرد.
دوشنبه 7 مرداد 1387

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: مهر]

[مشاهده در: www.mehrnews.ir]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 111]