پيشواي مقاومت منفي

واضح آرشیو وب فارسی:ايتنا: پيشواي مقاومت منفي
عصر امام موسي‌بن جعفر(ع) با رويدادهاي سهمگين و نهضت‌هاي خونين همراه است. مهم‌ترين آنها انقلا‌بي بود كه به حكومت امويان خاتمه داد. شعار اين انقلا‌ب دعوت به بود و توده‌هاي مسلمان آن را پذيرفته و دل‌ها مشتاق آن شد. دوباره بارقه‌هاي استقرار عدالت، آزادي و مساوات در جامعه اسلا‌مي در ميان مردم اوج گرفت و همه براي به دست آوردن كرامت انساني و مصونيت از بردگي و ستم‌كشي به يكديگر نويد استقرار دولت علوي را مي‌دادند. هيچ‌كس گمان نمي‌برد كه در اعماق اين نهضت، دعوت به بني‌عباس ريشه دارد.

خاندان بني‌عباس هرگز در مبارزه نبودند و سختي نكشيده و سابقه درخشاني هم در دهه‌هاي گذشته نداشتند، اما ابومسلم خراساني كه تنها يك فرمانده نظامي و به دور از مركز خلا‌فت و حاشيه‌هاي آن بود توانست با خونريزي بسيار و سركوب امويان و مخالفان و با دسيسه منصور دوانيقي خلا‌فت را تحويل شاخه‌اي از خاندان پيامبر(ص) دهد كه نه حاملا‌ن وحي بودند و نه از امامان مسلمين و نه از فقها و راويان حديث. امام صادق و فرزندش امام كاظم عليهما‌السلا‌م از اين جنبش فاصله گرفتند و اين كشتارها و غارت‌ها را تاييد نكردند و نهضت بزرگ فرهنگي جهان اسلا‌م را براي تربيت علما، دانشمندان و انديشمندان بزرگ در رشته‌هاي گوناگون علوم و فنون پايه‌ريزي كردند. بعدها امام موسي‌بن جعفر(ع) به همراه گروه بسياري از علما و انديشمندان نهضت مقاومت منفي خود را در برابر حكومت هارون‌الرشيد اعلا‌م كردند و خود شخصا رهبري گروه مخالف را بر عهده داشتند و حكم تحريم كمك و همكاري با دستگاه حاكم را صادر كردند. امام(ع) در اين فرمان، بخش‌هايي را كه به خدمت‌رساني به محرومان و خدمات اجتماعي مشغول بودند مستثني كردند و از اين رو به علي‌بن يقطين اجازه دادند كه پست وزارت هارون را - پس از احراز تعهد وي - پذيرا شود.صبر و استقامت، تحمل سختي‌ها و شكنجه و زندان و پايداري در ساماندهي و توسعه مقاومت منفي امام(ع) را در عصر خود به لقب شناساند.امام موسي‌بن جعفر(ع) در سال 128 هجري در منطقه ابواء در حاشيه شهر مدينه ديده به جهان گشود. امام صادق(ع) خبر را اينگونه منتشر كردند كه: نام او موسي و كنيه‌اش ابوالحسن، ابوابراهيم و ابوعلي و از القاب ايشان صابر، زاهر، عبدصالح، سيد، وفي، امين، فرمانده سپاه، كاظم، پاك‌نفس و باب‌الحوائج است و نقش انگشتري ايشان بود. آن حضرت در 20 سالگي به امامت رسيدند و مدت 35 سال امامت را بر عهده داشتند و در 55 سالگي 1833 هجري)، در زندان سندي بن شاهك و به دستور هارون‌الرشيد به شهادت رسيد و در بغداد و در كنار رود دجله به خاك سپرده شد.

امام كاظم(ع:)

- سه چيز تباهي مي‌آورد: پيمان‌شكني، رها كردن سنت و جدا شدن از جماعت و مردم.

- كمك كردن تو به ناتوان، بهترين صدقه است.

انتهاي خبر // روزنا - وب سايت اطلاع رساني اعتماد ملي//www.roozna.com
------------

------------
دوشنبه 7 مرداد 1387

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: ايتنا]

[مشاهده در: www.itna.ir]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 128]