واضح آرشیو وب فارسی:واحد مرکزي خبر: آشنايى با كاروان ورزشى ايران در المپيك ۲۰۰۸ پكن وزنه بردارى بدون رضازاده
شيوا نوروزىبعد از كشتى، اميد ورزش دوستان ايرانى به وزنه بردارى است كه براى حضور پهلوان حسين رضازاده لحظه شمارى مى كردند، اما خداحافظى ناگهانى رضازاده جامعه ورزش را شوكه كرد.علاقه بشر به بلند كردن اجسام سنگين در طول تاريخ و همين قدمت تاريخى در اواخر قرن هجدهم به ظهور رشته جديدى به نام وزنه بردارى منجر شد و با گذشت چند سال از شناخته شدن وزنه بردارى اين ورزش نيز صاحب فدراسيون بين المللى شد تا به جمع ديگر ورزش هاى مطرح و البته جهانى بپيوندد. به علاوه وزنه بردارى از جمله ورزش هايى است كه در نخستين دوره المپيك حضور داشته و فدراسيون وزنه بردارى ايران نيز در سال ۱۳۱۸ تاسيس گرديد. شايد كمتر كسى به خاطر داشته باشد كه المپيك ۱۹۴۸ لندن اولين المپيكى بود كه كاروانى از ايران در اين مسابقات شركت كرد و كمتر كسى هم انتظار مدال از ورزشكارانى كه براى اولين بار اين آوردگاه بين المللى را تجربه مى كردند داشت، اما اين توقع با شگفتى ساز شدن مرحوم جعفر سلماسى وزنه بردار اسبق تيم ملى به واقعيت پيوست و اولين مدال ايران در اولين دوره حضور در المپيك كه يك مدال برنز بود، كسب شد. بد نيست كمى هم از سابقه حضور وزنه برداران ايرانى در المپيك بگوييم كه در ۱۰ دوره حضور به غير از المپيك ۱۹۶۴ توكيو هرگز بدون مدال و دست خالى به ايران بازنگشته اند. لازم به ذكر است كه پس از المپيك ۱۹۷۶ مونترال تيم ملى وزنه بردارى ايران در هيچ المپيكى شركت نكرد و سال ۲۰۰۰ اولين حضور وزنه برداران ايران پس از ۲۴ سال غيبت از المپيك بود. در بازى هاى ۱۹۵۲ هلسينكى دو وزنه بردار ايرانى به نام هاى محمود نامجو و على ميرزايى به ترتيب مدال نقره و برنز كسب كردند. سال ۱۹۵۶ و در ملبورن محمود نامجو باز هم افتخارآفرينى كرد و اين بار به مدال برنز رسيد. اسماعيل علم خواه هم در بازى هاى ۱۹۶۰ رم مدال برنز به گردن آويخت. اولين مدال طلاى المپيك وزنه بردارى توسط محمد نصيرى و در المپيك ۱۹۶۸ مكزيكوسيتى نصيب ايران شد و پرويز جلايى نيز در همان مسابقات مدال نقره گرفت. نصيرى در دو دوره بعد يعنى بازى هاى ۱۹۷۲ مونيخ و ۱۹۷۶ مونترال نيز خوش درخشيد و به ترتيب صاحب گردن آويز نقره و برنز شد. اگرچه وزنه برداران ما ۲۴ سال از المپيك دور بودند اما بازگشت فوق العاده اى داشتند و دو مدال طلاى حسين رضازاده و حسين توكلى در المپيك ۲۰۰۰ سيدنى نويد روزهاى خوشى براى اين رشته را داد. رضازاده ۴ سال قبل و در آتن نيز مدال طلاى خود را تكرار كرد تا لقب قوى ترين مرد جهان برازنده اش باشد.تمرين با وزنه هاى پولاديناين روزها تمرينات تيم ملى وزنه بردارى با جديت خاصى برگزار مى شود و پس از سپرى شدن اردوى اردبيل حال تيم ملى وزنه بردارى به تهران بازگشته و روزهاى زوج در دو نوبت صبح و بعدازظهر و روزهاى فرد تنها بعدازظهر تمرين مى كنند. تمرينات سنگينى را پشت سر مى گذارند و هر وزنه بردار روى تخته هاى خاصى وزنه مى زند، به همين دليل بيشتر به دنبال آرامش در اردوها هستند تا حضور خبرنگاران و مصاحبه هاى جنجالى. از اين رو تنها ۵ وزنه بردار در اردو حاضر هستند كه عبارتند از: شريفى، صالحى، بيرانوند، ابراهيمى و رضازاده، اما بهمن زارع سرمربى جوان تيم ملى وزنه بردارى شايد از كم سر و صداترين سرمربى هاى تيم هاى ملى ايران باشد كه حتى حاضر نيست لحظه اى ملى پوشان كشورش را رها كند و از هيچ كمكى مضايقه نمى كند و مى خواهد شاگردانش باز هم چند مدال را براى ايران به ارمغان آورند. در كنار او ۲ مربى چينى هم حضور دارند و زارع را در روزهاى باقى مانده تا المپيك يارى مى دهند. مسعود قاسمى مدير تيم هاى ملى نيز وزنه برداران را در اين شرايط حساس تنها نمى گذارد. در تمرينات چهره ۲ جوان جوياى نام به چشم مى خورد كه بى وقفه وزنه هاى پولادين را بالاى سر مى برند و اميدوار به خلق شگفتى در پكن هستند. ابراهيمى در شرايط خوبى است و بيرانوند هم آسيب ديدگى جزيى به وجود آمده را پشت سر گذاشته و تنها به نقطه اوج در المپيك مى انديشد. برنامه بازى ها نيز به گونه اى است كه در روز ۲۷ مرداد تكليف وزن ۹۵ كيلوگرم مشخص شده و روز ۲۸ مرداد نيز به دسته ۱۰۵ كيلوگرم اختصاص دارد. روز يازدهم رقابت ها يعنى ۲۹ مرداد مسابقات دسته ۱۰۵+ كيلوگرم برگزار مى شود.تمرينات ياد شده در حالى انجام مى شود كه تيم ملى وزنه بردارى ايران با گرفتار شدن به دوپينگ تنها در ۳ وزن و ۳۰ نماينده به پكن مى رود. با تغيير روش كسب سهميه، تيم هاى حاضر ملزم به شركت در رقابت هاى جهانى و كسب امتياز شدند تا جواز حضور در پكن را اخذ كنند. اما تيم وزنه بردارى ايران به لطف حضور ايوانف و به علت دوپينگ دسته جمعى رقابت هاى سال ۲۰۰۶ را از دست داد و تنها امتياز ايران توسط حضور رضازاده در مسابقات همان سال و مسابقات جهانى ۲۰۰۷ به دست آمد كه سرانجام نيز بيش از سه سهميه نصيب ما نشد. اگرچه مسوولان مربوطه اين اختيار را داشتند كه نفرات اعزامى را شخصا مشخص كنند كه در نهايت ابراهيمى در ،۹۴ بيرانوند ۱۰۵ و رضازاده در ۱۰۵+ شانس حضور در پكن را يافتند.المپيك بدون هركولاز همه چيز گذشته ام. همسر، بچه، زندگى و تفريح، از درد عضله نمى توانم بخوابم. فقط طلا مى خواهم تا بار ديگر هموطنانم را خوشحال كنم.اينها سخنان قوى ترين مرد ايران است كه چند روز پيش از تصميم مهمش به زبان آورده است. حسين رضازاده قهرمان دو دوره المپيك و قوى ترين مرد ايران خيز بلندى براى رسيدن به سومين طلاى المپيك برداشته بود تا هرچه بيشتر در تاريخ ورزش ايران و جهان جاودانه شود، اما نامه اى كه چند روز پيش به دستش رسيد تمامى معادلات را تغيير داد. پزشكان معتمد تيم ملى از او خواستند براى حفظ سلامتى اش ديگر وزنه نزند. خواسته اى كه به گفته خود رضازاده ماه ها قبل به او گوشزد شده بود. قوى ترين مرد جهان كه مدت ۱۲ سال پياپى است كه اين عنوان را براى خود نگاه داشته سرانجام تسليم خواسته پزشكان، مربيان و حتى دوستداران خود شد و براى هميشه با ورزش قهرمانى خداحافظى كرد. دو مدال طلاى المپيك، ۵ قهرمانى و دو قهرمانى بازى هاى آسيايى باعث شد تا مردم ايران توقع كسب سومين مدال المپيك را از رضازاده داشته باشند. به همين دليل هركول ايرانى در ماه هاى اخير تمرينات سختى را گذراند و فشار زيادى را تحمل كرد تا بتواند پاسخگوى لطف مردم كشورش باشد، اما مصدوميت او كه منجر شد در رقابت هاى آسيايى نيز شركت نكند روز به روز حادتر شد تا آنجا كه ديگر راهى به غير از وداع با وزنه هاى پولادين باقى نماند. حال المپيك پكن بدون حضور رضازاده برگزار خواهد شد اما بايد منتظر ماند و ديد كه ركوردهاى دست نيافتنى او چه زمانى دست يافتنى مى شود. به اين ترتيب رشيد شريفى وزنه بردار جوان و با آتيه در دسته فوق سنگين نماينده ايران خواهد بود. شريفى پيش از اين در مسابقات قهرمانى آسيا در ژاپن به مقام قهرمانى رسيده و در اردوى اردبيل نيز ركوردهاى قابل قبولى زده است.بيرانوند جبران مى كندمحسن بيرانوند نماينده ايران در دسته ۱۰۵ كيلوگرم است كه آرزوهاى بزرگى در سر دارد و بى صبرانه منتظر شروع رقابت ها است. او راه پر فراز و نشيبى را طى كرده تا امروز جزو مسافران پكن باشد و مى خواهد براى كشورش افتخارآفرينى كند. بيرانوند سال ۲۰۰۳ به تيم ملى بزرگسالان راه يافت. در همان سال قهرمان آسيا شد اما در مسابقات جهانى نتيجه مطلوبى نگرفت و عليرغم اين موضوع جزو نفرات اعزامى به المپيك ۲۰۰۴ آتن بود. تلخ ترين خاطرات محسن بيرانوند در آتن رقم خورد، آنجا كه نتوانست در حركت يك ضرب موفق به مهار وزنه شود و از دور رقابت ها كنار رفت. پس از روى كار آمدن ايوانف سرمربى وقت تيم هاى ملى در سال هاى ۲۰۰۵ و ۲۰۰۶ از تيم ملى دور ماند و با رفتن ايوانف در اواخر سال ۲۰۰۶ بار ديگر به تيم ملى دعوت شد. او از ابتداى سال ۲۰۰۸ در مسابقه هاى ليگ وزنه بردارى و جام نامجو درخشيد و به عنوان بهترين وزنه بردار اين جام هم شناخته شد اما با صلاحديد مربيان به مسابقات قهرمانى آسيا نرفت. چرا كه مصدوميت باعث افت او شده و هنوز هم براى رسيدن به اوج تلاش مى كند.فقط طلانماينده ايران در دسته ۹۴ كيلوگرم در پكن اصغر ابراهيمى است كه به چيزى جز طلا فكر نمى كند و مى خواهد به انتظار چند ساله اش براى كسب مدال طلاى المپيك پايان دهد. ابراهيمى از سال ۲۰۰۲ پس از گذراندن اردوهاى نوجوانان و جوانان به تيم ملى بزرگسالان رسيد و به عنوان يار ذخيره به همراه تيم ملى به كانادا رفت. در المپيك آتن هم وزنه زد اما راه به جايى نبرد. سال ۲۰۰۵ را با موفقيت پشت سر گذاشت و عنوان قهرمانى آسيا و پنجمى جهان را از آن خود كرد. ابراهيمى دو سال را با مصدوميت پشت سر گذاشت تا با قهرمانى در جام نامجو وقهرمانى آسيا كه يكى از سهميه هاى ايران را كسب كرد به اوج آمادگى بازگردد.
يکشنبه 6 مرداد 1387
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: واحد مرکزي خبر]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 65]