واضح آرشیو وب فارسی:سایت رسیک: پدر و مادرهای زیادی هستند که با محبت افراطی باعث لوس شدن فرزند شده و تازه بچهها با داشتن این همه چیز خوشحال به نظر نمیرسند. این باعث میشود که بچهها هرگز راضی به نظر نرسند و مرتبا تقاضای بیشتری کنند.
ابتکار: بر هیچ کس پوشیده نیست که همه والدین فرزندان خود را دوست دارند و تمام دار و ندارشان را را برای فرزند خود میخواهند که به هر این امر بسیار پرهزینه نیز است. در این راستا معمولا والدین ناخواسته دست به اعمال اشتباهی میزنند که علاوه بر اینکه به نفع فرزندشان نیست، بلکه به ضرر آنها نیز تمام میشود.
از جمله:
1) لوس کردن فرزند: پدر و مادرهای زیادی هستند که با محبت افراطی باعث لوس شدن فرزند شده و تازه بچهها با داشتن این همه چیز خوشحال به نظر نمیرسند. این باعث میشود که بچهها هرگز راضی به نظر نرسند و مرتبا تقاضای بیشتری کنند.
2) تربیت نامناسب: زمانیکه شما اینقدر تنبلی به خرج میدهید که فرزندان خود را بطور صحیح تربیت کنید، در نتیجه این وظیفه خطیر را به عهده اطرافیان فرزندتان قرار میدهید. هرگز به فرزند خود اجازه ندهید که در خانه طوری رفتار کند که انگار به سیاره شیطنت و بازیگوشی پا گذاشته است. زیرا همین رفتار را در خانه دیگر هم خواهد داشت و این اصلا خوشایند نیست. در حالیکه باید در خانه دیگران مودبتر و بهتر از منزل باشند. اگر شما نتوانید آنها را بطور صحیح تربیت کنید دیگران اقدام میکنند.
3) عدم مشارکت در مدرسه فرزندان: بعد از خانه، مدرسه محلی است که بچهها در آن بیشترین ساعت را حضور دارند و بنابراین معلمان و همسن و سالان نقش مهمی در زندگی آنها دارند. بنابراین تعجب انگیز است که شما رغبت به این محل ندارید و سعی میکنید از مدرسه فرزندتان فاصله بگیرید و خود را درگیر مسائل مربوط به آنها نکنید. مهم نیست که کدامیک از (پدر یا مادر) در مدرسه حضور داشته باشند، مهم حضور یکی از شما است. شما حتی باید از طریق ایمیل با معلم فرزندتان در تماس باشید. این نشاندهنده حساسیت شما بر روی تربیت و رشد فرزندتان است و معلم را ملزم به دقت و هوشیاری بیشتری نسبت به تربیت فرزندتان میکند.
4) عدم اعتدال در تشویق فرزندان: زمانیکه فرزند خود را تشویق میکنیم، باعث افزایش عزت نفس آنها میشویم، اما باید مراقب بود که در این مورد حد اعتدال را رعایت کنیم. اجازه بدهید که تشویق در وقت مناسب و تنها زمانیکه کار فرزندتان واقعا لایق تشویق است این کار انجام شود. اگر بطور غلوناکی آنها را بخاطر کار معمولی که انجام دادهاند تشویق و قدردانی کنید باعث میشود که آنها نسبت به ارزش واقعی دست آورد خود دچار انحراف فکری شوند.
5) عدم اعطای مسئولیت به فرزندان: فرزند شما نباید بخاطر انجام کارهای عادی و روتین چیزی دریافت کنند. چون آنها عضوی از خانه هستند، نه مهمان حاضر در هتل. هرکس که در خانه زندگی میکند موظف به انجام امور مربوط به خانه است، از شستن ظرفها گرفته تا گردگیری و... دادن پول اضافی روش فوقالعادهای برای تشویق است اما در عوض انجام کارهای فوقالعاده، نه کارهایی که وظیفه روتین هر عضو خانواده است. بچه باید بخشی از مسئولیت زندگی مشترک با خانواده را به دوش بگیرند. آنها برده شما نیستند اما مطمئنا در تعطیلات و مرخصی دائم هم بسر نمیبرند.
6) عدم رفتار صحیح با همسر: هر طور که با همسرِخود رفتار کنید، بعنوان الگو برای آینده آنها خواهید بود. یعنی آنها نیز دقیقا همین طور به همسر خود رفتار خواهند کرد. اگر بصورت غیرصحیح با همسر خود رفتار کنید و مرتبا در حال مشاجره باشید آنها نیز به همین سبک رفتار میکنند. بچهها بیشتر از آنچه شما بعنوان نصحیت به آنها گوشزد میکنید، از رفتار شما پیروی میکنند. اگر با همسر خود به احترام و توام با عشق رفتار کنید، ارزش خانواده را به فرزند خود نشان میدهید و بعلاوه آنها از داشتن یک پناهگاه امن در این دنیای وحشی بیشتر احساس امنیت خواهند کرد.
7) داشتن توقعات غیرواقعی از فرزند: اگر با بچهها سرو کله میزنید از آنها انتظارات معقول و منطقی داشته باشید، بخصوص بچههای کوچک. اگر برای شام جایی دعوت هستید و از کودک 2 ساله خود انتظار دارید که درست مانند یک شاهزاده کوچک رفتار کند سخت در اشتباهید. اگر در خیال و رویای خود انتظار دارید که فرزندتان یک ستاره ورزشی و یا علمی شود، در حالیکه او تنها مایل به نوازندگی پیانو است، لازم است راجع به توقع خود تجدیدنظر کنید. انتظار شما از آنها باید شادی آنها باشد.
8) عدم آموزش فرزندان برای دفاع از خود و خواستههایشان: خیلی از والدین تمام نیاز فرزندان را برآورده میکنند و به این ترتیب ارزش کار سخت وعدم وابستگی را در فرزند از بین میبرند. به این ترتیب نسلی از آدمهای بیبو و خاصیت و به اصطلاح پهلوانپنبه ظهور خواهد کرد. بچههای امروزه انتظار دارند که همه کارها برایشان انجام شود. اینکه آنها را محکم و پرطاقت تربیت کنید و از آنها بخواهید که اموراتشان را خود انجام دهند دلیل عدم دوست داشتن آنها نیست. بلکه نشانه عشق واقعی است.
9) تحمیل کردن گرایش وتفکر خود به فرزندان: اجازه دهید که بچهها بچگی کنند. والدین نباید تمایلات و گرایش و نقطه نظرهای خود را به فرزندشان تحمیل کنند. اینکه فرزند خود را از اشتیاقات خود آگاه کنید خوب است اما آنها را تحمیل نکنید. اجازه دهید همانطورکه هستند رشد کنند. بدون تحمیل عقاید وخواستههای شما.
10) عدم وفای به قول و عهد: اگر فرزندتان را بخاطر نقاشی روی دیوار تهدید به تنبیه کردن میکنید، حتما این کار را انجام دهید. متاسفانه پیروی از قولهایی که به فرزندتان میدهید زندگی را کمی سخت میکند اما افزایش اعتماد به گفته شما چیزی مهمتر است. اگر شما به گفتههای خود عمل نکنید، بچهها به این نتیجه میرسند که بین قول و عمل شما تناسبی نیست و در نتیجه به شما اعتماد نخواهند کرد.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: سایت رسیک]
[مشاهده در: www.ri3k.eu]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 258]