تبلیغات
تبلیغات متنی
آموزشگاه آرایشگری مردانه شفیع رسالت
دکتر علی پرند فوق تخصص جراحی پلاستیک
بهترین دکتر پروتز سینه در تهران
محبوبترینها
راهنمای انتخاب شرکت‌های معتبر باربری برای حمل مایعات در ایران
چگونه اینورتر های صنعتی را عیب یابی و تعمیر کنیم؟
جاهای دیدنی قشم در شب که نباید از دست بدهید
سیگنال سهام چیست؟ مزایا و معایب استفاده از سیگنال خرید و فروش سهم
کاغذ دیواری از کجا بخرم؟ راهنمای جامع خرید کاغذ دیواری با کیفیت و قیمت مناسب
بهترین ماساژورهای برقی برای دیسک کمر در بازار ایران
بهترین ماساژورهای برقی برای دیسک کمر در بازار ایران
آفریقای جنوبی چگونه کشوری است؟
بهترین فروشگاه اینترنتی خرید کتاب زبان آلمانی: پیک زبان
با این روش ساده، فروش خود را چند برابر کنید (تست‌شده و 100٪ عملی)
خصوصیات نگین و سنگ های قیمتی از نگاه اسلام
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1866255205
بلای وزارت بازرگانی بر سر برنج ایرانی
واضح آرشیو وب فارسی:خبر آنلاین: اقتصاد > بازرگانی - این روز‌ها همگی شاهد تبلیغات متنوع برنج‌های وارداتی با نام‌های تجاری ایرانی هستیم که به برنج‌های وطنی پز می دهند. به‌طور قطع این روز‌ها همگی شاهد تبلیغات متنوع برنج‌های وارداتی با نام‌های تجاری ایرانی هستیم که یا بر سر کلاس درس و سینما حاضرند یا روی اجاق‌گاز‌ها در حال قل زدن هستند تا سانتیمتر‌ها قد بکشند و به برنج‌های وطنی پز بدهند. این‌گونه تبلیغات که شاید به جرأت می‌توان آن را در سطح دنیا بی‌سابقه دانست نه پایه علمی دارد و نه پایه تحقیقاتی. قصه از آنجا آغاز شد که در بهار 87 به دنبال کاهش برنج در سال 86 و فضاسازی‌های صورت گرفته از سوی واردکنندگان برخلاف واردات گسترده برنج در پاییز و زمستان 86 به وسیله وزارت بازرگانی دروازه‌های گمرک ایران روی انواع برنج‌های آسیای شرقی گشوده شد. به دنبال این رویداد، دستور شفاهی رئیس کل گمرک وقت نیز آتش‌بیار معرکه شد و موجب شد تا قیمت همه برنج‌های وارداتی از 350 دلار در هر تن به یکهزار و 300 دلار افزایش پیدا کند تا ما‌به‌التفاوت این اختلاف قیمت به خزانه سرازیر شود. البته این دستورالعمل برای تمام واردکنندگانی که از 8 ماه پیش از این تاریخ (اردیبهشت‌ماه 87) نیز اقدام به واردات کرده بودند لازم‌الاجرا شد. این‌گونه بود که قیمت‌ها به یک‌باره سیر صعودی گرفت و اگرچه با دستور رئیسجمهور مصوبه شفاهی گمرک نقض شد اما شد آنچه نباید می‌شد. در این حال بانک مرکزی در گزارش تاریخ 18 اردیبهشت‌ماه 87 آورده است: «متوسط نرخ خرده‌فروشی برنج در بازار‌های مصرف تهران با 11 درصد رشد در هفته سوم فروردین‌ماه و در مقایسه با هفته مشابه اسفند‌ماه گذشته 9/5 درصد رشد داشته است». این بانک در گزارش دیگری به تاریخ 22 اردیبهشت‌ماه 87 اذعان می‌دارد که در هفته منتهی به 20 اردیبهشت‌ماه برنج وارداتی غیرتایلندی تا 42درصد و برنج داخلی درجه یک تا 40درصد افزایش قیمت داشته است و در ادامه عنوان کرده که قیمت هر کیلو برنج داخلی درجه یک در هفته گذشته (15/2/87) 31 هزار و 520 ریال و قیمت هر کیلو برنج داخلی درجه 2 نیز در این هفته 18 هزار و 250 ریال بوده است، اما گزارش مورخ 29 اردیبهشت‌ماه 87 بانک مرکزی گویای این است که در هفته منتهی به 27 اردیبهشت‌ماه همین سال قیمت برنج داخلی درجه یک تا 91 درصد و برنج وارداتی غیرتایلندی تا 92 درصد افزایش داشته است به طوری که قیمت هر کیلو برنج داخلی درجه یک به 40 هزار و 50 ریال و هر کیلو برنج وارداتی غیرتایلندی به 23 هزار و 800 ریال رسید. به‌خوبی روشن است که با این رشد قیمت کنترل بازار عملاً از دست دولت خارج شد و وزارت بازرگانی راه چاره را آن دید تا به منظور تنظیم بازار و شکستن قیمت‌ها تنها به برنج‌های ممتاز و درجه یک شرقی اجازه واردات بدهد. این دستورالعمل البته تا مدتی اجرایی شد و مصرف‌کنندگان ایرانی اندک‌زمانی برنج باسماتی مرغوب را بر سر سفره خویش دیدند ولی دیری نپایید که با برگشت آرامش به بازار برنج و کاهش نسبی قیمت‌ها، برنج‌های مرغوب نیز از سفره‌ها خداحافظی کردند و واردکنندگانی که توانسته بودند در هجومی برق‌آسا ذائقه ایرانی را تغییر دهند از نیمه دوم سال 87 برنج‌هایی را بر سر سفره‌های ایرانیان آوردند که دیگر هیچ نام و نشانی ندارند. این موضوع از زمستان سال گذشته شدت گرفت و واردکنندگان ایرانی با بسته‌بندی‌های شکیل و انتخاب نام‌های تجاری ایرانی، برنج‌های بی‌نام و نشان شرقی را روانه بازار کرده و همسوی با آن موج تبلیغاتی را برای تشویق مصرف‌کنندگان کوک کردند. دلالان و واسطه‌های تجاری برنج که توانسته بودند با ایجاد جو روانی در نیمه اول سال 87، قیمت برنج داخلی را تا کیلویی 50 هزار ریال برسانند و سپس با توزیع برنج مرغوب شرقی بازار را تصاحب کنند، اکنون بهترین زمان بود تا با بسته‌بندی برنج‌هایی را که براساس تبلیغات آنها 5/1 سانت قد می‌کشد با قیمت پایین‌تر اما سوددهی بسیار بالا در بازار عرضه کنند؛ آن هم با قیمت زیر یکهزار و 800 تومان. مصرف‌کننده ایرانی بی‌خبر از همه جا و شاید خوشحال از اینکه می‌تواند برنج مورد نیاز خود را با قیمت پایین‌تر تهیه کند دیگر از خود نپرسیدکه برنج‌های بسته‌بندی شده با نام‌های تجاری محسن، طوبی، سرآشپز، تماشا و. . . در کجا تولید شده‌اند، نام واقعی‌شان چیست و هزاران پرسش بی‌جواب دیگر که البته مصرف‌کننده به دنبال پاسخی برای آنها نیز نبود. دلالان بازار برنج با لالی پشت پرده مدیران وزارت بازرگانی از یکسو با خرید و انبار کردن برنج‌های ایرانی توانستند سود سرشاری را نصیب خود کنند و از سوی دیگر در این زمان نیز با عرضه برنج‌های وارداتی با 5/2 برابر قیمت سود کلانی بردند؛ یعنی هم از توبره خوردند و هم از آخور. در اینجا نیز خبری از وزارتخانه‌های مسؤول نبود و تنها جواب وزیر بازرگانی به پرسش‌های بی‌جواب این بود که «ما برنجی وارد نمی‌کنیم و همه کار در دست بخش خصوصی است». برنج‌های نیم‌جوشبه دنبال خداحافظی برنج‌های مرغوب باسماتی از بازار، انواع برنج‌های وارداتی که ارقام پرمحصول برنج هند و پاکستان هستند و با روش نیم‌جوش کردن فرآوری شده‌اند، بازار ایران را تصاحب کردند. «در روش نیم‌جوش کردن، شلتوک را پس از برداشت و قبل از پوست‌کنی تا 40 درصد می‌پزند و بعد از نیم‌پخت شدن سرد کرده، خشک می‌کنند و سپس پوست شلتوک را جدا می‌کنند. این روش موجب می‌شود برنج کیفیت پخت مناسبی به خود بگیرد». این نوع برنج‌ها هم‌اکنون با قیمت 515 تا 520 دلار در هر تن خریداری می‌شود ولی در بازار ایران تا کیلویی 2 هزار و 200 تومان گاه تا 3 هزار تومان به فروش می‌رسد. نگرانی از بی‌نام و نشان بودن برنج‌های وارداتی، مؤسسه تحقیقات برنج کشور را بر آن داشت تا با انجام آزمایش‌های گوناگون نگرانی‌های به وجود آمده را کاهش دهد اما آنچه تاکنون حاصل شده بر شدت نگرانی‌ها افزوده است. سخنگوی این مؤسسه می‌گوید: در آزمایش‌ها مشخص شد ضریب چسبندگی برنج بسیار بالاست و باید بعد از آب‌دهی زیاد له شود اما در زمان پخت دانه‌ها جدا‌جدا می‌شود و این تناقض رفتاری بین دانه و هنگام زمان پخت مشکوک است و تا الان چنین خصوصیاتی در هیچ‌یک از رقم‌های دنیا دیده نشده است. نظارت وظیفه کیست؟ اینکه برنج‌های شرقی آن هم از نوع تراریخته بدون هیچ نظارتی در بازار وطن به فروش می‌رسند، هشداری برای مسؤولان وزارت جهاد کشاورزی، وزارت بازرگانی و سازمان محیط‌زیست است که چرا تاکنون برای حفظ سلامتی شهروندان هیچ واکنشی نشان نمی‌دهند. با در نظر گرفتن متوسط سرانه مصرف برنج به ازای هر نفر 38 کیلوگرم برآورد می‌شود با توجه به جمعیت 60 میلیون مصرف‌کننده برنج در کشور، تولیدات داخلی جوابگوی مصرف باشد اما در آنجا که محاسبه کنیم تا 500 هزار تن برنج تولیدی نیم‌دانه باشد، نقش واردات پررنگ می‌شود. براساس آمارهای وزارت جهاد کشاورزی و انجمن برنج ایران، تولید برنج در کشور سالانه حدود 2 میلیون و 300 هزار تن است. اما آمار واردات گویای آن است که مصرف برنج در ایران بیش از سرانه اعلام شده از سوی دولتیان است. براساس آمارهای گمرک در سال 87، یک میلیون و 383 هزار تن برنج به ارزش 790 میلیون دلار وارد کشور شد که این رقم در سال 86 یک‌میلیون و 66 هزار تن بوده اما در 3 ماهه اول سال‌جاری 368 هزار تن برنج به ارزش 310 میلیون دلار وارد کشور شده که به لحاظ وزنی و ارزشی به ترتیب 3 و 6/2 درصد از واردات کل کشور را به خود اختصاص میدهد. با در نظر گرفتن این موضوع که واردات برای تنظیم بازار ضروری است آنگونه که وزیر بازرگانی می‌گوید اما بی‌توجهی به شناسنامه برنج‌های وارداتی موجب شده تا هر واردکننده‌ای بتواند انواع برنج‌های ارزان‌قیمت تراریخته را وارد کند و با نام تجاری بازارپسند به فروش برساند. طبق آخرین گزارش روزنامه اکونومیک تایمز هند میزان واردات برنج باسماتی هند به ایران در سال 2009 بالغ بر 1 میلیون و 300 هزار تن اعلام شد که همگی از نوع برنج «نیم پخت پوسا 1121» است. گفتنی است در فصل زراعی جدید که از ابتدای اکتبر (از 10 مهرماه) آغاز می‌شود، حدود نیمی از صادرات 5/2 میلیون تنی برنج باسماتی از بازار ایران سر در خواهد آورد. درادامه این گزارش آمده است که انواع برنج پوسا 1121 که تحت عنوان برنج باسماتی وارد بازار ایران می‌شود، گران‌ترین نوع آن در بازار اصفهان به مبلغ 1500 دلار در هر تن به فروش می‌رسد ولی به علت این که ایرانی‌ها برای خرید برنج‌های معطر داخلی مثل دم سیاه به پرداخت قیمت‌های بالاتر عادت کرده‌اند، بنابراین پرداخت قیمت‌هایی نزدیک دم سیاه برای برنج پوسا 1121 آنها را رنج نمی‌دهد. شالیکاران شمال کشور بر این باورند که امسال با توجه به بارندگی و هوای مناسب، طارم محلی دارای دانه‌های درشت‌تر و ریزش کم‌تر شده اما بازار داخلی با واردات بی‌رویه برنج آسیب دیده است به طوری که در روستاهای شمال و مناطق شالیکاری هم کم کم ذائقه مردم به برنج‌های شرقی عادت کرده و بیم آن می‌رود تا از محبوبیت تولیدات داخلی کاسته شود همان گونه که در یک فرجه زمانی چای‌های وارداتی جایگزین چای تولید شمال شد و اکنون دیگر حتی ساکنان استان‌های شمالی هم چای فرآوری شده کارخانجات خود را دم نمی‌کنند.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: خبر آنلاین]
[مشاهده در: www.khabaronline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 518]
-
گوناگون
پربازدیدترینها