واضح آرشیو وب فارسی:ابرار: هاشميان ، فراير و گوجه فرنگى هاى مرگبار
پايگاه اينترنتى روزنامه آلمانى «زود دويچه سايتونگ» در مطلبى به خريدهاى تابستانى بوخوم پرداخته است. در اين مطلب كه با عنوان فراير، هاشميان و گوجه فرنگى هاى مرگبار نوشته شده، آمده است: بوخوم با خريدهاى جنجالى و بحث برانگيزش شهرت خود به عنوان باشگاه «پسران از دست رفته» را تأييد كرد. موضوع بازگشت با مقاصدى از انتقام گرفته تا آشتى موضوع درخور اهميتى در تاريخ سينماست. بازگشت ۱۹۲ بار عنوان فيلم هاى آلمانى بوده است. در سينما تقريباً همه چيز بازگشته اند: موجودات فوق زمينى، دراكولا، غول هاى باور نكردنى و حتى «گوجه فرنگى هاى مرگبار». در فيلم اين گونه بازگشت ها اغلب با خوشحالى اندكى روبه رو مى شود اما اين در فيلم باشگاه بوخوم فرق مى كند. در آنجا بازگشت قهرمانان باشگاه به عنوان احياء دوباره هيجان بوده ودر تاريخ پر فراز و نشيب باشگاه بارها رخ داده است. سال ،۱۹۸۴ پوپ تن هاگن، قهرمان محلى در ميان جشن هواداران بازگشت. ۱۹۸۹ اووه وگمان، ۱۹۹۸ اشتفان كونتس و ۲۰۰۱ داريوژ ووژ. در باشگاه هواداران اين همه بازگشت را به عنوان سند غزل هاى عاشقانه محلى جشن مى گيرند. بر همين اساس وحيد هاشميان، سرزن قهار، پل فراير، هافبك دريبل زن و توماس ارنست، مدير ورزشى در تابستان جارى به بوخوم بازگشته اند. زيرا به گفته خودشان در آنجا احساس خوبى داشته اند و نه چون باشگاه هاى بهترى نيافته اند. فراير و هاشميان ۴ سال پيش در پايان فصلى موفق به عنوان اوج فعاليت فوتبالشان راهى باشگاه هايى ديگر شدند تا در لوركوزن و بايرن مونيخ موفقيت هاى بزرگترى را رقم بزنند. از آنجا كه آنها نتوانستند، اكنون بازگشته اند. اگر همه بازيكنانى كه زمانى در آسمان فوتبال آنجا درخشيده اند و در مكانى ديگر افول كرده اند به بوخوم باز مى گشتند، آن وقت باشگاه كوچك در معادن زغال سنگ در ميان موج سهمگين بازگشت ها غرق مى شد. بازگشت بازيكنانى ارزشمند چون تئو فانيس گكاس ( ۲۰۰۷ راهى باير لوركوزن شد) ، توماس كريستيانسن ( ۲۰۰۳ راهى هانوفر شد)، ايلدراى باشتورك ( ۲۰۰۱ راهى لوركوزن شد) يا هانس يوآخيم آبل ( ۱۹۸۲ به شالكه پيوست)، هنوز هم حدس زده مى شود اما كمتر روى بازگشت اين آخرين ها حساب مى شود. جمع شدن «برگشته ها» در تابستان سال جارى اوج تاريخ باشگاه بوخوم را به تصوير مى كشد، چرا كه اين همه پسر از دست رفته هرگز اين طور يك باره مورد پذيرش قرار نگرفته اند.
هاشميان و فراير اين بار هم تقويت كننده
درخور توجهى براى فصل جديد هستند و گفته مى شود بوخوم براى فراير مبلغ بالاى ۸/۱ ميليون يورو را كه بالاترين پرداخت تاريخ باشگاه است را پرداخت كرده است. هاشميان ۳۲ ساله از هانوفر بازمى گردد، فراير ۲۸ ساله از باير لوركوزن و توماس ارنست ۴۰ ساله هم از FSV فرانكفورت، جايى كه او در آنجا پستى مديريتى داشت. ارنست جانشين اشتفان كونتس شد كه به عنوان عضو هيات مديره راهى كايزرسلاترن شد. سال ۲۰۰۴ زمانى كه هاشميان و فراير بوخوم را ترك كردند، سالى فوق العاده براى باشگاه بود. بوخوم با مربيگرى پتر نويرورر راهى جام يوفا شد، بايرن، هاشميان را به تور انداخت. هاشميانى كه در بوندس ليگا زننده گل پيروزى به بايرن مونيخ بود. هواداران پس از هر گل هاشميان صداى ملخ هلى كوپتر را در مى آوردند. «هلى كوپتر» اما در مونيخ و اين اواخر در هانوفر به زمين نشست. مارسل كولر، سرمربى بوخوم مى گويد:« وحيد درست همانند پل فراير مى خواهد نشان دهد كه در اين سال ها كه رفته بود، به نا حق نتوانست پيوسته بازى كند.» اين مربى سوئيسى باور دارد كه هر ۲ بازيكن ديگر به طور كامل نمى توانند همانند بازيكنان جوان دوباره فرم گذشته خود را بيابند. توماس ارنست مدير ورزشى بوخوم هم در موافقت با كولر مى گويد: پل خلاقيت بيشتر و البته شگفتى خواهد آفريد. چرا كه بازى او همانند گذشته پر از چيزهايى است كه نمى توان پيش بينى كرد. هاشميان در فاصله سال هاى ۲۰۰۱ تا ۲۰۰۴ در ۸۷ بازى ۳۴ گل براى بوخوم به ثمر رساند. او و فراير مى خواهند خود را به پيروزى هاى گذشته پيوند دهند و چنانچه اين امر رخ دهد، بوخوم نيازى به هراس از رقباى بزرگتر ندارد. شايد پل فراير و هاشميان براى اين كار بيش از حد پير باشند.
يکشنبه 6 مرداد 1387
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ابرار]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 223]