در حاشيه طرح جمع آوري اطلاعات اقتصادي خانواده هاي كشور اقتصاد خانواده معلم نمونه

واضح آرشیو وب فارسی:فارس: در حاشيه طرح جمع آوري اطلاعات اقتصادي خانواده هاي كشور اقتصاد خانواده معلم نمونه
شيرزاد عبداللهي

آقاي عليرضا محمدي اصل، معلم ابهري، شهروندي فرضي است كه فرم پر شده طرح جمع آوري اطلاعات اقتصادي خانوار را پر كرده و اين فرم به عنوان نمونه در ادارات پست به متقاضيان فرم ارائه مي شود تا از روي آن مشخصات خود را بدون اشتباه بنويسند. ميليون ها نفر با دارايي و نحوه زيست افراد خانواده آقاي محمدي آموزگار آشنا مي شوند. برخي به حال او اشك مي ريزند و عده يي هم از تناقضات زندگي او به خنده مي افتند. طرح جمع آوري اطلاعات اقتصادي خانوارهاي كشور از اول مرداد ماه اجرا شده است. فرم شماره 1، پرسشنامه اطلاعات افراد خانوار است. دولت از طريق اطلاعات اين فرم هاي دست نويس، سطح زندگي خانوارها را بررسي مي كند و آنگاه سياست هاي مناسب اتخاذ كرده و به اجرا در مي آورد. بخشي از شهروندان روند جمع آوري اطلاعات را دخالت در حريم خصوصي خود مي دانند. فرم نمونه هم به موضوع شوخي و خنده خانواده ها تبديل شده است. فرم ها را بايد از دفاتر پستي گرفت و پر كرد. سرپرست خانوار پاي فرم را انگشت مي زند. بعد مي برد مسجد محل. در مسجد فرم را امضا و مهر مي كنند. فرم را بايد به ايستگاه هاي طرح تحويل داد. يك كد رهگيري به شما مي دهند تا وضعيت خانوار خود را پيگيري كنيد. فرم را با خودكار آبي بايد پر كنيد.... اين شيوه جمع آوري اطلاعات قديمي، غيردقيق و غير قابل استناد است.

اگر قرار است دولت اطلاعات را مستقيماً از شهروندان بگيرد، پس اين سيستم عريض و طويل اداري به چه كار مي آيد؟ اگر دولت واقعاً به فكر تهيه آمار و اطلاعات است چرا از نهادهايي مانند ثبت احوال، ثبت اسناد، راهنمايي و رانندگي و بانك ها كسب اطلاع نمي كند؟

در اين فرم شما بايد درآمد حاصل از شغل اصلي افراد خانوار و نيز درآمد حاصل از ساير منابع را قيد كنيد. منظور از ساير منابع سپرده گذاري، سود سهام، عايدي از مستغلات و... است. چنانچه هر يك از اعضاي خانوار مالك يك يا چند واحد مسكوني هستند، بايد با ذكر مساحت و ارزش تقريبي در فرم قيد شود. وام هايي كه اعضاي خانوار از بانك ها يا قرض الحسنه ها گرفته اند و ميزان قسط آنها بايد در فرم نوشته شود. چگونه انتظار دارند شهروندان اين اطلاعات را دودستي تقديم مامور دولت كنند؟ پر كردن چنين فرمي با توجه به روانشناسي ايرانيان، نوعي دخالت دولت در حوزه زندگي خصوصي مردم است.

ايرانيان هم مثل بسياري از مردمان ديگر، ميزان دارايي و درآمد خود را امري محرمانه مي دانند كه حتي از نزديك ترين محارم خود نيز مخفي مي كنند. حال چگونه انتظار داريم مردم داوطلبانه صورت دارايي و درآمد خود را بنويسند و در مسجد محل مهر كنند و بعد بدهند دست مامور دولت، پر كردن فرم ها براي اين است كه دولت چيزي به مردم بدهد يا از مردم بگيرد؟ اگر قرار است اموال اضافي مردم مصادره شود يا ماليات بگيرند، به طور طبيعي مردم خود را فقير معرفي مي كنند. اگر هم قرار است چيزي به مردم داده شود اين فرم ها تبديل به مفلس نامه خواهد شد.

هرچند در پايين فرم كساني كه اطلاعات غلط مي دهند به صورت مبهم تهديد شده اند، اما قابل پيش بيني است همه كساني كه فرم پر مي كنند درآمد خود را بين 150 تا 300 هزار تومان در ماه مي نويسند و اكثراً خود را اجاره نشين و بدون درآمد ديگري معرفي مي كنند و توقع دارند دولت به آنها كمك كند. اگر براساس اين فرم ها تصميم گيري شود، دولت بايد 95 درصد مردم را زير پوشش حمايتي قرار دهد.

دفاتر پست فرم نمونه يي به افراد مي دهند كه يك خانواده فرضي آن را پر كرده است. نام سرپرست اين خانوار آقاي محمدي، اهل ابهر زنجان و شغل او آموزگار است. محمدي 53 سال دارد و همسرش خانه دار است. درآمد اين آموزگار ماهيانه 256 هزار تومان و درآمد متفرقه همسرش ماهانه 125 هزار تومان است. حسين آقا پسر بزرگ آقاي محمدي 27 ساله و شغلش جوشكار محصولات فلزي است و ماهيانه 320 هزار تومان درآمد دارد. دختر 24ساله آقا معلم، دانشجو است و دختر ديگرش 5ساله است و هنوز به مدرسه نمي رود. يك خانم 77ساله هم كه احتمالاً مادر آقاي محمدي است، با آنها زندگي مي كند. آقاي محمدي با سابقه كار بالاتر از 25 سال فاقد منزل مسكوني است و ماهانه 150 هزار تومان بابت اجاره يك آپارتمان 90 متري مي پردازد. زندگي فلاكت بار يك آموزگار را تابلو كرده اند و در معرض ديد 18 ميليون خانوار ايراني قرار داده اند. فرم نمونه، موضوع شوخي خانواده هاي ايراني شده است. آموزگاري كه در 53سالگي در يك شهر كوچك مستاجر است.

در سن 46سالگي هوس بچه دار شدن كرده، پسر بزرگ آقا معلم كارگر ساده است، بي انصاف ها، حتي به او اين ارفاق را نكرده اند كه فرزندش را در فرم مهندس بنويسند. حقوق اين آموزگار با بيش از 25 سال خدمت در شهر ابهر 256 هزار تومان است و جالب اينكه از حقوق يك جوشكار پايين تر است. جار زدن فقر و بدبختي معلمان و تبديل كردن زندگي يك معلم فرضي به سوژه شوخي و خنده مردم لابد گامي است در جهت تكريم مقام شامخ معلم. مهم نيست كه اين آموزگار فرضي يا واقعي است. همه خانواده هايي كه در اين طرح مشاركت دارند يك بار زندگي آقا معلم نمونه را مرور مي كنند.
شنبه 5 مرداد 1387

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: فارس]

[مشاهده در: www.farsnews.com]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 5137]