واضح آرشیو وب فارسی:خبر آنلاین: دانش - یافتههای تازه از تمدن اینکا نشان میدهد که این بشر دو پا در هر دورهای که زندگی کند، میتواند طبیعت را با فعالیتهای خود آلوده سازد. مریم عظیمزاده: لجنهای دریاچه پروویان فعالیتهای گسترده یک تمدن قدیمی را در «معدن مرگ» آشکار میکنند. آلودگی این دریاچه، ایده تاریخچه قدیمی معادن جیوه مربوط به تمدن آند (تمدن قدیم آمریکای جنوبی) را قوت میبخشد. به گزارش نیچر، بر اساس شواهدی که از تحقیقات گروه کوک طی حفاریهای گسترده معدن جیوهای واقع در آمریکای جنوبی و نزدیک به این دریاچه به دست آمده، بقایای قبایل اسپانیولی، تمدن اینکاها و افرادی ماقبل آنان کشف شده است. معادنی که در منطقه هاونکاولیکا واقع در کشور پروی فعلی وجود دارند، سالها به عنوان معدن سیناباریت یا همان سولفید جیوه کاربرد داشتهاست. یکی از معادن ناحیه سانتا باربارا اصطلاحا در زبان اسپانیولی معدن مرگ نامیده میشود. علت این نامگذاری مرگ عده زیادی از افرادی شاغل در این معدن به دلیل مسمومیت ناشی از جیوه است. اما حفاریهای گسترده این معدن سیناباریت برای استخراج جیوه که در فرآیند تولید نقره کاربرد دارد، باعث تخریب آثار حفاریهای تمدنهای قبلی شده است که در گذشته در این نواحی ساکن بودهاند. از آنجایی که سیناباریت یا همان سولفید جیوه به رنگ قرمز است و از آن برای تولید رنگ سرخ روشنی که در رنگآمیزی بدن مردمان این تمدنها کاربرد داشته، زیاد استفاده میشده است، باستان شناسان معتقدند جوامع آندی که چاوین نامیده میشدند درون این معادن کار میکردند و از آنها سولفید جیوه یا همان سیناباریت استخراج میکردهاند. اکنون دانشمندان میخواهند بدانند مقدار این استخراج چه اندازه بوده است. کالین کوک از دانشگاه آلبرتا در کانادا و دستیارانش، مواد موجود در لجنهای دریاچههای حول وحوش معدن سانتا باربارا را جمع آوری کردهاند. با بررسی تاریخچه آلودگی جیوهای دراین دریاچهها که فاصلههای متفاوتی با معدن اصلی دارند، آنها موفق شدند که میزان آلودگی جیوهای ناشی از این حفاریها و گستردگی وسعت آلودگیها را تخمین بزنند. بنابر جدیدترین گزارشی که در انتشارات آکادمی ملی علوم آمریکا به چاپ رسیده، در دو دریاچهای که در نزدیکترین فاصله با معدن سانتابابارا قرار دارند، افزایش آلودگی جیوه به حد بحرانی رسیده بود که این مساله به سال 1400 قبل از میلاد مسیح باز میگردد. شروع حفاریها در ناحیه هاونکاولیکا در 1400 سال قبل میلاد مسیح، حاکی ازاولین تلاشهای تمدنهای قدیمی در زمینه معدنیابی و متالورژی است. در زمانی که قبیله چاوین به اوج قدرت خود در سال 600 قبل میلاد رسید، سطح آلودگیهای جیوه این دریاچهها به 10 برابر قبل افزایش پیدا کرد. بعدتر، سطح جیوه در یک دریاچه تا سال 1200 بعد از میلاد و در دریاچه دیگر تا سال 1450 بعد از میلاد کاهش یافت. اما بعد دوباره افزایش یافت تا در زمان قبیله اینکا به 50 برابر مقداری رسید که در سال 1550 بعد از میلاد رسیده بود. در آغاز، هنگامیکه حفاریهای معدن در سال 1400 پیش از میلاد آغاز شد، آلودگی فقط محدود به مناطقی در اطراف معدن جیوه بود؛ اما در زمان حکومت اینکاها، این آلودگی به مناطق بیشتری گسترش یافت و بعدها درزمان قبایل اسپانیولی آمریکای لاتین به اوج خود رسید. در سومین دریاچهای که به طور محسوسی نسبت به دریاچههای دیگر با معدن جیوه فاصله داشت، سطح جیوه در حوالی سال 1400 بعد از میلاد شروع به افزایش کرد. به نظر میرسید آلودگیهای جیوهای که توسط قبیله چاوین ایجاد شدهاند، فقط به شکل غبار سولفید جیوه باشند؛ اما از آنجایی که این آلودگی تا 225 کیلومتر آنسوتر نیز به دریاچه سوم رسیده است، نشان میدهد که این آلودگی باید گازی شکل بوده باشد. به اعتقاد کوک و دستیارانش، افزایش بیرویه سطح جیوه و دانستن این حقیقت که آلودگی ناشی از آن گسترش یافته؛ بیانگر این نکته است که اینکاها از سیناباریت نه فقط برای تولید رنگ که برای استخراج و استفادههای بیشتر و حتی مانند قبایل اسپانیولی در تولید نقره هم بهره بردهاند. به گفته ریچارد برگر، جامعهشناس دانشگاه ییل، این تحقیقات بیانگر این مطلب است که استفاده از اطلاعات مربوط به بستر دریاچهها میتواند دریچهای به کشف فعالیتهای معدن و حفاری قرنهای گذشته باشد. او میگوید: « در زمانی که این مناطق مستعمره اسپانیا بودند، این معادن به طور گستردهای به کار گرفته شدهاند و در آن زمان هیچ نشانهای از فناوری حفاری که قرنها قبل به کار میرفت، وجود نداشت. وقتی من این مقاله را خواندم، شگفتزده شدم؛ چون تا به حال از بستر رودخانهها فقط برای مطالعه تغییرات گیاهان یا آبوهوا استفاده میشد؛ اما این اولین باری است که از آنها برای مطالعات معدن و حفاری استفاده میشود».
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: خبر آنلاین]
[مشاهده در: www.khabaronline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 270]