واضح آرشیو وب فارسی:اطلاعات: خواب و تقويت ذهن
در بخش قبل خوانديم كه خواب يك سري از دورههاي قابل تكرار اتصالات عصبي است كه به ما امكان ميدهد مطالب جديد را بدون فراموش كردن مطالب قبلي ياد بگيريم. در اين بخش و در ادامه مبحث «تئوري خواب» ميخوانيم:
هنگامي كه به خواب ميرويم، مثل اين است كه خانه را ترك كنيم تا كارگران تعميرش كنند.
اين نظرتري سجنوسكي، متخصص عصبشناسي كامپيوتري در انستيتو سالك لاجولاي كاليفرنياست. البته اين نظر باوركردني و محتمل است، اما همه را قانع نميكند.
رابرت ورتس، دانشمند عصبشناس دانشگاه فلوريدا آتلانتا، يكي از مخالفان اين نظر است: او ميگويد: «به نظر من جالب نيست. من فكر ميكنم خواب لزوماً براي استراحت است».
به عقيده او بسياري از دانشمندان يافتههاي خود را بيش از حد تفسير ميكنند و شاخ و برگ ميدهند. زيرا برايشان سخت است قبول كنند كه ذهن ما هم بايد شبي هشت ساعت خاموش شود و استراحت كند.
وقتي از او پرسيديم كه در اين مدت چه اتفاقي ميافتد، با پاسخي كوتاه گفت: «ما نميدانيم. شايد ذهن نياز دارد خود را جمع و جور كند».
دكتر گريگوري بلنكي كه به تازگي از مقام رياست گروه تحقيق خواب در انستيتو تحقيقات والتر ريدآرمي در سيلور اسپرينگ بازنشسته شده است، ميگويد: «همه ما اين تجربه را داريم كه شب در حال درگيري با مسألهاي به خواب رفتهايم، خواب خوبي داشتهايم و صبح روز بعد به راهحل خوبي هم رسيدهايم».
او اكنون در دانشگاه ايالتي واشنگتن تدريس ميكند. او به جاي اين كه مسأله را به اين صورت توضيح دهد كه در خواب اطلاعات اضافي پردازش ميشوند، ترجيحاً اعتقاد دارد كه مسيرهاي درگير، هنگام خواب فقط خود را تقويت ميكنند. بلنكي توضيح ميدهد: «مغز هم مثل باقي اعضاي بدن گلوكز مصرف ميكند».
او و همكارانش به كمك اسكنرهاي كامپيوتري كه در هر لحظه از مغز عكس ميگيرند، نشان دادند كه بعد از 24 ساعت بيداري، مصرف گلوكز مغز به شدت كاهش مييابد، كه در نتيجه فعاليت مغز هم عليرغم اين كه گلوكز هنوز وجود دارد، كاهش مييابد. قسمت اعظم اين كاهش در قسمتهايي صورت ميگيرد كه لايه پيشبيني و جمعآوري احساسات و دلايل است. بعد از 24 ساعت، با وجود اين افت، ما همچنان به كارمان ادامه ميدهيم و كسي هم علتش را نميداند.
ظاهراً خواب علاوه بر سوخت رساني به مغز، مغز را سمزدايي هم ميكند. حيواناتي كه سرعت سوخت و سازشان بالاست، مثل موشهاي مسابقه و خفاشها، كالري زيادي مصرف ميكنند و سلولهاي مخربي به نام راديكال آزاد توليد ميكنند.
ژرومو سيگل، دانشمند عصبشناس دانشگاه كاليفرنيا و مركز پزشكي لوسآنجلس، ميگويد: «مغز به اين موضوع حساس است، زيرا نورونها بازسازي نمي شوند. شايد خواب آنچه را مغز براي رهايي از دست اين راديكالهاي آزاد نياز دارد، فراهم ميكند».
بعضي از محققان خواب، زياد به مغز توجه نميكنند. چند سال بعد از اين كه دانشمندان يك هورمون طبيعي به نام لپتين را كه به مغز ميگويد چه قدر سوخت و چربي دارد، شناسايي كردند، ايوان كاتر و همكارانش در دانشگاه شيكاگو، از اين كه بيخوابي چه تأثيري برروي لپتين خون دارد، متعجب شدند.
آنها از دوازده داوطلب مرد خواستند كه به مدت چند شبانهروز، هر شب فقط چهار ساعت بخوابند. بعد از اين مدت متوجه شدند كه سطح لپتين خون داوطلبان شديداً افت كرده است و به مغز فرمان ميرسد كه كالري بيشتري مورد نياز است. آيا ممكن است در اثر نبود تعادل هورموني ناشي از بيداريهاي طولاني، سوخت و ساز بدن بالا برود؟ شايد.
محققان دانشگاههاي استانفورد و ويسكانسين، در تحقيقات برروي هزار داوطلب نتايج مشابهي را گزارش كردند. اما سنگين شدن بيش از حد خواب هم بركيفيت خواب تأثير ميگذارد. به هرحال خواب فقط براي استراحت مغز نيست. نظر وان كاتر اين است كه خوابيدن براي استراحت بدن هم لازم است.
به چه قدر خواب نياز داريم؟
به هر حال خواب تركيبي از دانستهها و ندانستههاي ما است و محققان هنوز هم نميدانند كه مقدار خواب مطلوبي كه بدن و مغز به آن نياز دارند، چه قدر است.
سيگل ميگويد: «به خاطر مسائل عديدهاي مردم متقاعد شدهاند كه حداقل به هشت ساعت خواب نياز دارند. اما در حقيقت اين مسأله هيچ اساس علمي ندارد».
در دهه 1980 تحقيق برروي يك ميليون نفر نشان داد كساني كه در شبانهروز بيشتر از 5/7 ساعت ميخوابند، عمرشان كمي كوتاهتر از بقيه است.اما امروزه ميدانيم كه عوامل زيادي آن يافتهها را تحتتأثير قرار داده است و نتيجه اين تحقيق تعيينكننده ساعات خواب همه افراد نيست. بنابراين نميتوان نتيجه گرفت كه اگر شما بيشتر از اين مقدار بخوابيد، سلامتتان به خطر ميافتد.اما نتايج تحقيقات تاكنون درباره كيفيت خواب حرفي نزده است. تحقيقات نشان ميدهد كه امروزه خواب مردم از يك قرن پيش كمتر شده است و اين مسأله لزوماً مشكلزا نيست.جيم هورن رئيس مركز تحقيقات خواب در دانشگاه لافبروگ انگلستان ميگويد: «محيط خواب ما خيلي بهتر از گذشته شده است. در گذشته مردم روي تختهاي نامناسب ميخوابيدند ولي امروزه سيستمهاي خواب ما انعطافپذير، مناسب و تطبيقپذير با شرايط مختلف است. البته ذهن هم بايد مثل جسم احساس راحتي كند».
شنبه 5 مرداد 1387
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: اطلاعات]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 192]