يك روانپزشك در يزد:انتظارات غيرواقع بينانه والدين لجبازي كودك را تشديد مي‌كند

واضح آرشیو وب فارسی:ايسنا: يك روانپزشك در يزد:انتظارات غيرواقع بينانه والدين لجبازي كودك را تشديد مي‌كند

خبرگزاري دانشجويان ايران - منطقه يزديك روانپزشك در يزد گفت: ‌تربيت فرزند يكي از وظايف دشوار والدين بوده كه اين مهم نيازمند فراگيري دانش و مهارت و لازمه آن صبر و بردباري است. دكتر امير رضا چمني در گفت‌وگو با خبرنگار بهداشت و درمان خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا)-منطقه يزد، گفت: والدين در مسير پرورش فرزند با مشكلات هيجاني و رفتاري كودكان مواجه هستند كه يكي از مشكلا شايع پرخاشگري كودكان است. وي درخصوص متفاوت بودن علل پرخاشگري در كودكان گفت: يكي از علل مهم پرخاشگري مربوط به روند رشد طبيعي كودك مي‌باشد. به عبارتي؛ در مقطع دوره نوپايي كه در سنين 2 تا 3 سالگي است كودك نياز به استقلال طلبي دارد و امكان دارد بعضي از رفتارهاي كودك به صورت لجبازي ظاهر شود. معمولا در اين دوره منفي كاري كودك بيشتر مي‌شود و قبل از بله گفتن،‌ نه گفتن را ياد مي‌گيرد و اگر اين رفتار طبيعي درست مديريت نشود به پرخاشگري منجر مي‌شود. دكتر چمني افزود:‌ گاهي پرخاشگري كودك به منظور جلب توجه كودك است. در بعضي موارد پرخاشگري بدليل تقليد و اگلو برداري از همسالان،پدر، مادر و برنامه‌هاي تلويزيوني است. و از سوي ديگر علل پرخاشگري خستگي،‌ بي‌خوابي و گرسنگي مي‌باشد. وي پرخاشگري در دوره نوجواني را به دليل هويت طلبي نوجوانان دانست و افزود: در اين دوره نوجوان در جستجوي استقلال فكري و رواني است و نگاهش به زندگي تغيير مي‌كند و ممكن است برخلاف ميل خانواده رفتارهايي به مانند پوشش لباس، فرم آرايش مو و غيره انجام مي‌دهد. دكتر چمني پرخاشگري در نوجواني را در بعضي مواقع ناشي از اختلالات روحي و رواني نوجوان دانست و گفت:‌ كم توجهي پر تحركي، حواس پرتي و لجبازي، انجام رفتارهاي پرخطر از علائم اين اختلالات است. وي دومين اختلال را اضطراب و افسردگي دانست و گفت: نوجوان در اين حالت بهانه‌گير، عصباني و تحريك پذير است. وي سومين اختلال را لجبازي و ناسازگاري كودكان يا اختلال سلوك نام برد و افزود: در اين اختلال نوجوان به حقوق ديگران تجاوز مي‌كند و با والدين مشاجرات شديد دارند و گاه والدين در شكل‌گيري و تثبيت اين رفتارهاي نقش بسزايي دارند. دكتر چمني در خصوص خطاهاي والدين گفت: ‌يكي از اين خطاها دادن پاداش‌هاي اتفاقي به رفتار بد كودكان است. اين پاداش ممكن است به صورت يك لبخند و يا دادن اسباب‌بازي با مشكلات باشد. وي ادامه داد: دومين خطاي والدين باج دان به كودك براي رسيدن به خواسته‌هاي غير منطقي‌اش است و اين بخاطر نداشتن حوصله و يا قاطعيت والدين در آرام كردن كودك به وسيله والدين است. اين روانپزشك آخرين خطا را نوع دستور دادن و امر و نهي كردن به كودكان نام برد و افزود: اگر دستورات والدين زياد باشد احتمال سرپيچي و لجبازي بيشتر است. گاهي دستورات خيلي سخت و فراتر از سن كودك است. در واقع انتظارات غير واقع بينانه باعث تشديد لجبازي كودك مي‌شود و گاه دستورات مبهم و گاه در زمان غير مناسب است. اين متخصص اعصاب و روان يادآور شد: يكي از دلايل لجبازي كودك پيام‌هاي غير كلامي متضادي است كه اطرافيان درباره يك رفتار انجام مي‌دهند. مثلا هنگامي كه كودك ناسزا مي‌گويد، مادر اخم مي‌كند، پدر لبخند مي‌زند و مادر بزرگ سكوت مي‌كند. اين روانپزشك در پايان عامل ديگر را تنبيه‌هاي غير موثر والدين دانست و گفت:‌ وقتي كودك احساس مي‌كند تهديدها جدي و عملي نيست به لجبازي ادامه مي‌دهد. aانتهاي پيام
شنبه 5 مرداد 1387

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: ايسنا]

[مشاهده در: www.isna.ir]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 136]