واضح آرشیو وب فارسی:پرشین وی: اگر فقط بخواهیم فهرست وار مروری بر عواقب تنبیه جسمانی و یا کتک زدن بچه ها بیافکنیم موارد ذیل قابل ذکرند: 1) تنبیه جسمانی خیلی زود اثر آگاه کننده خود را از دست می دهد یعنی بچه ای که کتک می خورد خیلی زود Desensitized می شود 2) مجازاتگر که در غالب موارد مادر و پدر طفل می باشد مجبور است هر بار بر شدت آن بیافزاید که طفل از مجازات دچار ترس و اضطراب گردد و دیگر , عمل بد خود را تکرار نکند یعنی هذفی که تنبیه کننده به دنبال آن است. 3) در اثر این تشدید مجازات در اکثر موارد مجازاتگر عنان اختیار را از دست داده و لطمات شدیدی در حین حمله خشم برطقل وارد می سازد که همان معنای abuse Physical را زنده کرده و در نتیجه در بسیاری موارد بچه آنچنان صدمه خواهد دید که دیگر قابل جبران نخواهد بود (مانند خونریزیهای جمجمه , شکستگیها و سوختگیها و فلجی و عقب افتادگی عقلانی و صدها مصیبت دیگر) و یا به مرگ طفل خواهد انجامید , آنچنان که آمار بسیاری کشورها حاکی از حوالی ۴۰۰۰ - ۱۰۰۰۰ مورد مرگ در سال , در نتیجه Physical abuse است (که در اکثر موارد Missed شده و به حساب مرگهای اتفاقی گذاشته می شود( . ۴) طفل کتک خورده از زمان طفولیت می آموزد که راه حل مشکلات منازعه و ابزار خشم به دیگران است (قانون Child abuse = نسل Abuser نسل More abuser از خود بر جای می گذارد ). ۵)پایین آمدن اتکا به نفس Poor selfe = steem : من بچه هستم , من کسی نیستم ,من لیاقت ندارم مفاهیمی است که با رشد روند تفکری در ذهن طفل ایجاد شده و خود را پایین تر از دیگران خواهد پنداشت زیر مکرا در حین کتک خوردن این جملات را از دهان والدین خود شنیده است ۶)معنانی انتقام Revenge بجای آگاهی و عبرت در ذهن وی شکل می گیرد و باعث می گردد بر منفی کاری خود بیافزاید طفلی را کتک می زنند که برادر و خواهر شیرخوار کوچک خود را اذیت نکند در اینصورت مسلم بدانید که و این موجود را که باعث کتک خوردنش شده است زیر زیرکی و بیشتر از سابق اذیت خواهد کرد 7) عدم اعتماد به دنیا loss of trust : بالاخص در شیرخوارانی که در زیر یک سالگی از والدین کتک می خورند و یا با خشم با آنان رفتار می کنند (مثلا مادرانی که شیرخواران بد خلق و نق نقی را به شدت تکان داده و یا روی بالش پرت می کنند ) معنای دنیا = مکان نا امن شکل می گیرد زیرا مجازات از سوی افرادی اعمال شده است که اولین مراحل اتکاء و اعتماد را در انسان شکل می دهند یعنی مادر و پدر. اگر بخواهید عواقب جسمی و روحی تنبیه جسمانی را بر شماریم صدها کتاب و مقاله هم بجایی نخواهد رسید و فقط ذکر می کنیم که ایجاد افسردگی , فرار از مدرسه , فرار از منزل , روی آوری به فحشا و اعتیاد ( در سنین بالاتر و بالاخص نوجوانی ) شکست های شغلی , بزهکاری و اعمال ضد اجتماعی و خلاف قانون و رخداد بالاتر و طلاق در خانواده افراد Abused بعنوان مشتی از خروار قابل ذکرند اما هر گاه شما با این والدین مجازاتگر بحث کنید خواهید شنید : آقا شما دستی از دور بر آتش دارید , باور کنید از نصیحت و قربان صدقه و جایزه و تهدید و داد زدن و غیره هر کاری که بگویید کرده ایم و دست آخر مجبور شدیم که کتکش بزنیم . چقدر بگوییم برادر کوچکت را اذیت نکن تو آقا شده ای و او کوچک است , چقدر داد بزنیم توپ را به دیوار نزن یا در مورد اطفال در سنین مدرسه ) چند بار جلوی ناظم و معلم خجالت بکشم و قول بدهم در مدرسه شیطنت نخواهد کرد و باز هم ما را به آنجا بکشد , آیا شما راه دیگری بجز کتک زدن به ذهنتان میرسد ؟ بحث : همانطور که عرض کردم امروزه یکی از منسوخ ترین روشهای تربیت کردن اطفال کتک زدن یا Physical punishment است ولی اگر از ما سوال فوق بشود (آیا شما راه بهتری از کتک زدن می شناسید) پیشنهاد ما چه خواهد بود ؟ بله من راههای بهتر و عملی تر و موثرتری می شناسم : 1) سعی کنید طبع و مزاج طفل خود را (Temperament) بشناسید :بعضی بچه ها در مقابل گرسنگی و یا سر و صدا و یا هرگونه تغییر فیزیکی دیگر بیش از سایر اطفال حساسیت نشان می دهند و اینها گروه Difficult Temprament children را تشکیل می دهند وعده های غذای این اطفال و حتی دفعات شیر خوردن آنان در زمان Breast feeding باید مکررتر و نزدیک تر باشد بعلاوه میزان سر و صدای منزل و منجمله صدای رادیو و تلویزیون را باید بسیار کوتاه نمود و در اینصورت از بد خلقی و خشم آنان کاسته خواهد شد 2) گاهی اوقات پدر مادر ممکن است دچار مشکلاتی مانند اختلال کنترل تکانه (Control disorder impulse ) (افرادی که نمی توانند دچار غرایز و منجمله خشم خود را کنترل کنند ) باشند در اینصورت طرف مقابل رل میانجی را بر عهده خواهد داشته و هنگامیکه علائم از کوره در رفتن را در همسر خود درک می کند باید به نحوی فعال تر نگهداری طفل را برعهده گیرند تا وی خونسردی خود را بدست آورد 3) پدر و مادر باید در ایجاد انضباط در طفل به نحو یکسان حرکت کنند هنگامیکه طفل عملی ناهنجار انجام می دهد باید هر دو یک جور قیافه بگیرند و گرنه اگر طفل مثلا شی را پرت کرده یکی عصبانیت نشان داده و دیگری لبخند بزند مسلما عمل خطا تکرار خواهد شد 4) موثرترین و بحرانی ترین زمان ایجاد انضباط در اطفال بین ۵/۱ – ۳ سالگی است که معنای Yes و No در آنان شکل می گیرد بهترین واکنش بعمل خطا مانند پرت کردن اشیاء و کتک زدن و هل دادن اطفال , ابزار قیافه ای اخمو عصبانی و احیانا با صدای بلند ( نه در حد داد زدن ) خطاب کردن اوست و بالعکس در مورد اعمال خوب مانند بازی با دیگران و دادن اشیاء به والدین (به قصد کمک )پاسخ با آوای دلنشین و ملایم و لبخند مناسب خواهد بود. 5) هرگز نباید به قصد رهایی از دست جیغ زدن طفل سعی در بر آوردن خواسته وی بنحو فوری نمائیم مثلا اگر طفل مکررا پا به زمین کوبیده و یک شی خطرناک یا شکستنی را درخواست می نماید و یا می خواهد خوراکی دلخواه خود را در ساعت نامناسبی بدست آورد نباید تسلیم وی شده و مطابق خواسته او رفتار نمائیم زیرا در اینصورت الگوی نامناسب رفتاری ایجاد شده و حل مراحل بعدی را با مشکل خواهد نمود 6) اصل تربیت رفتار بالینی بر مداومت و تکرار استوار است طفل باید درک کند که اگر صد بار هم از صندلی بالا رفته و بخواهد چیزی را از بلندی بردارد که نامناسب است دویست با او را پائین می آوریم 7) هرگاه پدر و مادر خود را عصبانی حس می کنند باید بلافاصله هر وسیله ای که در دستشان است بر زمین بگذارند اکثر صدماتی که در طی مراحل خشم بر اطفال وارد می شود ناشی از ابزار و وسائل مانند کمربند و خط کش و امثالهم می باشد. 8) فرق رشوه و جایزه :هیچگاه نباید خوراکی یا شئی دلخواه را پیشاپیش به طفل بدهیم که او قول بدهد بچه خوبی باشد این روش در رفتار درمانی مطرود شناخته شده است 9) نباید کودک را بخاطر عملی زشت در حضور دیگران خجالت بدهیم (Demeaning) زیرا این روش نوعی سوء رفتار به حساب می آید هرگز نباید به دلیل عملی بد یا سستی در انجام وظایف خواهر و برادر و اطفال دیگر را به رخ او بکشیم زیرا این کار هم اتکاء به نفس وی را پائین می آورد بچه های Hyperactive از مفعولین و قربانیان درجه اول کتک خوردن می باشند و اثبات گردیده است که هرچه بیشتر آنان را در معرض محیطهای باز مانند پارک قرار دهیم از میزان پرتحرکی مخربشان کاسته شده و رفتار مناسب تری بروز خواهند کرد ممکن است یک پدر و مادر افسرده شیطنت طبیعی بچه را نا فرمانی و بی ادبی تلقی نمایند و در نتیجه او را بدلیل بی حوصلگی خودشان کتک بزنند افسردگی جرم و جنایت نیست بلکه یک بیماری قابل درمان است که درمان آن ناجی والدین و طفل خواهد بود نتیجه گیری توصیه فوق قطره ای از دریای رفتار درمانی است و فقط بدان جهت ذکر گردید که من و شما بتوانیم بوالدین بگوئیم بله واقعا روش های قاطع تر و بهتری از کتک زدن می شناسیم که بتواند یک انسان با شخصیت سالم و بهنجار تحویل اجتماع دهد و نه یک موجود ضد اجتماع و انتقام جوی سوء استفاده گر ملاحظه می فرمایید که در قرن بیست و یکم پدر و مادر می توانند با قیافه های خشن و اخم کردن و دور شدن موقت از کنار اطفال پرخاشگر و عصبانی و نهایتا چند دقیقه قرار دادن وی در یک اتاق در بسته و بنحو اخری با دو انگشت به پشت دست زدن بسیار موفق تر باشند تا با کتک زدن طفل انسان با نگاهش بهتر از دستش می تواند دیگران را کتک بزند zist1.ir پایگاه اینترنتی
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: پرشین وی]
[مشاهده در: www.persianv.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 1259]