واضح آرشیو وب فارسی:خبر آنلاین: فرهنگ > موسیقی - سیدابوالحسن مختاباد جدای از تلاشی که آهنگساز موسیقی سریال «مختارنامه» صرف این کار کرد و در موسیقی خود طعمی و رنگی از موسیقی مذهبی پرملاط و پشتوانه منطقه بوشهر را به کار گرفت، در حواشی و پس و پشت این بهکارگیری، رفتارهایی بروز کرد که شاید برای صدمین بار زخم کهنه بیاعتنایی سازمان صداوسیما به حقوق معنوی و مادی هنرمندان موسیقی را، باز کرد. ماجرا از این قرار است؛ دو نغمهای که آهنگساز اثر در کار خود به کار گرفت (در تیتراژ ابتدایی که نوحهخوانی با مطلع شعر «برخیز که شور محشر آمد» و لالایی یک بانو در تیتراژ انتهایی)، پیش از این و در سالهای اولیه دهه 80 در یک سیدی در کنار کتاب اهل ماتم، به کوشش محقق و موزیسین برجسته منطقه جنوب، محسن شریفیان، فراهم آمده بود. نگارنده این بختیاری را داشت که در همان سالها در سفری به تبریز آقای شریفیان را ببیند و این کتاب و آلبوم را از ایشان هدیه بگیرد. زمان گذشت و چند سال بعد جهانگیر نصری اشرفی، محقق شناختهشده فرهنگ عامه و فولکلور ایران، به فکر گردآوری مجموعه موسیقی شیعیان ایران افتاد و چنانکه بعدها آقای شریفیان به راقم این سطور گفت، او با پیشنهاد آقای اشرفی برای قراردادن برخی از نغمههایآن پژوهش مستقل در این مجموعه موافقت میکند. در نهایت این مجموعه در یک آلبوم با پنج سیدی از سوی انتشارات ماهور به بازار موسیقی عرضه میشود. در تیتراژ ابتدایی و انتهایی «مختارنامه»، هیچ نامی از فردی که چنین کاری را گردآوری کرده و حتی تهیهکننده و گردآورنده آلبوم بعدی (آقای نصری اشرفی) نیامده و تنها به ذکر نام آقای محمد موسوی، مدیر انتشارات ماهور اکتفا شده است. اینکه آقای موسوی به عنوان ناشر این کار چقدر روی این اثر کار کردهاند؟ و آیا این کار و ایده آن از آقای اشرفی بود و ناشر تنها و در آخرین مراحل به انتشار آنها مبادرت کردند و یا ناشر سفارشدهنده و ایدهپرداز اصلی کار بوده، محل نزاع این نوشته نیست، اگر چه به دلیل نبود قراردادهای روشن و شفافی که تمامی مراحل کار را پیشبینی کند،باید این پرسش مطرح شود که وقتی اثری غیر از پخش به صورت سیدی هم مورد استفاده قرار میگیرد، حقوق معنوی و مادی گردآورندگان و پدیدآورندگان چه میشود و در کجا قرار میگیرد؟ پرسش این است؛ جایگاه گردآورنده اصلی این کار (محسن شریفیان) در کجاست؟ و اصولا آیا هیچ عقل سلیمی میتواند بپذیرد سریالی به عظمت «مختارنامه» ساخته شود، با بودجهای نزدیک به 20 میلیارد تومان. و در آن برای داشتن مشاوری حقوقی در کنار و همراه این گروه هیچ گونه پیشبینی و تمهیدی اندیشیده نشود که چنین مواردی را به کارگردان و تهیهکننده و حتی دستاندرکاران صداوسیما یادآوری کند؟ اگر کارگردان و تهیهکنندهای به آهنگسازی سفارش کاری را میدهد و او هم کار را تمام و کمال تحویل میدهد، یک نفر نباید از این آهنگساز محترم بپرسد که برادر من! تو که این آهنگ و تم محوری را از چنین آلبومی گرفتی، آیا مجوز استفاده از این قطعه را هم از تهیهکننده و یا گردآورنده اصلی اثر گرفتهای؟ آیا آقای میرباقری یکبار از خود پرسیده اخلاق و حلال و حرامی هم باید در این گونه موارد وجود داشته باشد؟ یا این که بعد از پخش چند قسمت از سریال و اعتراضات چندینباره گردآورنده اصلی اثر و نامهنگاری به رئیس سازمان، تازه به یاد آقایان افتاده که بله، کسی هم آن پایینپایینها در حال غر زدن است و بهتر است با زدن نامش در انتهای تیتراژی که هزار اسم دیگر هم در ظرف یک دقیقه و نیم در آن رژه میروند کلک این مزاحم را هم بکنیم. تمامی این موارد نشان میدهد که حتی در پس و پشت سریالی که دعوی اخلاق و شجاعت و مروت اسلامی دارد، کارهایی صورت میگیرد (آگاهانه یا ناآگاهانه)که با همان دعاوی هم همخوانی دارد. واقعا این صداوسیمایی که مدام درس اخلاق به دیگران میدهد، چه زمانی میخواهد خود و دستاندرکاران و تهیهکنندگانش بیاموزند که دست تطاول بر اموال آدمیان و اشخاص، به خصوص اهالی موسیقی دراز نکنند؟ آیا رئیس سازمان صداوسیما با آن دایره حقوقی عریض و طویلش نمیخواهد برای یکبار هم که شده به سخن اهل موسیقی گوش دهد و قوانین موجود را مروری دوباره کند تا دریابد که چه اخلاقا و چه شرعا و چه قانونا، درباره این گروه از هنرمندان اجحاف روا میدارند؟54
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: خبر آنلاین]
[مشاهده در: www.khabaronline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 308]