گفت و گويبودجه تنها مشكل ادبيات معاصر ما نيست

واضح آرشیو وب فارسی:موج: گفت و گويبودجه تنها مشكل ادبيات معاصر ما نيست
خبرگزاري موج - گروه اقتصاد فرهنگ مدير امور ادبي حوزه هنري استان ها گفت: بودجه تنها مشكل ادبيات امروز كشور و يا كانون آفرينش هاي ادبي حوزه هنري استان ها نيست بلكه مي توان به نبود زيرساخت هاي لازم و عدم برنامه ريزي اشاره كرد.

به گزارش خبرنگار موج، كانون آفرينش هاي ادبي حوزه هنري استانها تحت پوشش حوزه هنري از چند سال پيش فعاليت خود را با هدف شناسايي و معرفي نوجوانان و جوانان علاقه مند به حوزه ادبيات در زمينه شعر و داستان آغاز كرده است. اين مركز در طي اين مدت دستاوردهاي مطلوبي را در بر داشته كه حمايت مالي و معنوي از نوجوانان و جوانان روستا و شهرستان هاي دورافتاده از جمله اين اقدات به شمار مي رود. در اين زمينه گفت و گويي با خسرو آقاياري(مدير امور ادبي حوزه هنري استان ها) داشته ايم. آنچه از نظر مي گذرانيد حاصل گفت و گوي ما با وي است.

به نظر شما بودجه تا چه اندازه مي تواند در جهت ارتقاي كانون آفرينش هاي ادبي حوزه هنري استان ها نقش داشته باشد؟

آنچه كه براي مركز آفرينش هاي ادبي حوزه هنري استان ها اهميت دارد، بودجه نيست، بلكه ايجاد يك ساختار است كه درواقع به مثابه يك سيستم بتوانيم يك كار هدفمند و هدفگذاري شده ادبي را به اجرا دربياوريم. متأسفانه در سال هاي گذشته هيچ ساختاري در اختيار نداشته ايم، به همين خاطر اگر صدها برابر بودجه فعلي در آن زمان وجود داشته باشد، آن ميزان بودجه بي فايده خواهد بود و يا صرف مسائلي مي شود كه بي پايه باشد. تمام تلاش ما اين است كه بتوانيم ساختار را ايجاد كنيم و در هفت سال اخير و در زمان مديريت آقاي بنيانيان برنامه هاي جديدي پيش رو داشته ايم. البته قبل از آن هم ما مركز آفرينش هاي ادبي هم داشته ايم. زماني كه مقايسه اي بر دوره هاي پيشين داريم مي بينيم كه امروزه همچون گذشته ما كارنمي كنيم، زيرا امروزه كارها هدفگذاري شده تر است و عامل اصلي آن ايجاد ساختار كانون آفرينش است.

به نظر شما چرا گاهي اوقات مراكز فرهنگي از داشتن اين ساختارها بي بهره هستند؟

اگر اين سوال را با مثالي در حوزه هنري بزنم بايد گفت درست است، در گذشته فكر نشده بود كه اين ساختارها ايجاد شود تا كارها به صورت هدفمند و مستمر برگزار شود اما در گذشته اي نه چندان دور كانون آفرينش هاي ادبي وجود داشت اما جلسات ادبي اش به مثابه انجمن هاي سنتي پيشين با مخاطبان متعدد با گروه هاي سني متعدد انجمن ها برگزار مي شد و طرح درس براي نشست ها نبود و برنامه هاي نقد و بررسي بدون برنامه بودند اما در دوره اخير با توجه به اين كه كانون آفرينش را ايجاد كرديم، به اين برنامه و نشست ها تعريف ساختار داديم تا كار استمرار داشته باشد. درواقع امروز مشاهده مي شود، همايش هاي ادبي كه برگزار مي شود هدفگذاري شده و به تناسب با اهداف اجتماعي، سياسي، اقتصادي و... است كه حتي در اولويت اين امور هدف فرهنگي و ادبي است. به نظرمن يكي از تفاوت هاي اين دوره با دوره هاي گذشته در نبود ساختارهاي تعريف شده براي انجام فعاليت ها وعملكرد مركز آفرينش هاي ادبي حوزه هنري استان ها است.

برنامه هاي آينده مركز آفرينش هاي ادبي حوزه هنري استان ها برايمان توضيح دهيد

تا ده سال آينده پيش بيني شده است كه برنامه هاي مان مصروف اين شود كه ساختار كانون آفرينش هاي ادبي درهمه استان ها ايجاد شود اين درحالي است كه درسال گذشته با تمام تلاش هاي به عمل آورده در 15 استان توانستيم ساختار كانون آفرينش هاي ادبي را ايجاد كنيم اما متأسفانه درهمه استان ها اين توفيق را بدست نياورده ايم كه علت اين امر گاهي موانع اجتماعي و گاهي مقام اداري بود. تلاش مان اين است كه تا 10 سال آينده ساختار كانون آفرينش هاي ادبي را ايجاد كنيم. ايجاد اين ساختار پله اول است براي اين كه اين فوندانسيون و اين زيرساخت در همه استان ها شكل بگيرد و براساس آن زيرساخت ها برنامه تكميلي اجرا شود.

درحال حاضر ميزان اعتبار مركز ادبي حوزه هنري استان ها چه اندازه است؟

درحال حاضر براي بودجه مشكلي نداريم و خوشبختانه به تناسب برنامه هايي كه داشته باشيم، بودجه تخصيص داده مي شود. محدوديت براي بودجه نيست بلكه براي برنامه محدوديت داريم به اين معنا كه مركز حوزه هنري و ساير مراكز به نسبت برنامه هايي كه داشته باشيم به ما بودجه مي دهند. منتها مشكل اين است كه اگر اعتبار و بودجه اي دراختيار حوزه هنري استان ها قرار مي گيرد نتيجه كار را ارزيابي مي كنيم كه براساس زيرساخت ها و برنامه ريزي شده باشد در غيراين صورت اين ميزان اعتبار از مركز ادبي حوزه هنري استان ها حذف مي شود. درواقع بودجه ها را محدود كرده ايم و نگه داشتيم كه اين زيرساخت ها در استان ها ايجاد شود و ما برتناسب رشد كار بودجه ها را به آن ها اختصاص دهيم.

به نظر شما برگزاري جشنواره هاي ادبي متعدد باعث نمي شود كه نسل جديد و علاقه مند به حوزه ادبيات را تبديل به نسل جشنواره اي كنيم؟

بطوركلي با كارهاي جشنواره اي بدون ريشه مخالف هستم. برنامه هاي جشنواره اي كه متأسفانه درسال هاي اخير همچون قارچ درنقاط مختلف كشور به اجرا در مي آيد آفت هاي بسياري را در بر دارد، بسياري از عوارضي كه دامنگير ادبيات ما در بخش شعر و داستان شده متأسفانه به دليل برگزاري اين جشنواره ها است. معتقدم برگزاري اين جشنواره ها به تنهايي يك برنامه نيست. جشنواره ي يك اصل و يك برنامه هدفمند و مستندي است كه مي تواند پله دهم باشد و طبيعي است كه نيازمند اين باشد كه پيش از جشنواره برنامه هايي را به مثابه پيش نياز داشته باشيد و آن برنامه ها منجر شود به تربيت نسل جديد.

منظور شما اين است كه براي تربيت نسل جديد در حوزه ادبيات نياز به برنامه و زيرساخت داريم؟

زماني نسل فراهم شد و برنامه هاي زيرساختي شما يك هويت ادبي پيدا كرد درواقع به بالندگي رسيد بعدا نياز به جشنواره به مثابه يك تريبون و براي انعكاس بيروني پيدا مي كند. متأسفانه در مراكز فرهنگي ما اين پله هاي زيرساختي وجود ندارد و فقط پله هايي كه نمود خارجي دارد در اختيار نسل جديد مي گذارند همچون فرهنگسرا و شهرداري ها ... جشنواره ها تفاوت شان در پله هاي زيرساختي و مراحل شان است. به اين معنا كه دروهله اول برگزاري كارگاه هاي شعر و داستان نويسي كه از دل آن مسابقات هفتگي، جشنواره هاي فصلي و بعد جشنواره هاي استاني بيرون مي آيد درواقع سيكل ثابت است كه از نقطه صفر شروع مي شود به يك نقطه نهايتي مي رسد.
جمعه 4 مرداد 1387

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: موج]

[مشاهده در: www.mojnews.com]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 147]