واضح آرشیو وب فارسی:ایرنا: امواج ناشي از بيداري انساني در برخي كشورهاي خاورميانه و شمال آفريقا، رژيمهاي حاكم بر اين كشورها را با چالشهايي اساسي روبرو كرده است. اين رژيمها كه سالهاست به واسطه سركوبهاي شديد و خفقان سياسي و همچنين حمايتهاي هميشگي غرب در قدرت باقي ماندهاند، اينك با بحرانهاي بزرگتري همچون از دست دادن مشروعيت و فقدان ارتباط با بدنه مردمي خود روبرو هستند؛ به طوريكه سلطنت خود را در آستانه سقوط يافتهاند. با اين حال، برخي از حاكمان جهان عرب به جاي در پيش گرفتن روند اصلاحات بنيادين و توجه بيشتر به خواستههاي شهروندان خود، پرخاش به ايران را در دستور كار قرار دادهاند. گفتههاي اخير احمد قنطان سفير عربستان در مصر، نمونهاي از اين اقدامهاست. به گزارش بيست و دوم فروردينماه تارنماي تلويزيون مصري الحيات، احمد قنطان جمهوري اسلامي ايران را به دخالت در امور كشورهاي منطقه متهم و به طور رسمي به آمادگي عربستان براي برخورد نظامي با ايران اشاره كرد. وي همچنين خواستار ممانعت مردم مصر از برقراري دوباره ارتباط بين اين كشور و ايران شد و در عمل، بر پروژه ايرانهراسي در سرزمين اهرام ثلاثه دامن زد. ايران هراسي يكي از روش هاي مورد استفاده كشورهاي غربي براي مهار جمهوري اسلامي ايران از زمان پيروزي انقلاب اسلامي (1357) تاكنون بوده است. اقدامهايي از جمله تخريب چهره صلحطلبانه جمهوري اسلامي ايران پس از آغاز فعاليتهاي هستهاي و همچنين بهانه كردن حقوق بشر با تعريف خاص خود و القاي دروغين نيات جنگافروزانه و تسلططلبانه ايران بر منطقه، همسو با طرح ايرانهراسي و در حقيقت براي به انزوا كشاندن جمهوري اسلامي و ايجاد ترس در ميان همسايگان است. ** ايران و تحولات منطقهاي --------------------------------- يكي از نكاتي كه در بسياري از اظهار نظرها و تحليلها به چشم ميخورد، نقش جمهوري اسلامي ايران در قيامهاي مردمي كشورهاي عربي است. در واقع اين پرسش بارها در مجامع گوناگون سياسي و همچنين رسانههاي منطقهاي و جهاني مطرح شده است كه ايران چه نقشي در تحولات منطقه دارد؟ بسياري از صاحبنظران پس از بررسي قيامهاي منطقه به اين باور رسيدهاند كه اين تحولات به طور محسوس از انقلاب ايران و تفكرات اسلامي پشتيباني كننده آن بهره بردهاند. در همين رابطه مسعود شجره رييس كميسيون حقوق بشر اسلامي، دهم اسفندماه 1388 در گفت و گو با شبكه پرس تي. وي تاكيد كرد: كشورهايي همچون ايران ميتوانند سهم زيادي در پيشبرد وضع انقلابهاي عربي داشته باشند. ايران تجربيات مثبت و منفي زيادي دارد كه كشورهاي عربي به آن تجربيات بسيار نيازمند هستند. همچنين چهاردهم اسفند ماه 1388 حبيب الجمري فعال سياسي بحريني، به شبكه تلويزيوني العالم گفت: انقلابهاي ملتهاي عربي امتداد انقلاب اسلامي به رهبري امام خميني (ره) است. يكي از دلايل مورد اشاره اين كارشناسان، موفقيتهاي حزب الله در لبنان است. حزب الله كه بروشني خود را ثمره تفكر انقلابي امام خميني (ره) مي داند بخوبي نقش رهبري معنوي ايران را آشكار مي كند. بر اين اساس ميتوان گفت ايران به رهبر معنوي انقلابهاي اسلامي- عربي تبديل شده است. براي نمونه، سيدحسن نصرالله دبيركل حزب الله لبنان، مردادماه 1386 در گفتوگو با صدا و سيماي جمهوري اسلامي ايران بر اهميت معنوي و جايگاه مقام رهبري ايران تاكيد كرد. اين رهبري ميتواند آنچنان براي برخي كشورهاي منطقه كه خواهان برتري و سلطه بر ديگر كشورها هستند، هراسناك باشد كه فردي همچون احمد قنطان را وادار ميكند القاي هراس از ايران را حتي بين مردم مصر در پيش گيرد. البته ميتوان گفت بيشترين تواتر پرسشها درباره قدرت نفوذ ايران در منطقه، زماني به چشم خورد كه مردم بحرين عليه حكومت آل خليفه قيام كردند. ** بحرين؛ سرزميني حساس براي منطقه و غرب ------------------------------------------------------- شاه مخلوع ايران، در سال 1347 و به دنبال تصميم انگليس مبني بر خروج از خليج فارس تا اواخر سال 1350، با استناد به دو قرن حاكميت بر بحرين و با استناد به مدارك تاريخي، در پي اعاده حاكميت بر اين سرزمين برآمد و حتي زماني نيز بحرين را استان چهاردهم خود به حساب ميآورد. با اين حال، رژيم پهلوي در نهم فروردينماه 1349 به ناگاه از ادعاي ديرينه خود انصراف داد و طي توافقي كه با انگليس به عمل آمد، پذيرفت در ازاي اعاده حاكميتش بر سه جزيره ايراني تنگه هرمز (تنب كوچك، تنب بزرگ و ابوموسي) داوري در مساله بحرين را به سازمان ملل متحد و شخص دبيركل اين سازمان ارجاع داده و بر استقلال بحرين گردن نهد. بنابراين كشور بحرين حدود 40 سال پيش از ايران جدا شد. با اين حال، بيش از 70 درصد مردم بحرين را اعراب شيعه مذهب و فارسي زبان تشكيل ميدهند اما حكومت اين كشور در اختيار اقليت سني مذهب آل خليفه است. از سوي ديگر، كشور بحرين در همسايگي با عربستان و هم مرز با منطقه شيعهنشين اين كشور است. كشور عربستان 22 ميليون نفر جمعيت دارد و با مشكلات عديده، از جمله شكاف طبقاتي و تبعيض نسبت به شيعيان كه بيش از دو ميليون نفر و نزديك به 10% جامعه عربستان را در بر ميگيرند، روبروست. شيعيان عربستان در مناطق استراتژيك و نفت خيز قطيف و قنوار زندگي مي كنند و داراي پيوندهاي جغرافيايي و عاطفي با شيعيان بحرين هستند. بنابراين دور از ذهن نيست كه هر گونه تحول در بحرين به نگرانيهاي عربستان دامن بزند. بويژه اعتراضهايي كه طي ماههاي اخير در اين كشور صورت گرفته است، شرايط را براي آل سعود سختتر ميكند. حضور 1500 نيروي نظامي عربستان در بحرين و كمك به نيروهاي امنيتي رژيم آل خليفه در سركوب اعتراضهاي مردمي بر همين امر دلالت دارد. همچنين موقعيت جغرافيايي بحرين در منطقه خاورميانه و حاشيه خليج فارس سبب افزايش توجه كشورهاي غربي بويژه آمريكا به بحرين شده به طوريكه پايگاه نظامي خود را در آنجا مستقر كرده است. از همين رو، به ثمر نشستن انقلاب مردم بحرين علاوه بر آنكه ميتواند آغازي بر پايان دوران حاكمان ديرپاي كشورهاي عرب باشد، تهديدي براي منافع سياسي، اقتصادي و بينالمللي آمريكا نيز به شمار ميرود. به نوشته تارنماي انگليسي شبكه خبري بي. بي. سي در بيست و چهارم فروردين ماه، هيلاري كلينتون وزير امورخارجه آمريكا از كشورهاي عربي خواست تا نگذارند كشورهايشان به روايتي جديد از انقلاب ايران بدل شود. به عقيده صاحبنظران، اين اتفاق در حقيقت بازتابي از گسترش انقلاب اسلامي ايران در خاورميانه خواهد بود كه سالها غربيان از بروز آن در هراس بودهاند. ايران هراسي نه فقط ابزاري براي به انزوا كشاندن ايران و جلوگيري از گسترش انقلابهاي مردمي است؛ بلكه راهي بسيار موثر براي به فروش رسيدن سلاحهاي نظامي غرب در منطقه به شمار ميرود. براي نمونه، به گزارش بيست و سوم فروردينماه خبرگزاري رويترز، يك مقام پنتاگون اعلام كرد دولت آمريكا قرارداد فروش تسليحات نظامي به عربستان و امارات متحده عربي را به ارزشي 4/36 ميليارد دلار مورد تاييد قرار داده اما فروش تسليحات به برخي ديگر از كشورهاي خاورميانه را به صورت مورد به مورد، بازبيني كرده است. از سوي ديگر، گزينه نفت خليج فارس را بايد به عنوان يك عامل حساسيت برانگيز براي جهان غرب در نظر گرفت. به نظر ميرسد غرب بخوبي ميداند اگر شيعيان و مردم معترض بحرين به نتيجهاي برسند زنگ خطرهايي براي برخي دولتهاي عربي به صدا در ميآيد كه صداي آن گوش حاكمان غربي را آزار خواهد داد. با اين حال، غرب بويژه آمريكا بايد بين ادعاي خود در دفاع از حقوق بشر و بياعتنايي به رخدادهاي جاري در كشورهاي بحرين و عربستان دست به انتخابي سرنوشتساز ميزد. بنابراين دور از ذهن نيست كه غرب براي جلوگيري از بروز چنين رويدادي و حفظ منافع خود در منطقه هر ابزاري را مورد استفاده قرار دهد؛ پس چه بهتر كه اين ابزار، يكي از مقامهاي رسمي كشور ديگري در حاشيه خليج فارس باشد كه در خاك مهمترين همپيمان سابق آمريكا و رژيم صهيونيستي- مصر- حضور داشته است. حال، اختيار در دست مسوولان كشورهاي منطقه است كه بين اهميت ادامه روابط با همسايگان خود براي برقراري آرامش و تبديل شدن به ابزاري براي كشورهاي آن سوي دنيا و افزايش تنشها يكي را برگزينند. تحقيق**م. ش**1961**1358
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایرنا]
[مشاهده در: www.irna.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 327]