حقوق همسايه آپارتمانى

واضح آرشیو وب فارسی:عصر ایران: حقوق همسايه آپارتمانى عبدالصمد خرمشاهى هر شهروند به دليل شهروند بودن داراى حقوقى است. به همين خاطر قطعاً نيز نسبت به ساير شهروندان و متوليان امور شهرى تكاليفى دارد. اين حق و تكليف صرفاً زمانى معنى پيدا مى كند كه انسان به صورت گروهى زندگى كند وگرنه اگر فردى دور از انسان ها به تنهايى در بيابان ها و غارها زندگى كند، اين مفاهيم در ارتباط با وى مصداق و معنا پيدا نمى كند. به قول استاد كاتوزيان «انسان آزاد به دنيا آمده است و حق دارد آزادانه فعاليت هاى مادى و معنوى خود را گسترش دهد و از ثمره آنها بهره مند شود، اما براى حفظ حقوق همه شهروندان، ناچار بايد حدودى براى آزادى هاى هر يك از آنها به وجود آيد. يعنى آزادى هر فرد محدود به آزادى ديگران شود. قواعد حقوق اشخاص را ناگزير مى سازد كه حق ديگران را محترم بشمارند و بدين گونه در برابر هر حق براى سايرين ايجاد تكليف مى شود و مفهوم حق و تكليف در روابط اشخاص به عنوان دو امر ملازم و متقابل به وجود مى آيد.» شهرنشينى و آپارتمان نشينى داراى قواعد و مقررات و ضوابط و فرهنگ خاص خودش است. در زمان هاى نه چندان دور كه آپارتمان سازى و آپارتمان نشينى رايج نبود و مفهومى نداشت در اكثر شهرها خانه هاى مسكونى داراى وسعت بسيار و حياط و درخت و اتاق هاى متعدد بود. همراه با غروب آفتاب سكوت ملايمى در خانه ها حاكم مى شد وصداى اذان مؤذن از گلدسته هاى مساجد دور و نزديك در كنار اين سكوت، روح را نوازش مى داد. بعد هم شب بود و صداى جيرجيرك ها و سكوت و ديگر هيچ. اكنون بعد از گذشت چندين سال چهره اغلب شهرها كاملاً به هم ريخته است. آپارتمان ها و برج هاى مسكونى در جاى جاى شهرها به خصوص شهرهاى بزرگ و به ويژه تهران روييده اند و به جاى خانه هاى باصفا، جنگل آهن و فولاد در لباس مجتمع هاى ساختمانى سراسر شهرهاى بزرگ را پوشانده است. به هر حال زندگى شهرى قواعد خاص خودش را دارد. بعضاً مى بينيم در اندك جايى ده ها واحد آپارتمانى ۳۰ و ۴۰ مترى ساخته اند آن هم در طبقات متعدد. به راستى زندگى در چنين محيط هايى سخت است. سخت تر آن كه بايستى حقوق ده ها و بلكه صدها نفر از همسايگان خود را رعايت كنى كه متأسفانه آن گونه كه آپارتمان ها رشد كرده اند فرهنگ آپارتمان نشينى هنوز براى خيلى از ساكنان آپارتمان ها معنى نشده است. امروزه تا پاسى از شب در خيلى از آپارتمان ها انواع و اقسام صداهاى ناهنجار و گوشخراش موزيك و تلويزيون و صداى فرياد گونه مكالمات شبانه همسايگان آفتى است آشنا كه مانند خوره آرام آرام روح ساكنان آپارتمان ها را مى خورد و اين قصه حكايتى تكرارى است. تا مى خواهى به همسايه اعتراض كنى كه پدرجان اندكى آرام تر. اندكى آهسته تر. بانگ فرياد برمى آيد كه «چارديوارى اختيارى» است. راستى آيا حق داريم با سروصداهاى ناهنجار اعصاب همسايگان را به هم بريزيم و بگوييم كه چارديوارى و اختيارى؟ ساكنان آپارتمان ها اعم از مالك و مستأجر مكلفند براى ايجاد يك زندگى بهتر به حقوق ساير همسايگان احترام بگذارند. اين يك تكليف قانونى براى تمامى شهروندان است كه با اصول و موازين اخلاقى كاملاً مطابقت دارد. براساس قانون موجر و مستأجر و قانون تملك آپارتمان ها و ساير قوانين مرتبط براى اداره امور آپارتمان ها هيأت مديره اى از ساكنان آپارتمان ها انتخاب مى شود كه اين امر را برعهده دارد. معمولاً از سوى هيأت مديره يا مدير ساختمان در مواقعى كه حتى اگر قراردادى هم بين مالكان و ساكنان يك ساختمان وجود نداشته باشد تصميمات اكثريت آراى مالكان و ساكنان ساختمان لازم الاجراست. ماده ۶ قانون تملك آپارتمان ها در اين مورد مى گويد: «چنانچه قراردادى هم بين مالكان و ساكنان يك ساختمان وجود نداشته باشد تمام تصميمات مربوط به اداره و امور مربوطه به قسمت هاى مشترك به اكثريت آراى مالكان است كه بيش از نصف مساحت قسمت هاى اختصاصى را مالك باشند.» رعايت نكردن مقررات و مفاد قانون مذكور داراى ضمانت اجرايى مخصوصى است كه در اين قانون قيد شده است. بديهى است رعايت حقوق ديگران كم و بيش براى حق هر كسى حدودى به وجود مى آورد. آرى هر كس حق دارد در محدوده آپارتمان خود موزيك گوش دهد، تلويزيون ببيند، با اعضاى خانواده صحبت كند و ... اما بايستى در نظر داشت اين حق تا جايى قابل اعمال است كه به حقوق ديگران تجاوز نكند و باعث ناراحتى آنان نشود. بلند كردن صداى موزيك يا تلويزيون در جايى كه ده ها همسايه در مجاورت ما زندگى مى كنند يا در حال استراحتند تجاوز به حقوق آنان است. زندگى ماشينى كه ترافيك همراه با سرو صداى فراوان و دود و انواع و اقسام ماشين ها و خلاصه آلودگى هوا و آلودگى صوتى از مظاهر اوليه آن است خود به خود مشكلات و سختى هاى خاص خود را به همراه دارد كه در هر حال اثرات نامطلوبى بر روح و روان شهروندان مى گذارد. بديهى است تجاوز به حقوق همسايگان به هر شكل و به هر نحو اثرات نامطلوب را مضاعف مى كند. احترام به حقوق ديگران نشانه رشد و توسعه و فرهنگ شهرنشينى است. سعى كنيم ضمن آشنايى نسبى با قوانين مختلف به تكاليف شهروندى خود عمل كرده و به حقوق ديگران نيز احترام بگذاريم.منبع: ایران

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: عصر ایران]

[مشاهده در: www.asriran.com]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 344]