کراک لعنتي

واضح آرشیو وب فارسی:سایت رسیک: «الناز» دختر 21ساله اى که حالا معصوميتش در چهره شکسته اش گم شده با اشتباه بزرگى که با تشويق دوستانش مرتکب شد نزديک به يک سال است که لقب يک دختر «کراکي» را به دوش مى کشد. او فکر مى کرد «کراک» چيزى در حد قرص هاى اکستازى است، براى همين از مصرف آن وحشت نداشت ولى حالا آن را چيزى بسيار بدتر از هروئين مى داند «روزهاى اول مصرف چند کيلويى چاق شدم و رنگ پوستم به شدت تغيير کرد و سفيد شد. بعد از 5 و 6 ماه سردردهاى عجيبى به سراغم آمد. بعضى روزها تا 24 ساعت نمى توانستم چيزى بخورم حتى يک قطره آب.»
اين مصيبت گريبان بسيارى از جوانان را گرفته، مصيبتى که براى «الناز» روزهاى اول طعم شيرينى داشت و آرام بخش بود. آنقدر شيرين که حتى در برابرش کوچک ترين مقاومتى نکرد و تا امروز که اگر هر چند ساعت يک بار مصرف نکند کنترل خود را از دست مى دهد، ادامه دارد.
مى گويد: «تازگى ها شنيده ام فردى که کراک مصرف کند در يک ماه اول 30 کيلو از وزن بدنش کم مى شود و در يک سال مصرف کبد و طحالش را از دست مى دهد. اما نمى دانم اين حرف ها چقدر صحت دارد.
چندبار تصميم گرفتم ترک کنم. شب ها به خودم قول مى دادم که از صبح فردا اين لعنتى را کنار مى گذارم ولى صبح که مى شد خودم را مى زدم به نفهمى از وجدان خودم فرار مى کردم. خانواده ام چندبار خواستند مرا ترک دهند اما واقعاً نمى توانم، مى ترسم، از دردى که براى ترک کردن بايد تحمل کنم وحشت دارم.»
الناز کسانى را مى شناسد که حتى بسيار کم سن و سال تر از خودش هستند و به کراک معتادند. اغلب نوجوانانى که به مصرف کراک روى مى آورند آن را به اسم ماده روان گردان مى شناسند ولى پس از چند بار مصرف به آن معتاد مى شوند. بسيارى از آنها به دليل ترس از مصرف هرويين به کراک روى مى آورند غافل از اينکه قسمت بيشتر ماده تشکيل دهنده کراک را هرويين تشکيل مى دهد.
اعتياد به کراک بسيار شديدتر و فورى تر از اعتياد به هرويين و ترک آن بسيار مشکل تر است.
متاسفانه مصرف قرص هاى اکستازى و تاثير مخرب آن بر روى سيستم عصبى افراد باعث شد تا رسانه هاى بين المللى دائماً مضرات آن را بازگو کنند در حالى که خطر مصرف کراک همچنان پنهان مانده است و رسانه ها کمتر به آن مى پردازند.
يک کارشناس مواد مخدر مى گويد: «قيمت کراک از لحاظ گرمى بالا است بنابراين هر کسى قدرت خريد کراک را ندارد. در ماه هاى اخير که معتادى براى ترک به کلينيک مراجعه مى کند، مى گويد کراک مصرف کردم وقتى مريض چند روز براى کنترل علائم بسترى مى شود. علائم او درست مثل فردى است که هروئين مصرف مى کند. به مريض مى گوييم هروئين مصرف کردى با اين فکر که کلاس هروئين با کراک قابل مقايسه نيست تاکيد مى کند که کراک مصرف کرده نه هروئين. دو روز به او متادون مى دهيم مى بينيم جواب مى دهد. پس او تمام اين مدت هروئين مصرف مى کرده است نه کراک. متاسفانه قاچاقچيان مواد مخدر هروئين با درصد خلوص بالا را به جاى کراک مى فروشند. قاچاقچيان ترکيب هاى شيميايى را با مواد مخدر آغشته مى کنند و ما با فردى با علائم توهم زا مواجه مى شويم. علائم مصرف اين مواد 10 روز بعد از مصرف مشخص مى شود که نمى دانيم از چيست.»
اخيرا نوع ديگرى از کراک از پاکستان وارد شده که شوک مرگ زا مى دهد و در يک ماه گذشته صد نفر فقط به خاطر حساسيت به اين نوع کراک خاص و شوک مرگ زاى آن جان خود را از دست داده اند.

ممنوعيت شستشوى افراد کراکي
با اينکه بسيارى از نوجوانان، جوانان و خانواده ها از اثرات مصرف کراک بى خبرند، مدير دفتر پيشگيرى از آسيب هاى اجتماعى و مواجهه با بلاياى طبيعى وزارت آموزش و پروش از ماجراهاى غم انگيز مرتبط با رواج ناهنجارى هاى ناشى از مصرف مواد نوظهور روانگردان در بين دانش آموزان خبر مى دهد.
محسن فريدى مى گويد: «چندى پيش يک جراح ارتوپد هنگام ترميم گونه هاى جواني، متوجه شد استخوان هاى صورت آن فرد در هنگام ترميم مدام ترک مى خورد. اين جوان “کريستال” مصرف مى کرد و اين ماده خطرناک وارد استخوان هاى فرد شده و منجر به پوکى آن شده بود.»
اين مقام مسئول همچنين با يادآورى ممنوعيت شستشوى اجساد جوانان «کراکي» پس از مرگ و دفن آنها در کيسه هاى پلاستيکى از خانواده ها مى خواهد تا فرزندان خود را نسبت به خطرات مصرف اين مواد آگاه سازند.
جانشين معاونت مبارزه با موادمخدر پليس تهران بزرگ نيز در رابطه با خوددارى تعدادى از مراکز دفن مردگان از دفن معتادان کراکى مى گويد: «در اين رابطه گزارش هايى نيز به ما رسيده است که در حال بررسى آن هستيم. مصرف کراک باعث پوکى استخوان مى شود که در اثر آن استخوان ها با کوچکترين ضربه اى از هم جدا مى شوند و امکان غسل دادن آنها وجود ندارد. همچنين اجساد معتادان کراکى زودتر متعفن مى شود.»
سرهنگ کسروي، مصرف آسان اين ماده مخدر را باعث افزايش گرايش جوانان به مصرف آن مى داند.
اين در حاليست که دانش پژوه - مدير روابط عمومى سازمان بهشت زهرا- اعلام مى کند که تاکنون هيچ گزارشى از سوى پزشک قانونى مبنى بر منع شستشوى اين اجساد به اين سازمان ارايه نشده است.
متأسفانه شيوع مواد روانگردان و مخدر شيميايى در بين جوانان و به خصوص نوجوانان به موضوعى بسيار خطرناک تبديل شده تا جايى که هم اکنون 14 درصد مدارس کل کشور در معرض آلودگى به موادمخدر، سيگار و الکل قرار دارند و آخرين تحقيقات حاکى از تجربه حداقل يکبار مصرف سيگار 5/3 درصد، حداقل يکبار مصرف مواد مخدر 0/5درصد و تجربه حادقل يکبار مصرف الکل، 2/1 درصد دانش آموزان کشور است.
در شرايطى که همه مسئولان از گرايش دانش آموزان به سيگار و مواد مخدر اظهار نگرانى کرده و مرتبا اعلام مى کنند که17/8 درصد دانش آموزان در معرض مصرف سيگار، 4/6 درصد تا حدود زيادى در معرض مصرف سيگار، 13/3 درصد در معرض خطر مصرف مواد مخدر و 15/8 درصد در معرض مصرف الکل هستند، متاسفانه طرح هاى پيشگيرانه اى چون ستاد «پاد» که به منظور پيشگيرى جدى و عملى از افتادن دانش آموزان در دام سيگار و اعتياد، زير نظر آموزش و پرورش تشکيل شده بود، همچون برخى طرح هاى ديگر به علت درگيرى با مشکلات اعتبارى و مالى براى تحقق براى خود، باز ناکام ماند.
مدير دفتر پيشگيرى از آسيب هاى اجتماعى و مواجهه با بلاياى طبيعى وزارت آموزش و پرورش، با اشاره به اينکه يکى از مهم ترين وظايف تشکيل ستاد پيشگيرى از استعمال دخانيات (پاد) در محيط هاى آموزشي، جلوگيرى از مصرف هرگونه ماده دخانى يا مخدر بوده است مى گويد: «متأسفانه عليرغم دستور رئيس جمهور، تاکنون هيچ اعتبارى از سوى سازمان مديريت و برنامه ريزى کشور به اين ستاد اختصاص نيافته است.»
اين در حاليست که از کل بودجه حدود 200 ميليارد تومانى برنامه هاى پيشگيرى از سيگار و مواد دخانى که مجلس شوراى اسلامى مصوب کرده بود، 60 درصد آن به وزارت بهداشت و 40 درصد به تربيت بدنى اختصاص يافت و سهمى براى آموزش و پروش با جامعه 15 ميليونى دانش آموزان و يک ميليونى فرهنگيان در نظر گرفته نشد.
فريدى همچنين تأکيد مى کند: «از سال 81 تاکنون هيچ پژوهشى در مورد ميزان مصرف و توزيع مواد مخدر در مدارس سراسر کشور انجام نشده است، بايد در زمينه مواد مخدر کارى انجام شود تا قبح موضوع در ميان دانش آموزان جا بيفتد و قدرت نه گفتن را پيدا کنند.
هم اکنون فضاى زندگى و محله 7/5 درصد دانش آموزان کاملا ناسالم و فضاى زندگى 43/5 درصد دانش آموزان در حد متوسط است. ضمن اينکه شاهديم قبل از تغيير الگوى مصرف به سمت موادمخدر شيميايي، 95 درصد پسران و 5 درصد دختران آلوده به مواد مخدر سنتى بودند و هم اکنون 30 درصد دختران و 70 درصد پسران مواد مخدرى شيميايى که «کراک» جديدترين آنهاست، مصرف مى کنند.
بنا به نظر کارشناسان موادمخدر، در هر جامعه اى پس از شيوع مواد اعتيادآور و مشاهده عوارض سوء آن، ميل به مصرف آن در افراد کم مى شود و در شرايط کنونى نيز هروئين به عنوان ماده مخدر خطرناک و خانمان سوز در جامعه جا افتاده است. بنابراين قاچاقچيان با تغيير رنگ، ظاهر و نام اين ماده مخدر سعى در ايجاد بازار فروش کرده اند. تا جايى که با آزمايش بر روى حدود 30 نمونه از کراک هاى مصرفى با قيمت هر گرم 10 تا 20 هزار تومان مشخص شد اين مواد کراک واقعى نبوده، بلکه هروئين است. در حاليکه کراک واقعى نوعى از کوکائين است و قيمتى چندين برابر اين رقم را دارد.
در اين بين نه تنها قاچاقچيان سعى در نابود کردن نوجوانان و جوانان دارند بلکه تبليغ موادمخدر صنعتى به سايت هاى اينترنتى نيز رسيده است و هم اکنون حدود 16 هزار سايت اينترنتى که وابسته به عناصر نامشروع و قاچاقچيان اين مواد هستند، تبليغات اين مواد و قرص هاى اکستازى را به عهده دارند.
مدير کل مشاوره و مددکارى ناجا با اشاره به دلايل گرايش جوانان به موادمخدر صنعتى و تغيير ذائقه آنان از مواد مخدر سنتى به موادمخدر صنعتى و روانگردان ها مى گويد: «باتوجه به اينکه اين مواد غالباً به صورت قرص استفاده مى شود و استعمال آن به وسايل خاصى نياز ندارد استفاده از اين مواد به مراتب آسان تر و راحت تر از مواد مخدر سنتى است در عين حالى که استفاده از ده ها نوع رنگ، شکل و اسامى فريبنده براى اين مواد به لحاظ روانى عامل موثرى در گرايش جوانان به اين مواد است.»
رئيس مرکز مبارزه با مواد مخدر نيز کراکى را که در بازار و ميادين به فروش مى رسد را غيرواقعى و ترکيبى از مواد زايد مى داند و مى گويد: «کراک نوعى از کوکائين است که بسيار محدود و در اوزان پايين 100 الى 200 گرم توسط مسافران خارج از کشور (مالزي، تايلند و هلند) وارد کشور مى شود.»
وى قيمت کراک واقعى را گرمى 120 هزار تومان عنوان مى کند و مى گويد: «به خاطر گران قيمت بودن اين ماده بسيار محدود وارد کشور شده و اقشار مرفه از آن مى کنند، به همين خاطر آنچه تحت عنوان کراک در بازار و ميادين به فروش مى رسد واقعى نيست.»
يک آسيب شناس اجتماعى نيز شيوع مواد شيميايى روانگردان جديد را چالش جدى در مقابل دولتمردان و خانواده ها مى داند و اثرات تخريبى مصرف موادى همچون شيشه، کريستال و کراک را بين 110 تا 140 برابر ترياک و هروئين بر روى مغز و اعصاب مى داند.

کراک چيست؟
معناى اصلى کراک غذاى خدايان است و در سالهاى دور براى رفع دل درد و سر درد از برگ کوکا تهيه شده و مورد استفاده قرار مى گرفته است. گياه کوکا خودبخود و به صورت وحشى در ارتفاعات دامنه هاى کو ه ها در هواى معتدل و مرطوب مى رويد. کشورهاى بوليوي، کلمبيا، آمريکا، هندوستان، جزيره سيلان و مالزى مراکز رشد و نمو کوکا است.
دکتر هومن شريفي، اعتيادشناس درباره تاريخچه اين ماده مى گويد: «در ابتدا کشيش ها کراک را مى سوزاندند چون اعتقاد داشتند اين کار باعث مى شود که خدايان به وجد بيايند. همچنين کريستف کلمپ در چهارمين سفر خود مصرف اين گياه را توسط سرخپوستان آمريکايى ذکر کرده است.»
وى درباره مصرف اين مواد در کشور مى گويد: «کراکى که هم اکنون در ايران مورد استفاده قرار مى گيرد، واقعى نيست و در حقيقت نوعى هروئين غليظ شده است. قيمت آن هم يک دهم قيمت واقعى اش است. چهار تا شش ثانيه پس از مصرف اثراتش شروع مى شود. مصرف اين ماده از کمترين مقدار توسط فرد در طول يک ماه به ده برابر افزايش پيدا مى کند تا جايى که فردى که روزى يکبار مصرف مى کرده مجبور است هرچند ساعت يکبار اين کار را تکرار کند.»
اين کارشناس کلينيک ترک سيگار در ادامه مى گويد: «کراک برخلاف ديگر مواد مخدر بدون بو و مصرف آن بسيار ساده است. حتى اگر اين ماده را در حضور اعضاى خانواده مصرف شود هيچ کس متوجه نخواهد شد.»
اين اعتياد شناس درباره آثار کوتاه مدت مصرف کراک در فرد مى گويد: «از بين رفتن درد و خروج استرس و اضطراب از بدن فرد، احساس سرخوشى کاذب و ايجاد تحرک در فرد، بروز رفتارهاى خطرناک و حرف هاى بى ربط است که تمام اينها تنها 5 تا 7 دقيقه طول مى کشد. تکرار مصرف اين ماده طى چند روز همراه با استفراغ، گيجي، بى تفاوتى احساسى و مرگ ناگهانى در اثر ايست تنفسى است.»
دکتر شريفى مهم ترين اثر بلند مدت مصرف کراک در فرد معتاد را از بين رفتن اثرات ماده در بين در عرض سه تا پنج ساعت اعلام مى کند و مى گويد: «بنابراين فرد بايد هر چهار ساعت يک بار و حتى کمتر مصرف را تکرار کند تا دچار مشکل نشود. همچنين از بين رفتن اشتها، کاهش وزن، يبوست، عفونت هايى همچون ايدز و هپاتيت، شکنندگى پوست، پيرى زودرس، افزايش فشار خون همراه با آزادسازى هيستامين که خارش در فرد ايجاد مى کند، از آثار مصرف اين ماده در دراز مدت است.»
وى درباره ترک مصرف اين ماده مى گويد: «روش ترک کراک براى اولين بار در سال 1800 در تايلند با کاهش مصرف به ترک تدريجى آغاز شد. سال 1964 با کشف متادون، روش هاى جايگزين با متادون شروع شد و امروزه براى مرحله سم زدايى پروتکل هاى درمانى متفاوتى وجود دارد. سه درمان اصلى دارويي، به منظور سم زدايى و رفع علائم ترک، درمان رفتارى و شناختى و درمان هاى اجتماعى و خانوادگى مورد استفاده قرار مى گيرد.»
دکتر شريفى با تأکيد بر قابل درمان بودن افراد معتاد به کراک، برخلاف تصور بيشتر افراد جامعه که فکر مى کنند ترک کراک غيرممکن است مى گويد: « با توجه به کاهش سن اعتياد به 13 سال و ناآگاه بودن نوجوانان و جوانان نسبت به مواد مخدر جديد بايد مانع وحشت زايى در کشور شده و با مشاوره درست افراد درگير با اين موضوع را نجات دهيم. هم اکنون نيز بسيارى از افراد معتاد به کراک با مراجعه به کلينيک هاى ترک اعتياد و روش هاى مناسب ترک توانسته اند بدن خود را وجود اين ماده مخدر خطرناک پاک کنند.»

مواظب پول توجيبى فرزندانتان باشيد!
معاشرت با دوستان ناباب، وجود معتاد در خانه، بيکاري، اختلافات خانوادگى و همچنين کنجکاوى از عوامل مصرف مواد مخدر در بين نوجوانان و جوانان ذکر مى شود. به همين دليل دکتر امان قرايى مقدم از خانواده مى خواهد تا به سوالات کنجکاوانه فرزندانشان با حوصله جواب دهند و دوستانشان را کنترل کنند.
اين جامعه شناس معتقد است، پول توجيبى زياد در سيگارى شدن نوجوانان تاثير بسيار زيادى دارد. همچنين قرار گرفتن در جمع دوستان ناباب و نداشتن قدرت «نه» گفتن آنها را به سوى مصرف مواد مخدر مى کشاند. وقتى نوجوانان به مصرف مواد مخدر روى مى آورند پس از مدنى دچار افسردگى شده و خودشان را از ديگران جدا مى کنند. همين رفتار باعث مى شود که محيط مدرسه کم کم برايشان خسته کننده شده و در نهايت از درس و تحصيل ترد مى شوند. حتى در بسيارى به دليل اينکه فکر مى کنند راهى براى بازگشت ندارند دست به خودکشى مى زنند.
عضو هيات علمى دانشگاه تربيت معلم مى گويد: «بررسى ها نشان مى دهد مصرف چهار روز کراک باعث مى شود که اثرات آن به مدت 7 سال در فرد باقى بماند و موجب اختلالات حرکتي، افزايش هذيان گويى و تضعيف حس بينايى و لامسه شود.
قرايى مقدم با اشاره به توقف طرح ستاد «پاد» در وزارت آموزش و پروش مى افزايد: «اين طرح نيز مانند بسيارى از برنامه هاى ديگر به مرحله اجرا درنيامد. دليل آن هم اين است که براى مبارزه با مصرف مواد مخدر در بين دانش آموزان بودجه هنگفتى مورد نياز است و يک سازمان نمى تواند به تنهايى از عهده اين کار برآيد. بنابراين حساسيت رسيدگى به اين معضل به قدرى است که تمام دستگاه هاى دولتى زيربط بايستى با در نظر گرفتن بودجه عظيمى مانع از گسترش اين ماده در بين نوجوانان و جوانان شوند.»
خواسته يا ناخواسته بسيارى از نوجوانان و جوانان ايرانى درگير مسئله اى به نام اعتياد شده اند و اولين قدم براى مبارزه با گسترش اين موضوع شناسايى اين افراد است. حال با وجود اين که چهار سال از آخرين تحقيقات پيرامون آمار دقيق ميزان مصرف مواد مخدر در بين دانش آموزان مى گذرد چگونه مى توان راه حلى براى رهايى از دام «کراک» که نزديک به سه سال از حضور نامبارکش در بين نوجوانان و جوانان مى گذرد، پيدا کرد؟

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: سایت رسیک]

[مشاهده در: www.ri3k.eu]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 531]