گزارش ويژه كيهان آتش تحريم به جاي ايران دامن غرب را گرفت

واضح آرشیو وب فارسی:کيهان: گزارش ويژه كيهان آتش تحريم به جاي ايران دامن غرب را گرفت
فضاي سنگين تهديد اقتصادي و نظامي عليه ايران كه طي بهار امسال شدت يافته بود، چرا ناگهان فروكش كرد؟ طي ماه هاي ارديبهشت و خرداد مقامات آمريكا، آلمان، فرانسه و انگليس رايزني هاي گسترده اي با محوريت فشار كم سابقه عليه ايران انجام دادند. ايران مدام به گسترش تحريم هاي اقتصادي و حتي بعضاً حمله -از سوي آمريكا و اسرائيل- تهديد مي شد. اما طي يك ماه اخير به تدريج از هياهو كاسته شد و آن گونه كه اخبار منتشره در رسانه هاي غربي نشان مي دهد حتي در نشست ژنو هم بي رمقي اين فشار كاملاً محسوس بود، آنجا كه نماينده ايران اساساً متعرض نظر سابق طرف مقابل (تعليق اتمي) نشد و با اين وجود آقاي سولانا پس از نشست، از رويكرد سازنده دكتر جليلي قدرداني كرد!
در پاسخ اين پرسش كه كدام عوامل باعث انفعال طرف اروپايي و آمريكايي شده، مي توان پاسخ هاي متنوع و به هم پيوسته اي را مطرح كرد. اما گزارش حاضر بر آن است كه صرفاً با استفاده از اخبار و گزارش هاي سه سايت رسمي «BBCCOM» انگليس، «Radio fardacom» آمريكا و «Deutsche Welle» آلمان به تبيين ماجرا بپردازد، اگرچه واقعيت، به مراتب تكان دهنده تر و ملموس تر از گزارش هاي سانسور شده اي است كه در اين رسانه ها منتشر شده است.
آشفتگي قيمت از بنزين
تا سيب زميني سرخ كرده!
9 خرداد 78 بود كه بي بي سي در گزارشي با عنوان «ضربه قيمت بالاي نفت بر اقتصاد جهان» نوشت: «سير صعودي بهاي نفت، اقتصاد جهان را به طور فزاينده اي تحت فشار قرار داده است. بنزين در بسياري از كشورها به كالايي خارج از توان خريد تبديل شده و خطر اعتصاب و ناآرامي هاي اجتماعي در اين كشورها را به يك واقعيت تبديل كرده است... قيمت هر گالن بنزين ]8.3 ليتر[ در كاليفرنياي آمريكا به 4 دلار و 91 سنت افزايش يافته است. رافائل سوليس شركت خدمات باغباني دارد و مي گويد كه هزينه بنزين او از ماهيانه 005 دلار در سال گذشته به 008 دلار درماه جاري رسيده است. او مي گويد كه افزايش پي در پي بهاي سوخت كسب و كار او را با مشكل روبرو كرده: «من نمي توانم قيمت خدمات شركتم را افزايش بدهم چون در وضعيت اقتصادي كنوني مردم كمتر خرج مي كنند. اما خودم هم نمي توانم با اين وضعيت به كارم ادامه بدهم» ... مردم بلژيك هم به خوبي با تأخير نامطلوب افزايش قيمت سوخت آشناهستند اكنون با وجود كاهش قيمت سيب زميني، قيمت يك ظرف سيب زميني سرخ كرده (غذاي مورد علاقه بلژيكي ها) در بروكسل به 3 دلار ]حدود 3 هزار تومان[ رسيده است. داستاني مشابه را در سراسر منطقه «يورو» اروپا شاهديم. بانك مركزي اروپا اذعان دارد كه نمي تواند نرخ تورم را به درصدي كه در نظر گرفته برساند.كميسيون اروپا هم نمي تواند كار چنداني در ارتباط با افزايش قيمت نفت در جهان و تأثيرات آن بكند و هر كشور اروپايي را آزاد گذاشته است كه خودش ميزان ماليات بر نفتش را تعيين كند. بسياري از دولت ها تحت فشارند تا براي كنترل تورم، ماليات را كاهش دهند. اعتراضات اخير ماهيگيران و كاركنان شيلات در فرانسه، كه بنادر درياي مانش را مسدود كرده اند، نشان مي دهد كه شهروندان اروپايي در اين باره چه احساسي دارند».
اعتصاب و ناآرامي اجتماعي
بي بي سي انگليس فرداي اين گزارش (01 خرداد - 03 مي 8020)، گزارش ديگري با عنوان «گسترش موج اعتصاب در اروپا» منتشر كرد و نوشت: «تظاهراتي كه در اعتراض به قيمت بالاي سوخت در اروپا شروع شده گسترش بيشتري يافته و در حال حاضر هزاران ماهيگير در كشورهاي مختلف اروپا دراعتراض به گران شدن بي حد موادسوختي دست به اعتصاب زده اند. رهبران اتحاديه هاي كارگري مي گويند امروز تمام قايق هاي ماهيگيري در سراسر سواحل پرتغال همچنان در بندرها لنگر انداخته بودند و در اسپانيا هفت هزار ماهيگير تظاهراتي در برابر وزارت كشاورزي اين كشور در مادريد به راه انداختند. ماهيگيران فرانسوي نيز چندين هفته است به اتفاق همقطاران خود در بلژيك و ايتاليا در حال اعتراض به سير صعودي بهاي سوخت هستند. در اوايل هفته جاري رانندگان كاميون در بريتانيا و هلند در تظاهرات مشابهي شركت كردند. در پي اعتصاب كاميونداران بلغارستان، رانندگان اتوبوس اين كشور نيز دست به اعتصاب مي زنند. اين اعتصاب ها نشان دهنده خشم اعضاي اتحاديه هاي كارگري از افزايش قيمت سوخت به دليل رسيدن قيمت نفت به بالاتر از هر بشكه 031 دلار بود. ماهيگيران مي گويند قيمت گازوئيل كه در ظرف 5 سال گذشته 003 درصد افزايش يافته بود اكنون به رقم بي سابقه اي رسيده است ولي قيمت عمده فروشي ماهي در 02 سال گذشته تغييري نكرده است ... بنزين در بسياري از كشورها به كالايي خارج از توان خريد تبديل شده و خطر اعتصاب ها و ناآرامي هاي اجتماعي در بسياري از كشورهاي اروپايي به يك واقعيت تبديل شده است.»
52 درصد افزايش مراجعه به مراكز خيريه و بانك هاي غذا
اين رسانه انگليسي همچنين 41 خرداد - 4 روز بعد - در تحليلي با عنوان «گراني بنزين و غذا، زندگي در آمريكا را سخت كرده است»، چنين گزارش داد: «افزايش بهاي سوخت هاي فسيلي در آمريكا بر شيوه زندگي شهروندان اين كشور تاثير گذاشته و استفاده از وسايل رفت و آمد جمعي را گسترش داده است. بهاي سوخت در آمريكا در يك سال گذشته 52 درصد افزايش داشته و قيمت بنزين در سيزده ايالت اين كشور از رقم بي سابقه چهار دلار در هر گالن فراتر رفته است. هر گالن معادل 3 و 8 دهم ليتر است. بعضي از شهروندان با انتقال برخي كارها به منزل و يا تغيير ساعت خروج خود از منزل سعي مي كنند از ازدحام به وجود آمده در ايستگاه هاي اتوبوس و مترو حذر كنند.جان يكي از اين افراد مي گويد: «صبح ها 04 دقيقه زودتر از خانه خارج مي شوم و يك ساعت زودتر به دفتر كارم مي رسم. كمتر خوابيدن بهتر از گير افتادن در قطارهاي شلوغ است. افزايش توجه مردم به استفاده از وسائل نقليه عمومي باعث شده تا مسئولان شهري در بسياري مناطق آمريكا دچار بحران شوند. در اين حال، تاكسيرانان و رانندگان خودروهاي باربري بين شهري هم به خاطر افزايش هزينه سوخت دچار مشكل شده اند. در اين ميان موادغذايي هم در آمريكا گران شده است. بسياري از خانواده هاي طبقه متوسط در آمريكا به خاطرافزايش بهاي سوخت و غذا و ادامه بحران بخش وام مسكن دچار مشكل شده اند و به همين علت تعداد مراجعات به مراكز خيريه و بانك هاي غذا كه وظيفه توزيع كمك به نيازمندان را برعهده دارند، 52 درصد افزايش داشته است. كاركنان بانك هاي غذا مي گويند بسياري از مراجعان جديد اين مراكز كارمندان و كارگران طبقه متوسط جامعه هستند و افراد تحصيل كرده زيادي در بين آنها ديده مي شوند.مايكل فلاد مديريت بانك غذا در منطقه لس آنجلس را برعهده دارد، او مي گويد: در لس آنجلس از هر ده نفر، يك نفر در تهيه غذا براي خود و اعضاي خانواده اش مشكل دارد، شاهد اين هستيم كه اين افراد زير فشار زيادي هستند. فلاد مي گويد گراني از دو جهت به فعاليت مراكز خيريه آسيب زده است. افزايش بهاي مواد غذايي و سوخت هم بر اقتصاد خانواده ها فشار آورده و هم باعث شده تا از ميزان كمك هاي مردم به مراكز خيريه و بانك هاي غذا كاسته شود.»
سقوط شديد نرخ رشد
30 كشور صنعتي
فرداي اين گزارش (15 خرداد)، تيتر اقتصادي بي بي سي چنين است «رشد اقتصادي جهاني رو به كاهش است». «سازمان همكاري هاي اقتصادي و رشد» كه از 30 كشور صنعتي جهان تشكيل شده در گزارشي كه بي بي سي گوشه هايي از آن را منتشر كرده، تصريح مي كند: در مجموع رشد اقتصادي در جهان رو به كاهش است و يكي از مهمترين عوامل كندي آن، گراني بهاي نفت است. در كشورهاي حوزه «يورو» وضع رضايت بخش نيست و بخش اقتصاد اين كشورها با دشواري هايي ناشي از تنگناهاي عرضه وام، كمبود درآمد و كاهش صادرات روبرو است. با در نظر گرفتن اين مشكلات، سازمان همكاري هاي اقتصادي و رشد انتظار دارد كه در سال ميلادي جاري ميزان رشد در حوزه يورو (15 كشوري كه يورو پول رسمي آنها است) از 7.1 درصد تجاوز نكند و در سال ميلادي آينده نيز اين رشد تا 4.0 درصد كمتر خواهد شد. كشور آلمان در سال جاري رشدي بالاتر از ساير كشورهاي حوزه يورو و در حدود 1.2 درصد خواهد داشت اما در سال آينده ميلادي آلمان نيز از وخامت وضع ناشي از نوسان هاي بازار مالي مصون نخواهد ماند. براساس اين گزارش وضع اقتصاد آمريكا همچنان متزلزل است و پيش بيني مي شود اقتصاد اين كشور با ضعف و ركود فزاينده درگير خواهد بود.
سنگي كه يك ديوانه
در چاه انداخت
همان روز كه بي بي سي اين گزارش را منتشر مي كرد، سايت آمريكايي «راديو فردا» گزارش تحليلي مشابهي را با عنوان «واكنش ها به شوك نفت: نگراني 5 قدرت اقتصادي جهان» منتشر كرد كه در آن آمده بود: «افزايش 10 دلاري قيمت هر بشكه نفت در يك روز و رسيدن قيمت جهاني نفت به 139 دلار با ابراز نگراني شديد آمريكا و چهار قدرت اصلي اقتصادي در آسيا، روبه رو شد. قيمت نفت كه از سال 2003 سير صعودي گرفته است، سال گذشته ركورد 100 دلار را شكست و به تازگي با افزايش قيمت بي سابقه 10 دلار در يك روز، به ركورد 139 دلار رسيد. برخي تحليلگران علت اصلي اين جهش بي سابقه قيمت نفت را اظهارنظر شائول موفاز، معاون نخست وزير اسرائيل مي دانند كه ايران را به حمله نظامي مستقيم تهديد كرد. اين افزايش قيمت، در آستانه نشست دو روزه هشت كشور صنعتي جهان (G8) با سه اقتصاد بزرگ آسيا، چين، هند و كره جنوبي روي داد. در آستانه شروع به كار اين نشست كه عملا 11 قدرت اقتصادي جهان در آن حضور خواهند داشت و ساعاتي پس از افزايش بي سابقه قيمت جهاني نفت، وزيران انرژي آمريكا، ژاپن و كره جنوبي به همراه سفير هند در ژاپن، در نشستي شركت كردند. در كنفرانسي خبري كه بعد از اين نشست برگزار شد، وزير انرژي آمريكا، ساموئل بادمن، گفت ركورد شكني قيمت نفت يك ضربه و «شوك» به اقتصاد جهان بود. اين براي توليدكنندگان نفت خوب نيست كه شاهد تقلاي اقتصاد آمريكا باشند. آكيرا آماري، وزير نفت ژاپن هم گفت كه اين ديدار بايد پيامي درباره قيمت نفت داشته باشد و آن اين است كه اين افزايش قيمت نفت به خطر اصلي اقتصاد جهان بدل شده است. لي يون هو، وزير اقتصاد كره جنوبي هم گفت: من هم فكر نمي كنم قيمت نفت در حد طبيعي باشد. اين سؤال برانگيز است كه با اين قيمت نفت، اقتصاد جهان در آينده چگونه قادر به توسعه خواهد بود. ژاپن به عنوان دومين قدرت اقتصادي جهان كاملا به واردات گاز و نفت وابسته است.»
06+2*70 دلار
امروز 91 خرداد است. 5 روز از آن تلاطم مي گذرد اما بي بي سي از «سايه بحران نفت برنشست گروه 8 كشور صنعتي»؛ خبر مي دهد و مي نويسد: «نشست گروه 8 پس از جهش بي سابقه بهاي نفت به 931 دلار انجام مي شود. برخي تحليل گران پيش بيني مي كنند بهاي نفت طي 81 ماه آينده به 002 دلار درهر بشكه برسد درحالي كه طي يك سال گذشته هم 2 برابر شده است.»
يك هفته بعد - 62 خرداد- درحالي كه ايران هنوز هيچ شوكي به بازار وارد نكرده، روزنامه آمريكايي كريستين ساينس مانيتور چنين تيتر مي زند «نفت، سلاح ضدتحريم ايران ... يك بانكدار ايراني مي گويد ما 001 ميليارد دلار درآمد نفتي داريم و هيچ راهي نيست كه ما را تحت فشار تسليم كنند.»
دستي گشاده...
اما براي گدايي!
اما طنز خنك همان روزها اين بود : آقاي سولانا به رغم افتادن كك در لباس اروپايي ها و به خيال اينكه در جهان كورها سرمي كند، بسته پيشنهادي 1+5 را 52 خرداد به تهران آورد و قبل از سفر، اين بسته پراز خالي را «گشاده دستانه» و «سخاوتمندانه» خواند. بي بي سي همان روز تيتر زد: سولانا با پيشنهادي «گشاده دستانه» وارد تهران شد. (!) و اين درحالي بود كه در بسته پيشنهادي ايران به تامين امن و آسان انرژي براي اروپا در كنار همكاري مشترك براي امنيت ضروري جهاني تاكيد شده بود. بي بي سي ذيل همان تحليل از قول جان لاين خبرنگار خود در تهران حرف هاي بزرگ تر از ظرفيت دهان خود زد و نوشت: «اين گفتگوها را دقيقا نمي توان تلاش آخر براي حل مسئله ناميد به اين معني كه اگر شكست بخورد بايد در انتظار رويدادي خارق العاده بود. به گفته خبرنگار ما اين مذاكرات احتمالا آخرين شانس يافتن راه حلي مبتني بر مذاكره براي بحران مربوط به برنامه اتمي ايران در آينده قابل پيش بيني است. اگر ايران از پذيرش بسته خودداري كند، احتمالا اعمال تحريم هاي گسترده تر مالي وجود دارد، هرچند به گفته خبرنگار ما بعيد است آقاي سولانا اين تهديد را اينگونه بي پرده بيان كند.»
با اين وجود، سولانا يك ماه بعد در ژنو پس از گفت وگوي مفصل با دكتر جليلي- كه با بي اعتنايي طرف ايراني نسبت به تعليق سپري شد- مذاكرات را سازنده خواند و به ويژه از دكتر جليلي به خاطر رويكرد سازنده اش تشكر كرد. البته شليك آزمايشي 9 فروند موشك شهاب 3 از سوي ايران و تاكيد براينكه كنترل تنگه هرمز -شريان حياتي 06 درصد نفت جهان- حتي نيازي به موشك هم ندارد، در تشكر آقاي سولانا بي تأثير نبود!
در منگنه
امروز 62خرداد است، يك روز پس از سفر سولانا به تهران. مجله آمريكايي تايم تحليلي را با اين عنوان پرسش گونه منتشر مي كند: «ايران چگونه بوش را در منگنه قرار داده است». رابرت بائر نويسنده تايم مي نويسد: «برخلاف گذشته اكنون ديگر مشخص گرديده كه دولت بوش توان حمله به ايران را ندارد. با رسيدن بهاي بنزين به 4 دلار در هر گالن و افزايش تقريبي آن در هر روز، ايران بطور مجازي و حقيقي آمريكا را در منگنه قرار داده است. وسوسه دولت بوش تا اين اندازه نيست كه وعده ايران را در صورت حمله به اين كشور، براي «نابودي» همه چيز امتحان كند. ايرانيان براي شناساندن مواضع خطر كم نگذاشته اند. در صورتي كه آمريكا يا اسرائيل يك بمب بر روي يكي از راكتورهاي هسته اي ايران و يا اردوگاه هاي آموزش نظامي اين كشور بيندازند، ايران با شليك سيل موشك هاي سيلكورم بسوي تانكرهاي مستقر در تنگه هرمز و تاسيسات نفتي، صادرات نفت خليج فارس را تعطيل خواهد كرد. بدترين حالت ممكن اين است كه هفده ميليون بشكه نفت از بازارهاي جهاني كم شود. يك بورس باز نفت به من گفت، در صورت حمله به ايران بهاي نفت ظرف چند دقيقه به 002 دلار و شايد 003 دلار در هر بشكه خواهد رسيد. از او سؤال كردم اگر حق با ايران باشد، معناي اين افزايش چه خواهد بود؟ او گفت: يك گالن بنزين 4دلاري معادل با نفت 001دلاري است. در صورتي كه بهاي نفت به 003دلار در هر بشكه برسد، يك گالن 8.3 ليتري بنزين 21دلار ]21هزارتومان[ خواهد شد و در نيويورك، لوس آنجلس، هارلم، اوكلند، كيليولند، ديترويت و دالاس ناامني و هرج و مرج بوجود خواهد آمد. به هرحال چه بهاي نفت 002دلار باشد يا 003دلار، بوش نمي خواهد رئيس جمهوري باشد كه كاخ سفيد را در مخمصه اندازد. اما اقدامات تهديدآميز ايران فقط به نفت محدود نمي گردد. ايرانيان واقعا معتقدند كه با حمايت شيعيان عراق، ما و خطوط تداركاتي ما را در اين كشور به گروگان گرفته اند. شرايط بلافاصله تغيير خواهد كرد به ويژه اگر قرار باشد ما از خاك عراق براي حمله به ايران استفاده كنيم. موارد ياد شده بسيار هشداردهنده به نظر مي رسند. ايران در بيان آنها كاملا جدي است و به نظر موثر هم واقع شده است... يك مقام جنگ طلب اسرائيل كه روابط نزديكي با وزير دفاع اين كشور دارد به من گفت موضوع حمله به ايران را فراموش كنيد. اسرائيل شانسي براي حمله ندارد چون بوش نمي خواهد به مخمصه بيفتد.
جالب است بدانيد رابرت بائر نويسنده تحليل تايم، به مدت 02سال به عنوان افسر ارشد اطلاعاتي و عملياتي سازمان سيا در خاورميانه و جنوب آسيا فعاليت كرده و در كنار عناصر محافظه كاري چون جيمز وولسي، جان بولتون و مايكل لدين به بدبيني و دشمني شديد نسبت به ايران متهم شده است و به همين دلايل به سادگي نمي توان از كنار ارزيابي وي گذشت. او در مقاله مشابهي در لوپاريزين پيش بيني نفت 004دلاري را هم كرده است.
وحشت و نارضايتي
58 درصد آلمان ها
اين گزارش را مي توان صفحه به صفحه- بلكه در حد چند كتاب- ادامه داد اما در اينجا به گزارش 41تيرماه گذشته سايت رسمي «دويچه وله» آلمان بسنده مي كنيم كه در گزارش تحليلي قابل تاملي تحت عنوان «نگراني عميق آلماني ها از انفجار قيمت ها» به گزارش هاي اشپيگل و تاگس شاو استناد كرده و هشدار مي دهد: «براساس تحقيق شبكه يك تلويزيون آلمان، افزايش قيمت كالاهاي مصرفي باعث وحشت 58 درصد آلماني ها شده است. سه چهارم مردم آلمان از دولت ناراضي هستند و اين خطر وجود دارد كه گراني قيمت ها محبوبيت انرژي هسته اي را افزايش دهد. نتايج تحقيق تلويزيون يك آلمان بيانگر ترس عميق مردم از گراني روزافزون است. نگراني از افزايش قيمت ها و ترس از آينده باعث شده است كه نظر بسياري از پرسش شوندگان در رابطه با سياست تغيير كند. سه چهارم آنها از دولت ناراضي هستند و 08درصد آنها معتقدند كه دولت براي مهار تورم به اندازه كافي تلاش نمي كند. محققان معتقدند كه در اين تلاطم اقتصادي، حزب چپ بيش از همه بهره مي برد. نتايج تحقيق تلويزيون يك آلمان نشان مي دهد كه در صورت ادامه روند فعلي، حزب چپ مي تواند 31درصد از واجدين شرايط انتخابات را به خود جلب كند. در چنين حالتي تعداد آراي احزاب ائتلافي مسيحي و سوسيال دموكرات به شدت كاهش خواهد يافت (63 و 52درصد). حزب سبزها و حزب ليبرال «دموكرات هاي آزاد» خواهند توانست، به ترتيب 11 و 21درصد راي بياورند. برعكس سياستمداران، محبوبيت نيروگاه هاي هسته اي در صورت ادامه فعل و انفعالات اقتصادي كنوني، افزايش خواهد يافت. 16درصد پرسش شوندگان گفته اند كه اگر با انرژي هسته اي بتوان قيمت برق را پايين آورد، آنها با اين نوع انرژي موافق خواهند بود. در سال 7020 نزديك به 24درصد اين چنين فكر مي كردند.»
انصاف بايد داد. حرف ايران عاقلانه تر است كه دعوت به مسالمت، همكاري و امنيت جمعي جهاني مي كند، پرمشتري تر و نافذتر است يا زياده گويي آنها كه نسنجيده تهديد مي كنند و بعد پا پس مي كشند؟
چهارشنبه 2 مرداد 1387

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: کيهان]

[مشاهده در: www.kayhannews.ir]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 179]