واضح آرشیو وب فارسی:واحد مرکزي خبر: بوش و بحران در انرژي امريكا
توماس فريدمن / ترجمه؛ آرمين منتظري
زماني يكي از مقامات دولت بوش براي من مثلي زد كه در تگزاس بسيار رايج است؛ «اگر همه آنچه كه انجام مي دهي همان است كه هميشه انجام داده يي بنابراين همه آنچه كه به دست مي آوري همان است كه هميشه به دست آورده يي.» آيا كسي پيدا مي شود بتواند تعريفي بهتر از اين مثل براي توصيف سياست هاي پرزيدنت بوش در بخش انرژي ارائه كند؟ امروز امريكا در آستانه ورود به بدترين بحران انرژي طي ساليان گذشته است و شما بگوييد مسوول تصميم گيري كشور در اين باره چه تصميمي اتخاذ كرده است؟ آه، ببخشيد. يك چيز را فراموش كردم. مسوول تصميم گيري كشور تصميم گرفته ممنوعيت حفاري و استخراج منابع انرژي كشور كه در سواحل امريكا واقع شده است را بردارد. البته او به خوبي مي دانست اين تصميم حركتي بي معني است چراكه مهلت قانوني منع حفاري منابع انرژي كه كنگره آن را در سال 1981 تصويب كرد هنوز به جاي خود باقي است و اعتبار دارد.
بوش به عنوان رهبر يك ملت مثال خوبي براي فردي است كه نه تنها يك بحران، بلكه دو بحران را با بي توجهي پشت سر گذاشت؛ نخست بحران 11/9 (يازده سپتامبر) و ديگري بحران 11/4. بنابر گزارش سازمان اطلاعات انرژي امريكا ميانگين قيمت در امريكا طي هفته گذشته به 11/4 دلار رسيد. پس از 11سپتامبر جناب بوش اين فرصت را داشت كشور را به سوي عملي كردن يك پروژه بزرگ ملي يعني شكستن اعتياد امريكا به نفت، هدايت كند. اما در عوض بوش به همه گفت برويد نفت بخريد. پس از آنكه قيمت بنزين هفته گذشته به 11/4 دلار رسيد بوش اين شانس را داشت كشور را به سوي پروژه ملي ديگري كه همان سرمايه گذاري در بخش انرژي پاك است، هدايت كند. اما در عوض بوش به همه گفت برويد و حفاري كنيد. نه نفت خريدن و نه حفاري، هيچ كدام راه حل اين مساله نيست. اما آن چيزي كه دار و دسته بوش از آن غافلند چيست؟ ما مشكل قيمت بنزين نداريم. مشكل ما اين است كه به نفت اعتياد داريم. و اين سوخت فسيلي كثيف سمومي توليد مي كند كه به ملت ما و كل جهان به انواع گوناگون آسيب مي رساند. اين اعتياد روند گرم شدن كره زمين را شدت مي بخشد. تقاضاي غيرقابل كنترل جهاني را براي نفت و گاز به وجود مي آورد. ارزش دلار را با خروج ميليون ها دلار از كشور براي واردات نفت و گاز پايين مي آورد. فقر منابع انرژي را در سراسر آفريقا گسترش مي دهد. كره زمين و جانوران آن را به شكل حيرت آوري نابود مي كند. موجب قدرتمند تر شدن كشورهاي داراي منابع انرژي نظير ايران، روسيه و ونزوئلا مي شود.
وقتي شخصي معتاد به كراك يا كوكائين است مشكل او افزايش قيمت مواد نيست. مشكل او آن تاثيري است كه اعتياد به كراك بر تمام اندام هاي بدنش مي گذارد. درمان او اين نيست كه كراك ارزان در اختيارش بگذاريم. اين كار تنها اعتياد او به مواد و تمام تاثيرات مخربي كه مواد بر بدن او مي گذارد را دائمي و هميشگي مي كند. درمان اين فرد اين است كه اعتيادش را از بين ببريم.
اين مساله درخصوص ما هم صدق مي كند. درمان ما بنزين ارزان تر نيست بلكه درمان به خدمت گرفتن نظام انرژي پاك است. و كليد ساخت چنين نظامي اين است كه قيمت بنزين و زغال سنگ (كراك مورد نياز) را بالا نگه داريم نه اينكه پايين بياوريم. در اين صورت مصرف كنندگان مجبور خواهند شد اعتيادشان را به اين ماده كثيف ترك كرده و مخترعان ما هم سعي خواهند كرد تا گزينه هاي پاك تري براي اين ماده كثيف بيابند.
من درك مي كنم چرا مصرف كنندگان ما گمان مي كنند ما مشكل قيمت بنزين داريم. براي اينكه آنها ناگهان با قيمت بالاي بنزين غافلگير شده و آسيب ديده اند. و پمپ هاي بنزين- جايي كه اكثر مردم ما با سيستم مصرف انرژي كشور تماس دارند- آنها به هيچ وجه مايل نيستند مشكلات بزرگ تر را بدانند. اما اين درست همان دليلي است كه ما به خاطرش رئيس جمهور داريم. ما رئيس جمهور داريم تا اين مشكلات را توضيح دهد و پاسخي براي آنها ارائه كند.
افسوس كه ما رئيس جمهور و معاون رئيس جمهوري داريم كه اين حقيقت كه تغييرات آب و هوايي به محيط زيست ما آسيب مي رساند را انكار مي كنند. آنها نمي خواهند ارتباط ميان خروج دلارهاي ما از كشور را با قدرتمندتر شدن كشورهاي داراي منابع انرژي ببينند. آنها هيچ اهميتي براي كاهش گونه هاي جانوري و گياهي قائل نيستند.
آنها كساني هستند كه هيچ اهميتي به كاهش شديد ارزش دلار كه بخشي از آن به دليل پولي است كه ما صرف واردات نفت مي كنيم، نمي دهند. بنابراين آنها تصميم گرفته اند اين بحران را به نام «بحران قيمت بنزين» بخوانند نه به نام اعتياد به سوخت كه به شكل بسيار بدي در قالب يك بحران ملت ما را مي آزارد. اگر مي خواهيد بدانيد انرژي پاك چگونه است نگاهي به سخنراني كه «ال گور» روز پنجشنبه گذشته در جمع «ائتلاف براي حفاظت از آب و هوا» ايراد كرد بيندازيد. گور كه خود رياست اين ائتلاف را برعهده دارد از طرحي 10 ساله سخن گفت. اين 10 سال درست به همان اندازه يي است كه پرزيدنت جان اف كندي براي رفتن به كره ماه مقرر كرد. گور از طرحي 10ساله براي چرخش كل كشور به استفاده از منابع انرژي تجديدپذير سخن گفت؛ منابع عاري از كربن. با اين منابع خانه هايمان را روشن مي كنيم و همين طور چرخ كارخانه ها و سيستم حمل و نقل را به راه مي اندازيم.
جناب گور طرحي را براي بهبود شبكه ملي الكتريسيته و بازدهي بهتر انرژي ارائه داد؛ طرحي كه با سرمايه گذاري روي انرژي خورشيدي، انرژي باد، انرژي هاي وابسته به حرارت مركزي زمين و انرژي هايي كه از به كار گرفتن تكنولوژي جدا سازي كربن از منابع انرژي به دست مي آيد، به سرانجام مي رسد.
چهارشنبه 2 مرداد 1387
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: واحد مرکزي خبر]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 169]