ورزش بانوان ؛ اولويت آخر!

واضح آرشیو وب فارسی:قدس: ورزش بانوان ؛ اولويت آخر!
* محبوبه عليپور

در حالي روزهاي گرم و طولاني تابستان را پشت سر مي گذاريم كه شاهديم در برخي از شهرهاي كشورمان، دومين دوره المپيك

ايرانيان برگزار مي شود و ملي پوشانمان مهيا مي شوند تا در رقابتهاي المپيك چين شركت كنند. اما اين روزها امكانات ورزشي براي زنان شهروند عادي تا چه اندازه فراهم است؟ و آيا اين امكانات در دسترس همه آنان قرار مي گيرد؟

25 دوچرخه در راه است!
اينجا بوستان حجاب است- دومين بوستان ويژه بانوان در مشهد- ساعت از 4 بعد از ظهر گذشته، ولي بوستان بانوان هم مثل خيابانهاي شهر خلوت است. اتاقهايي كه نام گلها را دارند پشت سر مي گذارم، مريم، مينا، نرگس و... پشت پنجره «اتاق نيلوفر»، سي- چهل زن را مي بينم كه منتظرند تا دوچرخه كرايه اي را به قيمت دو ساعت 400 تومان دريافت كنند.
چند زن با هم گفتگو مي كنند.
- امروز هم كه زودتر آمديم و اين قدر توي صف ايستاديم هنوز نوبتمان نشده.
او خودش را معرفي نمي كند، اما مي گويد: وجود اين پارك براي ما زنان واقعاً غنيمت است، ولي گاهي اوقات بي برنامگي و بي توجهي باعث مي شود آثار مفيد اين گونه مراكز از بين برود. براي نمونه، در ايام هفته زن مسابقه دوچرخه سواري با حضور همه رده هاي سني بدون تفكيك خانمها برگزار شد.
يعني يك دختر جوان 17- 18 ساله با يك خانم 40- 45 ساله با هم مسابقه دادند.
وي ادامه مي دهد: كرايه وسايل ورزشي هم نكته قابل توجهي است. بانوان علاقه مند به دوچرخه سواري مدتي را در صف منتظر مي ايستند، اما به دليل آنكه دوچرخه هاي موجود هم سالم نيست تعداد اندكي به بانوان داده مي شود. در حالي كه چنانچه همان ابتدا متوجه نقص وسايل شدند، آن را تعمير كنند؛ ضمن آنكه عمر اين وسايل بيشتر مي شود و افراد بيشتري نيز از آن بهره مند مي شوند.
دختر جوان ديگري هم كه در صف ايستاده، اضافه مي كند: افراد به طور آزاد هم مي توانند از دوچرخه شخصي خود استفاده كنند، اما فقط از ساعت 11 تا 3 بعد از ظهر براي اين امر، مجوز دارند، كه اين ساعت هوا خيلي گرم و طاقت فرسا مي شود.
همچنين رشيديان رئيس گروه توسعه ورزش همگاني استان خراسان رضوي، اظهار مي دارد: براي تجهيز دوچرخه هاي اين پارك، 10 ميليون تومان اعتبار اختصاص يافته است.
قهرماني مدير بوستان حجاب نيز مي گويد: در حال حاضر 15 دستگاه دوچرخه در اندازه هاي مختلف وجود دارد كه تعدادي از آنها به دليل بي توجهي بانوان آسيب ديده است.اما قرار است با مشاركت شهرداري و ورزش همگاني سازمان تربيت بدني 25 دستگاه ديگر پس از كدگذاري به اين مقدار افزوده شود.
نخعي شريف، مدير تربيت بدني شهرداري مشهد مقدس درباره طرحهاي اين سازمان مي گويد: يكي از طرحهايي كه در طول سال و با مشاركت آموزش و پرورش برگزار مي شود، طرح فصلي با ورزش است كه طي آن بانوان مي توانند در 15 سالن در نقاط مختلف شهر از 8 تا 10 صبح به طور رايگان به ورزش آمادگي جسماني بپردازند.
همچنين در تابستان سال جاري، طرح محله، ورزش و مدرسه در 40 مركز آموزش سطح شهر به ورزش بانوان اختصاص دارد و آنها مي توانند از 6/5 تا 11 در قالب سه شيفت ورزش كنند.
وي در ادامه مي افزايد: براي نخستين بار در مسابقات محلات در رشته واليبال براي بانوان برگزار مي شود كه در حال حاضر 31 تيم با ثبت نام خود اعلام آمادگي كردند و پيش بيني مي شود به 50 تيم هم برسيم. البته در رشته بسكتبال براي دومين بار است كه بانوان در مسابقات محلات شركت مي كنند. بدين ترتيب، هم اكنون 22 تيم ثبت نام كردند كه اميدواريم آنها نيز به 50 تيم برسند.

كمبود اعتبارات
گرچه، فعاليتهاي ورزشي از سوي نهادها و سازمانهاي متعدد، حركت فرخنده اي براي گسترش امكانات ورزشي بانوان است، اما برخي بنا بر تجربيات پيشين خود به اين حركت چندان خوشبين نيستند.
قنبري، كارشناس تربيت بدني مي گويد: معمولاً ورزش بانوان و برنامه هاي مربوط به آن، فرصتي است كه سازمانها آمارهاي كاركرد خود را افزايش دهند، بنابراين، توجه به ورزش بانوان در واقع چندان جدي نيست.
وي مي افزايد: از تيرماه برنامه اي را با هياهو مطرح مي كنند، اما در شهريور، ديگر هيچ خبري از آن برنامه نيست. از همين رو مشكلات بانوان در امر تربيت بدني همين حركتهاي مقطعي و بي فرجام است.
از ديگر كاستي ها در عرصه ورزش بانوان كمبود اعتبارات لازم مي باشد.
كافي، دبير هيأت هندبال خراسان رضوي با تأكيد بر اينكه ورزش همگاني، ورزش مستضعفان است، خاطرنشان مي كند: از مسائل قابل توجه در ورزش و بويژه ورزش بانوان، كمبود اعتبارات است، زيرا تجربه نشان داده هرگاه امكانات براي حضور فراهم شده، بانوان بيشتر از مردان در عرصه تربيت بدني فعال بوده اند، اما در چند سال اخير به دليل برنامه ريزيها و سياستگذاريها به رغم استقبال بانوان از ورزش اين امكانات كافي نيست. براي نمونه سه سال پيش، هيأت هندبال خراسان؛ 4 ميليون و 500 هزار تومان بودجه دريافت كرد، اما در سال گذشته اين رقم به 2 ميليون و 520 هزار تومان رسيد، اين در حالي است كه 30 درصد اين بودجه در اختيار بانوان قرار مي گيرد.
رشيديان نيز اظهار مي دارد: اعتبار خاصي براي ورزش همگاني وجود ندارد و معمولاً بودجه آن از سوي مشاركت مردمي فراهم مي شود، اما در واقع براي گسترش ورزش همگاني به طور ميانگين بايد متناسب با جمعيت، 580 ميليون تومان اعتبار تخصيص پيدا كند، ولي در واقع اين اعتبارات به يك سوم اين رقم مي رسد.

در جستجوي فضاي ورزشي
نبود فضاهاي ورزشي براي بانوان نيز خود مشكلي است.
قنبري در همين باره مي گويد: قرار شده بود هر شهرستان يك سالن ورزشي ويژه بانوان داشته باشد، اما امروز در عمل، با برنامه خصوصي سازي همان سالنهاي موجود بانوان نيز در اختيار مردان قرار گرفته است. چون براي بانوان امكان پرداخت هزينه هاي اجاره ميسر نيست. براي مثال، يك سالن را روزي 40 هزار تومان اجاره مي دهند، ولي من مربي ناچارم مطابق بخشنامه تربيت بدني براي هر ورزشكار 3 هزار تومان در ماه شهريه بگيرم كه اين دو با هم تناسبي ندارند.
در حالي كه متوليان ورزش بر روند خصوصي سازي فضاهاي ورزشي پافشاري مي كنند كه بنابر اعتقاد يكي از كارشناسان در همين حوزه، اين امر خلاف اصل سوم قانون اساسي است. حتي براساس اصل 44 قانون اسياسي كه نهادها التزام به آن را موجب خصوصي سازي مي دانند، حوزه هاي ورزش، بهداشت و آموزش از اين امر مستثنا شده اند. بنابراين، خصوصي سازي فضاهاي ورزشي پيامدهاي اخلاقي، اجتماعي دارد كه به نيروي انساني سالم و توانمند جامعه آسيب مي زند.
جلالي نايب رئيس هيأت تكواندوي استان گلستان نيز در استان خود دغدغه فضاي ورزشي را دارد. وي مي گويد: با تعاملي كه با ديگر استانها داشته ايم كمبود فضا و تجهيزات مشكل قريب به اتفاق استانهاست. در گرگان و در زمينه ورزش تكواندو هم اين كاستي ها وجود دارد كه مهمترين آن نبود سالن اختصاصي تكواندو يا خانه تكواندو ست تا به طور مستمر و مناسب خدمات بدهد.در حالي كه همين سالنهاي موجود، براي تمرين بانوان محدوديت دارد و اغلب صبح ها در اختيار بانوان مي باشد. بنابراين اگر وضعيتي پيش بيايد كه به تمرين بيشتر نياز باشد معمولاً اين فرصت در اختيار ورزشكاران زن قرار نمي گيرد.
يك ورزشكار كرماني نيز مي گويد: براي رشد ورزش قهرماني به تقويت ورزش همگاني نياز است تا به طور صحيح استعدادهايي در سراسر كشور شناخته شده و همه از فرصت مشابه بهره مند شوند، اما در عمل وضعيت ورزش ما اين طور نيست، چنانكه در تهران دو سالن هما و حجاب در اختيار بانوان است، اما در اغلب شهرستانها اين امكانات وجود ندارد.
همه اينها در حالي است كه علي آبادي، رئيس سازمان تربيت بدني كشور اظهار داشته است: 50 درصد طرحهاي اجرا شده و در حال اجراي كشور مربوط به بانوان است و در چند سال آينده 1500 مجموعه ويژه بانوان در سطح كشور راه اندازي مي شود.

بي توجهي خانواده ها به برخي ورزشها
با تمام آنچه گفته شد، نمي توان انكار كرد كه گسترش برخي از فعاليتهاي ورزشي بانوان به خود آنان بر مي گردد.
معيني، مربي آمادگي جسماني مي گويد: هر قدر هم امكانات فراوان باشد، اما تا زماني كه بانوان خود نخواهند در اين فضاهاي ورزشي پا نمي گذارند، پس مهمترين اصل در ورزش فرهنگ سازي است.
جلالي نيز با تأكيد بر اين امر اظهار مي دارد: گر چه در بسياري از رشته هاي ورزشي، بانوان فعال و پرشور ظاهر مي شوند، اما هنوز از برخي رشته ها نظير ورزشهاي رزمي در بعضي شهرستانها استقبال چنداني نمي شود. به طور مثال، براي شركت تيم اميد استانمان در المپيك ايرانيان فقط دو ورزشكار اعلام آمادگي كردند، در حالي كه در استان مازندران، بانوان ورزشكار بسياري در اين رشته فعال هستند.
صبا- الف، دانشجوي تربيت بدني، مهمترين ضعف ورزش بانوان را در فرهنگ سازي دانسته و خاطرنشان مي كند: تجربه نشان داده بسياري از ورزشكاران نام آور، با حداقل امكانات به فعاليت پرداخته اند، بنابراين تا افراد خود انگيزه قوي نداشته باشند به ميدان ورزش نخواهند آمد. البته خانواده ها در ايجاد اين فرصت ها نقش مؤثري دارند. در حالي كه در جامعه ما اغلب خانواده ها با ورزش بيگانه اند و آن را جدي نمي دانند. حتي اگر هم به آن توجه كنند از سر اهميت آن نيست، بلكه به لحاظ چشم و هم چشمي و توجه ديگران مي باشد. به هر حال بايد بپذيريم؛ ورزش بانوان در كشور ما براي هيچ فردي اولويت ندارد.
فاطمه فلاح، كارشناس علوم تربيتي در خصوص علل بيرغبتي فرزندان به ورزش مي گويد: به طور كلي بنابر شرايط سني و جسمي، كودكان علاقه مند به حركت و جست و خيز هستند، اما از يك سو خانواده ها آنها را محدود مي كنند و درباره توجه به درس اصرار دارند، از طرف ديگر در مدارس زنگ ورزش جدي تلقي نمي شود و امكانات كافي براي بروز تواناييهاي حركتي كودكان وجود ندارد. اين گونه ورزش اهميت خود را از دست مي دهد و در سنين بالا به فعاليت غير ضروري تبديل مي شود. اين در حالي است كه پژوهشها نشان مي دهد، تحرك كافي فرزندان باعث تحريك قسمتهاي مختلف مغز شده و فعاليتهاي ذهني آنان را افزايش مي دهد. همچنين در افزايش مهارتهاي گوناگون؛ نظير تعادل، تمركز و توجه و توان اعتماد به نفس مؤثر است.
البته در تقويت تواناييهاي جسمي، نظير تعامل مناسب اعضا نيز تأثيرگذار مي باشد.
چهارشنبه 2 مرداد 1387

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: قدس]

[مشاهده در: www.qudsdaily.com]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 184]