واضح آرشیو وب فارسی:اطلاعات: دختر شرق
11 سپتامبر 2001، من حيرت زده و غمگين بودم، اما نه شوكه شده از اين كه القاعده ميتواند دست به چنين كاري بزند - فقط از اين متعجب بودم كه موفق به انجام اين كار شده بودند.
اين بدترين شكل سياسي شدن مذهب بود. القاعده و متحدانش سعي ميكنند برداشت از اسلام را درست همانطور كه هواپيماهاي آمريكا را ربودند، بربايند؛ درست همانطور كه انسانهاي بي گناه را در بمب گذاري در قطارهاي لندن و مادريد كشتند. بهربرداري و سوء استفاده از مذهب كه ديكتاتوري نظامي در دهة 80 از آن سود جسته بود، اكنون توسط القاعده در هزارة جديد مورد استفاده قرار ميگيرد.
اين حقيقت كه قتل انسانهاي بي گناه آشكارا در كتاب مقدس مسلمانان نهي شده است، اين افراطيهاي سياسي را باز
نمي دارد، اين اعتقادات نيست بلكه حكومت دين سالار است كه آنان به دنبالش هستند - اختيار سياسي تام.
تماشاي سوختن برجهاي دو قلو در نيويورك، دانستن اين كه هزاران نفر در حال مرگ آن هم به بدترين نوع ممكن هستند، برايم بسيار دردناك بود. من كه درهاروارد و سپس در دانشگاه آكسفورد تحصيل كرده بودم، آمريكا و انگليس را خانههاي دوم خود ميدانستم. در 7 جولاي 2005 نظارهكردن فاجعهاي ديگر در لندن، قلبم را به درد آورد. و آن چه بسيار بدتر بود، اين بود كه اين اقدام به نام اسلام صورت گرفته بود، و اغلب هم به طور مستقيم به سرزمين مادري من پاكستان نسبت داده ميشد. تحليلگران شروع به پرسيدن اين سؤال كردند: «چرا رابطه با پاكستان ؟ چرا از هر توطئة تروريستي ارتباط پاكستان بيرون ميزند؟»
اين روند نگران كننده از ارتباط بين توطئههاي تروريستي و حملات عليه غرب و پاكستان تصادفي نيست. به نظر من اين روند متأسفانه مربوط به پيامد بي اعتنايي غرب و اجازه دادن به
حكومت نظامي پاكستان براي سركوب آرمانهاي دموكراتيك مردم پاكستان است، تا وقتي كه ديكتاتورهاي آنان آشكارا از اهداف سياسي غرب حمايت ميكنند.
اين دست افشاني با ديكتاتورها دوباره پيامدهايي خواهد داشت، اما اين بار ويراني در مقياسي غير قابل تصور خواهد بود.
در اواخر دهة 70 و كل دهة هشتاد، غرب ديكتاتور ضياء الحق را تا زماني كه وي به تشكيلات اجازه ميداد جانشيني CIA را در افغانستان بكند، ترو خشك ميكرد. اتحاد تشكيلات و CIA نه تنها سلاحهاي مدرن و تكنولوژي را به دست مجاهدين رسانيد، بلكه سرزمين مادري مرا از كشوري آرام به جامعة خشونت بار كلاشينكف، هروئين و اسلام افراطي تبديل كرد. جدايي منابع از بخش اجتماعي و در اختيار ارتش بودن آنها پيامدهاي بسياري در جامعة پاكستان به جاي گذارد كه هنوز نيز آشكار هستند.
وقتي دولت وظيفة خود را براي آموزش و پرورش، بهداشت، مسكن و خدمات اجتماعي فراموش كرد، مردم جاي ديگري به دنبال جا ميگشتند. آشكارترين تجلي اين روند، گسترش مدارس سياسي آن هم به تعداد دهها هزار عدد در سراسر چهار ايالت پاكستان بود.
امروزه اين افراطيها كه نام اسلام را ننگين كردهاند، به سه سازمان تقسيم ميشوند: احزاب مذهبي پشتيباني سياسي را بر عهده دارند، مدارس سياسي فضاي نفرت و تعصب نسبت به ديگر مذاهب و مكاتب برداشتهاي اسلامي ايجاد ميكنند، گروههاي نظامي، مانند لشكر طيبه و حركت الاسلام، كار جذب سرباز و تعليم نظاميان را برعهده دارند. براي برخي از اين سربازهاي جديد اين كار يك مأموريت است و براي بسياري ديگر فقط يك شغل. (براي مثال، يكي از رهبران قبيله اي به من گفت: كرزاي، رئيس جمهور افغانستان ماهانه هفتاد دلار به سربازان خود حقوق ميدهد، در حالي كه طالبان صد دلار به سربازان خود پرداخت ميكند.)
همگام با رها كردن دموكراسي غرب در افغانستان پس از عقبنشيني شوروي در سال 1989و قدرت يافتن راديكالترين عناصر مجاهدين، برخي از جنبشهاي سياسي و مذهبي افراطيها در پاكستان ادامه يافته است. آنان عزم خود را جزم كردهاند تا جنگ مقدسي عليه غرب به راه بياندازند. و آنها در سايه ديكتاتورهاي نظامي قدرت بيشتري به دست ميآورند.
با تأسف بسيار نظارهگر نمايش مجدد اشتباه ضياي آمريكا با ديكتاتور جديد نظامي، پرويز مشرف هستم. دو دهه پس از كودتاي ضياء عليه دموكراسي در پاكستان، يك رئيس ستاد ارتش ديگر عليه دولت غيرنظامي كودتا كرده است. و مانند رهبر ديكتاتوري پيشين، ديكتاتور جديد پاكستان با غرب همراه شده است و حمايتي هرازگاهي و حساب شده اما در اصل فريب كارانه از جنگ ترور جهاني ميكند. اين كار مانع حمايت سياسي آمريكا و انگليس از او ميشود در حالي كه طالبان در مناطق قبيله اي پاكستان دوباره تشكيل گروه داده و سربازان ناتو را به افغانستان همسايه ميكشد.
سلولهاي نظامي در اين ميان خالي هستند. هرازگاهي، رهبران نظامي دستگير ميشوند اما همين كه توجه جهاني به سمت ديگري معطوف ميشود، دوباره آزاد ميشوند. به نظر من ديكتاتوري نظامي ادامه مييابد، تا رهبران اپوزيسيون را تحت فشار قرار دهد، احزاب سياسي را از بين ببرد، مطبوعات را به دست گيرد و تا يك نسل كامل مانع تحقق آرمانهاي حقوق بشر در پاكستان شود.
دوشنبه 31 تير 1387
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: اطلاعات]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 74]