محبوبترینها
صفر تا صد حق بیمه 1403! فرمول محاسبه حق بیمه
نقش هدایای سازمانی در افزایش انگیزه و تعهد کارکنان
کلینیک پروتز و ساخت اندام مصنوعی دکتر اجرائی
چگونه می‌توانیم با ترانسفر وایز پول جابجا کنیم؟
بهترین مدل‌های [صندلی گیمینگ] براساس نقد و بررسی کاربران
مشاوره حقوقی تلفنی با کمترین هزینه
مشاوره حقوقی تلفنی با کمترین هزینه
مشاوره حقوقی تلفنی با کمترین هزینه
دکتر عرفان فدایی وکیل پایه یک دادگستری
بگ خرید تبلیغاتی راهی نوین برای معرفی برند شما
10 اشتباهی که ممکن است هنگام خرید هدایای تبلیغاتی انجام دهید
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1801770847
نگذاريم مسائل اجتماعي امنيتي شود
واضح آرشیو وب فارسی:عصر ایران: نگذاريم مسائل اجتماعي امنيتي شود شبنم رحمتي حجت الله ايوبي معاون مصطفي پور محمدي وزير کشور و همدوره او در دانشگاه امام صادق است. همان جايي که مدرک فوق ليسانس معارف اسلامي و علوم سياسي را از آن اخذ کرده است. او در دانشگاه ليون 2 فرانسه دکتراي علوم سياسي خوانده و از سال 1380 تا 1385 رايزن فرهنگي ايران در فرانسه بوده است. به گواه برنامه هاي فرهنگي که در پاريس اجرا کرده بحق ايوبي را جزء موفق ترين رايزنان ايران در خارج از کشور ارزيابي مي کنند هر چند که باهوش تر از آن است که تاکنون درنيافته باشد انجام کار فرهنگي در پاريس با تهران تفاوت هاي ماهوي زيادي دارد. اين 5 سال زندگي در پاريس از او مردي ساخته که هر چند حتي با تساهل نمي توان او را جزء فرانکوفيل هاي متاخر ايراني طبقه بندي کرد اما نفوذ و ردپاي فرهنگ آن ديار را هم نمي توان در اين دانشجوي سابق دانشگاه امام صادق در نظر نگرفت. در جريان گفت وگو از آندره مالرو وزير فرهنگ شارل دوگل ياد مي کند که شعارش اين بود؛ هر شهر يک موزه، و وقتي اين را به زبان مي آورد شوقي در چشمانش مي دود که آيا مي تواند بديلي از آن مرد بزرگ در ايران باشد و فرهنگ را در اين کشور غيرمتمرکز کند. مي گويد به کار فرهنگي اعتقاد دارد، بنابراين از سخناني که جنجال برانگيز باشند پرهيز مي کند. شايد همين نکته است که او را وامي دارد نقدهايش به برخي از عملکردهاي دولت و زيرمجموعه اش را در حالي که خواهش مي کند ضبط را خاموش کنم بيان کند. از همين رو است که در پايان به نظرم مي آيد اين گفت وگو خالي است، در حالي که گفت وگوي ما در طبقه هفدهم وزارت کشور پرحرارت بود. ايوبي بر مسندي تکيه زده است که مي تواند جايگاه مهمترين سياستگذاري هاي حوزه زنان و جوانان باشد با اين حال به گفته خودش هنوز از اينکه مهمترين و فوري ترين مسائل زنان در ايران چيست، برآوردي ندارد. هرچند نمي توان بر او خرده گرفت چون دو هفته اي بيشتر نمي گذرد که دفاتر امور بانوان در معاونت اجتماعي ادغام شده اند و رياست همه آنها برعهده او قرار گرفته است. مي گويد از مشاوران امور بانوان استانداران سراسر کشور خواسته است تحقيقي کرده و اولويت هاي مسائل زنان را در ايران به او منتقل کنند. اما اين مساله را نمي توان بر او بخشيد که از طرح تاسيس خانه هاي پناهجو براي زنان خشونت ديده خبري ندارد. اين طرح در شوراي اجتماعي کشور دولت هشتم تصويب شده بود اما الان ايوبي مي گويد از آن بي خبر است و اين بد بدعتي است که دولتمردان ما از کارهاي نيک پيشينيان خود مطلع نيستند و قول مي دهند خودشان همه امور را رتق و فتق کنند.در اثنايي که گپ مي زديم از طرح تاسيس خانه هاي اجتماعي در ايران سخن گفت و ضرورتي که در انجام اين کار حس مي کند. گفت يکي از مشکلات ما اين است که مشاور اجتماعي نداريم. مردم نمي دانند براي حل مشکلاتشان به کجا مراجعه کنند و از اين رو مدام مسوولان را نامه باران مي کنند. در دنياي توسعه يافته خانه هاي اجتماعي وجود دارد و مشاوراني که مردم به آنها مراجعه مي کنند. آنها مردم را راهنمايي مي کنند که براي حل مشکلت به فلان جا مراجعه کن يا به او مي گويند مساله ات قابل حل نيست. ايوبي آرزو دارد روزي در ايران چنين خانه هاي اجتماعي اي راه بيندازد. معتقد است اين خانه ها نه تنها اماکني آموزشي - فرهنگي هستند بلکه محل امني هستند براي حل مشکلات شهروندان. با اينکه سابقه تاسيس چنين نهادهايي در دنيا جزء عملکرد شهرداري هاست اما معاون اجتماعي وزير کشور با علم به اين مساله و از آنجا که گمان مي کند فقدان چنين نهادهاي مدني اي به سلامت رواني شهروندان آسيب مي رساند درصدد است خود آنها را راه اندازي کند. ساکن صبور و آرام طبقه هفدهم ساختمان خيابان فاطمي وقتي از شيشه هاي وسيع اتاقش به چشم انداز تهران مي نگرد آن را افقي بکر در نظر مي آورد براي افکار بديعي که در سر دارد؛ اما بد نيست از خاطر نبرد مرکز پايتخت ايران با محله کارتيه لاتن پاريس که همجوار پارک لوکزامبورگ است و ايوبي سخت دلبسته آنجاست تفاوت هايي اساسي دارد، تفاوت هايي عميق تر از فرهنگ مردم دو شهر. تفاوتي به اندازه دو مکتب دور از هم سياست ورزي و او نبايد از اين نکته غافل شود. سياست ادغام دفاتر امور بانوان در معاونت اجتماعي وزارت کشور چه بود؟ با کلمه ادغام خيلي موافق نيستم. با توجه به اهميتي که پيگيري امور بانوان دارد معاونت امور اجتماعي و شوراها موظف شد امور اداره کل بانوان را پيگيري کند. در ستاد وزارت کشور اداره کلي به نام امور بانوان وجود داشت که با هيچ معاونتي ارتباط تشکيلاتي نداشت. به عبارت ديگر هيچ معاونتي در اين وزارتخانه خود را موظف به پيگيري امور اين اداره کل نمي دانست. بر اساس تصميم جديد، مديرکل دفتر امور بانوان و خانواده ضمن اينکه مشاور وزير است از حمايت هاي معاونت امور اجتماعي نيز به صورت تشکيلاتي برخوردار خواهد بود. اين اتفاقي است که در ستاد وزارت کشور افتاده و در حقيقت دفتر امور بانوان ارتقا پيدا کرده است. بنابراين از اين به بعد اين معاونت و شش کارگروهش موظفند با جديت امور بانوان را پيگيري کنند. اين کارگروه ها هم از شخصيت هاي برجسته علمي کشور تشکيل شده اند. کارگروه خانواده و سلامت اجتماعي مدتي پيش به چهار گروه ديگر افزوده شد و به زودي کارگروه فرهنگ و سلامت اجتماعي نيز تشکيل خواهد شد. هدف از اين ارتقاي تشکيلاتي در دفاتر بانوان اين بوده که اين مجموعه عظيم در خدمت امور بانوان قرار بگيرد. با بخشي از حرف هاي شما موافقم که مي گوييد بايد پشتوانه اجرايي قوي وجود داشته باشد تا بتوان مسائل زنان را در کشور پيش برد. قصد تخطئه کسي را ندارم اما گمان نمي کنيد قوي عمل کردن در حوزه اي مثل امور بانوان قدري هم به شخصي که در اين مسووليت گمارده مي شود بستگي دارد. شما مي توانستيد شخص فعال تري را در اين سمت بگذاريد و هزينه هاي اين ادغام را هم نپذيريد. چون اين قول بين فعالان امور زنان رواج دارد که در دولت نهم نه تنها عزمي براي حل مسائل زنان ديده نمي شود که از حذف تشکيلات هم استقبال مي شود. در اولين اقدام با حمايت شخص وزير محترم کشور و پيگيري هاي معاونت پشتيباني در مدتي بسيار کوتاه يکي از آرزوهاي مشاورين بانوان در استانداري ها تحقق يافت و دفاتر مشاوره که با مشکلات زيادي مواجه بودند به اداره کل امور بانوان و خانواده ارتقا يافتند. اين اداره کل مستقيماً زير نظر استانداران محترم است. بدين ترتيب اين دفاتر نوتاسيس وارد مرحله جديد و بسيار مهمي شده اند. اين رويداد بسيار مهم است و نشان دهنده اهتمام بسيار اين دولت به مساله بانوان و خانواده است. در اين مدت کوتاهي هم که معاونت اجتماعي موظف به پيگيري امور بانوان شده است، اين اتفاق مهم افتاده و همه مي دانند که تاسيس يک اداره کل و افزودن به تشکيلات در کشور نزديک به محال است و سازمان مديريت و برنامه ريزي با آن مخالفت مي کند. در اولين جلسه اي که با بانوان مشاور استاندار داشتيم احساس کردم اينها جايگاه درستي در استان ها ندارند، چون به هر حال ما ستاديم و ثمره فعاليت ها بايد در صف ديده شود که آن هم در استان هاست. در اين حوزه تلاش بسيار زيادي شد. شخص وزير هم خيلي پيگيري کردند. معاونت پشتيباني و برنامه ريزي هم همين طور. در همين دو سه هفته تمام مشاورين بانوان در تمام استان ها تبديل شدند به اداره کل امور خانواده و بانوان. اين ارتقاي کم نظيري است. يعني الان در تمام استان ها مساله بانوان يک ساختار جديدي پيدا کرده و اين براي دولت نهم يک افتخار است. اما اينکه به هر حال اشخاص مختلف وقتي در سمتي قرار مي گيرند چگونه کار مي کنند مسلماً بستگي به پتانسيل شان دارد. بدون اينکه بخواهم ميان مسوولان جديد و قبلي مقايسه يا قضاوتي بکنم به هر حال قبول دارم که آدم ها موثرند و نقش دارند و با اين حال معتقدم در همان دوره گذشته هم اگر اين اداره کل زيرمجموعه يک معاونت بود شايد مي توانست منشاء خدمات بيشتري باشد. اما دو هفته پيش که در همين وزارتخانه همايشي برپا بود و خانم هاي مشاور استانداران کشور در امور بانوان در آن شرکت داشتند همه متفق القول بودند که با بحث ادغام، کار آنها در استان جدي گرفته نمي شود و ديگر قادر نخواهند بود همان قدم هاي کوچکي را که تا به حال برمي داشتند، ادامه دهند. اين ادغام چقدر با تعامل و همفکري با زناني که خودشان مسوول اين امر بودند صورت گرفت؟ معمولاً مقاومتي در مقابل تغيير وجود دارد. روح محافظه کارانه اي در تمام ملت دنيا وجود دارد که تغيير را نمي پذيرد. نگراني اي که خانم ها داشتند از اين تلقي ناشي مي شد که عملاً مشاورين استانداري زير نظر دفاتر اجتماعي خواهند شد و فکر مي کردند دو سه پله تنزل پيدا مي کنند. در همان جلسه وقتي که ديگر خبرنگارها حضور نداشتند برايشان توضيح داده شد که اين تغيير ربطي به استان ها ندارد و فقط در ستاد است، نگاه ها عوض شد و نگراني اصلي شان اين بود که نروند زير نظر يک مدير کل که خودش زير نظر يک معاونت ديگر است. اما وقتي در همان جلسه مساله برايشان توضيح داده شد نگراني برطرف شد. در نامه هايي هم که اين خانم ها به من دادند آرزوي همه شان اين بود که روزي يک اداره کل شوند و حالا ديدند که آرزويشان تحقق پيدا کرده است. بودجه اي که شما براي مجموعه فعاليت زنان در وزارتخانه در نظر گرفته ايد چقدر است؟ بودجه اي که قبلاً داشتند آن قدر ناچيز بود که رقمش اصلاً قابل بيان کردن نيست. اما الان با توجه به اين ارتقاي تشکيلاتي اميدواريم که افزايش بودجه داشته باشند. رقم بودجه را نمي گوييد؟ چون خيلي رقم پاييني است ترجيح مي دهم ذکر نشود. اعتقاد من اين است که واقعاً مشکل کشور ما تنها مشکل بودجه نيست. در اينکه بودجه لازم است بحثي نيست اما در اين کشور کمبود بودجه مشکل اصلي نيست. دفاتر ما با طرح و برنامه هاي خوب خود مي توانند همه امکانات استاني را در اين جهت بسيج کنند. معتقدم بايد بودجه کافي براي مسائل بانوان تخصيص يابد ولي مديران امور بانوان با همت بلند خود مي توانند از مشکل بودجه عبور کنند. با توجه به اينکه بودجه هاي استاني در اختيار استاندار است و مديران کل امور خانواده و بانوان هم مشاور استاندار هستند مي توانند از بودجه هاي استاني استفاده کنند. شما تجربه 5 سال زندگي و کار فرهنگي در پاريس را داريد که مهد هنر جهان است. با اين تجربه، معاونت اجتماعي وزارت کشور در زماني که شما تصدي آن را بر عهده داريد، چه سمت و سويي خواهد يافت؟ اهم برنامه هاي شما در اين معاونت حول چه محورهايي دور مي زند؟ من با همين اميد و آرزو به معاونت اجتماعي آمده ام که يک نگاه فرهنگي بر اين مجموعه حاکم شود. از روزي که آمدم تا الان سه اداره کل تبديل به پنج اداره کل شده و ساختار تقويت شده است. علاوه بر اين اداره کل سازمان هاي مردم نهاد (NGOها) هم تاسيس شده است. فکر مي کنم بزرگترين چيزي که در ذهنم بود و کم کم تحقق پيدا مي کند اين است که مساله اجتماعي براي مسوولان کشور به عنوان يک مساله مهم تلقي شود. ما متاسفانه تا زماني که مسائل اجتماعي اند به آنها توجه نمي کنيم. همين که اين مسائل اجتماعي، سياسي مي شوند به آنها توجه مي کنيم و اگر همين مسائل امنيتي شود آن وقت همه مملکت براي حل آن بسيج مي شود. در صورتي که من معتقدم بيشتر مسائل در درجه اول اجتماعي هستند و چون اجتماعي اند بايد همه بسيج شويم و نگذاريم اين مسائل خداي ناکرده سياسي يا امنيتي شوند. تغيير اين نگاه و رويکرد به نظر من کار بزرگي است. دوم اينکه من به تفکيک مسائل اجتماعي و فرهنگي باور ندارم. به نظر من ما بايد براي حل بسياري از مسائل اجتماعي و سياسي نگاه فرهنگي داشته باشيم و با رويکرد فرهنگي به مسائل بنگريم. مثلاً قبل از اينکه مساله پاسداشت زبان فارسي مطرح شود ما در شوراي اجتماعي کشور مصوبه اي گذرانديم براي حفظ زبان فارسي از آفاتي که در اين زمينه با آن مواجهيم. آفاتي مثل پيام هاي کوتاه، تابلوهاي خياباني و فهرست غذا ها در رستوران ها که آرام آرام داريم زبان فارسي را از دست مي دهيم. من معتقدم که چنين مسائلي بايد در دستور کار شوراي اجتماعي وزارت کشور قرار بگيرد که قرار هم گرفت. شايد اين نگاه کمي نگاه جديدتري باشد. حتي مساله معماري ايراني و اسلامي هم مي تواند در دستور کار ما قرار بگيرد. براي اينکه گوياي هويت ماست و ملتي هم که هويت خود را از دست بدهد همه آسيب هاي اجتماعي به سراغش مي آيد. جالب است بدانم با اين نگاه فرهنگي، نحوه اجراي طرح مبارزه با بدحجابي و اراذل و اوباش را چطور ارزيابي مي کنيد؟ شما وقتي با نيروي انتظامي صحبت مي کنيد مي گويند شوراي عالي انقلاب فرهنگي طرحي را مصوب کرده به نام طرح عفاف و حجاب. در اين طرح وظايف نهادهاي مختلف کشور از صدا و سيما تا وزارتخانه هاي مختلف تعيين شده است. وظايفي هم به نيروي انتظامي واگذار شده است. اين نيرو هم مستندش قوانين کشور است و مي گويد ما بر اساس قوانين کشور به وظايف مان عمل کرديم درحالي که ديگران عمل نکردند. البته همه بر اين باورند که اساساً پوشش مساله اي است که جنس اش فرهنگي است و کار زيربنايي و اساسي هم در اين حوزه کار فرهنگي است. البته نيروي انتظامي هم معتقد نيست با بدحجابي مبارزه کرده بلکه معتقد است با کساني که هنجارشکني مي کنند برخورد کرده است. به پيشنهاد خود نيروي انتظامي در شوراي اجتماعي کشور تصويب شده که برخوردهاي نيروي انتظامي آسيب شناسي شود. از تاسيس سازمان هاي مردم نهاد (ان جي اوها) صحبت کرديد. مگر سازمان هاي مردم نهاد قبلاً تاسيس نشده بودند؟ در دولت هشتم که اين سازمان ها خيلي فعال بودند. نه. قبلاً سازمان هاي مردم نهاد يک گروه بودند در اداره کل امور اجتماعي. ما براي مقابله با بسياري از آسيب هاي اجتماعي و فرهنگي بايد از خود مردم کمک مي گرفتيم و اعتقاد دارم مردم بهترين مشارکت کننده در امر خودشان هستند. الان حدود 9 هزار ان جي او در کل کشور داريم و اينها امورشان بايد در يک اداره کل ضبط و ربط مي شد که اداره کل را تاسيس کرديم تا کارها تسريع شود. اما عموم کساني که در عرصه نهادهاي مدني کار مي کنند معتقدند در دولت نهم فضايي براي فعاليت آنها وجود ندارد. شما چقدر اين قول را قبول داريد؟ نه من اين قول را قبول ندارم. ما در همين دوره خودمان حدود 150 پرونده تشکيل سازمان مردم نهاد را پيگيري کرديم و تقريباً همه هم مجوز گرفتند. يعني تقريباً تمام کساني که آمدند مراحل قانوني را طي کردند، موفق شدند مجوز بگيرند. الان پرونده هاي ما به روز است و در سايت معاونت اجتماعي وزارت کشور هم نرم افزار جامع سازمان هاي مردم نهاد را گنجانده ايم تا بعد از اين ديگر اشخاص نيازي به مراجعه حضوري نداشته باشند. ابتداي رياست جمهوري آقاي احمدي نژاد خبري آمد مبني بر اينکه کساني که مي خواهند ان جي او تشکيل دهند بايد از مساجد و هيات هاي مذهبي محلشان تاييديه بياورند. اين شرط هنوز وجود دارد و به شکل قانون درآمده است؟ خير. چنين چيزي به هيچ وجه صحت ندارد. منبع: شرق
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: عصر ایران]
[مشاهده در: www.asriran.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 398]
-
گوناگون
پربازدیدترینها