واضح آرشیو وب فارسی:قدس: گزارش تحليلي قدس درباره واكنشهاي رسانه اي به نشست امروز جليلي، سولانا و برنز؛ كارزار نفسگير ديپلماتيك در ژنو
گروه سياسي- بهروز فرهمند: هر چند حضور «ويليام برنز»، نفر سوم وزارت خارجه آمريكا در مذاكرات امروز(شنبه) سولانا و جليلي در ژنو، رخدادي قابل تأمل ارزيابي مي شود، اما در تحليل آن نبايد به اشتباه افتاد.
بي ترديد، حضور مستقيم آمريكا در مذاكرات هسته اي كه پيش از اين به انجام تعليق غني سازي اورانيوم از سوي ايران مشروط مي شد، نمي تواند چيزي جز عقب نشيني آشكار واشنگتن نام بگيرد، اما رويكرد رسانه هاي غربي و واكنشها در خصوص اين اقدام نبايد از نظر دور بماند.
بزرگنمايي با انگيزه ايجاد فشار
به نظر مي رسد، پوشش خبري گسترده اين رخداد، با انگيزه القاي اين تفكر كه حضور برنز در ژنو، يك امتياز بي بديل از سوي واشنگتن به تهران و فرصتي تكرار نشدني است، در دستور كار رسانه هاي غربي قرار گرفته است.
بديهي است، پيگيري اين خط خبري با انگيزه ايجاد فشار بر مذاكره كنندگان ايراني دنبال مي شود.
بنا بر اعلام رسانه ها به نقل از مقامهاي آمريكايي، حضور برنز در مذاكرات هسته اي تنها براي يك بار رخ مي دهد. او ملاقاتي دوجانبه با جليلي ندارد و تنها هدفش، تكرار تقاضاي دولت بوش از ايران براي تعليق غني سازي اورانيوم است و چنانچه اين درخواست از سوي تهران اجابت نشود، نماينده آمريكا ديگر در مذاكرات حاضر نمي شود.
بهره برداري از دو دستگي
در حالي كه روزنامه واشنگتن پست، تصميم دولت بوش را «عزيمتي چشمگير از سياستي قديمي» توصيف كرد و خبرگزاري آسوشيتدپرس نيز آن را «گسستي از سياست گذشته» خواند، برخي تحليلگران نيز اهداف پشت پرده اين اقدام را در كانون توجه قرار داده اند.
يك مقام آمريكايي به خبرگزاري رويترز گفته است: بخشي از منطق اعزام «ويليام برنز» به نشست ژنو، بهره برداري از آن چيزي است كه واشنگتن تفرقه در دستگاه حاكم ايران بر سر بسته پيشنهادي مي بيند.
نگراني عموزاده هاي صهيونيست و تندروها
بخش ديگري از سياستهاي تبليغاتي و رسانه اي غرب در خصوص تحول اخير بر پاسخگويي به نگرانيهاي تندروها در ايالات متحده و مقامهاي اسرائيلي و اطمينان دادن به آنها مبني بر اينكه حضور برنز در مذاكرات ژنو به معناي عقب نشينيواشنگتن در برابر تهران نيست، معطوف شده است.
روزنامه گاردين در اين باره نوشت: اين حركت آمريكا بيش از آنكه نشانه تغيير سياست اين كشور در قبال تهران باشد، يك حركت نمادين است.
روزنامه صهيونيستي هاآرتص نيز در گزارشي به نقل از يك منبع اسرائيلي در بيت المقدس نوشت: آمريكا به اسرائيل خبر داده، طرح اعزام برنز به اين مذاكرات، تنها براي يك بار اتفاق مي افتد و نشانه تغيير سياست واشنگتن در قبال تهران نيست.
هاآرتص افزود: آمريكا مدعي است، به گزارشهاي سولانا درباره ايران اعتماد ندارد و مي خواهد با فرستادن نماينده اي، مذاكرات را زير نظر بگيرد.
به نوشته اين روزنامه صهيونيستي، آمريكاييها به مقامهاي تل آويو گفته اند، شرط تعليق غني سازي همچنان پابرجاست.
«دانا پرينو»، سخنگوي كاخ سفيد هم مي گويد: هيچ چيزي تغيير نكرده است. اگر آنها (ايرانيها) پيشنهاد تعليق را نپذيرند، مذاكرات ديگري در كار نيست.در اين حال، «جان بولتون»، ديپلمات تندروي آمريكا با انتقاد از اعزام برنز به ژنو، اين گام واشنگتن را تسليم شدن در حل مشكل هسته اي ايران ناميد و گفت: اين كار فقط باعث جسورتر شدن ايرانيها مي شود.
بولتون گفت: اين اقدام نشان دهنده سقوط عقلاني دولت بوش است. من فكر مي كردم احتمال اتخاذ اقدام نظامي عليه ايران توسط دولت بوش در شش ماه باقي مانده (از دوران رياست جمهوري بوش) صفر است، اما اكنون فكر مي كنم حتي از صفر نيز كمتر است.
تحليلگر شبكه خبري فاكس نيوز، متعلق به نومحافظه كاران نيز با دلسرد كننده خواندن تصميم بوش براي نرمش در مقابل تهران، از اتخاذ اين تصميم اندكي پس از مانور موشكي سپاه پاسداران انتقاد كرد.
«سي ان ان» از وزارت خارجه آمريكا گزارش داد: مقامهاي واشنگتن، عقب نشيني در مسأله هسته اي ايران را رد مي كنند و معتقدند، نيكلاس برنز روز شنبه فقط براي استماع مذاكرات جليلي سولانا به ژنو خواهد رفت و نه براي مذاكره.
ديگر نمي خواهيم تماشاچي باشيم!
در اين ميان، تحليلهاي ديگري هم در كانون توجه قرار گرفته اند.
از جمله، اين تحليل «بي بي سي» كه معتقد است: اكنون كه نشانه هاي معامله و حل و فصل مناقشه هسته اي روشن شده، آمريكا با اعزام برنز مي خواهد به اروپا و تهران پيام دهد كه اگر معامله اي باشد، ما هم بايد در آن سهم داشته باشيم.
مركز مطالعات راهبردي و بين المللي آمريكا نيز در روزهاي واپسين هفته گذشته اعلام كرد: سالهاست دولت بوش مي گويد براي پيوستن به مذاكره با ايران فقط در صورتي كه غني سازي اورانيوم متوقف شود، آمادگي دارد، اما دوره رياست جمهوري وي پايان مي يابد و اكنون واشنگتن احساس مي كند، نمي تواند خارج از گود بايستد.
پليس خوب- پليس بد
يك دليل ديگر براي اعزام سومين مقام وزارت خارجه به نشست ژنو اين است كه كاخ سفيد مي خواهد اطمينان يابد كه امتيازهاي فراوان داده نمي شود.
«گري سيمور»، معاون رئيس شوراي روابط خارجي مي گويد: برنز به عنوان پاسبان بد در آنجا حضور مي يابد. اين نگراني وجود دارد كه سولانا و برخي ديگر كشورها شايد بخواهند به كمتر از تعليق غني سازي اورانيوم رضايت دهند.
فنون ديپلماسي
در همين حال، «جان لاين»، تحليلگر «بي بي سي» نوشت: مشكلي كه براي ايران وجود دارد، اين است كه احساس مي كند آخرين بار كه اين برنامه را تعليق كرد، به ازاي آن چيزي به دست نياورده است.
يك تحليلگر ديپلماسي هسته اي نيز به سايت خبري «تابناك» مي گويد: به دليل حضور نماينده آمريكا در اين مذاكرات براي نخستين بار، مذاكرات دبير شوراي عالي امنيت ملي از حساسيت بالايي برخوردار است و در صورتي كه پشتوانه يادشده با هوشمندي و استفاده از فنون ظريف ديپلماسي همراه شود و طرف اروپايي هم به دنبال حل موضوع باشد، مي تواند در عين تحقق مطالبات ملت ايران، به اقناع طرف مقابل هم بينجامد.اين كارشناس مي افزايد: بسته «1+5» در وضعيت كنوني به هيچ وجه راضي كننده طرف ايراني نيست.
وي ادامه مي دهد: طرف اروپايي براي راضي كردن ايران، بايد در اين مذاكرات اصلاحاتي را بپذيرد و هنر تيم مذاكره كننده كشورمان اين است كه اصلاحات جدي را به طرف مقابل بقبولاند.
اين كارشناس مي گويد: براي نمونه، در بسته پيشنهادي، به ساخت نيروگاه هاي آب سبك اشاره شده است، اما از زمان و كشور سازنده اين نيروگاه ها اثري نيست. بنابراين، وظيفه تيم مذاكره كننده است كه اين تعهد كشورهاي 1+5 به ايران را شفاف كند و عبارت بسته پيشنهادي تغيير يابد.
عبارت بسته گروه 1+5 اين است: تأمين كمكهاي مالي و تكنولوژيك لازم براي استفاده صلح آميز ايران از انرژي هسته اي و حمايت نسبت به از سرگيري پروژه هاي همكاري فني در ايران توسط آژانس بين المللي انرژي اتمي و حمايت از ساخت نيروگاه هاي آب سبك منطبق با آخرين فنا وري روز.
اما عبارت پيشنهادي مي تواند اين باشد: 1+5 متعهد مي شود كه به ميزان ده هزار مگاوات نيروگاه آب سبك در مدت پنج سال در ايران احداث و بهره برداري شود. كشورهاي آلمان و فرانسه، مسؤوليت اجراي اين تعهدها را مي پذيرند.
وي ادامه مي دهد: همچنين در بخش ديگري كه به صورت كلي حقوق ايران در انرژي هسته اي به رسميت شناخته شده است، بايد عبارت به شكلي تصحيح شود كه به منزله تداوم معتبر بودن همه حقوق ايران در چارچوب «ان پي تي» است.
عبارت 1+5: حق ايران براي توسعه پژوهش، توليد و كاربرد انرژي صلح آميز هسته اي، برابر با تعهدات پيمان منع گسترش سلاحهاي هسته اي را به رسميت بشناسند. به محض ايجاد اطمينان از ماهيت كاملاً صلح آميز برنامه هسته اي ايران، با آن همان رفتاري را داشته باشند كه با برنامه هر كشور فاقد سلاحهاي هسته اي در چارچوب «ان پي تي» دارند.
عبارت پيشنهادي: فعاليتهاي صورت گرفته از سوي ايران به دليل اعتمادسازي است و تا رفع ابهامات از برنامه هسته اي ايران ادامه خواهد داشت و حقوق ايران در چارچوب «ان پي تي» به ويژه حق توليد سوخت هسته اي به هيچ وجه قابل مذاكره نيست.
شنبه 29 تير 1387
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: قدس]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 117]