وقتى پول حرف آخر را مى زند - ستارگانى در دوردست

واضح آرشیو وب فارسی:ايران ورزشی: وقتى پول حرف آخر را مى زند - ستارگانى در دوردست
پنجاه سال پيش، تيم ملى فوتبال برزيل براى نخستين بار بر قله فوتبال جهان ايستاد. آن روزها نوجوانى به نام پله جام ژوله ريمه را در سوئد در آغوش كشيد. سوئد۱۹۵۸ مكانى مقدس بود كه بازى زيبا را به دنيا معرفى كرد..
تا قبل از اين هم دنياى فوتبال بازيكنان بزرگ به خود ديده بود اما هيچ يك همانند اديسون آرانتس دناسيمنتو قلب فوتبال را نشانه نرفته بود. شنبه گذشته پله به شهر استاك آن ترنت انگليس رفت تا در بازى بزرگداشت حريف قديمى اش، دروازه بان گوردون بنكز مربيگرى تيم منتخب را بر عهده بگيرد.
نخستين رويارويى آنها، به ۳۸ سال پيش و يك بعد از ظهر تابستانى در گوادالاجارا مكزيك برمى گردد. همان بازى معروف انگليس و برزيل در جام جهانى ۱۹۷۰ مصاف مردان سرزمين زادگاه فوتبال با پسرانى كه فوتبال را با هنر درآميخته بودند. مسابقه اى كه هنوز هم يكى از جذاب ترين بازيهاى تاريخ فوتبال است و شايد كلمات نتوانند به خوبى حق مطلب را ادا كنند. آن مسابقه از طريق تلويزيون در سراسر دنيا پخش شد تا نخستين جرقه هاى انقلاب در جهان فوتبال زده شود. برايان كلاف روزى گفته بود تلويزيون باعث مرگ فوتبال خواهد شد. شايد شما با اين عقيده موافق يا مخالف باشيد اما منظور برايان واقعاً چه بود
او معتقد بود پوشش تلويزيونى مسابقات نهايتا به خالى شدن ورزشگاه ها منجر خواهد شد. امروز همه مى دانيم كه او اشتباه كرده؛ در واقع معجزه تلويزيون سرازير شدن منابع مالى به سمت باشگاه ها بود. همان عاملى كه باعث جدايى و فاصله اقتصادى بين بازيكنان و هواداران شده است. لو ماكارى در كتاب خاطراتش از دنياى توپ گرد كه ماه آينده چاپ مى شود بابت كمرنگ شدن روز افزون ارزش هاى اخلاقى سابق در فوتبال امروز ابراز تاسف كرده است. بايد گفت اين پروسه در واقع پس از جام جهانى ۱۹۷۰ شروع به شكل گيرى كرد. اين نخستين تورنمنتى بود كه به طور زنده از تلويزيون پخش مى شد و كسانى كه تا پيش از اين توانايى خريد اين وسيله را نداشتند حالا از تلويزيون هاى ۳۲ اينچ رنگى به تماشاى مسابقات مى نشستند. پيراهن طلايى برزيل آن روزها درخشان تر از هميشه بود چرا كه موفق شدند با نتيجه يك-۴ ايتاليا را از پيش رو بردارند و براى سومين بار جام قهرمانى را بالاى سر ببرند. به زمان حال برگرديم؛ فيليپه اسكولارى، مربى قهرمان برزيل در جام جهانى با كوله بارى از تجربه، هنر و توقع به استمفورد بريج آمده تا به هر قيمتى شده آبى هاى لندن را با قهرمانى در جزيره آشتى دهد. 180 مايل دورتر، كريستيانو رونالد يا پله قرن ۲۱ به دروازه هاى اولدترافورد زنجير شده تا شاهد برده دارى مدرن باشيم!

كجاى مسير را اشتباه رفتيم
ماكارى با نگاهى به يورو ۲۰۰۸ بابت كاهش روز افزون بازيكنان تأثيرگذار ابراز تاسف و نگرانى مى كند. در اين تورنمنت تيمى جام قهرمانى از بالاى سر برد كه فوتبالى منظم و زيبا را ارائه كرد اما هرگز تيمى درجه اول را از پيش رو برنداشت.كافى است اسپانياى ۲۰۰۸ را با برزيل ۱۹۷۰ مقايسه كنيد. زردپوشان برزيل آن روزها انگليس و ايتاليا را حذف كردند اما در يورو نه ايتاليا و نه آلمان آن تيم هاى قدر هميشگى نبودند.
لو ماكارى در ۱۹۸۴ در حالى منچستر يونايتد را ترك كرد كه بيشترين دستمزد بازيكن ۴۲۰ پوند در هفته بود اما اين روزها كريس رونالدو دو باشگاه ثروتمند اروپايى را بر سر به خدمت گرفتنش به جان هم انداخته و هنوز معلوم نيست در منچستر ماندگار مى شود يا راهى سانتياگو برنابئو. البته هواداران شياطين سرخ معتقدند بايد اجازه خروج رونالدو را صادر كرد. چرا كه خودش مى خواهد به خاطر چند دلار بيشتر در تيمى سطح پايين تر و ليگى ضعيف تر از ليگ برتر بازى كند. به هر حال رونالدو فقط يك نمونه است امانوئل آدبايور و الكساندر گلب از ترك آرسنال خوشحالند.ظاهرا جدايى گلب از آرسنال و پيوستن به بارسلونا دو دليل عمده دارد: گرانى شهر لندن و اينكه فابرگاس تمايلى ندارد به او پاس بدهد. ستارگان برزيل ۱۹۵۸ همچون ديدا، گارينشا، واوا و پله تمام دوران حرفه اى خود را در برزيل گذراندند. پله در ۱۷ سال ۱۳۶۳ بار براى سانتوس به ميدان رفت. زمان را نمى توان به عقب بازگرداند و البته چه كسى مى تواند به راحتى از پيشنهاد وسوسه برانگيز رئال مادريد بگذرد همانطور كه بابى چارلتون گفته اگر اين واقعاً برده دارى است-آنچه براى رونالدو در منچستر يا رئال پيش آمده- پس لطفا يك قرارداد هم براى من تنظيم كنيد.
شنبه 29 تير 1387

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: ايران ورزشی]

[مشاهده در: www.iran-varzeshi.com]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 99]