واضح آرشیو وب فارسی:کيهان: آرامش، صفا و صداقت ارمغان نماز در خانواده
نماز پشتوانه و آرام بخش روان انسان است. اگر در محيط خانواده فرهنگ نماز گسترش و ژرفا بيابد، اگر ترنم نماز، فضاي خانواده را معطر و متبرك سازد. اگر كودكان و فرزندان، پدر و مادر را مقيد و معتقد به نماز ببينند، بي هيچ ترديد آنان نيز الگوي خويش را از خانواده خواهند گرفت و انس و الفت با نماز خواهند يافت كه ره آورد آن پرهيز از منكر و ناهنجاري ها و گريز از آلودگي و همسايگي با پاكي و تهذيب و صفا و صداقت است. خواندن نماز به طور مداوم و محافظت بر آن، آرامش رواني پديد مي آورد و دل مومن را امنيت مي بخشد.
نماز شستشوگر روان از گناه است و قلبي كه در آن تاريكي گناه نباشد از آرامش و اطمينان و صفا لبريز مي شود چنان كه پيامبر فرموده: «انساني كه نمازهاي پنجگانه را به جاي مي آورد، مانند آن است كه در روز پنج بار شنا كرده و از آلودگي ها به درآمده است». پس نماز مانع ابتلا به آلودگي و گناه است و چون خواندن نماز بيشتر در خانه انجام مي شود اگر يكايك اعضاي خانواده نمازگزار باشند، همگي با هم آرامش رواني را در خانه به ارمغان مي آورند و درپناه آن با موفقيت زندگي مي كنند.
نمازخواندن موجبات افزايش اعتماد به نفس را فراهم مي آورد؛ زيرا وقتي آدمي با خدا سخن مي گويد و از او استعانت مي جويد توان بيشتري را در خود احساس مي كند كه ناشي از اتكاي به خداي تعالي است و باعث افزايش موفقيت هاي او در زندگي مي شود. زيرا نماز نقش مدد رساني دارد. چنان كه قرآن مي فرمايد: از نماز و روزه كمك بجوييد. انسان برخوردار از امدادهاي ناشي از اقامه نماز، فردي موفق تر است و موفقيت هاي روزافزون، اعتماد به نفس و آرامش آن را درپي دارد.
درمحيط خانواده اي كه اعضاي آن نماز را برپا مي دارند، فضاي آرامي حاكم است. پير و جوان و كودك و خردسال همه از احترام و عزت نفس بهره گرفته اند و انسان برخوردار از كمال كه هنگام سجده بر سر آستان معبود مي سايد و پيشاني خود را به رسم تواضع و بندگي برخاك مي گذارد درهمه جا و از جمله محيط خانواده نيز متواضع است و احترام ديگران را پاس مي دارد.
پس در خانه اي كه همه در برابر معبود متواضع اند و حرمت يكديگر را نمي شكنند همه از عزت نفس و آرامش رواني برخوردارند و جلوه هاي عشق را به نمايش مي گذارند.
در خانه اي كه تشكر و سپاسگزاري از يكديگر وجود داشته باشد دلسردي ها و ناپايداري ها در آن جايي ندارد و اين ابراز عشق و علاقه و سپاس و تشكر احساس تعلق به جمع خانواده را پديد مي آورد. ابراز محبت يكي از نيازهاي اساسي رواني است كه با تامين آن تعادل و بهداشت رواني فرد تحقق مي يابد. وجود دل هاي پرمحبت و با صفا كانون خانواده را گرم و روابط عاطفي را در آن مستحكم مي كند و آدمي در برخورد با افراد صميمي و مهربان كمتر احساس آزردگي و سرخوردگي مي كند و خود را در محيطي آرام سرشار از روابط گرم مي يابد زيرا عبادت و نماز به زندگي او معنا و جهت داده و آرامش بخشيده است. درخانه اي كه فضايي معنوي حكم فرما باشد زن و شوهر و فرزندان با رضايت و صميميت همديگر را در راه اقامه نماز تشويق و كمك مي كنند و همه نمازگزار هستند همگي از افسردگي به دور مي مانند زيرا خواسته ها و نيازها و رازها را با معبود خود بازگو مي كنند و كسي كه پيوسته با خداي خويش راز و نياز كند و غم دل بازگو كند هرگز مبتلا به افسردگي نمي شود.
بايد باور كنيم كه غذاي روحي بچه ها و اكسيژن جان آنان و خوشبختي و آخرتشان به رابطه آنها با آفريدگار مهربان بستگي دارد، پس با دلسوزي و صبر به دنبال راه هاي جديد، بيان هاي جذاب، ابتكار درطرح مسئله و شيوه هاي مناسب دعوت به نماز باشيم و اين هنري است كه خانواده و مدرسه و جامعه بايد متناسب با نيازمندي هاي سني افراد فرهنگ سازي كند؛ زيرا نيايش نياز دروني انسان است و بايد متناسب با رغبت هاي فراگيران جستجو كرده و براساس آن اقدام كند در چنين صورتي نماز نماد باشكوه نيايش و فرهنگ غالب تمامي جوانان، مردان و زنان و خانواده هاي ما خواهدشد، فرهنگي كه تمامي مردم داوطلبانه و از روي عشق و علاقه آن را برخواهندگزيد و محيط خانواده ها از آرامش رواني و روحيه همراهي و همدلي و شادابي سرشار مي شود.
شهلا مظلومي
چهارشنبه 26 تير 1387
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: کيهان]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 243]