واضح آرشیو وب فارسی:قدس: ميهمان ؛ علي(ع) از ما شناخت مي خواهد نه تجليل!
* دكتر يحيي يثربي
ما مناسبتهاي زيادي در فرهنگ ديني خود داريم كه بايد آنها را خوب مديريت كنيم و هر سال از آنها نكات ارزنده اي بياموزيم.
اما در سالهاي اخير، بيشتر اين مناسبتها به اجراي مراسم يكنواخت، چراغاني كردن و جشن گرفتن محدود شده، بدون اين كه به معرفت تازه اي دست پيدا كنيم و شايد دليل آن هم اين باشد كه دچار يك ذهنيت غيراسلامي شده ايم كه ناشي از فرهنگ شاهان و سلاطين است. در فرهنگ غير اسلامي، آنچه از مردم مي خواهند، تجليل است.
در حالي كه در فرهنگ اسلامي معرفت و شناخت مدنظر است اما يكي از معجزات اسلام اين است كه به مردم هشدار داده از اين اعمال دوري كنند و اگر اين ائمه(ع) به وحي و آسمان وصل نبودند، نمي توانستند از خير بزرگداشت خودشان بگذرند. يكي از ياران حضرت رسول(ص) خيلي با سوز و گداز مي گويد: «ما هميشه آرزو داشتيم ايشان را احترام كنيم، ولي اجازه نداد. دوست داشتيم قبل از او سلام كنيم، ولي نشد. هميشه آرزو داشتيم او بنشيند و ما كار كنيم. اما هيچ وقت اجازه نداد.» واقعاً يك انسان چقدر به كرامت انسانهاي ديگر توجه دارد، چون اساسي ترين مأموريت اسلام رهايي انسانهاست.
همان اصالت و اعتباري كه غرب سيصد سال است براي رسيدن به آن تلاش مي كند و هنوز هم فاصله زيادي با آن دارد، از الفباي اسلام است. بنابراين، بياييم وقت خودمان را صرف تجليل نكنيم. يعني حضرت علي(ع) اگر خودش زنده بود، اجازه نمي داد پولي صرف بزرگداشت ايشان شود، پس حق است كه در معرفت و شناخت دادن مردم از ايشان تلاش كنيم.
واقعاً ما از حضرت علي(ع) چه مي دانيم؟ فقط در همين حد كه ايشان در خانه كعبه متولد شده و در خانه خدا (مسجد) به شهادت رسيده است. متأسفانه در برخي از اين مراسم بعضي مداحان به دلخواه خودشان از علي(ع) شخصيت مي تراشند. در حالي كه هيچ شناختي از مولاي متقيان ندارند.
در اين ايام بزرگ، تلاش كنيم به سوي فرهنگ اسلام برويم، نه فرهنگ خودمان. در فرهنگ اسلام، مولاي متقيان از ما تجليل نمي خواهد، بلكه فهم و شناخت مي خواهد و بر اساس آن فهم و درك كه مي شود ايمان، عمل صالح مي خواهد. ايشان نيامده كه پناهگاه ناشايستگي ما باشد و بيمه كاستيهاي ما نيست كه مثلاً بگوييم «علي دارم چه غم دارم». بياييم درك كنيم كه علي(ع) آمده الگوي ما باشد تا انسان زندگي كنيم. آمده كه بگويد يك مسلمان نبايد به دنيا وابسته باشد و جاه و مال آن قدر ارزش ندارد كه معرفت و حقيقت را فراموش كنيم. بياييم به سراغ علي(ع) برويم نه به خاطر تجليل، بلكه به خاطر خودش چون ايشان بزرگ است و دنيايي است.
علي(ع) را بخوانيم، او را تجليل نكنيم. او آمده به ما بگويد كه آدم متوجه خدا باشد كه از همه چيز در دنيا باارزش تر است. چرا طاق نصرت براي حضرت علي(ع) مي بنديم و بعد خودمان هر طور دوست داريم رفتار مي كنيم، بدون اين كه از انديشه هاي آن حضرت پيروي كنيم؛ زيباترين و بالاترين چهره مولا، دلبستگي او به خدا و دلبسته نبودنش به دنياست. سعي كنيم ذره اي به ايشان نزديك شويم.
دوشنبه 24 تير 1387
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: قدس]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 172]