محمد جعفري مسئول پرونده عراق در جمهوري اسلامي ايران : بحران عراق تنها با اعلام خروج كامل اشغالگران آمريكايي حل مي شود

واضح آرشیو وب فارسی:فارس: محمد جعفري مسئول پرونده عراق در جمهوري اسلامي ايران : بحران عراق تنها با اعلام خروج كامل اشغالگران آمريكايي حل مي شود
مسئول پرونده عراق در جمهوري اسلامي ايران گفت : بحران عراق به اين شكل حل مي شود كه آمريكايي ها اعلام كنند كاملا از عراق خارج مي شوند. اگر امروز قبول نكنند بعدها مجبور مي شوند با خسارت بيشتري واقعيت را قبول كنند.
محمد جعفري مسئول پرونده عراق در جمهوري اسلامي ايران و مشاور رئيس مجلس شوراي اسلامي در گفتگو با خبرگزاري فارس در تشريح آخرين وضعيت عراق گفت : بايد وضع عراق را بدرستي تحليل كرد و اين را در نظر گرفت كه حكومت عراق در سايه حضور اشغالگران كار بسيار سختي را دنبال مي كند. در برخورد و رابطه آنها با آمريكايي ها نيز بايد بدانيد كه آنها با يك كشور تعامل ندارند بلكه با كشوري تعامل مي كنند كه عراق را اشغال كرده است .
محمد جعفري گفت : در چنين وضعيتي وقتي نوري مالكي ايستادگي مي كند و زير بار امضاي توافق نامه بلند مدت نمي رود اين يك پيروزي براي عراق به شمار مي رود و در عين حال وقتي از تفاهم نامه كوتاه مدت صحبت مي شود نشان دهنده اين است كه رفتار عراق صرفا سلبي نبوده بلكه آنها به دنبال يك راه حل ايجابي هستند.
وي گفت : شاه بيت اين تفاهم نامه كوتاه مدت پايان اشغال عراق توسط آمريكائي ها است .
وي ادامه داد : آمريكا از طريق توافق نامه بلند مدت بدنبال ادامه اشغال بود و عراق از طريق تفاهم نامه كوتاه مدت بدنبال پايان اشغال است كه البته همه ديدند كه آمريكائي ها بلافاصله آنرا رد كردند.
وي ادامه داد : در حقيقت مي توان گفت عراق به آمريكا گل زد و توپ را در زمين آمريكا نگه داشته است . البته آمريكائي ها وقتي به سرعت آن را رد كردند نشان دادند كه هدفشان حل مسئله نيست و مي خواهند به اشغال عراق ادامه دهند و حضوري دائم در عراق داشته باشند.
جعفري در پاسخ به اين سئوال كه تفاوت توافق نامه تعهدنامه و امثالهم در چيست گفت : عهدنامه و توافق نامه و تفاهم نامه هر كدام داراي يك نوع بار حقوقي هستند و كاملا با هم فرق مي كنند و از ميان آنها تفاهم نامه داراي كمترين بار حقوقي است و يك چيز حداقلي بشمار مي رود كه ميان دو دولت صورت مي گيرد و حدس من اين است كه نوري مالكي مي خواهد كمترين بار حقوقي بر دوش عراق باشد.
وي گفت : همانطور كه گفتم آمريكا عراق را اشغال كرده و دولت عراق اكنون تحت اشغال حكومت مي كند و دست او بسته است و ابزار كمي در مقابل آمريكائي ها دارد. اگر چه اين دولت مي تواند همه جوره مخالفت وسيعي با تصميمات و اقدامات آمريكا بكند اما بايد هزينه بسيار سنگيني پرداخت كند و يك دولت عاقل اين مشكلات را با هزينه كمتري حل مي كند.
جعفري افزود : اينكه برخي از گروه ها از جمله كردها نسبت به توافق نامه تمايل نشان دادند بخاطر آن است كه آنها نگران وضعيت خود بودند. مخصوصا بعد از ظلم هايي كه توسط حكومت سابق و بعثي نسبت به آنها شد فكر مي كردند توافق نامه و حضور آمريكايي ضمانتي براي خود آنهاست تا اينكه اقليم آنها پايدار بماند در حاليكه بدترين رفتارها را خود آمريكايي ها در حق آنان كردند.
وي ادامه داد : در زمان ملا مصطفي بارزاني كردها با اعتماد به آمريكا عليه دولت مركزي كار كردند و در زماني كه موفقيت هاي زيادي كسب كردند آمريكا در چارچوب تامين منافع اسرائيل براي اينكه دولت عراق با سوريه درگير شود تا اسرائيل از جانب سوريه رها شود با عراق توافق كرد و به سرعت حمايت خود را از كردها قطع كرد و كردها را در مقابل حكومت مركزي عراق تنها گذاشت كه اين مسئله منجر به آوارگي هزاران نفر از كردها شد و شورش كردها كاملا از سوي حكومت بعث سركوب شده و از بين رفت .
وي با اشاره به اينكه در زمان صدام و بعد از سقوط حكومت عراق و آمدن آمريكايي ها نيز وقتي آمريكا وارد خاك عراق شد به كردها هيچ اعتنايي نكرد اظهار داشت : اين در حالي بود كه آنها با كردها هم پيمان بودند و وارد اردبيل و سليمانيه شدند و در همه امور و حتي امور جزئي اقليم كردستان دخالت مي كردند و نشان دادند هيچ اعتقادي به دولت كردها ندارند و اين نمونه ها نشان دهنده اين است كه نگاه آمريكا به كردها يك نگاه كاملا ابرازيست و اگر كردها از سابق تجربه اي كسب نكرده باشند بايد در آينده منتظر بي وفايي جديدي از سوي آمريكا نسبت به خودشان باشند.
محمد جعفري در پاسخ به اين سئوال كه چرا آمريكايي ها زودتر از اينها به فكر امضاي توافق نامه با عراق نيافتادند تا اينگونه از نظر زمان در مخمصه گرفتار نشوند افزود : آمريكا فكر نمي كرد در قضيه توافق نامه زمان كم بياورد اما مخالفت شديد جامعه عراق باعث آن شد و تصور آمريكايي ها اين بود كه توافق نامه تا تير ماه امضا خواهد شد و از تير ماه تا دي ماه كه پايان سال 2008 است فرصت دارند تا كارهاي خود را انجام دهند اما متوجه شدند قضيه به اين سادگي و همانطور كه تصور مي كردند نيست .
وي در پاسخ به اينكه پيش بيني شما اين است كه بالاخره توافق نامه بين آمريكا و عراق امضا مي شود يا نه گفت : من تصور مي كنم كساني كه از نظر حقوقي مي توانند با آمريكا توافق نامه امضا كنند يا نمي خواهند يا نمي توانند آن را امضا كنند البته هستند كساني كه شايد دوست داشته باشند توافق نامه امضا شود اما آنها جايگاه حقوقي ندارند.
وي در واكنش به اينكه آيا آمريكا سعي مي كند تداوم حضور خود در عراق را از راه ديگري غير از امضاي توافقنامه محقق كند گفت : آمريكا راهي ندارد و فقط نوري المالكي مي تواند يك سال ديگر حضورشان را از طريق سازمان ملل افزايش دهد اما اين موضوع حل بحران نيست و فقط عقب انداختن زمان بحران است و به عبارتي بحران از سال 2008 به سال 2009 منتقل مي شود .
وي گفت : بحران به اين شكل حل مي شود كه آمريكايي ها اعلام كنند كاملا از عراق خارج مي شوند. آمريكايي ها بايد اين تصور را كنار بگذارند كه عراق همانند ژاپن يا آلمان است كه توافق نامه اي با آن امضا شود و ده ها و صدها سال در آن بمانند. اگر امروز قبول نكنند خسارت بيشتري مي دهند بعدها مجبور مي شوند واقعيت را قبول كنند همانطور كه در ابتدا قبول نمي كردند كه دولتي در عراق باشد كه وزرايش آمريكايي نباشند اما واقعيت عراق به آنها تحميل كرد كه شما نمي توانيد چنين كاري كنيد. شما در خاطرات « برمر » حاكم اسبق آمريكايي عراق كه نگاه كنيد مي بينيد مجلس آن زمان صحنه كشمكش ميان آمريكا و عراقي ها بوده است . در مجلس حكم اكثريت عراقي هاي ملي و اسلامگرا بودند و برمر براي پيش بردن اهداف خود با مشكل مواجه بود و عاقبت نيز طيف عراقي بر آمريكايي ها مسلط شدند.
وي گفت : اينكه آمريكايي ها تصور كنند كسي در عراق پيدا مي شود كه توافق نامه اي همانند توافقنامه آمريكا با آلمان يا ژاپن با آنها منعقد كند اين يك تصور اشتباهي است . در آلمان يا ژاپن در آن زمان مردم صاحب نداشتند اما مردم عراق صاحب دارند و رها شده نيستند و جامعه اي شكل گرفته و سازمان يافته دارند و رهبران اجتماعي كه در عراق هستند بسيار قدرتمندند و حزب بعث چهل سال با كشتار و خونريزي نتوانست آنها را از بين ببرد.
وي ادامه داد : جامعه عراق جامعه ساده اي نيست و فوق العاده پيچيده است و رژيم بعث حتي با روش صدام حسين و ديكتاتوري او نتوانست يك روز راحت بر مردم حكومت كند و نهضت مردم عليه صدام تا آخرين لحظه مي جوشيد و امكان ندارد كه با تانك و هلي كوپتر بر آنها مسلط شد چون آنها كه سلاح شيميايي را بر عليه خود ديده اند از سلاح آمريكا ترسي ندارند.
جعفري در پاسخ به اين سئوال كه چرا در زمان حاكميت رژيم بعث در عراق شاهد چنين حجمي از اقدامات تروريستي نبوديم و چه گروه هايي از اين اقدامات تروريستي نفع مي برند گفت : در زمان صدام گروه هاي تروريستي همانند منافقين در عراق وجود داشتند اما اشغال تروريست ها را تقويت كرد. برخي از بعثي ها بعد از سقوط به گروه هاي تروريستي پيوستند. القاعده نيز در عراق حضور يافت و شبكه هاي مختلف مرتبط با سازمان هاي اطلاعاتي كشورهاي عربي نيز در عراق حاضر هستند و اضافه بر آنها شبكه هاي مرتبط با سازمان هاي اطلاعاتي اسرائيل و يا خود آمريكا و انگليس نيز در عراق حضور دارند.
وي گفت : اشغال همانند مردابي است كه تروريست ها در آن زندگي مي كند.
جعفري در واكنش به اينكه گروه هايي كه در عراق اقدامات تروريستي انجام مي دهند آيا اميدي به در دست گرفتن حكومت هم دارند و اگر ندارند نفع آنها يا حاميان آنها از تروريسم در عراق چيست گفت : نفع تروريست ها در اين است كه حكومت منتخب نتواند موفق باشد و عراق دوباره به سمت برخي كشورها بغلطد و عراق محل نفوذ كشورهايي بشود كه قبلا بوده است .
دوشنبه 24 تير 1387

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: فارس]

[مشاهده در: www.farsnews.com]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 48]