ياد90 سال از روز تولد اينگمار برگمن گذشتمعناگراترين سينماگر جهان

واضح آرشیو وب فارسی:دنياي اقتصاد: ياد90 سال از روز تولد اينگمار برگمن گذشتمعناگراترين سينماگر جهان
«اينگمار برگمن»، كارگردان فقيد سوئدي و از بزرگ‌ترين فيلم‌سازان سينماي جهان كه ‌٩ بار نامزد جايزه اسكار بود، ‌٩٠ سال پيش در چهاردهم جولاي ‌١٩١٨ چشم به جهان گشود.

«اينگمار برگمن» متولد شهر «اوپسالا» سوئد بود كه در طول شش دهه فعاليت هنري، از كارگردانان بزرگ سينما، تئاتر و اپرا محسوب مي‌شد. او در توصيف شرايط زندگي انساني از مايه‌هاي كمدي، اميد، ياس و نااميدي بهره مي‌گرفت.
«برگمن» در ‌١٩ سالگي براي تحصيل در رشته هنر و ادبيات وارد دانشگاه استكهلم شد، اما بيشتر وقت خود را به نگارش نمايش‌نامه مي‌گذراند. در سال ‌١٩٤٢ وي اين فرصت را يافت تا يكي از نمايش‌نامه‌هاي خود به‌نام «مرگ كاسپار» را كارگرداني كند. سال ‌١٩٧٦ يكي از تاريك‌ترين دوران زندگي «برگمن» بود. در سي‌ام ژانويه اين سال، دو مامور پليس به اتهام فرار از پرداخت ماليات، او را دستگير كردند. تاثير اين واقعه بر «برگمن» آن‌چنان وحشتناك بود كه او را دچار افسردگي شديد كرد و او در بيمارستان بستري شد. اگرچه او بعدها از اين اتهام تبرئه شد، اما ترس از اين‌كه نتواند به عرصه فيلم‌سازي بازگردد، او را نااميد كرده بود. «برگمن» براي اولين‌بار به صورت جدي در سال ‌١٩٤٤ با نگارش فيلم‌نامه‌ «شكنجه/جنون» وارد دنياي سينما شد و اولين فيلمش را يك سال بعد به‌نام «كريس» ساخت. اولين موفقيت بين‌المللي او در سال ‌١٩٥٥ با فيلم «لبخندهاي يك شب تابستاني» به دست آمد كه در جشنواره كن همان سال علاوه بر كسب جايزه بهترين اثر طنز شاعرانه، تا آستانه كسب نخل طلا نيز پيش رفت. موفقيت «برگمن» در جشنواره معتبر كن سال‌هاي بعد از آن نيز ادامه يافت. او با «مهر هفتم» جايزه ويژه هيات داوران را كسب كرد و «توت‌فرنگي‌هاي وحشي» نيز در بسياري از جشنواره‌ها مورد استقبال منتقدين قرار گرفت.
در سال ‌١٩٦٦ «برگمن» فيلم «پرسونا» را كارگرداني كرد كه به عقيده خودش، يكي از بهترين ساخته‌هاي او بود. اين فيلم با كسب جوايز متعدد، شاهكار «برگمن» و يكي از بهترين ساخته‌هاي تاريخ سينما نام گرفت و او خود آن را در كنار «فريادها و نجواها» (‌١٩٧٢) دو فيلم برتر كارنامه سينمايي‌اش مي‌دانست.
اگرچه بسياري «برگمن» را به جهت فعاليت‌هاي درخشان‌اش در سينما مي‌شناسند، اما او در عرصه تئاتر نيز بسيار فعال بود؛ به طوري‌كه در ‌٢٦ سالگي جوان‌ترين كارگردان تئاتر در اروپا نام گرفت. گوشه‌گيري «برگمن» در سال‌هاي پاياني عمرش به‌اندازه‌اي بود كه حتي زماني‌كه پنجاهمين جشنواره فيلم كن او را به‌عنوان بزرگ‌ترين كارگردان تمام دوران سينما انتخاب كرد، شخصا در مراسمي كه به اين منظور برگزار شده بود، شركت نكرد.
برگمن در سال ‌١٩٧١ جايزه يادبود «ايروين تالبرگ» را از آكادمي اسكار به‌دست آورد. سه فيلم او شامل «چشمه باكرگي» (‌١٩٦١)، «همچون يك آينه» (‌١٩٦٢) و «فاني و الكساندرا» (‌١٩٨٤) موفق به كسب جايزه اسكار بهترين فيلم غيرانگليسي شدند.
برگمن در جوايز آكادمي فيلم انگليس (بافتا) نيز در سال 1960 براي فيلم «جادوگر» نامزد بهترين فيلم و در سال 1984 با فيلم «فاني و الكساندر» نامزد بهترين فيلم غير‌ انگليسي شد، اما بيشترين درخشش «اينگمار برگمن» در عرصه سينماي جهان مربوط به جشنواره معتبر كن است كه ركورد دست‌نيافتني برجاي گذاشت. او در سال ‌١٩٥٥ با فيلم «لبخندهاي يك شب تابستاني» جايزه بهترين طنز شاعرانه را كسب كرد. دو سال بعد با فيلم «مهر هفتم» جايزه ويژه هيات داوران كن را گرفت كه البته با همين فيلم نامزد نخل طلا هم بود.
در سال ‌١٩٥٨ «برگمن» براي فيلم «آستانه زندگي» جايزه بهترين كارگرداني كن را دريافت كرد كه با همين فيلم تا آستانه كسب نخل طلا نيز رفت. در سال ‌١٩٦٠ براي فيلم «چشمه باكرگي» تقدير ويژه شد؛ در سال ‌١٩٧٢ با فيلم «فريادها و نجواها» جايزه بهترين دستاورد فني را از جشنواره كن به‌دست آورد و در سال ‌١٩٩٧ در مراسم ويژه بزرگداشت خود در كن، «نخل نخل‌ها» را به‌دست آورد.
دوشنبه 24 تير 1387

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: دنياي اقتصاد]

[مشاهده در: www.donya-e-eqtesad.com]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 133]