واضح آرشیو وب فارسی:همشهری: آيا روزنامهها آيندهاي دارند؟
روزنامهنگاري- سارا شاپوري:
نااميدكننده بهنظر ميرسد. چگونه صنعت روزنامهنگاري ميتواند از خطر ناشي از اينترنت، جان سالم بهدر ببرد و به حيات خود ادامه دهد؟
از يك طرف انتظار ميرود كه روزنامهها، اخبار و مقالات خود را بهطور رايگان روي وب منتشر كنند و از طرف ديگر، تبليغات سودآور براي روزنامه، از سايت حذف شود.
نمايش تبليغات در سايتها، در حال افت كردن است. در اين ميان، ترس از وبلاگها هم وجود دارد؛ مردم، اخبار و اطلاعات درباره دنياي پيرامونشان را از نزديكترين و در دسترسترين منابع كسب ميكنند؛ بهصورت نامنظم و بيقاعده و بسيار سريعتر از روزنامهنگاران حرفهاي با روشها و استانداردهايشان.
10 سال پيش، چالش و مبارزه وبسايتها بر سر جلب نظر مردم و نگهداشتن آنها پاي رايانهها براي گذراندن وقت بود. اكنون مسئله، نگهداشتن و جلب نظر افراد زير 50سال براي خريدن يك روزنامه است.
تحويل روزنامه به جايي كه مشتري ميخواهد، حتي با پوشش پلاستيكي تا از رطوبت و صدمههاي احتمالي در امان باشد، روش قديمي و منسوخشدهاي است؛ چون او ميتواند مقابل رايانهاش بنشيند و از خواندن همان روزنامه، لذت ببرد.
حتي ميتواند همزمان، چندين روزنامه يا روزنامههاي كشورهاي ديگر را هم بخواند. او ميتواند روزنامههاي كاغذي را ناديده بگيرد و بهجاي آن، بهسراغ سايتهايي برود كه اخبار سياسي و حتي مطالب سرگرمكننده را در اختيارش قرار ميدهد.
اما اين افراد راحتطلب و جاهطلب، بيشترين اخبار و اطلاعاتشان را از كجا بهدست ميآورند؟ پاسخ اين سؤال، معلوم است: از روزنامهها؛ اما بدون اينكه هزينه واقعي را به روزنامه بپردازند. پس چگونه ميتوان با هجوم اينترنت به روزنامه مقابله كرد؟
امروزه اينترنت، محيط غالب براي عرضه خبر است. از جهتي شبكه اينترنت، نخستين و محبوبترين منبع خبر براي افراد در محل كار و دومين منبع خبر براي افراد در خانه است. در آمريكا، اينترنت منبع اوليه خبررساني به ٥۰ ميليون آمريكايي است.
براي بسياري از روزنامهها، افزايش روزافزون استفاده از اينترنت براي كسب خبر، باعث كاهش تيراژ نسخه چاپي شدهاست. در چنين فضايي، توجه ويژه روزنامههاي بزرگ به استفاده از اينترنت، از اهميت ويژهاي برخوردار است.
جامعه و فناوري پيشرفت كردهاست و بهدنبال آن، صنعت روزنامهنگاري نيز ناگزير از پيشرفت است. امروزه، بيشاز 4هزار پايگاه اينترنتي به نام روزنامههاي مختلف روي شبكه جهاني اينترنت وجود دارد.
اين پايگاهها با روشهاي متفاوت اداره ميشوند. برخي از آنها، اخبار نسخه چاپي روزنامه را روي پايگاه اينترنتي قرار ميدهند؛ اما برخي ديگر كه البته معروفتر و بزرگتر هستند، علاوهبر اخبار روزنامه، هر دقيقه بهروز ميشوند و اخبار جديد را نيز پوشش ميدهند.روزنامهها ميتوانند خبرهاي داغ را در نسخه آنلاين خود منتشر كنند.
ممكن است راديو يا تلويزيون، پيشتر، آن خبر يا گزارش را پخش كرده باشند، اما بيشتر روزنامهها از اين ميترسند كه در رقابت با نسخههاي چاپي ديگر عقب بمانند و خوانندگان خود را از دست بدهند. البته راهاندازي نسخه آنلاين روزنامه به موازات نسخه چاپي، براي گردانندگان روزنامهها سود مالي چنداني ندارد.
روزنامهها ميتوانند از نسخه آنلاين خود بهصورت خلاقانهاي استفاده كنند؛ اما هنوز درباره استفاده تماموكمال از اين نسخه، ترديد وجود دارد.
هنوز بسياري از سردبيران و گردانندگان روزنامهها، نسخه آنلاين روزنامه را رقيبي براي فروش نسخه چاپي ميدانند و بيم دارند اين نسخه، باعث پايين آمدن ميزان فروش نسخه چاپي شود. برخي معتقدند كه اينترنت ميتواند جانشين روزنامه بهعنوان منبع تامين اخبار و اطلاعات شود.
اين مسئله حتي توسط كساني كه به وقوع اين جانشيني معتقدند نيز بهدرستي توضيح داده نشدهاست. در حال حاضر، 80درصد اخبار و اطلاعات قابل دسترسي در اينترنت، ريشه در روزنامهها دارند و هيچ شركت اينترنتي، منابع لازم براي جمعآوري و ويرايش اخبار را در اختيار ندارد.
علاوهبراين، شركتهايي مانند «Yahoo» و «Google»، در ظاهر علاقهاي به وارد شدن به دنياي روزنامهنگاري حرفهاي و جدي ندارند. برخي معتقدند كه ادغام برخي از روزنامهها با ديگر روزنامهها، پايين آوردن هزينهها و كاهش كارمندان، يكي از راههاي مقابله با اينترنت است.
بهنظر ميرسد برخي با پرداخت هزينه براي كاغذ سعي دارند روزنامهها را وادار به پيشرفت كنند. اين مسئله ممكن است در مدت زمان كوتاهي، سودآور باشد، اما راه پايان دادن به بحراني كه روزنامهها به آن دچار شدهاند، نيست.
مقالات و نوشتههاي زيادي درباره مشكلات روزنامهنگاري كنوني چاپ شدهاست كه در بيشتر آنها، نگراني درباره مسائل و مشكلات اقتصادي روزنامهنگاري كنوني ديده ميشود. خطرناكترين و مهمترين مشكل موجود، در بخش مالكيت و مديريت است.
برخي معتقدند كه بازگرداندن مالكيت محلي، راه چاره است. روزنامهها بهطور مستقل بهوجود آمدند و هنوز هم در همهجا مانند حلقههاي زنجير، بههم پيوسته هستند. تجديد حيات آنها بهوسيله تامين هزينههايشان از طريق منابع ثروتمند باعث ميشود آنها از زير بار فشار براي پرداخت هزينهها رهايي يابند.
در عين حال، تفاوت زيادي وجود دارد ميان كساني كه از طريق انتشار روزنامه، به ثروت ميرسند و كساني كه ثروتي دارند و حق انتشار روزنامهاي را ميخرند. معمولا افراد ثروتمند، سرگرمي گرانقيمت و باارزشي براي ديگران فراهم نميكنند.
بنابراين، آيا ما محكوم هستيم اخبار و اطلاعات را از طريق يك موجود 12ساله به نام اينترنت به دست آوريم كه گاهي هم با شيطنت، به شايعات دامن ميزند؟ لزوما نه. واقعيت اينكه مردم براي دريافت اخبار از طريق اينترنت، هزينهاي نخواهند پرداخت، اينترنت آنطور كه بهنظر ميرسد، ويرانكننده رسانههاي قديمي نيست.
مردم براي دريافت اخبار مورد نظرشان، هزينهاي براي روزنامههاي سنتي پرداخت نميكنند؛ آنها فقط براي كاغذ، هزينه ميپردازند. پولي كه آنها ميپردازند، بسيار كمتر از هزينه تمامشده يك روزنامه است.
بنابراين، اينطور بهنظر ميرسد كه اگر روزنامهها بتوانند تبليغات در سايتهايشان را حذف نكنند، انتشار اخبار بدون كاغذ، برايشان بسيار سودآور است.
خريدن ارزش وجودي
هنگاميكه شما از طريق اينترنت، آپارتماني را اجاره ميكنيد يا كالايي را خريداري ميكنيد، در حقيقت، بر اين نكته تاكيد ميكنيد كه يك روزنامه سنتي با ابعاد كوچكاش، آيندهاي نخواهد داشت.
فقط آهستگي و كندي، از تسلط و چيرگي اطلاعات طبقهبندي شده آنلاين بر روزنامهها جلوگيري كردهاست. فناوري را ميتوان خريد، اما ارزش وجودي يك روزنامه محلي را نميتوان خريد، مگر با خريد روزنامه.
به هر حال بهنظر ميرسد روزنامههاي كاغذي، در حال حذف شدن و از بين رفتن هستند؛ برخي از آنها بهدنبال يافتن راهحل هستند، برخي نيز با درگير شدن در دعوا و منازعه بر سر كاهش كارمندان، فرصت را از دست ميدهند.
منبع: time.com
تاريخ درج: 23 تير 1387 ساعت 16:58 تاريخ تاييد: 23 تير 1387 ساعت 18:22 تاريخ به روز رساني: 23 تير 1387 ساعت 18:08
دوشنبه 24 تير 1387
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: همشهری]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 145]